Waarom hoogopgeleid zijn lang niet altijd wil zeggen dat je gelukkig wordt van daarop aansluitende functies

 

‘Je moet niet onder je niveau gaan werken’; dat wordt vaak gedacht of gezegd.  

Over het algemeen denkt men dan aan opleidingsniveau. Alsof dat alles zegt over wat jij op de arbeidsmarkt te bieden hebt.  

Ben je hbo- of wo-opgeleid, dan verwacht men dat je ook op dat niveau gaat werken. Terwijl je dat misschien helemaal niet wilt. Bijvoorbeeld omdat je van jezelf vindt dat je meer een doener bent dan een denker. Dat je liever met je handen werkt dan met je hoofd. Of dat je de kans wilt grijpen om je hart te volgen en bijvoorbeeld culinair te excelleren.  

Er zijn hoogopgeleiden die de sprong wagen, hun carrière omgooien en iets heel anders gaan doen dan waarvoor ze zijn opgeleid. Ook al is het werk dat met name door hun omgeving gezien wordt als ‘onder hun niveau’.  

Kim van der Meulen geeft daar in haar artikel in het FD sprekende voorbeelden van. En Sanne Wolters in haar artikel over loopbaanswitchers, voor DPG Media.    

  

De voorbeelden laten zien dat hoogopgeleid zijn, lang niet altijd betekent dat je gelukkig wordt van daarop aansluitende functies. 

Want of werk goed bij je past en of je gelukkig wordt van het werk dat je doet, wordt door veel meer factoren bepaald dan of je werk aansluit bij je intellectuele capaciteiten en het vakgebied waarvoor je bent opgeleid.  

 

Als hoogopgeleide niet altijd gelukkig van daarop aansluitende functies

 

Je kunt wel goed zijn in iets, maar of je het ook leuk vindt om ermee bezig te zijn, dat is nog maar de vraag 

 

Ben je goed in iets, bijvoorbeeld werken met cijfers, maar vind je het niet leuk om in je werk hele dagen met Excel bezig te zijn, dan kost je werk je meer energie dan het je oplevert.  

Aan de andere kant, vind je iets wel leuk om te doen maar ben je er niet goed in, dan kost dat ook energie.  

In mijn loopbaantrajecten komen we dan ook tot een gewogen rangordening van jouw kwaliteiten, een top vijf. Dat zijn de kwaliteiten die je in vergelijking met je andere kwaliteiten het liefste inzet in je werk en waarin je, ook weer in vergelijking met je andere kwaliteiten, het beste bent.  

Als je die top vijf in kunt zetten in je werk, dan geeft je dat energie. In plaats van dat je werk je vooral energie kost.  

Zo zei iemand laatst tegen mij: ‘Als ik dit werk blijf doen, dan heb ik zo een burn-out’. Hij werkt als senior beleidsmedewerker bij een gemeente, maar ziet zichzelf meer als een doener dan een denker.  

En zo maakte een oud-coachklant na zijn studie bedrijfseconomie de overstap van business consultant naar ambachtelijk bakker in een eigen duurzaam bakkerijconcept.  

 

 

Wil je happy zijn met je werk, dan moet het werk passen bij wat werk voor jou betekent en de bijdrage die jij wilt leveren  

 

Wat werk voor jou betekent.  

Doe je betaald werk, dan is je werk algauw een bron van inkomen om in je levensonderhoud te voorzien.  

Maar naast bron van inkomen heeft werk voor de meesten van ons meer betekenis dan alleen inkomen genereren. Bijvoorbeeld jezelf ontwikkelen, uitgedaagd worden, structuur in je dag, erbij horen, mensen ontmoeten, ertoe doen met je werk, voldoening krijgen van je werk door het leveren van een maatschappelijke bijdrage.  

Ook iets creëren, iets maken, met je handen bezig zijn, energie krijgen van je werk zijn voorbeelden van redenen waarom mensen werken.  

Meer over de betekenis van werk lees je in een van mijn vorige artikelen.  

Genoemde redenen kunnen overigens ook drijfveer zijn om vrijwilligerswerk te doen, mocht werk voor jou niet direct middel zijn om inkomen te genereren.   

 

De bijdrage die jij wilt leveren met je werk.  

Waar loop jij warm voor? Wat is voor jou zodanig belangrijk dat jij daaraan een bijdrage wilt leveren?  

Ik noem dat jouw missie met betrekking tot werk; jouw werkmissie.    

Bijvoorbeeld een bijdrage leveren aan een inclusieve samenleving waarin iedereen van belang is en toegang heeft tot kennis en wat het leven mooi maakt; van kunst tot cultuur, van muziek tot natuur.  

Met zijn doctoraalstudie maatschappijgeschiedenis, afstudeerrichting Media en Cultuur heeft een van mijn klanten jarenlang gewerkt als researcher, producer, redacteur videoproducties. Met name omwille van de balans tussen werk en privé werkt hij nu parttime als medewerker organisatie en planning bij een culturele instelling.  

 

 

Wil je gelukkig zijn met je werk, dan moet de werkomgeving bij je passen 

 

Werk dat aansluit bij je missie en bij jouw kwaliteiten maakt niet altijd gelukkig.  

Ook de werkomgeving moet bij je passen.    

Zo vertelde een van mijn coachklanten over zijn ervaring met zijn droombaan in beleggingen in vastgoed. Die gelegenheid deed zich voor bij een pensioenfonds. Het was een baan voor wo-opgeleiden, terwijl hijzelf hbo is opgeleid.  

Ondanks dat, was zijn sollicitatie succesvol. Een assessment wees uit dat hij qua intellectuele capaciteiten kon concurreren met wo-opgeleiden.  

Toch heeft hij daar niet lang gewerkt. De werkomgeving, gedomineerd door wo-opgeleiden, paste niet bij hem waardoor hij zich daar niet thuis voelde.  

Overigens kan je ook het tegenovergestelde overkomen. Dat je je niet op je plek voelt in een omgeving die niet bij je past omdat je bijvoorbeeld graag met collega’s informatie uitwisselt over je vakgebied en je ervaring. Terwijl in jouw optiek de inhoud van de gesprekken met je collega’s meer het karakter heeft van een theekransje.  

Het is dan ook goed om voor jezelf heel helder te hebben wat je qua omgeving nodig hebt in je werk, zodat je keuzes daaraan af kunt meten.  

 

 

Kortom 

 

Neem zelf de verantwoordelijkheid voor je loopbaan. Stel je niet afhankelijk op van wat jouw omgeving vindt van jouw loopbaankeuzes. Ook al kies je voor werk onder het niveau en in een totaal ander vakgebied dan waarvoor je bent opgeleid.  

En word je geconfronteerd met onbegrip, maak bespreekbaar wat jou deze stap heeft doen zetten. Leg uit wat jou bewogen heeft. Dat levert je begrip op en vaak zelfs waardering voor jouw keuze.  

 

 

Ben je niet gelukkig met je werk. En weet je niet wat je zou willen?  

Lees mijn boek Wat wil ik nu echt?’.

 

En wil je met mij sparren over jouw loopbaanvraag?  

Bel (0575-544588/ 06-54762865) of e-mail ([email protected]) me gerust. Graag maak ik tijd voor je vrij om jouw vragen te beantwoorden. 

 

 

 

Je werk is niet je leven, maar deel van je leven. En in je werk kun je doen wat je na wilt streven

 

Wanneer gaat Marlène met pensioen?’; dat is een vraag die met enige regelmaat aan mijn partner wordt gesteld.

Het is bijzonder dat mij die vraag bijna niet wordt voorgelegd, maar dat men via een omweggetje het antwoord aan de weet wil komen.

Kennelijk verbaast men zich erover dat ik nog steeds lekker aan het werk ben, terwijl menigeen van vergelijkbare leeftijd wat men noemt ‘aan het genieten is van zijn pensioen’.

Alsof je niet, of in elk geval minder, kunt genieten van je werk.

Wat men elkaar toewenst bij het met pensioen gaan spreekt boekdelen:

Na hard werken en leven voor de poen, kun je nu eindelijk met pensioen.

Je werk is af, wat doet dat deugd. Hoog tijd voor je tweede jeugd.’

