Tag Archief van: baan

Kijk eens door een andere bril

Hoe een andere bril, net als een andere denkhoed, een nieuwe focus biedt

 

Wist je:

  • dat ieder mens een eigen focus op de werkelijkheid heeft;
  • dat we allemaal door een andere bril naar die werkelijkheid kijken;
  • dat onze focus sterk wordt bepaald door onze capaciteiten, waarden, overtuigingen en onze identiteit?

 

Ter illustratie geef ik je een paar uitspraken.

Allereerst een uitspraak van een hoger opgeleide vrouw:

“Ik ben langdurig werkloos, ik kom voorlopig niet meer aan een baan. Als er straks wel weer banen komen, ben ik of te oud, of te lang uit het arbeidsproces. En ik weet zeker dat ook u niet in staat bent om mij aan een baan te helpen”.

En onderstaand een fragment uit het verhaal van Wim, een van mijn oud-coachklanten:

“De periode van het zoeken en vinden van nieuw werk was voor mij zeker niet altijd rozengeur en maneschijn. Ook het woord NEE heb ik bij sollicitaties geregeld te horen gekregen. Ik heb ervaren dat het dan belangrijk is om uit te gaan van je eigen kracht en positief te blijven, ook al valt dat niet altijd mee.

Als 50 plusser wil ik werkzoekenden meegeven:

Waar een wil is, is ook voor een 50 plusser een weg. Ik heb ervaren dat er met goede begeleiding en enthousiasme, doorzettingsvermogen en wilskracht zeer zeker mogelijkheden zijn”.

 

Je focus is heel bepalend voor hoe naar je situatie kijkt

 

 

Iedereen heeft een eigen focus op de werkelijkheid

 

Wim heeft duidelijk een positieve instelling. Ook al heeft hij een aantal keren ‘nee’ te horen gekregen, hij is positief gebleven. Door die instelling is het hem gelukt om zich nieuwe vaardigheden eigen te maken en door netwerken een nieuwe baan te verwerven.

Behalen van succes is moeilijker als je naar de wereld kijkt door een donkere bril. Het beeld is dan somber gekleurd en leidt ook eerder tot een kritische uitlating.

Iedereen maakt een eigen interpretatie van de werkelijkheid. Alles wat je waarneemt wordt gefilterd door bijvoorbeeld je overtuigingen en de waarden die voor jou leidend zijn. Voor een ander kan de interpretatie van dezelfde werkelijkheid heel anders zijn.

We kijken naar de werkelijkheid als door een gekleurde bril. Misschien herinner je je de aankoop van een nieuwe zonnebril. Met de ene kleur glas wordt de wereld om je heen zonnig en warm. Een andere kleur maakt het beeld juist rustig en overzichtelijk. En heel donker glas kan de wereld somber maken, alsof het elk moment kan gaan regenen.

 

De “zes denkende hoofddeksels” van Edward de Bono

 

In dit boek stelt de Bono dat denken een complex gebeuren is. Hij vergelijkt het met jongleren, waarbij je probeert verschillende ballen tegelijk in de lucht te houden.

Hij laat zien hoe je door het opzetten van een van de zes denkhoeden kunt focussen op een bepaald aspect van het denken.  In plaats van te proberen bij het denken alles tegelijk te doen.

De denkhoeden heeft de Bono ieder een eigen kleur gegeven. Door het opzetten van een andere kleur denkhoed kun je je verplaatsen in een andere rol. De Bono noemt de objectieve denker (wit), de subjectieve (rood), de positieve  (geel), de kritische  (zwart), de creatieve denker (groen) en de denker over het denken (blauw).

“De zes denkhoeden stellen ons in staat om ons denken te dirigeren zoals een dirigent zijn orkest dirigeert”, zegt de Bono in zijn boek. Zie je het voor je?

 

Wil je de Bono horen, klik dan hier

 

Kijken door gekleurde brillen

 

Een andere kleur denkhoed betekent de focus op een andere denkrichting. Je stelt scherp op een ander aspect van het denken.

Door het opzetten van een anders gekleurde bril ga je andere dingen zien. Zo zoek je met een groene bril naar andere zaken dan met een zwarte bril. En zo stel je met groene vooringenomenheid op andere zaken scherp dan met zwarte.

Bij het interpreteren van de werkelijkheid spelen overigens naast kijken ook de vier andere zintuigen (horen, ruiken, proeven en voelen) een rol. Sommige mensen hebben dan nog een ‘zesde zintuig’.

Bovendien zijn waarnemingen altijd subjectief. Jij selecteert en interpreteert de gegevens die voor jou belangrijk zijn en die in jouw bekende denkpatroon passen. Het gaat om wat jij ziet en wat jij erin ziet. Dat kan van mens tot mens verschillen.

 

Zes focussen, de brillen in zes kleuren.

 

Grofweg zijn er zes manieren om te kijken naar de werkelijkheid. Elke manier, elke focus heeft zijn eigen kleur.

1. Wit

Wit is eigenlijk geen kleur; het is neutraal en objectief. Bij de witte focus staat het zoeken naar informatie (feiten en gegevens) centraal.

2. Rood

Rood is een warme kleur, de kleur van het hart. En is daarmee een treffende metafoor voor emoties, gevoelens en intuïtie.  Door een rode bril ben je mensgericht, zoek je verbinding en ben je gericht op het voelen, het beleven.

3. Geel

Geel is een zonnige kleur, dus positief. En symboliseert het optimisme, de hoop. Met een gele focus zie je voordelen, kansen en mogelijkheden.

4. Zwart

Zwart is net als wit eigenlijk geen kleur, maar wordt algemeen geassocieerd met somberheid en negativiteit. De zwarte focus is gericht op de risico’s en de negatieve aspecten, de redenen waarom iets niet kan worden gedaan of niet gaat lukken.

5. Groen

Groen is de kleur van uitbundig groeiende vegetatie op een vruchtbare voedingsbodem. De groene focus symboliseert dan ook creativiteit en stelt scherp op alternatieven, nieuwe inzichten en denkbeelden.

6. Blauw

Blauw is een ‘koele’ kleur, de kleur van de hemel die alles overkoepelt. Met een blauwe bril zoek je inzichten, analyses, verbanden, samenhang, structuur.

 

De kunst van het multifocussen

 

De Bono is van mening dat iedereen kan denken met  een bepaalde focus. En dus in staat is om in te zoomen op een bepaald aspect van het denken. Als hij zich maar bewust opstelt als een denker die een bepaalde denkhoed op zet; een bepaalde rol op zich neemt. De Bono noemt dat actief denken, creatief denken. Naar zijn mening zou iedereen dat moeten leren.

Het zou ook mooi zijn als iedereen zou leren multifocussen.  Multifocussen is het vermogen om van perspectief te kunnen wisselen, te kunnen schakelen tussen verschillende focussen. Dat betekent kunnen kijken door verschillende brillen.

