Het betere is de vijand van het goede

‘Het betere is de vijand van het goede’; in feite is het een waarschuwing tegen perfectionisme.

Met grote regelmaat hoor ik perfectionisme noemen door potentiële klanten, als een van hun kwaliteiten.

Gisteren weer tijdens een oriënterend gesprek.

 

Als loopbaancoach zie ik perfectionisme niet zozeer als een kwaliteit, maar eerder als een valkuil.

Als een teveel van gaan voor kwaliteit.

Dus te veel van het goede.

 

Iets wat goed is, kun je het beste zo laten.

Als je probeert het te verbeteren heeft dat over het algemeen niet zoveel nut; goed is goed.

Bovendien bestaat het gevaar dat je het juist slechter maakt door je verbeterpoging.

 

 

Ik herken dat in mijn bezig zijn met het maken van keramiek.

Het kan dan gebeuren dat ik bij de afwerking iets zie, dat me nog niet helemaal zint.

Dat ik me niet kan bedwingen er met mijn vingers af te blijven, maar er nog even aan wil zitten.

Om het beter te maken.

Met als resultaat, dat ik het dan helemaal verpruts.

 

De uitdrukking ‘Het betere is de vijand van het goede’ is een afgeleide van het Franse ‘Le mieux est le mortel ennemi du bien’.

Het is een uitspraak, die wordt toegeschreven aan de Franse filosoof Montesquieu (1698-1755).

Volgens Montesquieu is het verkeerd om verbeten op zoek te gaan naar het beste.

 

En mogelijk presteer je door je vruchteloze zoektocht naar perfectie helemaal niets.

Of begin je er zelfs niet aan.

 

De Japanse monnik Matsumoto leert mensen de imperfectie te omarmen.

Tweewekelijks houdt hij in de boeddhistische tempel Komyoji, in het centrum van Tokio, zogenaamde temple mornings.

Zo’n temple morning bestaat onder andere uit een religieus deel, waarbij door de monnik luidkeels oude Japanse gedichten worden voorgelezen.

Dat is een ritueel dat binnen het Japanse boeddhisme shigin wordt genoemd.

Na het religieuze deel wordt er gezamenlijk schoongemaakt, in de tempel en de ruimte eromheen.

Door de gasten worden de temple mornings aangegrepen om een pauze in te lassen en even afstand te nemen van het stressvolle leven buiten de tempelmuren.

 

Volgens Matsumoto helpt schoonmaken ont-stressen.

Van schoonmaken leer je volgens hem perfectionisme overwinnen.

Als voorbeeld geeft hij het schoonmaken met een bezem.

Concreet, het vegen van bladeren.

“Als je schoonmaakt met een bezem en je ziet na het schoonmaken dat er een blaadje valt, wat dan?

Je moet dat leren aanvaarden.

Dat doe ik iedere dag.”

 

Met mediteren en schoonmaken blijf je volgens hem werkdruk de baas.

Als je altijd probeert om alles perfect uit te voeren, dan vraagt dat steeds weer een enorme inspanning.

En steeds meer energie om uiteindelijk een voldaan gevoel te krijgen.

Met het risico dat je in een burn-out belandt.

 

Laat je als perfectionist dan ook niet misleiden door de variant van ‘Het betere is de vijand van het goede’.

Die variant is: ‘Het goede is de vijand van het betere’.

Dat is een variant die op jou als perfectionist niet van toepassing is.

 

Het is een variant in de zin van een waarschuwing voor de gemakzuchtigen.

Daarbij denk ik aan de mensen die het algauw goed genoeg vinden en snel geneigd zijn om te zeggen ”Het is wel goed zo”.

Terwijl het nog niet goed is.

Want als je het allemaal al gauw wel goed vindt, dan laat je kansen liggen om iets beter te doen of beter te maken.

 

 

Kost jouw werk je meer energie dan het je oplevert?

Mogelijk omdat je probeert alles perfect uit te voeren en voldoening ontbreekt?

 

Twijfel je over je kwaliteiten en wil je graag zicht krijgen op waar je écht goed in bent?

Neem contact met me op en leg je vragen aan me voor in een oriënterend gesprek.

Klik op deze link en maak een afspraak met me.