Geniet nu van je vrije tijd, een nieuwe fase in je leven. Lekker thuis samen met je vrouw gewoon doen wat je na wilt streven.

Alsof je alleen werkt voor het geld. Alsof je als je werkt niet vrij bent en in je werk niet kunt doen wat je na wilt streven.

Integendeel, in mijn visie leef je niet om te werken. Is je werk ook niet je leven, maar deel van je leven. En kun je in je werk zeker wel doen wat je na wilt streven. Als je tenminste helder hebt wat voor jou zodanig belangrijk is, dat je er een bijdrage aan wilt leveren.

 

Alsof het vrije, blije leven begint met je pensioen

 

Op je veertigste al met mentaal pensioen

 

Werknemers die met mentaal pensioen zijn, zijn werknemers die ruim voor hun pensioengerechtigde leeftijd al zijn afgehaakt.

Zij zitten hun tijd uit op hun werk.

Daarbij moet je niet alleen denken aan vijftig-of zestigplussers die vrij nauwkeurig weten wanneer ze met pensioen kunnen en dus hoe lang ze nog ‘moeten’.

Zelfs onder de groep dertigers en veertigers zijn er die wel actief zijn op de arbeidsmarkt, maar eigenlijk al zijn afgehaakt. Ze zitten hun tijd uit, voelen geen binding met de organisatie waarvoor ze werken, ervaren geen waardering voor het werk dat ze doen en hebben geen behoefte om nieuwe dingen te leren. Ze ervaren geen bevlogenheid en de verbondenheid met het werk is nihil.

Dat maakt dat ze gevoeliger zijn voor ziekteverzuim en zelfs burn-out. Daar kun je je vast iets bij voorstellen.

 

 

Met zingeving kun je de mentale pensioenleeftijd van mensen flink opkrikken

 

Dat opkrikken van die mentale pensioenleeftijd kan ook als mensen niet echt bevlogen zijn.

Wie zin heeft gaat niet mentaal met pensioen’, schrijven bedrijfsarts Daan Breederveld en journalist Peter-Henk Steenhuis.

En zingeving is een kunst die je kunt leren, waaraan je kunt werken en die je als een ambacht in je vingers kunt krijgen. Wat ‘zin’ is en wat de consequenties zijn van het ontbreken van ‘zin’ in werk voor je lichamelijke en psychische gezondheid, lees je in een van mijn vorige artikelen.

Ontbreekt zin in je werk, dan is het zaak om erachter te komen wat ontbreekt in je werk. Aan welke behoeften moet voldaan worden om je werk weer aantrekkelijker te maken?

 

 

Zicht krijgen op behoeften en tijdig bijsturen voorkomen vroegtijdig mentaal pensioen

 

Zicht krijgen op behoeften en bijsturen is zeker belangrijk als je je banen tot nu toe eigenlijk nooit echt leuk hebt gevonden.

Dat hoor ik met enige regelmaat van coachklanten en meestal is dat ook aanleiding om contact met mij te leggen als loopbaancoach.

Ze willen meer dan dat hun werk een middel is om te doen wat ze echt leuk vinden, zoals bijvoorbeeld reizen en sporten. Wat ik vooral veel hoor is dat ze meer impact willen maken met hun werk. Anders gezegd: meer waarde willen leveren met hun werk.

 

 

Zicht krijgen op wat jij waard bent op de arbeidsmarkt en de bijdrage die jij wilt leveren

 

In mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?’ beschrijf ik een loopbaanstrategie voor gedreven hbo’ers en academici die meer waarde willen realiseren in hun werk.

Waarde in de zin van de waarde die je levert met jouw kwaliteiten voor een werkgever of opdrachtgever.

Waarde in de zin van de maatschappelijke bijdrage die je wilt leveren en de waarde(n) die je terug wilt zien in je werk.

En niet onbelangrijk, de waarde die werk je impliciet of expliciet teruggeeft in de zin van arbeidsvreugde en de waarde van werk in balans met wat naast werk belangrijk voor je is.

 

En zeker als je erin slaagt een goede balans te realiseren tussen je werk en wat naast werk belangrijk je is, dan taal je niet naar pensioen.

 

 

Zou je dat ook wel willen?

Lees mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?

 

Heb je behoefte aan begeleiding op jouw pad naar mooi werk?

Neem gerust contact met me op.

 

 

 

 

Wat je kunt doen aan de aspecten van je werk die je als negatief ervaart

 

In 2022 kampen veel bedrijven met een personeelstekort. Er staan veel vacatures open en er zijn weinig werkzoekenden. De kans op een nieuwe baan is dus relatief groot.

Toch kan het slim zijn om bij je huidige werkgever te blijven. En te sleutelen aan de aspecten in je werk waar je niet tevreden over bent.

 

Door mijn vorige artikel heb je vast taken en positieve en negatieve kanten van je werk in kaart gebracht.

Hoe ziet dat beeld eruit? Ben je nog tevreden met je werk? Of hoor jij bij de groep mensen die eigenlijk wel een andere baan wil? En had je misschien al lang een switch gemaakt als je geweten had wat je nu echt wilt.

In mijn vorige artikel heb je gelezen, dat voor een baan die niet meer past, een andere baan lang niet altijd dé oplossing is. Wellicht zijn er mogelijkheden om je baan te veranderen, zonder van baan te veranderen. En daarover gaat ook dit artikel.

De eerste stappen heb je gezet. Je werksituatie is in kaart gebracht. Je weet waaraan je kunt sleutelen.

Nu begint het eigenlijke werk.

 

Job craften; je baan zo modelleren dat die weer bij je past

 

Vier mogelijkheden om te ‘craften’

 

Uiteraard zijn er meer mogelijkheden dan vier. Van Vuuren en Dorenbosch (Mooi werk, naar een betere baan zonder weg te gaan, Boom 2011) onderscheiden bijvoorbeeld zestien ‘craftingstechnieken’. Lees daarover meer in hun boek.

Om het niet te ingewikkeld te maken, heb ik daar de volgende mogelijkheden aan ontleend:

 

1.    Probeer de grote taken meer te vullen met positieve elementen.

Ben je bijvoorbeeld het sterkst in en krijg jij de meeste energie van beleidsmatige en strategische taken en vormen die in wezen ook de kern van jouw functie? Probeer die taken dan ook groter te maken.

 

2.    Werk negatieve dingen weg uit de taken.

Bepaal in hoeverre je bijvoorbeeld bepaalde beheersmatige, operationele zaken, die je afhouden van je hoofdtaken, kunt delegeren aan collega’s, die dat soort taken graag uitvoeren.

Naast delegeren kun je ook de betekenis van een taak voor jou herinterpreteren. De manier waarop je tegen dingen aankijkt is vaak belangrijker voor hoe je een taak ervaart, dan de taak zelf. Zo’n herinterpretatie noemt men ‘cognitieve crafting’.

Zo gaf ik in een vorig artikel al aan, dat het heel prettig kan zijn om een uurtje administratie te doen na een paar uur met abstracte beleidszaken bezig te zijn geweest. Even wat anders, de variatie ervaar je als positief. Terwijl administratieve klussen an sich voor jou misschien horen bij de categorie ‘rood’.

 

3.    Maak een positieve (maar kleine) taak wat groter.

Zo vond een van mijn coachklanten het mooi om als vakgroepleider te fungeren en als mentor nieuwe collega-docenten in te werken. Hij werkte voor het management een voorstel uit, zodat hij zich meer kan ontwikkelen en profileren in de rol als ‘Teacher Leader’.

 

4.    Maak negatieve taken kleiner.

Maak bijvoorbeeld een deal met collega’s over de verdeling van deeltaken. Op die manier zijn de taken zo te verdelen dat ze goed bij eenieder passen.

Zo kun je bijvoorbeeld met elkaar afspreken dat ieder om de beurt het verslag maakt van een overleg, of dat het voorzitterschap tijdens vergaderingen rouleert.

 

 

Valkuilen bij ‘job craften’ en hoe je die kunt ontlopen

 

Mooi Werk is als een puzzel. Wat je mooi vindt en wat je goed kunt, moet tot op zekere hoogte aansluiten bij je huidige werk. Die aansluiting zal echter vrijwel nooit helemaal perfect zijn en zeker niet stabiel.