Het gaat om het ter discussie durven stellen van je eigen vertrouwde zienswijze en de bereidheid om je open te stellen voor andere perspectieven.

Alle kans dat die andere perspectieven nieuwe inzichten opleveren.

 

Een oefening in multifocussen

 

Neem een situatie in gedachten die je zou willen veranderen of een vraag waar je voor jezelf een antwoord op wilt.

Beantwoord naar aanleiding van de zes kleuren onderstaande 6 vragen:

  1. Hoe is de situatie? Wat speelt er? Beschrijf de situatie zo objectief mogelijk. (wit)
  2. Hoe ziet de ideale situatie eruit? Kijk eens in de toekomst. Fantaseer maar. Alles mag. (groen)
  3. Hoe zou je je voelen als de ideale situatie er is en hoe merk je dat aan je lijf? (rood)
  4. Welke overtuigingen zitten jou in de weg? Welke risico’s zie je? (zwart)
  5. Welke kansen en mogelijkheden zie je? Wat zou jou kunnen helpen? Waar zie je kansen om het te realiseren? (geel)
  6. Welke inzichten levert deze exercitie je op? Wat is je conclusie? Heb je iets ontdekt? Wat zou je morgen of de komende weken kunnen doen om die situatie te bereiken? Noem één stap. (blauw)

 

 

Onlangs werd mij gevraagd welke twee of drie kleuren mijn focus in mijn rol als loopbaancoach ‘kleuren’. Dat zijn met name blauw, groen en rood. Maar ook een kritische blik en feiten verzamelen zijn mij niet vreemd. Ook ik oefen mijzelf in multifocussen.

Hoe is dat voor jou? Welke kleur(en) ‘kleuren’ jouw kijk? In hoeverre verschilt dat voor jou per context?

Ik lees je reactie graag.  

 

 

 

 

/door

Wat je als sollicitant kunt leren van handreikingen voor recruiters

Een zestal tips die je helpen je goed te profileren in een selectiegesprek

 

Het is jou als sollicitant misschien ook wel eens overkomen. Je hebt een sollicitatiegesprek gehad. Zelf heb je het gevoel dat het gesprek prettig verliep en dat je je goed hebt kunnen profileren. Je schat in, dat je een goede kans maakt op de baan. Toch krijg je een afwijzing.

Voor jou komt het negatieve bericht als een donderslag bij heldere hemel. Je begrijpt er helemaal niets van. Voor jouw gevoel ging het gesprek heel goed. Hoe kan het dan dat je afgewezen bent?

 

De afwijzing kan met veel factoren te maken hebben. Het is van belang om bij een afwijzing te achterhalen waarom men gekozen heeft voor een andere kandidaat.

Het is goed om je te realiseren dat je in een selectiegesprek vaak meer laat zien en horen, dan je zelf in eerste instantie denkt. En dat de selecteur mogelijk andere interpretaties maakt, dan jij hebt ingeschat.

Goed toegerust op weg naar je doel

 

Onlangs las ik een artikel met als titel “3 Interview Questions That Reveal Everything’.  De titel maakte mij nieuwsgierig. Welke 3 vragen zijn dat?  En hoe werkt die techniek?

Kennelijk kun je als selecteur met die manier van interviewen al na een paar minuten wezenlijke informatie over een kandidaat vergaren. En die informatie kan positief of negatief zijn voor de kandidaat.

 

Bij deze techniek loopt de selecteur chronologisch je werkervaring met je door en stelt jou bij elke baan onderstaande 3 vragen, zonder overigens op je antwoorden door te vragen :

  1. Hoe ben je aan die baan gekomen?
  2. Wat sprak je aan in die baan, voordat je daadwerkelijk begon?
  3. Waarom ging je weg?

 

De vragen lijken heel feitelijk, maar in je antwoorden laat je veel van jezelf zien. En de selecteur maakt zijn eigen interpretaties.

 

Zonder verder in te gaan op de techniek en de systematiek van de drie vragen zal ik een tipje van de sluier voor je oplichten en je laten zien hoe de drie vragen kunnen werken.

Vervolgens geef ik je tips hoe jij je voordeel kunt doen met de handreikingen voor recruiters. En wat de techniek van de 3 vragen jou leert over hoe je je krachtig kunt profileren in een selectieproces.

 

 

1.   Hoe ben je aan die baan gekomen?

 

Was dat via een vacaturesite? Of via een banenmarkt? Voor een selecteur is dat voor eerste banen kennelijk heel acceptabel. Maar wist je dat als je die strategie blijft volgen, ook later in je loopbaan, dat dat mogelijk vragen oproept bij een selecteur?

Dat hij zich af kan vragen of jij als kandidaat wel weet wat je wilt qua werk en waar je zou willen werken? Door de strategie die je volgt stel je je immers afhankelijk op van de mogelijkheden die zich voordoen, in plaats van dat je zelf proactief op zoek gaat naar wat jij wilt.

Het kan zelfs zo zijn dat de selecteur door de door jou gevolgde strategie de indruk krijgt dat je alleen maar op zoek bent naar een baan, of sterker nog, op zoek bent naar werk. En dat is meestal niet het type werknemer dat de opdrachtgever zoekt.

Kennelijk verwacht een selecteur dat je op een gegeven moment in je loopbaan, ergens op aanbeveling binnen komt. Hij gaat er dan van uit, dat je dan zoveel vertrouwen hebt opgebouwd of een zodanig competentieniveau hebt ontwikkeld, dat iemand je aanbeveelt bij een organisatie.

Gevraagd worden voor een functie is natuurlijk heel erg mooi en werkt ook beter dan een aanbevelingsbrief.

Dat overkwam onlangs ook een van mijn coachklanten. Door een oud-collega werd zij benaderd voor een vacature bij de organisatie waar hij nu werkt.

 

2.   Wat sprak je aan in de baan voordat je daadwerkelijk begon?

 

Selecteurs verwachten dat je gaande je loopbaan je keuze voor een baan specifieker moet kunnen benoemen dan “grote uitdaging”, “kans om meer te leren over het werkveld” of “volgende stap in mijn carrière”.

Goede werknemers werken in hun ogen niet hard voor een mooie titel of een geweldig salaris. Zij werken hard omdat ze hun werkomgeving waarderen en omdat zij houden van wat zij doen.

 

3.   Waarom ging je weg?

 

Soms gaan mensen weg voor een betere kans. Soms gaan ze weg voor meer geld. Vaak ook gaan mensen weg omdat een werkgever te hoge eisen stelt of teveel vraagt. Of de werknemer kan niet goed overweg met zijn of haar leidinggevende of collega’s.

Jouw antwoord op de vraag “Waarom ging je weg?” brengt informatie aan het licht met betrekking tot jouw relatie met het management of eventuele wrijvingen met andere medewerkers of met het nemen van verantwoordelijkheid. Issues die je, als ze jou die vraag niet gesteld hadden, wellicht niet zo gemakkelijk had gedeeld.

