Hoe is het met jou nu we in een totaal andere wereld leven?

 

Voor mij lijkt het al een hele tijd, dat de wereld op z’n kop staat. Ook al is dat pas sinds een paar weken zo.

Een hele omslag hebben we te maken.

 

De eerste twee weken van maart had ik nog volop fysiek face to face gesprekken met mijn coachklanten.

Ook kon ik nog gewoon naar de fitness.

De laatste vrijdag heb ik nog flink lopen wapperen met desinfecterende doekjes om gebruikte apparatuur schoon te maken.

 

De aanpassingen volgden elkaar snel op.

Geen coachklanten meer op mijn kantoor. Alle gesprekken online.

Ikzelf voel me daarin helemaal thuis. Mijn ervaringen in Portugal helpen daarbij.

Bij sommige coachklanten moet de ‘knop nog om’. Eerst Skype installeren en dan zien en ervaren.

 

Het is de kunst om de kansen te benutten die de crisis biedt.

Om te beginnen de kansen te zien. De vele mooie initiatieven, de saamhorigheid en behulpzaamheid. De ontdekking dat veel ook anders kan dan je gewend bent.

Dat helpt om patronen los te laten.

Je open te stellen voor nieuwe ontwikkelingen en als vanzelf je mee te laten nemen in die stroom.

Zo is online coaching een goede voorbereiding op video solliciteren.

Want nu iedereen aan huis gekluisterd is, is er een grote kans dat video solliciteren écht doorbreekt.

Fysiek face-to-face sollicitatiegesprekken zijn niet of nauwelijks meer mogelijk. Terwijl een recruiter of selecteur via video nog wél kandidaten kan spreken.

Hoe handig is het als je door online coaching daar al vertrouwd mee bent?

 

Bovendien, nu iedereen toch gewend is aan onlinegesprekken voeren, waarom zou je niet de kans grijpen om online te netwerken?

Oude contacten aan te halen en nieuwe contacten te leggen?

Je hebt alle kans dat jouw uitnodiging wordt ervaren als een welkome afwisseling van het thuiswerken.

 

Misschien denk je dat de hele werving en selectie door de coronacrisis platligt.

Dat blijkt niet het geval. Zelfs nu zijn er volop vacatures en wordt er volop geworven.

Maandag 16 maart, het begin van de ‘intelligente lockdown’, stonden er ruim 5000 nieuwe vacatures online.

Om je een idee te geven; dat lijkt op het aantal nieuwe vacatures in de zomervakantie.

Steeds meer bedrijven zetten hun sollicitatieproces op afstand door.

 

En zo had ik onlangs intensief contact met een van mijn e-zine abonnees.

Hij mailde me: ‘Nu doet zich een kans voor waar ik op korte termijn op moet reageren en ik zou jou willen vragen om hulp om deze kans zo goed mogelijk te benutten. Kun en wil jij dit op deze termijn?’

En ja, dat wilde ik wel.

 

In een intensieve combinatie van online coaching en coaching via e-mail zijn we samen aan het werk gegaan.

Met als resultaat een goed cv, profiel op LinkedIn en een overtuigende sollicitatiebrief.

Het is nu voor hem even wachten op een uitnodiging voor een gesprek.

Zodra die uitnodiging binnen is, gaan we samen het gesprek voorbereiden en oefenen.

 

Voor mij zijn dat mooie opdrachten. Gedreven samen aan het werk. In korte tijd flinke stappen zetten in de richting van het doel. Samen er een succes van maken.

 

 

Mocht je, nu je opeens op afstand moet werken, misschien pijnlijk ervaren dat je baan eigenlijk niet goed (meer) bij je past?

Twijfelde je voor de coronacrisis al over de bijdrage die je levert met je werk?

Loop je nu je thuis werkt daar extra hard tegenaan, zonder de afleiding van het kantoorleven?

Merk je dat je afhaakt?

 

 

Neem gerust contact met me op.

Leg je overwegingen aan me voor in een kosteloos oriënterend gesprek. Een afspraak boek je in, in mijn online agenda met deze link.

‘Het betere is de vijand van het goede’; in feite is het een waarschuwing tegen perfectionisme.

Met grote regelmaat hoor ik perfectionisme noemen door potentiële klanten, als een van hun kwaliteiten.

Gisteren weer tijdens een oriënterend gesprek.