Het is dan ook goed om je bewust te zijn van valkuilen bij ‘job craften’ en te weten hoe je die kunt ontlopen.

 

1.    Het is een karikatuur dat iedereen alles kan bereiken als hij of zij het maar graag genoeg wil.

Er zijn onzekerheden in het leven, er zijn onaardige mensen onder collega’s en leidinggevenden van wie je afhankelijk bent. Het is dan ook belangrijk om een reële inschatting te maken van de ruimte die je hebt om zaken naar je hand te zetten.

Bovendien heeft iedere baan, zoals ook een van mijn oud-collega’s van Saxion Hogescholen het verwoordde, een zeker mate van corvee. Een baan is niet volledig maakbaar.

Bij ‘job craften’ is het dan ook goed om ervan uit te gaan dat je zekere ‘vrijheidsgraden’ hebt om actief vorm te geven aan je baan, maar geen onbeperkte vrijheid.

 

2.    ‘Job craften’ is geen eenmalig gebeuren, maar een continu proces.

Niet alleen jijzelf ontwikkelt je, maar ook jouw functie en jouw takenpakket is aan ontwikkeling onderhevig. ‘Job craften’ is dus geen eenmalig gebeuren, maar een continu proces.

Het is zaak om actief te blijven en steeds weer, goed te kijken naar de context. Dan kun je mogelijkheden vinden en creëren om je werk te ontwikkelen in de richting van voor jou ‘Mooi Werk’.

 

3.    ‘Job craften’ kun je niet alleen, neem je omgeving daarin mee.

Het is slim om de haalbaarheid van aanpassingen te onderzoeken en te bespreken met je collega(‘s) en/ of je manager. Zo kun je een adequate inschatting maken van eventuele belemmeringen en jouw kans op succes.

Zo kreeg mijn coachklant die opteerde voor de rol als ‘Teacher Leader’ in zijn oriënterend gesprek met zijn teamleider te horen dat een van zijn collega vakgroepleden zijn twijfels had over samenwerking met hem. Door die informatie wist hij dat hij in de relationele sfeer nog wat had te ‘craften’. Zijn teamleider was overigens heel enthousiast over het ingediende voorstel.

En zo ging een andere coachklant de samenwerking aan met een collega van een andere divisie om bij het management meer draagvlak te creëren voor zijn plan om te komen tot meer efficiency in het marketing- en salesproces.

 

4.    Staar je niet blind op eigen doelen.

Je kunt je baan zo ‘craften’, dat de werkgever er alleen maar nadeel van ondervindt. Dat is natuurlijk niet de bedoeling. Veel werkgevers zullen daar ook een ‘stokje voor steken’.

Houd naast eigen doelen de behoeften en doelen van je organisatie goed voor ogen. Zorg ervoor dat de impact op anderen in de organisatie positief is. In elk geval, op zijn minst neutraal.

 

 

Tot slot

 

Wil je meer lezen over job craften? Lees Mooi Werk, van Mark van Vuuren en Luc Dorenbosch.

 

Wil je je baan veranderen, maar heb je onvoldoende zicht op je sterke kanten, je interesses en wat je voldoening geeft in je werk?

Neem gerust contact met me op voor het maken van een afspraak voor een oriënterend gesprek.

 

 

Ook al is ‘job craften’ de laatste jaren steeds meer in de publiciteit, modelleren van je baan is eigenlijk van alle tijden. Wellicht heb jij zelf een voorbeeld van wat jij gedaan hebt om je baan weer passend te maken. Ik lees het graag.

 

 

 

 

Je baan veranderen zonder van baan te veranderen

 

Wist je:

  • dat van de dingen waarvan mensen de meeste spijt hebben, werk op de tweede plaats staat?
  • dat de keuze van de opleiding, de eerste plaats inneemt?

 

Bij ontevredenheid met hun werk zijn mensen vaak geneigd om dan maar iets heel anders te gaan doen.  Maar “alles anders is ook niet alles”, zo blijkt vaak. Denk maar eens aan de voorbeelden bij ‘Ik Vertrek‘.

Qua werk ‘alles anders’, hoeft ook lang niet altijd. Want, je kunt je baan veranderen, zonder van baan te veranderen.

 

In een vorig artikel schreef ik al, dat je je werk meer naar je hand kunt zetten dan je zelf denkt. Met name ook door te ‘job craften’.

Door te ‘job craften’  kun je als werknemer zelf de leiding nemen in het vormgeven van je baan, zelf leidend, in plaats van lijdend voorwerp zijn.

 

In een tweetal artikelen geef ik je handreikingen hoe je dat daadwerkelijk kunt doen.

In dit eerste artikel leer je een diagnose te maken van je huidige werk en krijg je inzicht, waar je aan kunt ‘sleutelen’ om je werk passender te maken.

In een volgend artikel leer je hoe je de voor jou problematische aspecten van je werk aan kunt pakken en de knelpunten op kunt lossen.

 

Job craften; je baan zo modelleren dat die weer bij je past

 

Wat is ‘job craften’?

 

‘Job craften’ is het zelf of gezamenlijk met collega’s mooier maken van je eigen werk. Dat kan door concrete aanpassingen aan te brengen in taken, relaties, cognities (hoe je over dingen denkt) of context. Zodanig dat je werk beter aansluit bij je persoonlijke behoeftes, sterke kanten, interesses en je fysieke en cognitieve capaciteiten. Daarover in mijn volgend artikel meer.

Bij ‘job craften’ gaat men ervan uit dat iedere werknemer in iedere baan in zekere mate de ruimte heeft om het werk aan te passen, te boetseren, te kneden, te ‘craften’. ‘Job craften’ bevordert het behoud van uitdagend, betekenisvol en gezond werk. En dat komt niet alleen de werknemer als individu ten goede, maar ook de organisatie als geheel.

 

 

Voorwaarden voor ‘job craften’

 

Om te kunnen ‘job craften’ dien je goed te weten wat jij wilt met je werk, wat jouw sterke kanten zijn en wat jou met name voldoening geeft in je werk. Heb je dat nog niet of niet meer zo helder voor ogen, lees mijn artikel daarover er nog eens op na.

Maar alleen zelfinzicht is niet voldoende. Om te kunnen ‘job craften’ dien je ook oog te hebben voor en inzicht te hebben in de doelstellingen van je organisatie. En adequaat in te schatten hoe je jouw collega’s en jouw klanten niet zult benadelen.

Als je helder hebt wat je eigenlijk wilt en als je weet aan welke onderdelen van jouw werk je kunt sleutelen, dan heb je de middelen in handen om je werk mooier te maken en passender bij jou.

 

 

‘Job craften’ in vier stappen

 

Ben je eraan toe om concreet aan het werk te gaan met ‘job craften’?

Als hulpmiddel hierbij geef ik je allereerst een stappenplan aan de hand waarvan je je huidige werk in kaart kunt brengen. Je legt als het ware je eigen werkpuzzel. Het is aan jou de vraag in hoeverre het resultaat van die puzzel jou aanstaat.

 

Stap 1: Breng aan de hand van je agenda in kaart wat je zoal doet in je werk.

Inventariseer de taken die je maandelijks uitvoert en rangschik deze van groot naar klein.

Het is handig om die taken op post-its te schrijven. Kies afhankelijk van de  grootte van de taak voor grote, kleine of middelgrote post-its.

Plak je post-its op een groot vel papier of op een tafel.

 

Stap 2: Ga na wat je leuk en minder leuk vindt in je werk.

Wat inspireert je? Wat vind je mooi? Waarvan raak je gefrustreerd?

Werk bijvoorbeeld met groene en rode post-its, met gekleurde stickers of met smilies. Het is handig als je een zodanig formaat kiest dat je erop kunt schrijven.

 

Stap 3: Koppel de dingen die energie geven (groene briefjes) aan de taken uit stap 1 waarin deze elementen zijn terug te zien.

Een grote taak, die veel tijd kost, kan zo bijvoorbeeld worden gevuld met veel positieve elementen.

 

Stap 4: Koppel de dingen die energie kosten ook aan de taken waarin deze elementen zijn terug te vinden.

 

Heb je zo je taken en de positieve en negatieve aspecten ervan in kaart gebracht? Het geheel overziend, wat roept dat bij je op? Welke concrete taken passen (nog) bij je en welke niet (meer)?