Zo herinner ik me een coachklant, die keer op keer strubbelingen had met haar baas en om die reden steeds weer veranderd was van baan. Kun je je voorstellen dat een nieuwe werkgever dan zijn reserves heeft?

 

Voor degenen die solliciteren naar een managementfunctie wordt er in het artikel nog een vierde vraag aan de drie vragen toegevoegd:

 

4.   Hoeveel mensen heb jij ingehuurd en waar heb je ze gevonden?

 

Jouw antwoord op die vraag, kan alles zeggen over jouw reputatie. Een selecteur kijkt namelijk niet alleen naar kandidaten die door iemand anders in een organisatie zijn binnen gebracht, maar ook naar kandidaten die zelf medewerkers in hun organisatie binnen brengen.

Goede werknemers willen graag werken met grote leiders. Als je een krachtige persoonlijkheid bent, eerlijk en je mensen goed behandelt, dan wil men graag met jou werken. Het feit dat werknemers van baan veranderden, alleen omdat ze voor jou konden werken, spreekt boekdelen over jouw leiderschap en jouw ‘people skills’.

 

 

Een zestal tips die je als sollicitant helpen, je goed te profileren in een selectie-interview

 

Als sollicitant kun je je goed voorbereiden aan de hand van de 3(4) bovenstaande vragen. Daarnaast geef ik jou nog een zestal tips die je helpen om je goed te profileren in een selectie-interview:

 

1.    Vorm je een helder beeld van het werk dat je wilt doen en zorg dat je je ideale werk specifiek kunt omschrijven.

Dat maakt het ook gemakkelijker om specifiek te benoemen waarom je kiest voor een bepaalde baan.

 

2.    Laat zien en horen dat je bewust kiest voor een bepaalde werkomgeving en welbewust kiest voor een bepaald type werk.

Een werkgever ziet graag mensen die dat ideale werk niet alleen kunnen omschrijven, maar die heel goed weten wat voor werk hen motiveert en uitdaagt en die weten in welke omgeving zij willen werken.

 

3.    Stel je proactief op.

Ga zelf op onderzoek uit in plaats van dat je je afwachtend opstelt en uitgaat van de vacatures die er worden geplaatst. Niet alleen wordt dat door selecteurs gewaardeerd, het biedt ook de meeste kans op een baan. Wellicht heb je dat ook al gelezen in mijn artikel “Stop met sollicitatiebrieven schrijven, ga netwerken”. 

 

4.    Zorg dat je zichtbaar bent in de organisatie waarvoor je werkt.

Investeer in relaties en laat zien hoe jij voor de organisatie van betekenis bent.

 

5.    Besteed tijd en aandacht aan netwerken.

Netwerken is belangrijk, ook als je een vaste baan hebt. Lees mijn artikel daarover er nog eens op na.

 

6.    Wees je bewust van de manier waarop jij communiceert over je werk.

Zo wordt bijvoorbeeld in het artikel gezegd “sommige mensen nemen nooit eigenaarschap en zien problemen altijd als een probleem van iemand anders”.

En zo laat bijvoorbeeld jouw reden van weggaan bij een organisatie iets horen van jouw motieven om te werken.

 

 

Wil je het artikel “3 Interview Questions That Reveal Everything’ nog eens nalezen? Klik hier.

 

Heb je nog niet zo’n helder beeld van het werk dat je wilt doen? En vind je het met name ook om die reden moeilijk om specifiek aan te geven wat je aanspreekt in een functie en je proactief op te stellen op de arbeidsmarkt?

Meld je dan nu aan voor de training ‘Bouw je ideale loopbaan’.

 

In hoeverre heb jij ervaring bij selectiegesprekken met de drie vragen, in mijn artikel genoemd? Wil je je ervaring delen? Of misschien heb je nog aanvullende tips? Ik lees je reactie graag.
 

 

 

 

 

/door

Stop met sollicitatiebrieven schrijven, ga netwerken

 

Waarom alleen sollicitatiebrieven schrijven je niet helpt aan een baan

 

Rianne heeft vijftien jaar bij dezelfde werkgever gewerkt. Helaas kreeg ze haar ontslag. Ze is heel gedreven om werk te maken van ander werk en is dan ook driftig aan het solliciteren.

Soms schrijft zij wel twee brieven per week. Tot nu toe helaas met weinig resultaat. Met alle frustraties van dien. Dat kun jij je vast wel voorstellen, want een afwijzing doet pijn.

 

Helaas gaat alleen sollicitatiebrieven schrijven haar waarschijnlijk ook niet helpen aan een baan.

In mijn artikel lees je waarom.

 

netwerken opent de deur naar de toekomst

 

Om te beginnen moet je in een sollicitatieprocedure met veel andere gegadigden concurreren. Tweehonderd sollicitatiebrieven voor één vacature is geen uitzondering. Zie er dan maar eens uit te springen met je brief en je cv.

Bij traditioneel solliciteren is het ook moeilijk om je goed te profileren, zeker in de eerste fase. Want de selecteur kan jouw ware ‘gezicht’ niet zien. Hij heeft alleen een tekst en op grond daarvan moet hij zich een beeld vormen van jou.

De selecteur maakt zijn eigen interpretatie op grond van wat jij hebt gestuurd. En die hoeft niet overeen te komen met het beeld dat jij van jezelf hebt, of zoals jij jezelf neer wilt zetten.

 

Veel ‘baanopeningen’ worden bovendien ingevuld zonder dat ze überhaupt een vacature worden. In een eerder artikel gaf ik al aan, dat we het dan hebben over zo’n 70%.

Waarom zou een organisatie een vacature plaatsen, als men al contact heeft met goede kandidaten? Kandidaten die zich zelf hebben gemeld, wetend dat er een behoefte aan vervanging is. Of professionals die eerder contact hebben gelegd, omdat ze geïnteresseerd zijn in het bedrijf en er graag komen werken, als er mogelijkheden zijn.

Wist je dat bij Philips 9% van de mensen die wordt aangenomen, binnen komt via aanbeveling door medewerkers? En dat die manier van werven kennelijk zoveel voordelen  heeft voor het bedrijf dat het percentage in 2012 omhoog moet naar 20%?

Het is dus zaak om bij bedrijven bekend te zijn, nog voordat er überhaupt een vacature is. Mocht er dan op termijn vacatureruimte ontstaan, dan ben jij wellicht een van de eersten die daarvan hoort.

Stop dus met sollicitatiebrieven schrijven. Besteed er in elk geval niet al je tijd aan. Dat geldt ook voor open sollicitaties.

Maar als sollicitatiebrieven schrijven niet werkt, wat werkt dan wel?

 

Netwerken, dat is de beste manier om nieuw werk te vinden.

