Tag Archief van: baanzekerheid

De invloed van de nieuwe golf van autonome AI voor jouw loopbaan als kenniswerker

 

Nieuwe golf van autonome AI daagt iedere kenniswerker uit’, lees ik in de nieuwsbrief van Jarno Duursma.

In zijn artikel schrijft hij over AI-systemen, zogenaamde AI-agents, die zelfstandig je computer kunnen bedienen. Denk bijvoorbeeld aan formulieren invullen, websites doorzoeken, navigeren, knoppen aanklikken. En dat alles op basis van één enkele instructie.

Duursma schrijft: ‘In essentie bootst deze AI-software dus een mens na die een computer bedient.’

Terecht stelt hij de vraag, wat die ontwikkeling betekent voor werk dat nu nog gedaan wordt door mensen.

Een vraag, die interessant is voor mij als loopbaancoach in de begeleiding van mijn klanten, maar ook voor jou als kenniswerker.

 

 

Wat is jouw unieke toegevoegde waarde?

 

We bewegen richting een wereld van ‘Colleagues-as-a-service’

 

Na ChatGPT, waarmee jij mogelijk ook al hebt geëxperimenteerd en misschien volop gebruik van maakt, is dit de nieuwe golf van automatisering.

Concreet betekent die ontwikkeling dat bedrijven binnenkort AI-agenten in kunnen zetten om taken uit te voeren die nu nog door mensen worden gedaan. Jij als kenniswerker zet dan de koers uit, bepaalt de strategie, en de AI-agenten voeren de taken uit.

Duursma zegt daarover: ‘Uiteindelijk zal het moment komen dat we verbaasd zijn over hun snelheid en kwaliteit. We realiseren ons dan dat veel van de handelingen die we dagelijks op onze computer uitvoeren, beter en efficiënter door AI kunnen worden gedaan—voor een fractie van de kosten, 24/7, zonder vermoeidheid of chagrijn.’

Bedrijven zullen daardoor binnenkort een keuze hebben: laten we dit doen door menselijke werknemers of door een leger digitale AI-agents?

 

Wat dat betekent voor jouw werk als kenniswerker

 

Volgens Duursma kun je als kenniswerker veel profijt hebben van AI-agents. Denk aan meer efficiency, hogere productiviteit, minder stomme taakjes en de kwaliteit van je werk zal enorm toenemen.

Maar als je je talent niet benut, je kennis niet verder ontwikkelt of je onvoldoende onderscheidt van deze AI-systemen, dan krijg je concurrentie.

 

Het is tijd om jezelf cruciale vragen te stellen:

Wat is mijn unieke toegevoegde waarde? Waar liggen mijn talenten? Welke vaardigheden zijn moeilijk te automatiseren en hoe kan ik die verder ontwikkelen?

En hoe kun jij AI-agents inzetten in jouw werk?

 

Tot slot

 

Duursma ziet de AI-agents als niet zomaar een trend. Ze vormen het volgende hoofdstuk in de automatisering van computerwerk. Ze gaan op grote schaal en zelfstandig voor je werken. En voor je werkgever.

Dus, steek je kop niet in het zand. Zorg dat je voorbereid bent op ontwikkelingen. En klaar bent om te ontdekken waar je kracht ligt en waar jij het verschil kunt maken in het tijdperk van AI-agents.

En wil je als kenniswerker bijblijven m.b.t. de AI-ontwikkelingen?Abonneer je op ‘Trending in tech’, de nieuwsbrief van Jarno Duursma.

En heb je nog geen goed beeld van waar met name jouw talenten liggenen wat jouw unieke toegevoegde waarde is?

Laat het me horen. Als loopbaancoach voor hbo’ers en academici heb ik daar veel ervaring mee.

 

 

 

Angst en moed brengen mij terug naar zomer 2010.

Samen met man en kinderen heb ik al heel wat huttentochten gelopen. Al jaren ben ik lid van de Nederlandse Klim en Bergsport Vereniging (NKBV) en onze zonen hebben al de nodige cursussen en tochten van de NKBV gevolgd.

Zomer 2010 valt onze keus op een huttentocht in de Spaanse Pyreneeën. Inlopen doen we in Frankrijk. Voor mij is het iedere keer weer dikke pret als we het eerste sneeuwveld tegenkomen. Heerlijk! Sneeuw als beloning voor de klim.

Na een ruime week zitten we er lekker in, zijn goed ingelopen en beginnen aan onze huttentocht in de Spaanse Pyreneeën. Het is er prachtig en ik kijk mijn ogen uit. We hebben het gezellig met zijn viertjes. Onze jongste zoon en zijn vriendin zijn met ons mee. Zoonlief is een goede berggids. En een ‘berggeit’, zoals later zal blijken.

We overnachten in de Refugi Colomina, een kleine en gezellige hut op 2.295 meter boven de zeespiegel. Energiek vervolgen we onze tocht met stevig klimmen en dalen en af en toe best wel uitdagende passages. Thomas met al zijn ervaring in de bergen weet ons overal goed doorheen te loodsen. Soms denk ik ‘Zo, dit hebben we weer gehad, het is maar goed dat ik hier niet nog een keer door- of overheen hoef.

Er ligt volop sneeuw. Maar zonder stijgijzers is die goed te belopen. Totdat het steil naar beneden gaat. Ik zie het plaatje nog voor me. Een kom en een en al sneeuw. Een alternatieve route zou vele uren omlopen betekenen. Teruggaan naar de hut willen we niet. Dus we moeten wel.