Zo kom je tot een antwoord op de vraag waaraan je zou kunnen ‘job craften’, sleutelen om de aansluiting met je werk te herstellen of te verbeteren. In het volgend artikel leer je hoe je dat sleutelen aanpakt.

 

 

Tot slot

 

Wil je je baan veranderen, maar heb je onvoldoende zicht op je sterke kanten, je interesses en wat je voldoening geeft in je werk?

Bel (0575-544588) of e-mail ([email protected]) me gerust voor het maken van een afspraak voor een oriënterend gesprek.

 

 

Wil je alvast meer lezen over ‘job craften‘? Lees Mooier werk, van Mark van Vuuren en Luc Dorenbosch.

 

 

 

Ik ben heel benieuwd in hoeverre jij ervaring hebt met aanpassingen aan jouw baan. Hoe werden jouw verzoeken of voorstellen ontvangen? Ik lees je reactie graag.

 

 

 

 

Hoe je drukte de baas blijft

 

Alleen sukkels hebben het druk”.

Heb jij het artikel indertijd ook gelezen? Het artikel ging vijftien keer viraal in vijftien maanden en is nog steeds te lezen in het NRC-archief

Alleen de titel al, maakt heel wat los.

Misschien heb je zelf te maken met drukte op je werk. Om dan nog maar niet te spreken over wat naast werk ook nog tijd en aandacht van je vraagt. Bijvoorbeeld je masterstudie, je zieke moeder, twee keer per week sporten, je vrienden. En dan ook nog eens je gezin.

Maar ben je dan een sukkel?

Ik kan me goed voorstellen dat je het gevoel hebt dat je energie tekortkomt. Dat je je accu niet meer goed opgeladen krijgt. Dat je voelt dat je op meerdere fronten tekortschiet. En niet onbelangrijk, er zelf echt bij in schiet. Ondanks al je inspanningen.

Herken je dat gevoel?

Drukte is slecht voor je gezondheid. En niet alleen dat. Drukte is ook slecht voor je relaties, je geluk en je loopbaan. Ook al dacht je misschien dat je door druk te zijn meer gezien wordt en daarmee je kansen in je loopbaan vergroot. Dat is niet het geval.

Laat je niet leven door alles wat er op je pad komt. Zorg dat je drukte de baas blijft.

De keuze wat te doen en wat niet te doen is écht aan jou.

Ik geef je een aantal handreikingen om drukte de baas te blijven.

 

Hoe je drukte de baas blijft. Leven of je laten leven; aan jou de keus

 

Alleen sukkels hebben het druk

 

Een aansprekende uitspraak. Volgens Tony Crabbe hebben mensen die het altijd druk hebben, het niet goed begrepen.

Ze hoeven niet alles te doen.

Ze staan niet stil bij en begrijpen niet wat ze nodig hebben. En hoe ze vervolgens op grond daarvan keuzes kunnen maken.

Zodat ze goed gedijen in een wereld van te veel. Te veel mogelijkheden, te veel informatie, te veel doelen, te veel kansen.

Je hoeft bijvoorbeeld ’s avonds voor het slapen gaan in bed niet je e-mail te checken op je tablet. Dat hoeft ook niet voor of bij je ontbijt. Je hoeft ook voor werktijd niet standaard je werktelefoon op te nemen, terwijl je met je kinderen bezig bent. En gaande de dag ook niet voortdurend je berichten op Twitter, Whatsapp of Facebook te checken. Of ontwikkelingen bij te houden op nu.nl.

Doe je dat wel, dan is dat je eigen keuze.

Als je alles wilt en overal aan mee wilt doen, dan gaat je dat zeker op de lange duur, niet lukken. Ook al ben je nog zo druk.

Het zal je in elk geval op den duur opbreken.

Zet je alles op alles, om alles te willen doen, dan ben je volgens Tony Crabbe dan ook een sukkel.

 

 

Maak keuzes op grond van wat er voor jou écht toe doet

 

In de wereld van te veel is het de kunst om heel helder te hebben wat voor jou als persoon en als professional écht belangrijk is.

Zodat je je keuzes daaraan af kunt meten. En je je dus niet zonder meer laat meenemen in de stroom.

 

Je hoeft niet voortdurend aan te staan. Zo hoef je bijvoorbeeld niet voortdurend je telefoon in je gezichtsveld te hebben om te zorgen dat je niets mist.

Zo kan ik me niet voorstellen dat je geconcentreerd met een proces of iets bezig kunt zijn, als je aandacht met regelmaat naar je telefoon toe gaat. Om te kijken of er nieuwe berichten zijn of interessante discussies, die je wilt volgen.

Of dat je met aandacht met je kinderen bezig bent terwijl je tegelijkertijd druk bent op Facebook of Twitter.

Wat is op zo’n moment dan het belangrijkste, het meest waardevol voor je? Dat vraag ik me dan af.

 

Zo hoef je ook niet voortdurend voor alles en iedereen beschikbaar te zijn.

Durf keuzes te maken. Durf je te positioneren.

Het is mijn ervaring en ook die van mijn coachklanten, dat dat ook wordt gerespecteerd. Dat het zelfs wordt gewaardeerd. Meer dan wanneer jij je laat meenemen in de stroom. En ze met jou bij wijze van spreken alle kanten op kunnen.

Zo leerde een van mijn coachklanten dat het voor haar werkgever en haar collega’s heel begrijpelijk en acceptabel is, dat ze voor 8:30 uur niet standaard telefonisch bereikbaar is voor haar werk.

En dat haar e-mail best kan wachten totdat ze haar dochtertje in alle rust en met aandacht aangekleed heeft, ze samen hebben ontbeten en zij haar naar de kinderopvang heeft gebracht.

Dan houd je zelf de regie. Dat scheelt veel in de werkelijke en gevoelde drukte.

 

En ook al heb je misschien te maken met omstandigheden waarin je niet veel te kiezen hebt, dan nog heb je een keuze.

Die keuze heeft dan te maken met de houding waarmee je zaken tegemoet treedt.

Als je helder hebt waarvoor je het doet, weet wat het voor je betekent, dan zul je eerder met toewijding en plezier doen wat je te doen staan. Ook al kost het je dan misschien energie, je ervaart dat je er veel voor terug krijgt.

 

 

Handreikingen om drukte de baas te blijven

 

De oplossing om drukte de baas te blijven is gerichte aandacht op wat je doet, daar helemaal bij betrokken zijn.

Dat heeft volgens Crabbe alles te maken met focus.

 

  1. Creëer concentratie

Zet bijvoorbeeld op je computer of je laptop meldingen voor nieuwe e-mail uit.

Zet je telefoon op niet-storen. Demp oproepen en meldingen, behalve de uitzonderingen die je weloverwogen selecteert. Of leg je telefoon helemaal weg.

 

  1. Plan je tijd in grote brokken

Werk niet in kleine eenheden.

Continue schakelen tussen verschillende taken is heel vermoeiend voor je hersenen. Steeds andere gebieden van de hersenen moeten geactiveerd worden. Dat kost niet alleen energie, maar ook tijd.

Bovendien is er bij werken in kleine eenheden minder aandacht voor de taak. Daardoor kosten taken uiteindelijk meer tijd en maak je meer fouten.

 

  1. Durf niets te doen

Je hoeft niet elke minuut te benutten.

Een poos lekker nietsdoen en hangen op de bank kan helemaal prima zijn. Of zitten op de rand van de zandbak, terwijl je kinderen lekker aan het spelen zijn.

Laat je telefoon gerust waar je hem hebt weggestopt.

 

  1. Ontwikkel een ochtendroutine

Zo begin ik zelf mijn dag met een wandeling, gevolgd door meditatie. Dan ga ik rustig ontbijten. Daarna start ik mijn computer op en begin ik mijn dag.

Overigens niet met direct wegwerken van mijn e-mail.

 

  1. Doe niet alles

Ben selectief in wat je doet. Vraag je daarbij af wat relevant is voor jou als persoon of voor de organisatie waarvoor je werkt.

Dat kan betekenen dat je, als je daarvoor de mogelijkheden hebt, bijvoorbeeld gaat fietsen als het mooi weer is. Of eerder weggaat van je werk omdat je een voorstelling wilt bijwonen op de school van je kinderen.