 

Ga gesprekken aan met mensen, bij voorkeur ook met vakcollega’s. Zij weten het immers het eerst als er een vacature is. Of beter gezegd, als er een baan vrijkomt of als er behoefte is aan uitbreiding.

Het is belangrijk om met name bekend te zijn bij de mensen die nu het werk doen, dat jij zou willen doen. Dat lijkt wellicht vreemd, want voor jouw gevoel zitten zij op de stoel waar jij graag op zou willen zitten. Toch zijn zij het die jou het eerst kunnen tippen of naar voren kunnen schuiven of er als er zich kansen voordoen.

“Maar, ik kan toch niet zomaar aankloppen bij een bedrijf en vragen om een gesprek?” Dat hoor ik vaak van mijn coachklanten. Ik kan me voorstellen dat je het lastig vindt om bedrijven zomaar te benaderen en dat je misschien echt een drempel over moet. Maar realiseer je dat men het over het algemeen zelfs leuk vindt om te vertellen over het werk waar men zelf enthousiast over is. Men wil ervaringen delen en maakt daar ook graag een uurtje vrij voor.

Vind je het moeilijk om te beginnen met netwerken en wil je tips over waar en hoe je het best kunt beginnen, lees mijn artikel daarover  er nog eens op na.

Het is altijd zaak om je gesprek goed voor te bereiden. Volg bijvoorbeeld organisaties in de media, maar denk ook aan LinkedIn. Stel slimme, vakinhoudelijke vragen. Daardoor kun je je expertise laten blijken. En je laat in elk geval zien dat je je goed hebt voorbereid.

Zorg sowieso dat je bij organisaties in de picture komt. ‘Social media’ bieden je daarvoor veel mogelijkheden. Met name denk ik dan weer aan LinkedIn. Daar kun je heel goed laten zien wie je bent en wat je kunt.

Zorg dat je profiel op orde is en ga bedrijven volgen op LinkedIn. Stel daarbij je ‘settings’ zo in, dat je met naam en headline zichtbaar bent als je gekeken hebt op een bedrijfsprofiel. Dan kan men met naam en ‘toenaam’ zien dat jij geïnteresseerd bent in het bedrijf. Zo is menige coachklant van mij aan waardevolle contacten gekomen en zelfs aan een baan.

Laat ook je deskundigheid zien. Dat kan al door een goed profiel, maar je kunt dat versterken door gesprekken aan te gaan in online groepen. Bovendien blijf je door actief te participeren in discussies op de hoogte van ontwikkelingen. Dat helpt jou gegarandeerd bij het vinden of creëren van een baan.

 

Mocht je desondanks traditioneel solliciteren, voorkom in elk geval dat je op de stapel van de 200 brieven komt en op gaat in de massa. Onderzoek of er iemand in jouw netwerk zit, die jou bij betreffende organisatie kan aanbevelen.

Zo zag een van mijn coachklanten een aantrekkelijke vacature, maar vreesde dat zij een van de 200 gegadigden zou zijn. Zij schatte in dat het haar zou helpen als iemand haar zou aanbevelen, zodat zij in de spotlight kon komen.

Dat is haar gelukt. Via LinkedIn kwam zij een oud-collega op het spoor die binnen betreffende organisatie connecties had. Betreffende oud-collega heeft voor haar deuren geopend. Zijn tussenkomst resulteerde nog diezelfde dag in een uitnodiging voor een sollicitatiegesprek. Begin van de maand is zij begonnen in de nieuwe baan.

 

Wil je meer lezen over hoe jij LinkedIn kunt gebruiken om nieuw werk of nieuwe opdrachten te vinden, lees dan ‘Solliciteren via LinkedIn’ van Aaltje Vincent en Jacco Valkenburg.

Heb je nog niet zo’n helder beeld van het werk dat je wilt doen? En vind je het ook lastig om een antwoord te geven als ze je vragen wat voor werk je zoekt?

Schrijf je dan in voor de training ‘Bouw je ideale loopbaan’.

Kun je een helder beeld schetsen van het werk dat je wilt doen, maar kun je wel wat hulp bij de baanverwerving gebruiken? Bel (0575-544588) of e-mail ([email protected]) me voor het maken van een afspraak voor een vrijblijvend oriënterend gesprek. Afhankelijk van jouw vraag doe ik je dan een voorstel voor een begeleidingstraject op maat.

 

Welke ervaringen heb jij met het schrijven van sollicitatiebrieven en/of netwerken? Heb je nog aanvullende tips? Ik lees je reactie graag.

 

 

 

 

/door

Au! Een afwijzing doet pijn.

Hoe om te gaan met een afwijzing bij een sollicitatie.

 

Is het jou ook wel eens overkomen dat je uren hebt zitten zwoegen op een sollicitatiebrief en dat je dan toch een afwijzing krijgt? Dat je denkt dat je optimaal in een profiel past en dat je dan toch niet uitgenodigd wordt voor een gesprek?

Of dat je zelfs twee keer op gesprek bent geweest voor een vacature en dat je het dan toch niet wordt?

Dat doet pijn. En dat is heel begrijpelijk

Lees meer

/door

Te veel zekerheid is ongezond

Waarom een contract voor bepaalde tijd ook heel heilzaam kan zijn

 

‘Het aantal nieuwe personeelsleden dat direct bij aantreden een vast contract kreeg aangeboden is in 2011 gedaald met 97%’, zo meldde het UWV begin deze maand.

Die mededeling heeft voor veel verwarring gezorgd en veel stof doen opwaaien.

Zo kopte Trouw: ‘Niemand krijgt meer een vaste baan’. En zo werd in de Tweede Kamer door PvdA en D66 opheldering gevraagd over cijfers van UWV.

Ook al blijkt uit nader onderzoek dat het totaal aantal mensen dat vorig jaar een vast contract kreeg, aanzienlijk hoger ligt dan de 2.000 genoemd door het UWV, het feit blijft dat er minder vaste contracten worden aangeboden dan voorheen.

 

Minder contracten voor onbepaalde tijd, dat lijkt vooral een negatieve ontwikkeling. Je hebt immers minder zekerheid en je moet als werknemer maar afwachten of je aanstelling wordt gecontinueerd.

Maar is die ontwikkeling alleen maar negatief? Ik denk het niet.

 

Naar aanleiding van de eerste berichten van UWV postte ik op LinkedIn een update met als onderwerp ‘bijna geen vaste contracten meer’. Van een van mijn connecties, een familielid kreeg ik een reactie. Hij was ooit ingenieur bij Philips en besloot op latere leeftijd om arts te worden. Hij schreef:

“Ik zit juist een stuk in mijn levensverhaal te schrijven. Ik had gewenst dat in 1961 mijn contract van 5 jaar bij Philips verliep. Dat zou zeer heilzaam geweest zijn voor mij. En goed voor Philips. Te veel zekerheid is ongezond’.

Zijn reactie inspireerde mij tot het schrijven van dit artikel.