 

Als loopbaancoach zie ik perfectionisme niet zozeer als een kwaliteit, maar eerder als een valkuil.

Als een teveel van gaan voor kwaliteit.

Dus te veel van het goede.

 

Iets wat goed is, kun je het beste zo laten.

Als je probeert het te verbeteren heeft dat over het algemeen niet zoveel nut; goed is goed.

Bovendien bestaat het gevaar dat je het juist slechter maakt door je verbeterpoging.

 

 

Ik herken dat in mijn bezig zijn met het maken van keramiek.

Het kan dan gebeuren dat ik bij de afwerking iets zie, dat me nog niet helemaal zint.

Dat ik me niet kan bedwingen er met mijn vingers af te blijven, maar er nog even aan wil zitten.

Om het beter te maken.

Met als resultaat, dat ik het dan helemaal verpruts.

 

De uitdrukking ‘Het betere is de vijand van het goede’ is een afgeleide van het Franse ‘Le mieux est le mortel ennemi du bien’.

Het is een uitspraak, die wordt toegeschreven aan de Franse filosoof Montesquieu (1698-1755).

Volgens Montesquieu is het verkeerd om verbeten op zoek te gaan naar het beste.

 

En mogelijk presteer je door je vruchteloze zoektocht naar perfectie helemaal niets.

Of begin je er zelfs niet aan.

 

De Japanse monnik Matsumoto leert mensen de imperfectie te omarmen.

Tweewekelijks houdt hij in de boeddhistische tempel Komyoji, in het centrum van Tokio, zogenaamde temple mornings.

Zo’n temple morning bestaat onder andere uit een religieus deel, waarbij door de monnik luidkeels oude Japanse gedichten worden voorgelezen.

Dat is een ritueel dat binnen het Japanse boeddhisme shigin wordt genoemd.

Na het religieuze deel wordt er gezamenlijk schoongemaakt, in de tempel en de ruimte eromheen.

Door de gasten worden de temple mornings aangegrepen om een pauze in te lassen en even afstand te nemen van het stressvolle leven buiten de tempelmuren.

 

Volgens Matsumoto helpt schoonmaken ont-stressen.

Van schoonmaken leer je volgens hem perfectionisme overwinnen.

Als voorbeeld geeft hij het schoonmaken met een bezem.

Concreet, het vegen van bladeren.

“Als je schoonmaakt met een bezem en je ziet na het schoonmaken dat er een blaadje valt, wat dan?

Je moet dat leren aanvaarden.

Dat doe ik iedere dag.”

 

Met mediteren en schoonmaken blijf je volgens hem werkdruk de baas.

Als je altijd probeert om alles perfect uit te voeren, dan vraagt dat steeds weer een enorme inspanning.

En steeds meer energie om uiteindelijk een voldaan gevoel te krijgen.

Met het risico dat je in een burn-out belandt.

 

Laat je als perfectionist dan ook niet misleiden door de variant van ‘Het betere is de vijand van het goede’.

Die variant is: ‘Het goede is de vijand van het betere’.

Dat is een variant die op jou als perfectionist niet van toepassing is.

 

Het is een variant in de zin van een waarschuwing voor de gemakzuchtigen.

Daarbij denk ik aan de mensen die het algauw goed genoeg vinden en snel geneigd zijn om te zeggen ”Het is wel goed zo”.

Terwijl het nog niet goed is.

Want als je het allemaal al gauw wel goed vindt, dan laat je kansen liggen om iets beter te doen of beter te maken.

 

 

Kost jouw werk je meer energie dan het je oplevert?

Mogelijk omdat je probeert alles perfect uit te voeren en voldoening ontbreekt?

 

Twijfel je over je kwaliteiten en wil je graag zicht krijgen op waar je écht goed in bent?

Neem contact met me op en leg je vragen aan me voor in een oriënterend gesprek.

Klik op deze link en maak een afspraak met me.

 

 

 

 

En niet om geld te verdienen.

Dat is de rotsvaste overtuiging van Ricardo Semler, Braziliaanse ondernemer en bestsellerauteur.

Die overtuiging stamt al uit de jaren 80.

Toen nam hij het machinebedrijf Semco van zijn vader over en raakte overspannen.

 

Hij besloot daarop een bedrijf te creëren waarin hij zelf graag zou willen werken.

Hij ontsloeg eerst 2/3 van het zittende management.

Vervolgens liet hij de rest van het personeel alles zelf bepalen; de werktijden, het salaris en ook hun managers.