 

 

Wil je meer handreikingen om drukte de baas te blijven?

Lees: Tony Crabbe: Nooit meer te druk, een opgeruimd hoofd in een overvolle wereld.

 

 

 

 

Hoe je eerder je doel bereikt als je eerst even pas op de plaats maakt

 

Het zal je maar gebeuren. Als donderslag bij heldere hemel te horen krijgen dat je contract wordt beëindigd.

Ik kan me goed voorstellen dat het kan zijn, dat je helemaal lam geslagen bent, na het ontvangen van zo’n bericht. Alsof je een flinke klap hebt gekregen en het je nog duizelt. Niet in staat om ook maar een stap te zetten.

Sommigen weten na zo’n bericht snel te herstellen. Zijn misschien zelfs geneigd om gelijk over te gaan tot actie. Bijvoorbeeld te speuren naar vacatures.

Beide reacties hoor ik van mijn coachklanten.

Zo vertelde iemand mij dat hij na het slechte nieuws op de vrijdag, in het weekend gelijk zijn zinnen had verzet en zich georiënteerd had op vacatures.

Dat is inderdaad een manier, maar de kortste weg naar werk is meestal niet de snelste. Je bereikt je doel vaak eerder als je eerst even pas op de plaats maakt.

Pas op de plaats in de zin van eerst opruimen en vervolgens structuur en inzicht creëren en een aanpak bepalen. Om van daaruit een nieuwe stap te zetten.

Meer daarover lees je in mijn artikel.

 

De kortste weg naar werk is meestal niet de snelste

 

De kortste weg naar werk

 

Vacatures zoeken en daarop reageren door het schrijven van een brief, kun je zien als de kortste weg naar werk.

Of gelijk recruiters benaderen met de vraag of ze een mooie functie voor je hebben.

Gelijk overgaan tot actie, gelijk afgaan op je doel; het is zo verleidelijk. Misschien zelfs voordat je je cv goed op orde hebt.

Voor mij is dat een voorbeeld van voortijdig je kruit verschieten.

Door gelijk tot deze acties over te gaan mis je waarschijnlijk je doel. Niet alleen voor dat moment, maar ook op de middellange termijn.

Want heb je eenmaal een organisatie of recruiter benaderd voordat je er klaar voor was, dan hoef je niet snel daar nog eens aan te kloppen.

Het is dus de kunst om je in eerste instantie even te beheersen. En dus pas tot dergelijke acties over te gaan, als je er echt klaar voor bent.

 

 

Eerst even parkeren alvorens in te voegen op de weg naar werk

 

Klaar zijn om werk te maken van werk gaat veel verder dan je cv op orde hebben of het kunnen schrijven van een motivatiebrief.

Je moet er ook aan toe zijn om daadwerkelijk stappen te zetten.

Dat heeft om te beginnen niet alleen te maken met motivatie, maar ook met de juiste psychische gesteldheid.

Het is ingrijpend als je contract niet wordt verlengd. Zeker als je na jaren werken voor eenzelfde werkgever, van de ene dag op de andere, op straat komt te staan.

Talloze vragen spelen dan door je hoofd. Dat is heel begrijpelijk.

Vragen waarop je vaak het antwoord niet direct weet, bijvoorbeeld: “In hoeverre had ik dit aan kunnen zien komen?”, “Wat heb ik gemist?”, “Hoe kan het dat mijn functioneren nu als onvoldoende wordt beoordeeld?

Gun jezelf de ruimte om stil te staan bij die vragen en neem de tijd om te komen tot een antwoord.

Soms helpt het om daarvoor nog een keer het gesprek aan te gaan met je oud-leidinggevende, de HR-adviseur of je oud-werkgever. Om in het reine te komen met je eigen verhaal. En je verhaal tegenover anderen te kunnen doen.

Het is dan goed om het werk maken van werk even te parkeren. Pas als je vragen zijn beantwoord en er enige rust en evenwicht is ontstaan, komt er ruimte voor iets nieuws.

Dan is het de tijd om je weg uit te stippelen, in beweging te komen en in te voegen op de weg naar werk.

 

 

Op weg naar werk bereik je je doel vaak eerder als je eerst even een omweggetje maakt

 

Gelijk vacatures zoeken, je inschrijven bij een recruitmentbureau of bureau voor werving en selectie; het lijkt een snelle weg naar je doel.

Maar of dat daadwerkelijk zo is, dat is nog maar zeer de vraag. Op grond van mijn ervaring, denk ik van niet.

 

Aan het succesvol werk maken van werk, gaan namelijk een aantal belangrijke stappen vooraf.

Het is dan ook goed om daarvoor eerst de tijd te nemen, alvorens de eigenlijke weg naar werk op te gaan. Want een goede voorbereiding is meer dan het halve werk.

 

Die voorbereiding heeft alles te maken met het verzamelen en structureren van informatie. Informatie over jezelf en informatie over de arbeidsmarkt.

Maar niet alleen dat.

Een goede voorbereiding heeft ook alles te maken met het bepalen van je strategie. Want een juiste mindset en effectieve methoden zijn cruciaal voor succes

Maak je keuze voor een proactieve strategie. En volg de stappen zoals aangereikt in een van mijn vorige artikelen.

Maak je de daarvoor benodigde vaardigheden eigen. Bijvoorbeeld door eerst een onderzoek te doen met betrekking tot een onderwerp in de hobbysfeer.

 

 

 

Heb je dat omweggetje eenmaal gemaakt, dan kun je goed toegerust en full speed navigeren naar je doel.

Mogelijk passeer je onderweg zelfs auto’s die eerder vertrokken zijn dan jij.

Misschien zitten zij wel vast in de file, terwijl jij lekker door kunt rijden. Rijvaardig als je bent, op de loopbaansnelweg.

 

 

Voel jij je nog niet zo rijvaardig op de loopbaansnelweg?

Heb je het gevoel dat je wel wat ondersteuning kunt gebruiken?

Neem gerust contact met me op.

 

 

Hoe je goed kunt kiezen als je veel leuk vindt en een brede interesse hebt

 

“Hoe kan ik goed kiezen? Er is zoveel dat ik leuk vind.”

Ik hoor het met regelmaat van mijn coachklanten. En wat ze dan leuk vinden, kan sterk uiteenlopen. Van docent wiskunde tot uitvaartverzorger. Van kunstenaar tot zelfstandig boekhouder. Of van zelfstandig reisadviseur tot sales advisor in een winkel. En dat allemaal door een en dezelfde persoon.

Ik kan me goed voorstellen dat je je dan afvraagt ‘Wat moet ik kiezen?’. En dat je daarover graag duidelijkheid wilt.

 

In plaats van je af te vragen ‘Wat moet ik kiezen?’, is het volgens Harry Kunneman, emeritus-hoogleraar aan de Universiteit voor Humanistiek in Utrecht, goed om eerst eens te luisteren naar wat er in je leeft. Je af te vragen ‘Wat raakt mij?’, ‘Wat fascineert mij?’ of ‘Wat inspireert mij?’

Je zou kunnen zeggen ‘Wat kiest mij?’ in plaats van ‘Wat moet ik kiezen?

 

Waarom goed kiezen ook goed luisteren is

 

Niet weten wat je moet kiezen maakt onrustig

 

Zoals een van mijn coachklanten aangaf: “Ik wil heel graag helder krijgen hoe mijn ideale baan eruitziet. Het schiet nu alle kanten op en dat voelt onrustig.”

Ik kan me dat goed voorstellen.

Je wilt dan zo snel mogelijk een antwoord op de vraag wat je moet kiezen. Zodat je naar de volgende stap kunt gaan; werk maken van wat je gekozen hebt.

Als je niet weet wat je moet kiezen, dan word je voor je gevoel alle kanten uit getrokken. Zeker als de alternatieven ver uit elkaar liggen. Dat is op zijn zachtst gezegd onprettig en je wilt zo snel mogelijk van die ‘kies’ pijn af.

 

 

Een activistische en een meer passieve manier om van de ‘kies’ pijn af te komen

 

Heb je een keuzeprobleem, dan ben je al gauw geneigd om in de actie te schieten om je probleem zo snel mogelijk op te lossen.