Voor mijn gevoel heb ik samen met Martin, mijn man, wel een uur op de rand van de kom gezeten, starend naar beneden. De meest enge denkbeelden kwamen in me op. Hoe kom ik hier heelhuids vandaan?

Eerst de rugzak maar eens af. Thomas doet de proef op de som om een indruk te krijgen van hoe steil de helling is. Voor hem een makkie. Als een berggeit hupt hij vol zelfvertrouwen van de helling naar beneden. Met rugzak op. Geen probleem, zou je denken. Het wordt pas een probleem als je bang bent. Dan sta je wiebel op je benen en mis je de stevigheid en stabiliteit die je juist nodig hebt.

 

 

Ik denk dat het een klein half uurtje geduurd heeft voordat ik ‘om’ was. Thomas heeft mijn rugzak naar beneden gebracht. En met de neus van zijn bergschoenen zigzaggend op de helling als het ware een trappetje gemaakt waarin ik de neuzen van mijn schoenen kon zetten. En met mijn vingers kon ik me vast klauwen in de sneeuw. Daarbij dan niet achteromkijken hoever ik nog naar beneden moet, maar dapper stappen zetten.

Gaandeweg voel ik dat de angst minder wordt. Opgelucht kom ik heelhuids beneden, waar mijn rugzak al op me ligt te wachten. Vanaf beneden bezien, is de helling helemaal niet zo eng als die er van bovenaf uitzag.

 

Zo kan het je ook vergaan als je stappen wilt zetten in je loopbaan. Als je het bekende niet durft los te laten. En niet de moed hebt om je angst voor het onbekende te overwinnen en maar blijft zitten waar je zit.

Want, zoals André Gide schreef: ‘De mens ontdekt geen nieuwe oceanen als hij de moed niet heeft om de kust uit het oog te verliezen.’

Dat geldt ook voor ontdekken van nieuwe mogelijkheden voor werk. Heb je het bekende eenmaal losgelaten, dan zal blijken dat het helemaal niet zo eng is als je dacht.

 

Heb de moed om stappen te zetten. Nelson Mandela zegt in zijn boek Long Walk to Freedom over moed:
Ik heb geleerd dat moed niet de afwezigheid van angst is, maar het overwinnen ervan. Een dapper man is niet hij die geen angst voelt, maar hij die zijn angst weet te overwinnen.

 

 

Wil je stappen zetten in je loopbaan, maar ontbreekt het je aan moed om ervoor te gaan?

Boek een afspraak in, in mijn online agenda voor een oriënterend gesprek met deze link.

Als loopbaancoach ben ik je gids en rust ik je toe zodat jij de moed hebt om écht een stap in je loopbaan te zetten. Moed is daarbij niet de afwezigheid van angst. Moed is angst voelen en toch je hart volgen.

En ik zorg er als loopbaancoach voor dat je niet ‘uitglijdt’, als jij de uitdaging aangaat.

 

 

 

 

Wat maakt dat je geen stappen zet in je loopbaan en maar blijft zitten waar je zit

 

Een coachklant mailde mij:
“Ik had me voorgenomen om na de eerste werkweek een afspraak bij je in te plannen. In de verwachting dat ik direct weer tegen dingen aan zou gaan lopen, waardoor ik weer in actie kom. Dit is niet gebeurd, het is momenteel rustig op mijn werk. Waarna ik ga twijfelen of ik nu wel moet vertrekken. Terwijl ik weet dat de dingen waar ik me aan erger echt wel weer gaan komen. En dat de groei in mijn baan er wel uit is. Ik weet niet zo goed wat er gebeurt waardoor ik niet in actie kom. Enerzijds hangt dit denk ik wel samen met een hectische periode thuis. Anderzijds is er ook een soort koudwatervrees ofzo waardoor ik toch niet zo goed durf.”

Maar is het koudwatervrees? Of heeft zij het gevoel dat zij vastzit in haar baan en daardoor niet in beweging komt? Of spelen beide een rol?

 

Vastgeketend aan een paaltje of koudwatervrees?

 

Het verhaal van de olifant en het paaltje

 

Misschien is het voor jou lang geleden dat je een circus hebt gezien. Voor mij geldt dat in elk geval wel.

Ik kan me dan ook niet herinneren, dat een reuze olifant bij zo’n circus vaak aan een klein paaltje vastzit met een simpel touw. En dat de olifant geen poging doet om te ontsnappen, terwijl die dat makkelijk zou kunnen. Als die even een flinke ruk zou geven aan de ketting waarmee die vastzit aan het paaltje, zou die het paaltje zo uit de grond kunnen trekken.

Waarom doet een olifant dat dan niet?

Olifanten worden getemd als ze nog heel klein zijn. Een baby-olifant wordt met een touwtje aan een paal gebonden die groter is dan hijzelf. Als het dier probeert zich los te rukken, lukt dit niet. Het kleintje schopt en trekt uit alle macht om los te komen en zijn vrijheid terug te krijgen. Dit doet hij dagen, weken, maanden achter elkaar. Maar hij kan niet loskomen, want het paaltje met de ketting zijn te zwaar voor zijn kleine lijfje.