 

onzekerheid contract voor bepaalde tijd kan heilzaam zijn

 

Te veel onzekerheid is bepaald niet goed

 

‘Die onzekerheid over je baan, dat is het ergste’, zo las ik laatst. Dat is ook heel begrijpelijk. Zeker als je jarenlang bij een en hetzelfde bedrijf hebt gewerkt. Niet weten waar je aan toe bent, niet weten wat je te wachten staat, dat geeft een heleboel onzekerheid.

Zo voelt het ook niet goed als je, bijvoorbeeld in je proeftijd, elke dag ontslagen kunt worden. ‘To get fired’, het Amerikaanse begrip zegt al genoeg. Misschien stimuleert het je om je van je beste kant te laten zien, maar voor de meesten van ons geeft het ook heel veel stress. Stress is sowieso niet echt gezond en kan bovendien veroorzaken dat je daardoor niet optimaal functioneert. Als je enigszins faalangstig bent wordt het nog erger.

 

Zekerheid is comfortabel

 

Behoefte aan enige zekerheid hebben we denk ik allemaal. Dat geldt ook voor een baan. Een baan geeft ons inkomen en bestaanszekerheid. En ook al heb je zelf die behoefte aan zekerheid niet, dan is het wellicht de bank die daarom vraagt. Zie bijvoorbeeld maar eens een hypotheek te krijgen zonder vaste baan.

Enige zekerheid is sowieso gezond. Niet voor niets maak je bijvoorbeeld de keuze voor een veilige auto. Dat geeft je toch een zekerder gevoel. Of je gaat een berg beklimmen, gezekerd in een gordel.

Dat betekent overigens niet dat je er dan maar op los gaat rijden of roekeloos gaat klimmen op een steile wand. Maar het feit dat je gezekerd bent geeft een gevoel van basale veiligheid.

Zo is het wellicht ook bij een contract voor onbepaalde tijd. Je voelt je gezekerd en die zekerheid biedt jou de rust om te focussen op je werk. En dat geeft een heel comfortabel gevoel.

 

Te veel zekerheid is ongezond

 

Met een vaste baan loop je het risico dat je maar doorgaat met je werk, ook al voel je dat het niet meer bij je past. De vaste baan voelt dan als een jas, die eigenlijk aan vervanging toe is, omdat je de jas bent ontgroeid. Maar je kunt er nog geen afstand van doen.

Doe je al jarenlang hetzelfde werk? Alle kans dat je je nauwelijks meer realiseert, welke kwaliteiten maken dat je goed bent in je werk. Een en ander is voor jou wellicht zo gewoon geworden, dat je nauwelijks meer stil staat bij hoe je een en ander doet. Vaak is het dan ook moeilijk om je kwaliteiten te benoemen. In mijn coachtrajecten ervaar ik dat met regelmaat.

Heb je eenmaal een vast contract, dan ontbreekt vaak ook de prikkel om veel om je heen te kijken. Je focus is gericht op je huidige werk en je blijft lekker zitten waar je zit. Dat geldt vooral als je hecht aan zekerheid. Zo kan het gebeuren dat ontwikkelingen op de arbeidsmarkt jou ontglippen en dat je bij ontslag totaal ontredderd op de stoep komt te staan.

Teveel zekerheid is ook ongezond voor je loopbaanvaardigheden. Stel je eens voor dat je 20 jaar bij eenzelfde werkgever hebt gewerkt. Zelfs bij die werkgever heb je niet hoeven solliciteren. Doordat je hem kende uit een vorige baan ben je er zo ingerold. Door een reorganisatie kom je ineens werkloos op straat te staan. Je voelt je hulpeloos en je weet niet waar je moet beginnen.

Dat is heel begrijpelijk. Een netwerk heb je niet en solliciteren ben je helemaal verleerd of heb je eigenlijk nooit gedaan.

Contracten voor onbepaalde tijd kunnen je ook afhankelijk maken van een baas. Zeker als je niet weet wat jij werkgevers te bieden hebt en niet weet hoe je moet solliciteren. Het is dan heel verleidelijk om maar te blijven zitten waar je zit en je maar te voegen naar de eisen en wensen van je baas.

 

Een regelmatige check-up in je loopbaan is bevorderlijk voor je welbevinden

 

Na een ontslag, al dan niet na een outplacementtraject, zijn mensen soms gelukkiger in hun werk dan daarvoor. Je zou het misschien niet denken, maar het is de ervaring van veel van mijn coachklanten.

Heb je je ooit afgevraagd waarom iemand zelfs blij kan zijn met zijn ontslag, zeker achteraf daarop terugkijkend?

Contractbeëindiging is vaak aanleiding tot bezinning. Je vraagt je af ‘hoe wil ik verder?’ en ‘wat wordt mijn volgende stap?’. Niet zelden is dat ook een kans om bij te sturen, waar je anders misschien maar door blijft gaan.

Zo kan een contract voor bepaalde tijd ook heel heilzaam zijn. Zo’n contract biedt niet alleen voor jou als werknemer, maar ook voor jouw werkgever de mogelijkheid van een check-up. Daarmee voorkom je dat er wordt doorgehobbeld, ook al past de baan niet meer optimaal.

 

Vaker van baan wisselen houdt je scherp

 

Jij kent ze vast ook; mensen die zo lang bij een en dezelfde organisatie werken, dat ze er bijna mee verweven zijn. De organisatie bepaalt hun denkkader en ze identificeren zich totaal met hun rol binnen hun werk.

Je sterk verbonden voelen met de organisatie waarvoor je werkt en jouw rol, heeft zeker zijn positieve effecten, maar de negatieve zie ik ook.

Het is helemaal niet verkeerd om vaker van baan te wisselen. Dat verruimt je horizon, niet alleen met betrekking tot jezelf, maar ook met betrekking tot jouw mogelijkheden op de arbeidsmarkt.

Een contract voor bepaalde tijd nodigt uit om bewust te reflecteren over wat jij op de arbeidsmarkt aan kwaliteiten te bieden hebt. Het bewustzijn van je kwaliteiten geeft je zekerheid, het geeft je een fundament. Die zekerheid is net zo belangrijk als de zekerheid van een vaste baan.

Het nodigt ook uit om ontwikkelingen op de arbeidsmarkt te volgen en te onderzoeken. Je weet immers nooit hoe het er voor jou aan het eind uit gaat zien. Dat houdt je scherp.

 

Met enige regelmaat een baan verwerven stimuleert je loopbaanvaardigheden

 

Zelf sturen in je loopbaan en de baan verwerven die je voor ogen hebt is een kunde en vraagt inzichten en vaardigheden. Die inzichten en vaardigheden moet je leren en dat kun je het beste door te doen.