Het is de vraag of dat de beste aanpak is. Misschien is het beter om eerst eens een meer passieve houding aan te nemen. En bij jezelf te rade te gaan en te luisteren naar wat er in je leeft.

 

Vaak is het goed om bij een keuzeprobleem eerst eens aandacht te hebben voor passiviteit, receptiviteit en sensibiliteit. En goed te luisteren naar wat je raakt, wat je inspireert en wat voor jou van betekenis is.

Passiviteit heeft dan alles te maken met de bereidheid om te horen en te luisteren. En vooralsnog nog geen plannen te maken, geen toekomstscenario’s, geen gewenste en ideale situaties.

 

 

Wat wel en niet helpt om goed te luisteren naar wat voor jou van betekenis is

 

Als je niet weet wat te kiezen, komen er allerlei stemmen op je af.

Dat kunnen stemmen zijn in jezelf, maar ook stemmen van anderen.

Ik zou maar kiezen voor een baan in loondienst, want dan ben je tenminste verzekerd van je inkomen.” Of “Doen wat je graag wilt is maar voor een paar mensen weggelegd.”

Welke andere intenties overstemmen ze?

Bijvoorbeeld “Ik wil meer aandacht voor creativiteit”, “Ik wil tijd voor goed contact met mensen om me heen”, “Ik wil werk waarin ik van betekenis kan zijn met wat ik doe in mijn werk”

Vaak zijn dat zachtere stemmen. Het is de kunst om die zachte stemmen te horen. Ze worden gauw overschreeuwd.

 

Het is goed om juist die schreeuwende stemmen te wantrouwen, of dat nu stemmen zijn van mensen om je heen of stemmen in jezelf.

 

Wantrouw ook het simplificeren van het keuzeproces. Want het maken van een loopbaankeuze is lang niet altijd makkelijk.

Zoek plekken op waar ook, zoals dat weleens genoemd wordt, morele klopsignalen kunnen worden gehoord.

Die signalen hebben alles te maken met waar jij warm voor loopt, jouw persoonlijke missie. En het is belangrijk om signalen daarover op te vangen en ernaar te luisteren.

 

Kies voor een optie waarin niet alleen materiële rijkdom aan de orde is, maar kies voor een functie of een vak waardoor je gegrepen wordt.

Welk vak of welke functie dat is, kun je het beste achterhalen door je ervoor open te stellen en te ervaren, te voelen wat dat werk met je doet.

 

 

Dertig dagen oefening; een mooie manier om te ontdekken wat jou iets te zeggen heeft

 

Zowel in de 3-daagse training ‘Bouw je ideale loopbaan’ als in individuele loopbaancoaching komt de dertig dagen oefening aan bod.

Houd dertig dagen een map bij waar je alles in stopt wat jou inspireert en aanspreekt. Dat kunnen bijvoorbeeld stukjes uit de krant zijn, van internet, een foto, een citaat, een kaart, een voorwerp, een opmerking op straat of een gesprek in de trein.

Wees alert op wat voor jou de moeite waard is om gezien of gehoord te worden en verzamel dat. Dat kan zijn in een envelop, maar ook een map op de computer. De kunst is om in eerste instantie alleen te verzamelen en verder niets. Kijk wat jou iets te zeggen heeft.

Dan kan bijvoorbeeld ook blijken dat het echt niet alles is wat jou interesseert, maar dat er duidelijk thema’s te ontdekken zijn in het materiaal dat jij verzameld hebt.

 

 

 

Kun je wel wat hulp gebruiken bij het in kaart brengen van wat voor jou van betekenis is?

Lees mijn boek Wat wil ik nu echt? – een loopbaanstrategie voor gedreven hbo’ers en academici die meer waarde willen realiseren in hun werk.

Met de strategie in dit boek realiseer je het werk dat je echt wilt. Met de inzichten op basis van onderzoek en ervaring en de praktische tips vind of creëer je werk waarin je een bijdrage kunt leveren die voor jou van betekenis is.

 

 

 

 

Waarom de beste keuze niet per definitie een weloverwogen keuze is

 

Veel mensen hebben moeite met kiezen. Zeker als het kiezen voor een opleiding, baan of loopbaan betreft.

Ze willen vooral een goede keuze maken.

Ze zijn dan geneigd om te denken dat daarvoor weloverwogen kiezen nodig is.

Maar wist je dat het kan zijn dat je rationeel goed gekozen hebt, maar dat je keuze toch niet goed voelt? Dat je keuze niet op zijn plek valt? Misschien zelfs helemaal mis is?

Kies je louter rationeel, dan maak je geen fit met je gevoel.

Aan de andere kant, vertrouw je blindelings op je intuïtie, dan loop je het risico in een diep gat te stappen.

Het is dan ook mooi als je bij het maken van keuzes met betrekking tot je werk en loopbaan de rationele benadering kunt combineren met een meer intuïtieve, gevoelsmatige strategie.

Voor je psychisch welbevinden is het namelijk belangrijk, dat een keuze niet alleen een verstandige, rationele keuze is, maar dat die keuze ook goed voelt.

Rationeel een goede keuze; toch geen goede match

 

Te veel om te kiezen bemoeilijkt een goede keuze

 

Ik zie dat met regelmaat bij mijn coachklanten. Zeker bij coachklanten die al jaren worstelen met een keuzeprobleem.

Zoals een van mijn klanten het verwoordde: “Zelfs al met betrekking tot mijn studie kon ik niet kiezen.”

Zij heeft dan ook een Propedeuse Psychologie gedaan. Vervolgens een Bachelor Bestuurskunde en ze heeft haar studie afgerond met een Master Internationale betrekkingen.

Achteraf is zij voor zichzelf tot de conclusie gekomen dat een studie Politicologie misschien een betere optie was geweest.

 

Veel te kiezen hebben lijkt gemakkelijk, maar dat is het niet.

Integendeel, het zorgt ervoor dat het maken van een goede keuze eerder moeilijker wordt dan makkelijker.

Niet alleen wordt het kiezen zelf moeilijker. Het blijkt ook, dat een uitgebreid pallet aan keuzes leidt tot het hanteren van hoge normen (maximizing) en grotere ontevredenheid en meer spijt achteraf

Als je veel alternatieven hebt, dan pik je er namelijk ook eerder het verkeerde uit. Wellicht kun je je daarbij iets voorstellen.

 

 

Een goede keuze maken door het opvolgen van een goede strategie

 

Maar wat is een goede strategie?

 

Een goede strategie is om te beginnen sterk persoonsgebonden.

De ene persoon is nu eenmaal rationeler of intuïtiever dan de andere. En de een is eerder geneigd om advies in te winnen bij anderen, terwijl een ander het liefst zijn eigen boontjes dopt.

 

Een goede strategie wordt daarnaast ook bepaald door de keuze waarvoor je staat.

Sommige keuzes maak je misschien heel intuïtief, terwijl je bij andere keuzes eerder geneigd bent om rationeel te werk te gaan.

Zo maak je de keuze voor een partner wellicht eerder op je gevoel. En zo maak je de keuze voor een baan misschien eerder door rationele afwegingen te maken.

Overigens is ook dat voor iedereen verschillend.

 

Een goede strategie is niet per definitie een rationele strategie.

Ook al zijn veel mensen geneigd om zo te denken. Ze denken dan, dat je een keuze goed moet doordenken. Bijvoorbeeld door alle voors en tegens van de alternatieven op een rij te zetten en af te wegen. En vervolgens te komen tot een besluit.

In de praktijk blijkt echter dat een rationele benadering niet per definitie leidt tot een goede keuze. Laat staan, de beste keuze.

De beste keuzes blijken te worden gemaakt door rationele denkers, die zich naast hun ratio laten leiden door hun intuïtie.

 

 

Een rationele strategie: bewust en gebalanceerd beoordelen van informatie?

 

Dat had je misschien gedacht, maar op grond van onderzoeken blijkt dat niet zo te zijn.

 

Wist je dat we informatie die we hebben, lang niet altijd rationeel verwerken?

Dat je hersenen gevoelig zijn voor een bepaald soort informatie? Dat het vooral informatie is die betrekking heeft op je streefdoelen?