Uiteindelijk geeft het olifantje op, omdat hij uit ervaring leert dat hij niet los kan komen. Hij geeft de moed op en blijft staan bij het paaltje met het touw om zijn poot.

Omdat de olifant zo overtuigd is van het niet los kunnen komen blijft hij zelfs als volwassen, sterke olifant aan het paaltje staan. Dit leidt ertoe dat de olifant accepteert dat hij niet kan ontsnappen en dit ook niet meer zal proberen. Deze overtuiging gaat zo ver dat hij in de veronderstelling is, dat er geen ontsnapping mogelijk is en braaf aan het paaltje blijft staan. Zelfs als hij groot is,

Het verhaal wordt vaak gebruikt als metafoor voor aangeleerde hulpeloosheid.

 

 

Het verhaal van de geketende olifant en het verhaal van mensen die vastzitten in hun werk

 

Het verhaal van de geketende olifant lijkt op de verhalen van mensen die blijven hangen in slechte ervaringen.

Jij kent ze vast ook wel, collega’s die klagen, zich afhankelijk opstellen, uitgaan van wat allemaal niet kan en zelf geen verantwoordelijkheid nemen. Collega’s bij wie het glas altijd halfleeg is. En die min of meer hun loopbaan schijnen te ondergaan in plaats van dat ze zelf aan het roer staan.

Het zijn mensen die zich laten leiden door wat allemaal niet kan of wat ze allemaal niet kunnen en zich afhankelijk opstellen. Het zijn mensen die niet opnieuw proberen om stappen te zetten in hun loopbaan, omdat ze vasthouden aan hun negatieve ervaringen.
Dat weerhoudt hen van benutten van de mogelijkheden die de arbeidsmarkt en het leven biedt en die hun leven volledig zouden kunnen veranderen.

 

 

Hoe je je losmaakt als je je vastgeketend voelt in je huidige werk

 

Zoals het voor een volwassen olifant maar één stapje is om het paaltje uit de grond te trekken, zich los te maken en zijn ruimte in te nemen, zijn pad te lopen en zijn weg te vervolgen, zo kun jij je ook losmaken als je je vastgeketend voelt in je huidige werk.

Ik realiseer me daarbij heel goed dat het lang niet altijd makkelijk is om het bekende los te laten en werk te maken van iets nieuws. Want je weet wat je hebt en je weet nog niet wat je krijgt.

Onderstaande handreikingen helpen je op weg:

 

 

In een volgend artikel lees je meer over hoe om te gaan met koudwatervrees op de arbeidsmarkt.

 

 

 

 

Vijf aanwijzingen om je duurzame inzetbaarheid te vergroten

 

Als je te weinig alert bent op veranderingen, dan kan het zijn dat je in een situatie komt als een konijntje starend in de koplampen van een aanstormende auto.

 

Ontleen geen zekerheid aan een sociaal plan. Of aan een uitkering die je na ontslag te wachten staat.

Ontleen ook geen zekerheid aan een vaste baan. Zeker niet als overduidelijk is dat die vastigheid op de tocht staat.

Het gebeurt met regelmaat.

 

Niet elke werknemer vindt inzetbaarheid in werk belangrijk. Voelt zichzelf daarvoor niet direct verantwoordelijk, maar verwacht dat de werkgever bijvoorbeeld zorgt voor opleidingen.

Toch is het belangrijk dat je zelf investeert in persoonlijke en professionele ontwikkeling. Zodat je interessant blijft voor werkgevers en dus inzetbaar blijft.

Er zijn een aantal elementen die bepalend zijn voor inzetbaarheid in werk. Ik geef je vijf aanwijzingen om je duurzame inzetbaarheid te vergroten.

 

Hoe je zorgt voor duurzame inzetbaarheid in je werk

 

Inzetbaarheid in werk is weerbarstig

 

Er wordt veel geschreven en gesproken over duurzame inzetbaarheid.

Mensen zullen steeds langer doorwerken en de gemiddelde leeftijd op de werkvloer stijgt. Tegelijkertijd vragen economische en technologische ontwikkelingen wendbaarheid van organisaties.

Werkgevers en werknemers die ervoor zorgen dat ze fit blijven voor het steeds sneller veranderende werk, zijn op weg naar duurzame inzetbaarheid.

Maar dat is voor veel mensen nog een lange weg.

 

Als mensen eigen en andermans inzetbaarheid beoordelen, letten ze vaak meer op rimpels dan op competenties en flexibiliteit.

Ook leidinggevenden zijn vaak geneigd om loopbaankansen van werknemers te baseren op leeftijd.

Opleiding, loopbaanbegeleiding, huidig competentieniveau en bereidheid om van baan te veranderen doen er ook toe. Maar de invloed daarvan is veel minder groot dan van leeftijd.

Overigens wordt verwacht dat tijden veranderen en dat 50-plussers zelfs de toekomst hebben. Daarvoor is wel een cultuuromslag nodig.

 

 

Het onderhouden van inzetbaarheid in werk kost tijd en moeite

 

Zowel voor werkgevers als voor werknemers.

 

Er is een sterke relatie tussen inzetbaarheid in werk en de ontwikkeling van arbeidsidentiteit.

In een traject bij MEER WAARDE IN WERK is daar volop aandacht voor.