Ook dat laatste pakte in de praktijk goed uit, want medewerkers kiezen iemand aan wie ze hun succes willen toevertrouwen.

 

Hij stelde fabriekscomités in, met vertegenwoordigers van alle bedrijfsfuncties.

Die comités kregen de bevoegdheid om te beslissen over alle aspecten van productie en verkoop.

Werknemers werden gezien en behandeld als de volwassenen die ze zijn.

Regels en procedures werden bijna volledig overboord gezet.

 

Voor zijn hotel Boutanique werden de medewerkers gekozen op basis van de vraag: mag je hem of haar? Wil je met hem of haar werken?

De mensen die de selectie deden, hadden geen lijst met competenties. Het was dus een keuze op basis van intuïtie.

 

Bij zo’n organisatie zou mijn coachklant graag werken.

Of mooier nog, als coördinator een organisatie managen volgens de ideeën van Semler.

 

Want waar hij nu zit, trappen directeur en MT naar zijn mening regelmatig op de rem.

Jarenlang heeft hij als freelancer gewerkt.

Hij ziet creatieve oplossingen, maar ziet het bedrijf geen keuzes maken.

Werk kost hem veel energie en hij krijgt er geen energie voor terug.

Hij krijgt geen waardering voor zijn werk en kan in zijn werk niet zichzelf zijn.

 

Hij is dan ook op zoek naar werk waarin hij zich nuttig kan voelen.

In een pure en oprechte omgeving.

Het is dan ook geen wonder dat het gedachtegoed van Semler hem aanspreekt.

Zowel bedrijfsgericht als mensgericht.

 

Toevallig (hoezo toevallig?) zag ik op de dag van het gesprek met mijn coachklant, een documentaire van IMU BV; de Internet Marketing Unie.

Tonny Loorbach en Martijn van Tongeren zijn de eigenaren.

De manier waarop zij hun organisatie hebben vormgegeven doet me denken aan de ideeën van Semler.

 

Ik vind het mooi om van hen te horen dat ze bij de selectie van nieuwe medewerkers in de eerste plaats kijken naar de persoon; of die past in de groep.

Of ze met zo iemand graag een biertje zouden drinken.

En of ze graag samen op vakantie zouden gaan.

Het team moet volgens hen het gevoel geven van een hechte familie.

 

En bij selectie kijken ze eerder naar de potentie van een persoon dan naar zijn skills.

 

De medewerkers krijgen veel vrijheid.

Vrijheid zonder eenzaamheid is hun slogan. En in vrijheid verbonden.

Medewerkers hebben geen omlijnde functies, maar verantwoordelijkheden die ze in vrijheid in kunnen vullen.

Hoe ze dat willen doen en waar ze dat doen, is aan hen.

 

Ik vind het ook mooi hoe Tonny Loorbach onder één paraplu inmiddels zes bedrijven heeft en een zevende in de opstart.

En om te groeien moet je durven loslaten, zegt hij.

 

Dat geldt ook voor jou.

Zeker als je niet gelukkig bent met het werk dat je doet.

 

Verandering is eng en mensen doen niet graag enge dingen.

Tenminste, de meesten niet.

Conservatisme kun je zien als een uiting van angst.

Het is een fundamentele menselijke angst om controle kwijt te raken, om het onbekende te omarmen.

Mensen willen geen controle loslaten, omdat ze dan de richting niet kunnen bepalen.

 

Volgens Semler zijn we hokjesmensen geworden en leven we in hokjesverband.

 

 

Ons leven is ingekaderd.

Zodanig dat voor veel mensen alleen iets ingrijpends hen tot verandering kan brengen.

Bijvoorbeeld een ernstige ziekte, een burn-out, een ontslag.

 

 

Durf uit je kader te stappen.

Sluit het verleden af en kijk met nieuwe ogen wat de wereld je brengt.

En wie weet, blijkt onvoorspelbaarheid een van de mooiste dingen in het leven.

Ook voor jou.

 

 

Vind je het te spannend om op eigen houtje het avontuur aan te gaan?

Graag loop ik als gids met je mee.

Je weet hoe je me kunt contacten.

 

 

 

 

Slim waren ze, Daan van Renselaar en Wilco van de Kamp.

Acht jaar geleden hebben ze Stella fietsen opgericht.

Met een omzet van honderd miljoen euro is Stella marktleider in e-bikes.