Wil je bijvoorbeeld een goede keuze maken met betrekking tot een baan? Het blijkt dat je dan minder gevoelig bent voor de informatie die gaat over doelen die je wilt vermijden.

Denk daarbij bijvoorbeeld aan kenmerken van mensen, kenmerken van organisaties of arbeidsomstandigheden die je zou moeten vermijden, wil je groeien en bloeien in je werk.

Eenzijdige focus op streefdoelen leidt gauw tot eenzijdige informatieverwerking.

 

Een tweede verklaring voor het eenzijdige oordeel van baanzoekers heeft te maken met afstand.

Bij het maken van een goede keuze voor een baan ben je niet alleen gericht op het nu, maar ook op de toekomst.

Op basis van sociaal psychologisch onderzoek blijkt, dat afstand (ver of dichtbij, heden of toekomst) uitmaakt voor het soort informatie dat mensen in gedachten nemen en voor de besluiten die ze daaraan koppelen.

Als mensen een besluit moeten nemen over de toekomst, dan zijn ze kennelijk geneigd de positieve kanten van een mogelijke keuze zwaarder te laten wegen dan de negatieve.

 

Afstand beïnvloedt niet alleen de positief-negatief balans van een keuze, maar ook de inhoud van de afwegingen die we maken.

Als je een besluit over de toekomst van werk moet nemen, dan doe je dat met name op grond van cognitieve overwegingen. Daarbij maak je je een voorstelling van de uitkomsten, die je verwacht. Bijvoorbeeld je toekomstige salaris, ontwikkelingsmogelijkheden en andere aspecten die je wenst aan te treffen.

Het blijkt dat je je minder goed kunt inbeelden hoe je je in die baan zult voelen; blij, teleurgesteld, gespannen?

En kennelijk, als je iets negatiefs nog niet ervaren hebt, dan onderschat je de daadwerkelijke latere ernst ervan. De emoties ervaar je pas als je je eenmaal in die situatie bevindt.

 

 

Wil je een goede keuze maken? Laat je intuïtie dan spreken

 

Realiseer je dat er meer is dan het rationele, dat uiteindelijk bepaalt of een keuze een goede keuze is.

Realiseer je dat het bij het intuïtieve, het gevoelsmatige vaak gaat om moeilijk of nauwelijks benoembare zaken of aspecten.

Te rade gaan bij je gevoel kan je helpen om de zaken op het spoor te komen die je niet weegt met je rationele brein.

Zo kan het zijn dat een keuze op basis van bewuste afwegingen de juiste lijkt, terwijl die niet goed voelt.

Het omgekeerde kan ook: een keuze kan niet logisch zijn, maar beter voelen.

Het onbewuste zendt kennelijk signalen uit en het is goed om daaraan niet voorbij te gaan.

 

Matcht je gevoel niet met je ratio?

Zorg dan dat je op het spoor komt waar de weerstand vandaan komt of waarom je een alternatief zo aantrekkelijk vindt.

Wellicht helpt het je om je keuze aan een ander uit te leggen.

Begrijpt de ander je overwegingen? Ben je in staat om daarbij ook je gevoel te verwoorden?

 

 

Kortom:

Wil je een goede keuze maken met betrekking tot je werk en loopbaan?

Ga af op je verstand én op je gevoel.

Vraag je niet alleen af wat je in je ideale baan wenst aan te treffen, maar ook wat je moet vermijden als je wilt groeien en bloeien in je werk. Neem dat laatste mee in je afwegingen.

Richt je baankeuze op de korte of middellange termijn.

 

 

Kun je daarbij wel wat hulp gebruiken?

Bel (0575-544588 / 06-54762865) of e-mail ([email protected]) me gerust voor het maken van een afspraak voor een vrijblijvend oriënterend gesprek.

 

 

 

 

Lukt het je niet om je keuze tot een succes te maken, breng dan verandering aan.

 

“In het eerste jaar van de PABO voelde ik dat ik daar niet op mijn plek zat. Een alternatief zag ik niet. Ik heb de PABO dus afgemaakt.

Ik wilde niet voor de klas. Toch nam ik een baan aan op een basisschool. En nu, 26 jaar later werk ik er nog. Althans werken?

Al een paar keer was ik overspannen. Soms op het randje van burn-out.

Een val van de trap riep me een halt toe. Het is nu echt tijd om werk te maken van ander werk.”

 

Al 30 jaar ging zij door in een richting die eigenlijk haar richting niet is, niet bij machte om bij te sturen.

 

Heb je eenmaal een keuze gemaakt, dan is het niet altijd gemakkelijk om bij te sturen. Maar als het je niet lukt om je keuze tot een succes te maken, breng dan verandering aan.

 

Hoe verder als je eenmaal een keuze hebt gemaakt

 

Eenmaal een keuze gemaakt, gooi dan je eigen plaatje overboord

 

Je hebt een keuze gemaakt.

Wellicht had je je een beeld gevormd van hoe de nieuwe situatie er voor jou uit zou kunnen zien. Dat beeld heeft je waarschijnlijk ook doen kiezen.

 

Maar wist je, dat het goed is om je eigen plaatje los te laten, als je de keuze eenmaal hebt gemaakt?

En dat het goed is om je mee te laten nemen in de stroom?

Want als je vasthoudt aan je eigen plaatje, dan loop je het risico dat jouw verwachtingen niet sporen met de werkelijkheid. Met alle gevolgen van dien.

Niet alleen raak je teleurgesteld omdat jouw plaatje niet klopt. Je loopt ook het risico dat je blind wordt door jouw focus. En dat je daardoor mogelijkheden en kansen niet ziet.

En die onverwachte kansen zijn mogelijk waardevoller dan wat jij had bedacht.

 

 

Eenmaal een keuze gemaakt, aanvaard dan de volledige verantwoordelijkheid

 

Dat is moeilijk!

Je bent namelijk geneigd om anderen ‘de schuld te geven’, als jouw plaatje niet klopt met de werkelijkheid.

Bijvoorbeeld omdat ze in jouw ogen een en ander mooier hebben afgeschilderd dan het is. Of jou onvoldoende informatie hebben gegeven.

Het is dan niet gemakkelijk om aan jezelf toe te geven dat je misschien beter je onderzoek had moeten doen. Of beter had moeten doorvragen in het kennismakings- of sollicitatiegesprek.

Realiseer je dat jij het uiteindelijk altijd zelf bent, die de keuze heeft gemaakt.

 

En mocht je keuze tegenvallen, vraag je af wat je ervan kunt leren. Zodat je voor een volgende keer je kansen vergroot.

Bovendien, als je elke keuze als een kans kunt zien, dan is het veel gemakkelijker om daar de verantwoordelijkheid voor te aanvaarden.

 

 

Eenmaal een keuze gemaakt, bescherm dan een foute keuze niet, maar stuur bij

 

Heb je een keuze gemaakt en kan je er helemaal achter staan? Doe er dan alles aan om er een succes van te maken.

Lukt dat niet? Breng dan verandering aan.

Houd niet krampachtig vast aan een gemaakte keuze als je voelt dat je op het verkeerde pad zit. Zie het als een leerzame ervaring die je helpt om erachter te komen wat wel en niet bij je past.

Stel je koers bij en neem een ander pad.

Als je je ziel en zaligheid legt in iets en dan tot de conclusie komt dat het niets voor je is, dan moet je iets anders gaan doen.

 

Het is overigens niet gemakkelijk om een andere weg in te slaan. In de eerste plaats voor jezelf.

Vaak krijg je ook kritiek van de mensen om je heen, als je besluit om je koers drastisch te wijzigen.

Niet alleen ik, maar ook jij kent vast mensen die in een onbevredigende situatie blijven zitten.

Of omdat ze er zoveel in geïnvesteerd hebben, dat ze het zonde vinden om ermee op te houden. Of omdat ze bang zijn om het bekende los te laten. En misschien ook wel geen zicht hebben op een alternatief.

 

Maar waarom tijd en energie stoppen in iets waarmee je helemaal niet happy bent?

 

 

Signalen dat het tijd is om bij te sturen

 

Er zijn veel signalen dat het tijd is om bij te sturen.

In een eerder artikel besprak ik zes signalen dat het tijd is om werk te maken van ander werk, ook al heb je een vaste baan.