Je moet dan denken aan thema’s als ‘Wie ben ik en wat kan ik?’, ‘Wat wil ik?’, ‘Wat betekent werk voor mij en welke bijdrage wil ik leveren met wat ik doe in mijn werk?’ en ‘Hoe presenteer ik mezelf?’.

Die vragen zijn lang niet voor iedereen makkelijk te beantwoorden. De antwoorden zijn bovendien aan ontwikkeling onderhevig. Want wat eerder passend was, hoeft dat later niet meer te zijn.

 

Inzetbaarheid vraagt ook om continue bijscholing en het onderhouden van je netwerk.

Dat kost tijd en het gaat ook niet iedereen even gemakkelijk af.

 

 

Elementen die samen inzetbaarheid bepalen

 

Wellicht vraag je je af aan welke criteria je moet voldoen, wil je inzetbaar blijven in werk.

Ik noem een vijftal punten om je daar een idee van te geven:

 

  1. Beroepsexpertise

Wil je inzetbaar blijven voor werk, dan heb je kennis en vaardigheden nodig, passend voor het werk dat je wilt doen.

Bovendien moet je aan kunnen tonen dat je die kennis en vaardigheden daadwerkelijk hebt. Bijvoorbeeld aan de hand van diploma’s of EVC’s. Of aan de hand van concrete voorbeelden waaruit blijkt dat je die competenties bezit.

 

  1. Anticipatie en optimalisatie

Daarbij kun je denken aan het op eigen initiatief voorbereiden op toekomstige veranderingen in werk.

Bijvoorbeeld door tijdig bij te scholen. Of om te scholen in een andere richting, als het werk dat je tot dan toe hebt gedaan lijkt te gaan verdwijnen.

En bij optimalisatie aan best practices en de meest innovatieve praktijkvoorbeelden.

 

  1. Persoonlijke flexibiliteit

Je aan kunnen passen aan veranderingen in de wetenschap wat je waard bent, wat jouw toegevoegde waarde is.

Werk is nu eenmaal aan verandering onderhevig en de laatste jaren gaan de ontwikkelingen in werk heel snel.

 

  1. Organisatiesensitiviteit

Het vermogen om in organisatieverband te participeren en presteren. Je moet “weten hoe de hazen lopen.

Zodat je op de hoogte bent van ontwikkelingen, weet hoe de verhoudingen liggen en waarvoor je bij wie moet zijn.

 

  1. Balans

Je moet diverse belangen tegen elkaar af kunnen wegen en daarnaar handelen.

Bijvoorbeeld eigenbelang en het belang van de werkgever, werk en privé, nu en in de toekomst.

 

 

In een volgend artikel lees je meer over wat duurzame inzetbaarheid te maken heeft met je persoonlijkheid.

Hoe die jouw inzetbaarheid kan belemmeren of juist bevorderen. En wat de Meer Waarde Benadering, zoals ook beschreven in mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?‘ daarin voor jou kan betekenen.

 

 

Kun je in je ontwikkeling naar duurzame inzetbaarheid wel wat hulp gebruiken?

Bel (0575-544588) of e-mail ([email protected]) me gerust voor het maken van een afspraak voor een oriënterend gesprek.

 

 

 

 

Waarom het lastig kan zijn om te veranderen van baan, terwijl je weet en voelt dat je werk niet meer bij je past

 

Als je het helemaal niet naar je zin hebt in je werk en je werk je meer energie kost dan het je oplevert, dan ben je mogelijk al moe als ‘s ochtends de wekker gaat. Het liefst draai je je nog een paar keer om in je bed. Of ‘duik je onder’ en meld je je ziek. Maar dat doe je ook niet zomaar, als je niet écht ziek bent.

Logisch redenerend zou je zeggen; ‘maak werk van ander werk’. Why not! Zeker met de krapte op de huidige arbeidsmarkt.

Maar kennelijk is dat makkelijker gezegd dan gedaan. Waarom is het zo lastig om te veranderen van baan, als je werk niet langer bij je past? Want als je het rationeel bekijkt, dan zou werk maken van ander werk toch een oplossing zijn?

 

Veranderen van baan kan lastig zijn, ook al weet je en voel je dat je werk niet meer bij je past

 

Wij mensen zijn in hoge mate onbewuste, irrationele en emotionele wezens

 

We zien onszelf het liefst als bewuste, logische en rationele wezens. We realiseren ons echter niet dat we het merendeel van onze beslissingen nemen op de automatische piloot. Volgens Daniël Kahneman doen we dat zelfs voor 95%-98% van de tijd. Ons bewuste brein staat volgens hem maar voor 2%-5% aan.

Volgens Kahneman werkt de automatische piloot, systeem 1, 200.000 keer sneller dan systeem 2, het bewuste brein. En kan systeem 1, in tegenstelling tot systeem 2, ook meerdere dingen tegelijk.

Een mooi voorbeeld daarvan hoorde ik in een podcast van Managementboek met als onderwerp ‘De ander activeren via het onbewuste brein’. Willem van Leeuwen, de podcastmaker is in gesprek met Genieke Hertoghs, de auteur van ‘Don’t push me!’ – hoe je mensen wel beweegt.