Door vaker van baan te wisselen, leer je steeds beter de regels van het spel en de vaardigheden die daarbij horen. Gaandeweg presenteer je je bijvoorbeeld steeds gemakkelijker op de arbeidsmarkt. Je weet hoe te netwerken en je netwerk te mobiliseren op het moment dat het nodig is. Je weet waar je vacatures kunt vinden en hoe Social Media te gebruiken om te realiseren wat jij voor ogen hebt.

Zo stimuleert wisselen van baan jouw loopbaanvaardigheden. En zo leer je zelf sturing te geven, er zelf de baas over te zijn.

 

Een contract voor bepaalde tijd bevordert je onafhankelijkheid

 

Het lijkt alsof een vaste baan zekerheid geeft. Wellicht was dat ook lange tijd het geval. Maar ook met een vast contract kun je ontslagen worden, dus die zekerheid heb je niet meer.

Dat vraagt een omslag in het denken en leren vertrouwen op jezelf.

Heb je vaker een baan moeten zien te verwerven, dan leer je steeds meer te vertrouwen op jezelf. Zo werd een project van een mijn oud-coachklanten beëindigd en moest hij op zoek naar een andere baan. Vol vertrouwen ging hij de toekomst tegemoet; ‘ik weet nu het moet’.

Contracten voor bepaalde tijd leren je op eigen benen te staan en stimuleren onafhankelijkheid van een baas.

In een eerder artikel heb ik daar meer over geschreven. Wil je dat nog eens nalezen, klik dan hier

 

 

Kortom, een contract voor bepaalde tijd heeft naast de negatieve zeker ook positieve effecten.

Het doet je bewust nadenken over een volgende stap en biedt je de kans om tijdig bij te sturen. Het houdt je scherp, want niet alleen jij maar ook de arbeidsmarkt ontwikkelt zich. Het vergroot je inzicht in baanverwerving en versterkt je loopbaanvaardigheden. Het leert je jouw eigen pad uit te stippelen en te vertrouwen op jezelf. Daardoor voel je je niet langer afhankelijk van een werkgever, maar je bent je eigen loopbaan de baas.

 

 

Ik ben heel benieuwd naar jouw ervaringen. Ik lees je reactie graag.

 

 

 

 

/door

Carrière en gezin samen op

Opvoeden van en zorg voor kinderen hoeft niet te conflicteren met carrière maken

 

Bij het doorlezen van mijn e-mail lees ik een berichtje van Mariska. Mariska is een voorbeeld van een goed opgeleide, ambitieuze vrouw, die haar kwaliteiten graag in wil zetten in het werk dat ze doet. Sinds een aantal weken is zij aan het werk in haar nieuwe baan.

Daar had ze geweldig naar uitgekeken. Wát was ze gedreven. En hoe heerlijk was het voor haar om weer intellectueel geprikkeld te worden en haar kwaliteiten als professional ten volle in te kunnen zetten.

De overstap was niet zonder slag of stoot gegaan. Er moest heel wat geregeld worden, om te beginnen de opvang van haar kinderen. En dan werken de wachtlijsten in de kinderopvang lang niet altijd mee. Maar met wat compromissen kreeg ze het voor elkaar.

Aanvankelijk genoot ze met volle teugen van haar nieuwe werk. carrière en gezin samen opVeel afwisseling, veel nieuwe indrukken en veel leren. Maar de werkdruk neemt gaandeweg toe. De balans tussen werk en privé is ver te zoeken. “Is dit wat ik wil?”, vraagt ze zich dan ook af. “Gaan carrière maken, kinderen opvoeden en zorgen voor kinderen überhaupt samen?”

 

In mijn optiek kunnen opvoeding van kinderen en carrière maken goed samengaan, mits het een persoonlijke keuze is, die past bij jouw persoonlijkheid en bij jouw persoonlijke missie.

En ook al start ik mijn verhaal met Mariska, de zorg voor kinderen is geen zaak die alleen vrouwen aan gaat, alhoewel gezien rolpatronen, waarschijnlijk vrouwen eerder het conflict tussen kinderen en carrière ervaren.

Wellicht kunnen onderstaande overwegingen je helpen bij het maken van een keuze: carrière en gezin of carrière of gezin.

 

1.    Je hoeft niet fulltime te werken om carrière te maken

 

Het wordt steeds gangbaarder om als hoogopgeleide bewust te kiezen voor vier dagen per week werken. Ook in sectoren en in functies waar je dat niet direct zou verwachten, zoals bijvoorbeeld in het notariaat of de advocatuur. En wist je dat ook steeds meer vaders ervoor kiezen om een dag in de week voor hun kinderen te zorgen en dat inmiddels 25% van de mannen werkt in deeltijd?

Bovendien ‘wat is fulltime werken’? Is dat 40 uur op kantoor of kan het ook anders? Zeker met ‘Het Nieuwe Werken’ liggen er mogelijkheden om de werktijden tot op zekere hoogte naar eigen inzicht in te richten. Waar je in het oude regime van werken werk en privé niet zou kunnen combineren, kun je in ‘Het Nieuwe Werken’ veel flexibeler zijn.

En als minder uren werken je beter past, schroom niet om dat aan te kaarten bij je leidinggevende. Het is mijn ervaring dat er vaak meer mogelijkheden zijn dan je denkt, als je zelf maar goed op een rij hebt wat je wilt. En weet dat je onder voorwaarden ook het recht hebt om minder te gaan werken, dat is vastgelegd in de Wet Aanpassing Arbeidsduur (WAA).

 

2.    Als carrièreouder kun je juist een goede ouder zijn

 

Wie bepaalt of jij een goede ouder bent? Dat bepaal je toch zeker vooral zelf? Betekent voor jou ‘goed ouderschap’ dat je er op elk moment wilt zijn voor je kind? Dat je de opvoeding helemaal in eigen hand wilt houden? Dat je geen enkele zorg voor je kind wilt uitbesteden? Het lijkt me duidelijk dat het dan moeilijk wordt om carrière en ouderschap te combineren.

Maar ieder persoon heeft zijn eigen waarden en het is mooi als je je leven in kunt richten en kunt leven overeenkomstig je eigen waarden. En als jouw carrière ook belangrijk voor je is, wat let je om een deel van de zorg voor je kinderen aan anderen over te laten, mits die zorg voor jouw gevoel in goede handen is.

In de media wordt daar met regelmaat negatief over gesproken; alsof werkende ouders ontaarde ouders zijn. De discussie die de Minister van Onderwijs heeft opgeroepen heeft daar geen goed aan gedaan. Haar suggestie dat ouders te weinig betrokken zouden zijn bij de school van hun kinderen, veelal doordat ze te druk zijn met hun werk, heeft schuldgevoelens bij werkende ouders opgeroepen.

Maar zijn werkende ouders werkelijk minder betrokken? Uit onderzoek blijkt dat parttime werkende moeders net zo betrokken zijn bij het schoolleven van hun kinderen als de moeders die niet werken. Fulltime werkende moeders daarentegen waren minder betrokken.