 

In dit artikel geef ik je, voor jouw gevoel misschien wat vagere signalen, signalen van binnenuit.

 

Het duidelijkst zijn gevoelens van verwarring en teleurstelling.

Vreemd genoeg ervaren we die emoties als negatief. Maar eigenlijk zijn ze heel positief.  Ze vertellen je dat je de verkeerde kant op gaat. Dat je niet goed op koers zit en dat het zaak is om bij te sturen.

 

Lichamelijke pijn kan ook een signaal zijn. Heb je je ooit gerealiseerd dat bijvoorbeeld pijn in je rug een signaal kan zijn, dat je je krampachtig probeert overeind te houden?  In een werksituatie die eigenlijk niet bij je past?

Ik heb al heel wat mensen letterlijk op zien bloeien na koerswijziging.

 

Ook geestelijke pijn kan een signaal zijn. En een teken dat er bijgestuurd moet worden. Ofwel met betrekking tot jouw manier van denken over jouw wereld. Ofwel wat jij doet in die wereld. Of misschien wel beide.

 

 

Als je de koers die je voor jezelf hebt uitgestippeld blijft beschermen, ook al past die niet (meer) bij jou, dan zul je nooit je bestemming bereiken.

Als je op je hoede bent voor signalen dat je moet bijsturen en daarop adequaat  reageert, zul je altijd op de juiste plaats uit komen. Of in elk geval, daar vlakbij.

 

 

Wil jij uitzoeken hoe je (weer) de goede koers te pakken krijgt?

Kun je daarbij wel wat hulp gebruiken?

Bel (0575-544588 / 06-54762865) of e-mail ([email protected]) me voor het maken van een afspraak voor een oriënterend gesprek.

 

Wil je meer lezen over adviezen en technieken om angst en besluiteloosheid om te buigen in kracht en actie?

Lees Niet durven, toch doen! van Susan Jeffers.

 

 

 

 

Kritische kanttekeningen bij het aansporen van mensen om hun dromen te volgen

 

Volg je dromen’, ‘geef nooit op’, en ‘vind je passie’ zijn goed bedoelde, maar slechte adviezen, volgens onderzoek van Stanford en Yale-NUS College.

Volgens de onderzoekers is het is niet zo dat je passie in je zit, min of meer vaststaat en wacht om ontdekt te worden. Het is geen mysterieuze kracht die wanneer je die eenmaal gevonden hebt, alle obstakels opruimt op je pad.

In feite, betogen zij, kan het pittige mantra ‘vind je passie’ een gevaarlijke afleiding zijn.

Het aansporen van mensen om hun passie te volgen kan ervoor zorgen dat ze op één paard wedden en vervolgens opgeven als dat paard verliest.

‘Laten we minder gepassioneerd zijn over passie’ zegt O’Keefe, hoofdonderzoeker en als psycholoog verbonden aan Yale-NUS College.

Waarom?

Je leest het in mijn artikel.

 

Vind je passie, is een slecht advies

 

Theorieën over interesse: de statische en de op groei gerichte theorie

 

Ligt interesse vast? Of kun je interesse ontwikkelen?

In het genoemde onderzoek zetten de onderzoekers twee theorieën over interesse naast elkaar; de statische theorie en een groeitheorie.

De statische theorie gaat ervan uit dat wij allemaal een passie in ons hebben die erop wacht om gevonden te worden.

Deze statische theorie leidt ertoe dat interesse van mensen in andere gebieden dan hun droomgebied afneemt.

Bovendien anticiperen mensen die hun ene passie najagen te weinig op moeilijkheden en geven ze sneller op als het tegenzit.

 

De groeitheorie stelt dat dromen en passies ontwikkeld en gevoed moeten worden.

Als je ervan uit gaat dat je dromen kunt ontwikkelen, dan sta je meer open voor nieuwe en andere interesses en je hebt de ruimte om verschillende interesses te volgen.

Bovendien houd je er volgens de groeitheorie eerder rekening mee dat het proces moeilijk kan zijn.

Daardoor biedt de groeitheorie volgens de onderzoekers een breder en realistischer perspectief.

 

 

Link naar het onderzoek van Carol Dweck

 

Het onderzoek bouwt voort op het werk van Stanford psycholoog Carol Dweck. Zij heeft veel geschreven over de positieve effecten van een groei mindset. Ze werkte ook mee aan de nieuwe studie.

Dwecks vorige onderzoek heeft aangetoond dat mensen die werken aan zichzelf zien als work in progress en die geloven in de mogelijkheden van ontwikkeling, over het algemeen gelukkiger, gemotiveerder en succesvoller zijn.

In de groei mindset is de hand die je geboden wordt slechts het startpunt voor ontwikkeling. De groei mindset is gebaseerd op de overtuiging dat je basiskwaliteiten zaken zijn die je kunt ontwikkelen door je inspanningen”.

 

Redenerend vanuit de groeitheorie kan een passie ontspruiten aan een vonkje interesse dat in je zit. Door vasthoudend te investeren in ontwikkeling van die interesse, kan dat vonkje uitgroeien tot een vurige passie.

 

 

Waarom het goed is om minder gepassioneerd te zijn over passie

 

We moeten zorgvuldig afwegen wat we communiceren met mensen over interesses en passies,” zegt Yale-NUS College psycholoog Paul O’Keefe, de hoofdonderzoeker.

“Ouders, docenten en werkgevers halen het meest uit mensen als ze suggereren dat je interesses moet ontwikkelen en dat je ze niet eenvoudigweg vindt. Mensen vertellen dat ze hun passie moeten vinden, suggereert dat die passie in je zit en bij wijze van spreken gewoon wacht om te worden onthuld. Mensen vertellen dat ze hun passie moeten volgen suggereert dat de passie het leeuwendeel van het werk voor je doet.”

 

 

Waarom het goed is om te denken en te communiceren in termen van ‘passie ontwikkelen

 

O’Keefe waarschuwt dat de richtlijn ‘vind je passie’ een passief proces suggereert.

Zeg je daarentegen tegen mensen dat ze hun passie moeten ontwikkelen, dan appelleert dat aan een actief proces waar je zelf greep op hebt. En dat impliceert dat het een uitdaging kan zijn om er gevolg aan te geven.

En dat, zegt hij: “is een realistische manier van denken.”

Ga niet op zoek naar iets magisch, naar iets waarvoor jij bent voorbestemd om het te doen, ook al weet je nog niet wat het is. Het is productiever om interesses flexibel te benaderen, als potentieel eindeloos.

Een groei mindset, in plaats van een statische mindset vergroot de kansen dat je je passie vindt. En de wilskracht hebt om die passie meester te worden.

 

 

De groei mindset toegepast op werk en loopbaan

 

Ga niet uit van één passie die je moet zien te vinden.

Stel je open voor de mogelijkheden die op je pad komen. Laat je daarbij leiden door jouw persoonlijke missie en het profiel van het werk dat jij wilt doen.

Durf daarbij te experimenteren. Ga uitdagingen aan en ervaar of er een vonk overspringt.

Mogelijk komen er zaken op je pad, die je nog niet in het vizier had, maar waarvan je wel in vuur en vlam raakt.

Zo verging het ook een van mijn coachklanten. In een tussenjaar creëerde ze de mogelijkheid om diverse taken op zich te nemen, daarmee te experimenteren en ervaring op te doen. En zo te leren waar ze met name warm voor loopt en daarmee haar passie te ontdekken.

 

De onderzoekers vergelijken deze benadering van leren met de liefde.

Degenen die zoeken naar hun ene ware liefde hebben onrealistische verwachtingen en kunnen eindeloos en zonder resultaat blijven zoeken.

Terwijl degenen die geloven dat de liefde een project is en een proces, meer geduld zullen uitoefenen als hun partner niet helemaal voldoet aan hun verwachtingen en uiteindelijk zullen ze momenten van ware liefde ervaren.

 

Pas die redenering toe op interesses en je kansen om daadwerkelijk hartstochtelijk gefascineerd te zijn nemen toe.

 

 

 

Kun je daarbij wel wat ondersteuning gebruiken?

Laat het me horen. Graag loop ik met je mee op jouw ontdekkingstocht.