In de podcast wordt Willem van Leeuwen gevraagd om de maanden van het jaar op te noemen. Dat gaat hem gemakkelijk af en hij doet het feilloos. Terwijl hij de maanden noemt blijft hij middels zijn ogen in contact met zijn gesprekspartner. Vervolgens vraagt Genieke hem om de maanden in alfabetische volgorde te noemen. Daar moet hij echt over nadenken en het gaat hem ook niet goed af. Opmerkelijk is, dat het nadenken kennelijk voor hem niet te combineren is met oogcontact houden met zijn gesprekspartner. Want zijn ogen zijn volgens Genieke Hertoghs naar boven gericht.

Mensen blijken in een gesprek het oogcontact te verbreken als ze niet kunnen varen op de automatische piloot. Maar systeem 2, het bewuste brein, aan moeten spreken. Een leuk experiment om eens met iemand uit te proberen.

 

 

Waarom het zo lastig is om een verandering in gang te zetten

 

Onbewust hebben we weerstand tegen verandering en die weerstand komt voort uit loss aversion. Verliezen, loslaten wat we hebben doet pijn. En die pijn willen we vermijden.

Kennelijk zijn we gevoeliger voor verlies van wat we hebben, dan dat we uit zijn op winst. Die gevoeligheid voor verlies beperkt zich overigens niet tot werk, maar heeft betrekking op allerlei levensterreinen. Denk bijvoorbeeld aan relaties, woon- en sociale omgeving.

Daarnaast speelt ook conformation bias een rol; vooringenomenheid in je brein. Onze hersenen zijn geneigd de informatie te kiezen die het meest overeenkomt met eigen bestaande overtuigingen. Dus nieuwe informatie zo te filteren dat die klopt met eigen overtuigingen.

 

 

Je kunt anderen niet overtuigen met argumenten

 

We hebben behoefte aan veiligheid en zekerheid. Van nature zijn we geneigd om op zoek te gaan naar wat we kennen; een veilige bubbel.

En ook al past je werk niet langer bij je, je weet wel wat je hebt en niet wat je krijgt.

Ook zijn we geneigd om te zoeken naar bevestiging van ons gelijk. Het is dan ook niet gemakkelijk, om iemand met argumenten te overtuigen dat het goed is om zijn werk los te laten en werk te maken van iets nieuws. Je loopt zelfs het risico dat betrokkene alleen maar sterker overtuigd raakt van zijn eigen gelijk, dat die beter kan blijven zitten waar die zit.

Wat wel werkt lees je in mijn volgend artikel.

 

 

 

Zou je graag een stap willen zetten naar ander werk?

Weet je niet hoe dat aan te pakken en eerste stappen te zetten?

Lees mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?’.

 

 

 

 

Omdat je loopbaan vaak moeilijk te voorspellen is

 

Vinden en behouden van de voor jou juiste baan wordt steeds moeilijker.

Veel banen zijn onderhevig aan veranderingen en die veranderingen gaan steeds sneller.

Daardoor heb je grote kans dat je steeds meer geconfronteerd wordt met transities in je werk.

Werk verdwijnt en er komt nieuw werk voor in de plaats. Ook al weten we nu nog niet hoe dat nieuwe werk eruit gaat zien.

Arbeid is eindeloos, ook al lijkt dat nu soms niet zo.

De verwachting is dat meer dan de helft van de huidige basisschoolleerlingen straks in functies komt te werken, die nu nog niet eens bestaan.

 

Enerzijds maakt dat nieuwsgierig. Gaan we straks korter werken of juist langer? Produceren we nog goederen of alleen diensten? Nemen robots en artificiële intelligentie het werk van ons over?

Anderzijds kun je er als werkende ook onrustig van worden.

Waar voor de een, je aanpassen aan vooralsnog onbekende omstandigheden, een interessante uitdaging is, is het voor een ander juist een stressvolle en moeilijke situatie.

Zeker als het gaat om zoiets belangrijks als je werk.

In mijn artikel geef ik je handreikingen hoe je het beste kunt meebewegen met de transities op de arbeidsmarkt.

 

Hoe je het best kunt meebewegen met de transities op de arbeidsmarkt© foto: MikeDotta / Shutterstock.com

 

Transities op de arbeidsmarkt leiden tot baanonzekerheid

 

En baanonzekerheid kan leiden tot bestaansonzekerheid. 

Want als je niet weet of er op korte of middellange termijn nog behoefte is aan mensen zoals jij?

Realiseer je maar eens wat werk voor je betekent. Meestal is dat meer dan een bron van inkomsten.

Bijvoorbeeld een manier om jouw kwaliteiten in te zetten en je verder te ontwikkelen. Een middel om een maatschappelijke bijdrage te leveren en deel uit te maken van een sociaal netwerk. Bovendien geeft werk door zijn ritme ook duidelijk structuur aan je leven.

Wat jouw antwoord ook is, het werk dat je doet heeft invloed op hoe je jezelf ziet, je identiteit en jouw gevoel van eigenwaarde.

 

Daarom is een baan die goed bij je past, zo belangrijk.

Doe je voor jou zinvol werk, dan geeft dat voldoening. Omdat je een bijdrage kunt leveren aan iets dat voor jou betekenisvol is.

Het geeft energie als je kwaliteiten in kunt zetten waar je het liefste gebruik van maakt en waar je het beste in bent; jouw top five.

Zulk werk werkt als een dynamo. Je laadt je accu ermee op.

Werk dat goed bij je past is niet alleen leuk om te doen. Het heeft ook een positief effect op je psychisch en lichamelijk welbevinden.