 

Zelf heb ik geen Stella en ook geen e-bike.

Ik heb een mooie, sportieve, snelle fiets, waarop ik op eigen kracht heel wat kilometers weg kan trappen.

 

 

 

Toch vind ik het mooi hoe van Renselaar en van de Kamp succesvol hebben ingespeeld op de behoeften in de markt.

Hoe zij hun business hebben opgezet en hoe ze gegroeid zijn tot wat ze nu zijn.

 

Het begon vanuit de schuur van de ouders van Daan van Renselaar in Nunspeet.

Daan’s moeder wilde graag een elektrische fiets. Maar ze liep aan tegen de hoge prijzen van de beschikbare e-bikes.

 

Bovendien had ze nog een ander probleem.

Want hoe laat je zo’n zware elektrische fiets van 30 tot 35 kilo, snel repareren als een reparateur ver weg zit?

Zeker als je zelf niet mobiel genoeg bent om die zware fiets weg te brengen.

 

Zo begon het en zo sleutelde Daan van Renselaar acht jaar geleden zijn eerste e-bike in elkaar.

En ja hoor, in het schuurtje achter z’n ouderlijk huis.

 

Nu verwachtte ik dat Stella de naam van zijn moeder is, maar dat is niet het geval.

‘Stella’ is ‘ster’ in het Latijn en het Italiaans.

Een ster blinkt en ‘ster’ staat ook voor uitblinken.

En uitblinken wil Stella met zijn e-bikes.

 

Om te beginnen blinken ze uit door de prijs.

In vergelijking met andere merken e-bikes.

Zij werken zonder tussenhandel (groothandel en fietsenwinkels).

Kennelijk scheelt alleen dat al, 40% op de prijs.

 

Maar ook blinken ze uit door hun service.

Je hoeft zelf niet te gaan slepen met je e-bike, als die onderhoud vraagt of gerepareerd moet worden.

Zij bieden service aan huis.

Ook al hebben ze inmiddels een aantal servicecentra, verdeeld over het land.

 

Service aan huis is duidelijk een van hun Unique Selling Points.

Die service kost hen wat, maar levert hen veel meer op, dan dat het hen kost.

 

Lef hebben en lef blijven hebben om door te gaan; dat is hun devies als ondernemers.

Evenals het hebben van een stip op de horizon.

En die stip, die hebben ze.

In Duitsland hebben ze al voet aan de grond. En België en Denemarken volgen nog.

 

En ze gaan door met handig inspelen op ontwikkelingen.

Eerder dit jaar zijn ze hun Bike Project gestart.

Daarmee spelen ze handig in op aandacht voor duurzaamheid en ontwikkelingen op het gebied van mobiliteit.

 

Hun Bike Project is een onafhankelijk e-bike leasebedrijf:

“Onafhankelijk omdat iedereen bij welke fietsenwinkel dan ook, en dat geldt ook voor online, via Bike Project een e-bike kan aanschaffen.

De winkel, het merk, het maakt niet uit. De e-bike hoeft niet per se via Stella Fietsen gekocht te zijn”.

 

 

Ontwikkelingen bijhouden, zowel economisch, maatschappelijk, politiek, als op je vakgebied is cruciaal.

Wil je aan kunnen sluiten bij ontwikkelingen en behoeften in de markt.

En dus succesvol zijn in je loopbaan.

 

Dat geldt niet alleen voor ondernemers.

Maar voor professionals in zijn algemeen.

 

Naast inzicht in die ontwikkelingen moet je heel helder hebben wat jij als professional te bieden hebt.

Zodat je een koppeling kunt maken tussen wat de markt nodig heeft en wat jij met jouw kwaliteiten in de markt wilt zetten.

Of je nu wilt werken in loondienst of als zelfstandige.

Dat maakt in principe geen verschil.

 

 

In mijn programma ‘Bouw je ideale loopbaan’ leer je hoe je zicht krijgt op ontwikkelingen in de markt.

Hoe je scherp krijgt wat jij te bieden hebt, dus wat jouw kwaliteiten zijn.

En hoe je de koppeling maakt tussen wat jij te bieden hebt en waar de markt behoefte aan heeft.

 

Lees hier wat het programma jou te bieden heeft en uit welke opties je kunt kiezen.

 

En wil je eerst je vragen aan me voorleggen?

Maak een afspraak met me voor een oriënterend gesprek. Klik daarvoor op deze link.