Daarnaast creëerden parttime werkende moeders zelfs meer leermomenten voor hun kinderen dan fulltime en niet werkende moeders. Werkende ouders zien hun uren met de kinderen vaak als Real Quality Time en focussen die uren dan ook heel bewust.

En vergeet niet dat voor kinderen een werkende moeder een belangrijke factor is als rolmodel in hun opvoeding.

 

3.    De combinatie werken aan je carrière en de zorg voor je gezin past niet bij ieder persoon

 

Wat voor iemand ben jij? Kun je gemakkelijk zaken organiseren, regelen? Kun je goed focussen op zaken waar je mee bezig bent? Kun je gemakkelijk structuur aanbrengen en zaken delegeren? En kun je in goed overleg met je partner zaken regelen en oplossen? Zo ja, dan zal het ook gemakkelijker voor je zijn om je carrière te combineren met de zorg voor je gezin.

En wat betekent jouw werk voor je? Wil je je ontwikkelen als professional, je gewaardeerd voelen, gerespecteerd voelen, erbij horen door de dingen die je doet in je werk? Is werk voor jou een van de belangrijke levensterreinen en geeft het werk jou veel energie? Dan geeft het werk jou vast ook de energie om te regelen wat er nodig is om gedaan te krijgen dat jij naast je gezin je kunt focussen op je werk.

 

4.    De combinatie van werk en gezin hoeft niet belastend te zijn voor je gezondheid en je welbevinden

 

Wist je dat moeders die parttime werken als kinderen nog klein zijn, zich gezonder voelen dan collega’s die helemaal stoppen met werken om zich volledig toe te leggen op het gezin? Dat is een van de resultaten van een onderzoek uitgevoerd door de University of North Carolina. Een Amerikaans onderzoek, maar toch.

Een belangrijke factor bij je welbevinden is dat je achter je keuze staat. Als je gebukt gaat onder schuldgevoelens omdat je of je gezin, of je werk tekort doet, dan zal dat onherroepelijk een negatief effect hebben op je welbevinden. En uiteindelijk ook op je gezondheid.

Heb je welbewust gekozen voor de combinatie van carrière en zorg voor kinderen, dan  heb je veel keuzes te maken. Goede afspraken met je partner, medeverzorgers  (en eventueel de kinderen zelf) zijn dan van groot belang om alles in goed banen te leiden.

Maar, heb je het allemaal naar tevredenheid kunnen regelen, dan is een carrière goed te combineren met de zorg voor een gezin.

 

Ik ben benieuwd naar jouw ervaringen. Ik lees ze graag.

Gerelateerd artikel: Een stappenplan om werk en privé in balans te brengen

 

 

 

 

/door

Wegkwijnen of bloeien op je werk?

Hoe je jouw persoonlijke biotoop in kaart brengt, de omgeving waarin jij groeit en bloeit

 

In gesprekken met coachklanten hoor ik geregeld dat ze niet happy zijn met het werk dat ze doen. Ze denken dan al gauw dat ze een andere koers moeten gaan varen, een andere richting in moeten slaan. Toch is dat vaak niet het geval.

Om je goed te voelen in je werk is niet alleen de inhoud belangrijk. Ook de omgeving waarin je werkt en de condities spelen daarbij een rol. Zoals planten een bepaalde omgeving en condities nodig hebben om optimaal te kunnen groeien en bloeien, zo heb jij dat ook. Planten hebben hun biotoop en jij hebt jouw persoonlijke biotoop. En het woord ‘persoonlijk’ zegt het al, die biotoop is voor iedereen verschillend.

 

foto credits: Martin Langbroek

 

Bij een slechte match met je persoonlijke biotoop kom je niet tot bloei.

 

Kijk maar eens naar een plant die op een voor haar verkeerde plek staat. De blaadjes verdrogen of gaan hangen. Als je niet voor andere condities zorgt, dan knakt de stengel of je plant verdroogt of verrot. De groei, de levenskracht gaat eruit. Bij mensen is dat helaas niet anders.

Neem Wouter. Wouter kwam in 2008 bij een nieuwe werkgever in dienst. Erop terug kijkend geeft hij aan, al vanaf het begin niet lekker in zijn vel te hebben gezeten. De cultuur was te bureaucratisch. Te veel vaste procedures, die in zijn ogen beter zouden kunnen. Overal verantwoording van af moeten leggen, te veel ad hoc opdrachten, te ambtelijk, weinig beslissingsbevoegdheid, stroperige communicatielijnen en lange beslissingstermijnen. Allemaal zaken die niet bij Wouter passen.

Wouter kon zijn plek dan ook niet vinden in deze organisatie. Hij kon niet groeien en bloeien. Integendeel, het werk kostte hem veel energie en het werk gaf hem weinig voldoening. Dat werd ook opgemerkt door zijn leidinggevende. In overleg werd zijn contract beëindigd en Wouter doorloopt bij mij nu een outplacementtraject.

Helaas worden we ons vaak pas bewust van wat we nodig hebben om goed te gedijen, als we vertoeven in een omgeving die minder goed bij ons past. Maar het is nooit te laat om bij te sturen. Ik heb dan ook menigeen zien opbloeien na een switch.

 

 

Breng voor jezelf in kaart wat voor jou de omgeving is waarin jij goed gedijt.

 

Hoe ziet jouw persoonlijke biotoop eruit, de omgeving die optimaal bij je past?

Stel jezelf de volgende vragen:

 

Vraag 1: Met wie werk je graag (en met wie niet)?

Schrijf eens op wat voor jou kenmerken zijn van mensen waar jij een voorkeur voor hebt. Denk daarbij bijvoorbeeld aan kenmerken als ondernemend, creatief, innovatief, op samenwerking gericht, durf om hun nek uit te steken.

Schrijf alles op wat in je opkomt. Het helpt om concrete personen voor de geest te halen. Met welke mensen werk jij prettig? Wat typeert hen?

En wat zijn kenmerken van mensen waar jij een aversie tegen hebt? Zijn dat bijvoorbeeld mensen die egocentrisch zijn, pietluttig of slecht kunnen luisteren?

Heb je al je voorkeuren voor mensen en aversies opgeschreven? Markeer dan de voor jou vijf belangrijkste kenmerken, zowel bij de voorkeuren als bij de aversies. Wat heb je echt nodig en wat moet je beslist vermijden?

 

Vraag 2: Welke werkomgeving vind jij prettig (en welke absoluut niet)?

Voor welke arbeidsomstandigheden heb jij een voorkeur? Houd je bijvoorbeeld van afwisseling qua werkplek en taken? Vind je het fijn om zelf je agenda te kunnen bepalen? Zijn ontwikkelingsmogelijkheden voor jou belangrijk?

En waar heb jij een aversie tegen? Heb je er een hekel aan om over alles verantwoording af te moeten leggen? Vind je het een ramp om steeds weer opgezadeld te worden met ad hoc opdrachten? Of voel je je helemaal opgesloten in een 9-5 cultuur?