 

 

Neem zelf de verantwoordelijkheid om mee te kunnen bewegen met de transities op de arbeidsmarkt

 

Steeds meer ben je zelf verantwoordelijk voor het vormgeven van je loopbaan.

Decennia terug was dat wel anders. Toen was het eerder regel dan uitzondering dat er door je werkgever goed voor jou als werknemer werd gezorgd.

Ik moet daarbij denken aan de verhalen van werknemers van bijvoorbeeld de Nederlandse Spoorwegen of bedrijven als Philips of de RABObank.

Bijna complete families werkten daar.

Nu is het over het algemeen andere koek.

Meer dan eens ontbreekt in organisaties aandacht voor persoonlijke ontwikkeling en begeleiding. Ik hoor het met regelmaat van mijn coachklanten.

Ga dus niet afwachten tot je manager met een mooi voorstel naar je toe komt, maar pak zelf de regie.

Of het nu gaat om het volgen van een training of opleiding. Of om een volgende loopbaanstap.

 

 

Zorg dat je voorbereid bent op transities op de arbeidsmarkt

 

Zorg dat je de juiste vaardigheden bezit en tools om je succesvol aan te kunnen passen aan transities op de arbeidsmarkt.

Proactief loopbaangedrag is cruciaal.

Anna van der Horst deed in haar proefschrift onderzoek naar de vaardigheden en het gedrag die bijdragen aan een succesvolle loopbaan.

 

Een aantal persoonlijke kenmerken en vaardigheden hebben grote invloed op proactief loopbaangedrag.

Bijvoorbeeld in hoeverre jij je verantwoordelijk voelt voor het vormgeven van je eigen loopbaan en of je in staat bent om zelfstandig loopbaanbeslissingen te nemen.

En of je een onderzoekende mindset hebt ten opzichte van je loopbaan en jezelf.

Daarbij kun je denken aan actief zoeken naar wat jou typeert, wat je te bieden hebt, wat belangrijk voor je is in je werk. En het verkennen van de omgeving en actief zoeken naar loopbaankansen.

Dat je beseft dat het belangrijk is om vooruit te plannen en je voor te bereiden op de toekomst. Wat zich vertaalt in het stellen van concrete loopbaandoelen en het maken van plannen om deze doelen te bereiken.

En als laatste dat je vertrouwen hebt in jezelf als het gaat om het succesvol vormgeven van je loopbaan. Dat je gelooft in eigen kunnen met betrekking tot loopbaantaken, zoals het vinden van een eerste baan na de studie of het zoeken van nieuw werk wanneer dat nodig is.

 

 

Het is niet voor iedereen even gemakkelijk om proactief loopbaangedrag te laten zien

 

Anna van der Horst doet in haar proefschrift ook verslag van haar onderzoek met betrekking tot de vraag voor welke mensen het makkelijk of juist moeilijk is om proactief loopbaangedrag te laten zien.

Oudere medewerkers blijken bijvoorbeeld minder proactief loopbaangedrag te laten zien dan jongere medewerkers.

Terwijl het juist in alle loopbaanfases van belang is om proactief te blijven, om zo op veranderingen op de arbeidsmarkt voorbereid te zijn.

 

Tegelijkertijd blijkt dat bepaalde persoonseigenschappen juist positief samenhangen met proactief loopbaangedrag.

Werknemers die getypeerd worden door een sterke interne locus of control en dus succes en falen toeschrijven aan het eigen handelen, laten meer proactief loopbaangedrag zien.

En zo is er kennelijk ook een samenhang tussen een nieuwsgierige houding en in zijn algemeenheid een algemeen geloof in eigen kunnen, en proactief loopbaangedrag.

Mensen die over deze eigenschappen beschikken, passen zich dus makkelijker aan, aan nieuwe omstandigheden in hun werk.

 

 

Het positieve effect van persoonseigenschappen is groter dan het negatieve effect van leeftijd

 

Persoonlijke eigenschappen die je flexibel maken lijken van groter belang dan hoe oud je bent.

Als het gaat om succesvol omgaan met transities op de arbeidsmarkt en dus veranderingen in werk.

Dat biedt volop perspectieven, ook als je de 45 bent gepasseerd.

 

 

 

Wil je je de vaardigheden eigen maken om je succesvol aan te kunnen passen aan transities op de arbeidsmarkt? 

Lees mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?

En kom je lezend en werkend in ‘Wat wil ik nu echt?‘ tot het besef dat je behoefte hebt aan een coach die met je meeloopt in jouw loopbaanproces?

Maak gerust een afspraak voor een oriënterend gesprek.

 

 

 

 

Hoe je persoonlijkheid duurzame inzetbaarheid kan bevorderen of belemmeren en wat de Meer Waarde Benadering daarin voor jou kan betekenen 

 

In mijn vorige artikel heb je gelezen dat het belangrijk is dat je zelf investeert in persoonlijke en professionele ontwikkeling, zodat je interessant blijft voor werkgevers. En dus inzetbaar blijft.

In dat artikel beschreef ik een aantal elementen die bepalend zijn voor inzetbaarheid in werk.

Maar wist je dat inzetbaarheid ook te maken heeft met je persoonlijkheid, je karakter? En dat je persoonlijkheid duurzame inzetbaarheid kan bevorderen en belemmeren?

Hoe dat werkt en wat de Meer Waarde Benadering daarin voor jou kan betekenen, lees je in mijn artikel.

