Hoe een pamperende werkgever tegen je kan werken
Wat zijn er veel parallellen te trekken tussen de dieren- en de mensenwereld!
In een van mijn vorige berichtjes schreef ik over de bruine beer die zich liet intimideren door de wolven in het berenbos in het Ouwehands Dierenpark in Rhenen.
Ook van de zeehonden kunnen we leren.
In een uitzending van Het echte leven in de dierentuin zagen we de zeehondenpups Fien en Joep.
Pups blijven na hun geboorte een week of drie/vier bij hun moeder en van hun moeder krijgen ze heel vette melk. Stel je voor, met een vetgehalte van 45%. Dat is nog meer dan bij slagroom!
Het is geen wonder dat zeehondenpups daar snel van groeien.
Na vier weken wegen ze al zo’n 20 tot 25 kilo, terwijl dat bij de geboorte rond de 10 kilo is.
Maar lang houdt de moeder haar jong niet aan de borst. Na een paar weken moeten de pups zichzelf zien te redden.
En dat is aardig rigoureus. Niet rustig afbouwen; als het klaar is dan is het klaar.
De moederdieren maken zich weer op voor de volgende cyclus, paren met de mannetjes en dan begint het hele proces opnieuw.
Zichzelf zien te redden; dat betekent voor de zeehondenpups vis leren eten.
Kennelijk moeten ze dat echt leren en dat gaat, afgaand op de beelden van het voederen in Ouwehands, niet altijd even makkelijk.
Ook al zien de pups hun maatjes gretig happen naar de vis.
Met een engelengeduld proberen de verzorgers de zeehondenpups te verleiden. Steeds weer een visje aanbieden en hopen dat de zeehond de vis een keer gaat pakken en opeten.
Tenminste, de vis naar binnen laat glijden.
Als ik het allemaal moet geloven, dan kan het soms een paar maanden duren voordat dat echt gaat lukken.
Tot die tijd teert de zeehond op zijn eigen lichaamsvet.
In de mensenwereld gebeurt er iets vergelijkbaars. Niet met mensenbaby’s, maar met volwassen werknemers.
En niet voor een paar weken, maar voor de lange duur.
Wist je dat er werkgevers zijn, die hun werknemers stevig pamperen?
Goed voor hen zorgen, zodat je als werknemer in een gespreid bedje komt. Niet alleen in de inwerkperiode, maar ook nadien.
Dat lijkt misschien aantrekkelijk, maar er zit ook een groot risico aan.
Jaren aan de borst van je werkgever eist zijn tol. Ook al merk je dat pas als je op jezelf teruggeworpen wordt.
Met name bij beëindiging van je dienstverband.
Ik zie dat bij coachklanten, die jarenlang gewerkt hebben in een ‘beschermde’ werkomgeving waar nagenoeg alles met betrekking tot werk en loopbaan voor hen geregeld werd.
Komt dat werk te vervallen, dan moeten ze opeens op eigen benen staan. Niet wetend hoe ze hun vis moeten vangen.
Ze hebben het immers nooit hoeven leren, want zelf sturen in hun loopbaan en zelf de regie pakken hebben ze nooit hoeven doen.
Loopbaanpaden waren uitgestippeld, evenals de opleidingen als weg om hogerop te komen.
Gelukkig komt er steeds meer besef dat de tijd van pamperen en verzorgen achter ons ligt.
Met de komst van de zesde generatie werkenden op de arbeidsmarkt, na babyboomers, generatie X, de xennials, generatie Y (millennials), generatie Z en generatie Alpha.
Als het gaat om inzetbaarheid en vitaliteit komt er steeds meer evenwicht tussen medewerker en organisatie.
Medewerkers willen steeds meer verantwoordelijkheid en eigenaarschap pakken ten aanzien van hun eigen inzetbaarheid.
De organisatie moet hierbij vooral faciliterend zijn en het goede gesprek willen voeren.
En dat is maar goed ook.
Want je kunt beter al vroeg leren hoe je je vis moet vangen, in plaats van dat je als volwassene ontheemd en onthand aan de kant komt te staan.
En moet teren op het vet op je botten.
Wat zijn jouw ambities naar de toekomst?
In welke richting wil jij je verder ontwikkelen?
Neem zelf de verantwoordelijkheid voor je eigen loopbaan. Pak zelf de regie en leer hoe je jouw voorstel kunt doen, hoe je voor een specifieke werkgever van betekenis kunt zijn.
Ik help je graag jouw ideale werk realiseren, zodat je ‘s morgens energiek je bed uit komt, vol zin om een nieuwe dag te beginnen en aan het werk te gaan.
Klik hier en boek een afspraak in voor een oriënterend gesprek.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!