Schrijf al je voorkeuren en aversies over arbeidsomstandigheden eens op. Ook bij deze stap markeer je de voor jou vijf belangrijkste. Wat heb je echt nodig en wat moet je vermijden?

 

Vraag 3: Voor welk type organisatie zou jij graag willen werken?

Zijn dat profit-organisaties of heb jij een voorkeur voor non-profit? Werk je het liefst in een productieomgeving of in de dienstverlening? Werk je graag in een dynamische, slagvaardige organisatie? Of bij een internationale organisatie misschien?

Ook hier, waar heb jij een aversie tegen? Een logge organisatie? Een chaotische organisatie, waarin het voortdurend onrustig is omdat er met alle winden wordt meegewaaid? Een ambtelijke, bureaucratische organisatie?

Noteer ook hierbij de kenmerken van organisaties. En highlight de vijf belangrijkste voorkeuren en aversies.

 

Als je je voorkeuren en aversies hebt geïnventariseerd, kun je bepalen wat je echt nodig hebt en wat je moet vermijden.

Dan kun je goed gedijen in je werk. Neem het op in het profiel van het werk dat je zoekt. En neem het mee in je onderzoek naar voor jou passende mogelijkheden op de arbeidsmarkt. Bij een goede match kun je tot bloei komen.

 

En zo voorkom je dat je, net als Wouter, op een voor jou verkeerde plek belandt. Je wilt toch niet wegkwijnen omdat de omgeving en de condities niet bij jou passen?

 

 

 

 

/door

Met een contract voor onbepaalde tijd ben je nog niet zeker van een baan!

Hans heeft jarenlang als freelancer op projectbasis voor organisaties gewerkt.  Een nieuw project diende zich vaak al aan, nog voordat het lopende traject afgerond was. Hij rolde als vanzelf van de ene klus in de volgende. Zijn laatste opdrachtgever bood hem een vast contract. Het leek heerlijk. Een vaste baan. Zekerheid van bestaan. Het pakte anders uit. Na een jaar kreeg hij zijn ontslag aangezegd.

Regelmatig hoor ik van mensen dat ze het liefst een vaste baan willen.

Ook jij hebt misschien tot nu toe altijd een vast contract gehad. En dat laat je niet zo gemakkelijk los. Ook al vind je je huidige werk misschien niet zo uitdagend meer. Mogelijk ben je er zo langzamerhand zelfs op uit gekeken.

Met een vast contract, een contract voor onbepaalde tijd zit je goed, denk je. Je kunt immers niet zomaar ontslagen worden. Een vast contract geeft je zekerheid.

Want stel je voor, dat je tijdelijke contract niet wordt verlengd. Dat je je hypotheek opeens niet meer kunt betalen? Dat de geplande vakantie vanwege de financiën niet door kan gaan. Laat staan dat je helemaal geen vastigheid hebt. Dan weet je totaal niet waar je aan toe bent.

Kennelijk hebben we veel behoefte aan zekerheid. Dat is ook begrijpelijk. Denk  alleen al aan de financiële verplichtingen die je bent aangegaan. Dan is het wel zo prettig om in elk geval zeker te zijn van een baan.

Maar is het waar? Ben je met een vast contract zeker van je baan?

Met een vast contract kun je namelijk wel degelijk ontslagen worden. Met de crisis hebben we dat duidelijk gezien. De statistieken liegen er niet om. Duizenden mensen kwamen op straat te staan, totaal onverwacht. Onzeker over een volgende stap, onzeker over eigen bestaan.

Volgens specialisten is de vaste baan, de “inflexibele” arbeidsrelatie, zelfs ten dode opgeschreven. Men verwacht dat steeds meer bedrijven overgaan op meer tijdelijke contracten. Aangepast aan de grillen van de arbeidsmarkt. De werknemer van de toekomst hopt van opdracht naar opdracht. En past zich constant aan, aan wat de arbeidsmarkt vraagt.   

 

Met een contract voor onbepaalde tijd geen zekerheid van een baan © photo credit: L-plate big cheese

Als een contract voor onbepaalde tijd geen zekerheid meer biedt, vraagt dat om een omslag in je denken

 

Blijkbaar vind je zekerheid niet langer extern. Maar waar dan wel? Ik schreef al eerder dat de behoefte aan zekerheid voor veel mensen een basisbehoefte is. Hoe creëer je dan toch zekerheid voor jezelf?

Ik geef je hieronder een aantal adviezen die je daarbij kunnen helpen.

 

1. Zorg dat je onafhankelijkheid creëert van een baas.

Ook al werk je in loondienst. Wees zelfstandig, investeer in jezelf, ontwikkel je. Wees je bewust van wat je te bieden hebt. Durf te vertrouwen op jezelf. Dan kun je op eigen benen staan. (Ook als je baan niet voor eeuwig blijkt te zijn.)

2. Sta voor wie jij bent, wat jij doet, wat jou anders maakt.

Laat zien en horen hoe jij voor anderen van betekenis bent. En wat men van jou kan verwachten als men met jou samenwerkt. Laat je bescheidenheid een beetje varen. Vertel gerust waar jij goed in bent.

3. Positioneer je op de arbeidsmarkt.

Daarvoor is het belangrijk dat je jezelf laat zien. Dat je jezelf laat horen. Ga netwerken, zowel online als offline. Zodat men jou leert kennen met jouw expertise. Zodat je gevonden wordt door de mensen die jou nodig hebben. Dat kan overigens ook jouw huidige baas zijn.

 

 

Alle tips gaan over zichtbaar worden, zichtbaar zijn

 

Dat voelt misschien wat ongemakkelijk. Je hebt het gevoel jezelf in de etalage te plaatsen. Je te kijk te zetten. Zeker als je van nature bescheiden bent. Of sowieso niet geneigd bent om met jezelf te koop te lopen. Ik hoor dat ook regelmatig van mijn coachklanten. Ook jij moet misschien even een drempel over.

Toch is het heel belangrijk om jezelf te profileren en te laten zien. Ook als je in loondienst bent. Bespreek je ambities met je leidinggevende. Vraag desnoods zelf om een functioneringsgesprek. Bereid je goed voor op dat gesprek. Maak je eigen loopbaanactieplan. Zo kun je overtuigd en overtuigend communiceren over de richting die jij uit wilt gaan.

En op die manier creëer jij zekerheid van een baan of functie. Of dat nu bij je huidige baas is of elders. Zo wordt namelijk heel duidelijk wat jij te bieden hebt. En waarvoor men bij jou moet zijn. Zo kun jij gevonden worden. En grote kans dat dat ook gebeurt.

 

Kortom, zekerheid vind je niet in een vaste baan, maar in jezelf.

Wil je reageren op dit artikel? Ik zie je reacties graag tegemoet.

 

 

 

 

/door