 

Wat duurzame inzetbaarheid te maken heeft met je persoonlijkheid

 

Hoe je persoonlijkheid duurzame inzetbaarheid kan bevorderen of belemmeren

 

Hoe komt het dat de een makkelijker meebeweegt met de ontwikkelingen op de arbeidsmarkt dan iemand anders?

En dus makkelijker inzetbaar is?

Dat kan te maken te hebben met de punten die ik in mijn vorige artikel heb genoemd. Maar zeker ook met loopbaanvaardigheden.

En los daarvan, ook louter met wie je bent als persoon. We hebben het dan over inzetbaarheid als karaktertrek.

 

Zo staat de een open voor veranderingen op het werk en de ander niet.

De een wil leren, herkent kansen en ziet veranderingen als kansen.

De ander wordt al moe en depressief bij de gedachte dat het allemaal anders gaat worden en ziet veranderingen eerder als bedreiging dan als een kans.

 

De een is veerkrachtig en optimistisch, de ander bekijkt de wereld door een sombere bril.

Mensen met werk- en loopbaanveerkracht zijn optimistisch over hun loopbaan. Zij benaderen het leven van de zonnige kant, hebben veel zelfwaardering en kunnen tegen een stootje.

 

De een is van nature meer proactief, de ander afwachtend en reactief.

Hoor je bij de eerste categorie, dan ben je geneigd om op eigen initiatief op zoek te gaan naar informatie. En op basis van die informatie de situatie naar je hand te zetten.

Hoor je bij de tweede categorie, dan ben je eerder geneigd om af te wachten hoe de situatie eruit gaat zien en wat men voor jou in petto heeft.

 

De een is ambitieus, de ander vindt het allang best, als hij maar werk heeft.

De ambitieuze stelt zichzelf doelen met betrekking tot zijn loopbaan en doet er alles aan om die doelen te realiseren.

 

De een heeft een duidelijke werkidentiteit, voor de ander is die diffuus.  

De persoon met de duidelijke werkidentiteit kan zichzelf in zijn loopbaan helder definiëren. Voor de ander is dat mistig.

 

 

Ambitieus zijn kun je leren

 

Ook al zijn we geneigd om karaktertrekken, persoonlijkheidskenmerken te zien als eigenschappen die aangeboren zijn. Je kunt daarin zeker wel leren en je ontwikkelen.

 

Ambitieus zijn kun je leren. Ook al denk je dat je niet ambitieus bent.

Misschien hoef je het zelfs niet te leren, maar komt het vanzelf als je een doel hebt waar je echt warm voor loopt. En dat je energie geeft om er vol voor te gaan.

 

Het hebben van een inspirerend doel zal je ambitieus maken.

Ik zie dat met regelmaat bij mijn coachklanten.

Als mijn coachklant gaande het traject een steeds helderder beeld krijgt van wat hij wil, dan maakt dat energie vrij om er echt voor te gaan. En eenmaal vrij, wordt die energie als het ware gekanaliseerd in de richting die hem voor ogen staat.

En hoe meer het doel je dan aantrekt, hoe krachtiger de energie die wordt vrijgemaakt.

 

 

Proactief zijn kun je leren

 

Ook al ben je niet zo proactief van jezelf, als je iets heel erg graag wilt, dan lukt het je om proactief te zijn en drempels te slechten.

Zeker als je gebruik kunt maken van een beproefde strategie als de Meer Waarde Benadering, zoals beschreven in mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?‘.

Ik vind het steeds weer mooi om te ervaren hoe mijn coachklanten, als ze eenmaal de eerste horde hebben genomen, hun plan ten uitvoer brengen. En gaan voor het realiseren voor hun doel.

Niet alleen met betrekking tot werk, maar ook daarbuiten.

 

 

Zelfverzekerd zijn kun je leren

 

Wil je jouw ambities realiseren, dan is het belangrijk dat je een helder beeld hebt van wat je te bieden hebt.

Waar jouw kwaliteiten liggen en welke kwaliteiten van jezelf je het liefste inzet in het werk dat je doet.

Dat sterkt je zelfvertrouwen, ook al ben je van nature misschien niet zo’n zelfverzekerd type.

Zeker als je ook voorbeelden kunt noemen waaruit blijkt dat je bepaalde kwaliteiten hebt. Dat sterkt niet alleen jezelf, maar helpt je ook om je overtuigend te presenteren.

Beide factoren vergroten de kans dat je écht realiseert wat je voor ogen hebt. Want waarom zou je eraan beginnen als je denkt dat het je toch niet gaat lukken?

 

 

Door een positieve bril kijken naar de arbeidsmarkt kun je leren

 

De arbeidsmarkt is rooskleuriger dan wat je denkt op grond van het aantal vacatures.

Maak je de Meer Waarde Benadering eigen en er gaat een wereld aan mogelijkheden voor je open.

Je weet vast dat 70% van de baanopeningen onder water zit. En dus niet direct zichtbaar is.

Heb je van nature misschien een wat pessimistische kijk op je mogelijkheden, de arbeidsmarkt biedt met de Meer Waarde Benadering ook voor jou meer mogelijkheden dan je denkt.

Als je ze boven water krijgt.

 

 

Tenslotte

 

Laat je dus niet weerhouden door je persoonskenmerken en karaktertrekken. En denk al helemaal niet ‘ik ben nu eenmaal zo’.

Realiseer je dat karakter en persoonlijkheid geen absolute, vaste gegevens zijn.

Ze zijn ontwikkelbaar.

 

 

 

Heb je geen helder beeld van wat je wilt en van wat je te bieden hebt?

Zou je graag meer zicht hebben op je mogelijkheden en de arbeidsmarkt proactiever willen benaderen?

 

Bel (0575-544588/ 06 54762865) of e-mail ([email protected]) me gerust voor het maken van een afspraak voor een oriënterend gesprek.

 

 

 

 

En minder tijd kwijtraakt aan angst, paniek en gezeur

 

Wist je:

  • Dat ja-maar denkers al gauw vervallen in een reactieve rol?
  • Dat zij zich al gauw laten bepalen en belemmeren door de omstandigheden?
  • Dat je ook proactief je eigen omgeving vorm kunt geven?
  • Dat dit zelfs geldt voor de inhoud van je eigen baan?

 

Het is dan de kunst om niet te blijven hangen in ja-maar, maar bijvoorbeeld de verandering of het ontslag te accepteren. Om dan vanuit een houding van ja-en zaken naar je hand te zetten.

Dat vraagt durf om het bekende los te laten. En durf om te vertrouwen op jezelf.

Geïnspireerd door het boek Ja-maar, wat als alles lukt? van Berthold Gunster geef ik je 5 belangrijke tips om ja-maar te doorbreken en van ja-maar te komen naar ja-en.

 

Hoe je met minder ja-maar meer tijd overhoudt voor de dingen die je wilt doen

 

1. Focus op wat er is

 

Deze tip heeft alles te maken met de manier waarop je waarneemt. In een vorig artikel gaf ik aan, dat je met een ja-maar houding selectief waarneemt en vooral ziet wat er niet is.

Ik zie dat vaak bij mijn outplacementklanten. Zeker in eerste instantie zijn zij vooral gericht op wat er niet meer is.

Dat is heel begrijpelijk, want het heeft veel impact als je je baan verliest.

Het is echter een groot risico in ja-maar te blijven hangen. Want daardoor zie je niet wat er allemaal mogelijk is.

Zo vertelde een ontslagen bankmedewerker me zijn verhaal. Hij was adviseur zakelijk betalingsverkeer. Mede door de automatisering was zijn functie vervallen. Die functie zal ook niet snel weer terugkomen. Ook al hoopt hij dat zelf wel. Zo zegt hij ‘Ze komen er nog wel achter. Die functie komt zeker weer terug’.

Het is de kunst om gebeurtenissen die hebben plaatsgevonden te accepteren en van daaruit ruimte te maken voor iets nieuws.

 

 

2.  Zet zaken naar je hand en stel je niet afhankelijk op

 

In een traditionele manier van denken over baanverwerving, stel je je afhankelijk op. De werkgever heeft het voor het zeggen.

Heb je eenmaal een baan, dan moet je maar hopen dat je mag blijven. En ben je toch gedwongen om te solliciteren, dan mag je je gelukkig prijzen als je uitgenodigd wordt voor een gesprek.

Bij het denken vanuit de Meer Waarde Benadering is dat anders.

Ja-en, het kan natuurlijk gebeuren dat je boventallig wordt. Of dat je baan niet langer aansluit bij wat je ervan verwacht. Maar jij voelt je niet afhankelijk van een werkgever. Je kunt meer naar je hand zetten dan je zelf denkt. ‘Neem zelf de regie over je loopbaan’.

Jij weet wat jij op de arbeidsmarkt te bieden hebt. En jij weet waar er behoefte is aan mensen zoals jij. Zodat jij het werk kunt creëren dat optimaal bij jou past en bij wat een opdrachtgever of werkgever nodig heeft.

 

 

3.  Zorg voor goede timing

 

Zowel ja-en als ja-maar hebben hun positieve en negatieve kanten. In een van mijn vorige artikelen gaf ik dat al aan.

Het is dan ook zaak om te zorgen voor een adequate inzet van ja-maar en ja-en.

In de fase dat je jouw mogelijkheden op de arbeidsmarkt aan het onderzoeken bent, is het de kunst om alle opties toe te laten en met open vizier te bekijken. Doe je dat niet en verval je snel in ja-maar, dan sla je bij voorbaat allerlei opties dood.

Ja-maar is wel adequaat in de fase van het nemen van een beslissing. Maar heb je eenmaal een beslissing genomen, dan heeft ja-maar niet langer zin.

Dan is het de kunst om vol te gaan voor de realisering van je besluit.

 

 

4.  Durf ‘ja’ te zeggen tegen ‘ja-maar’

 

Heb je eenmaal een keuze gemaakt, een 100 procent ‘ja’, dan loop je het risico dat er toch al gauw allerlei ja-maars naar boven komen.

Ook al was je nog zo zeker van je besluit, de twijfel slaat toe.

Als voorbeeld geef ik je de ervaringen van Saskia, een van mijn coachklanten.

Zij was duidelijk toe aan een nieuwe stap in haar loopbaan. Zij wilde ook graag promotie maken en ging voor een managementbaan. Een stapje hoger, mogelijk als teamleider. In haar vorige werk had zij daarmee al ervaring opgedaan.

Toen ze eenmaal weloverwogen ‘ja’ gezegd had tegen haar nieuwe functie als teamleider, sloeg de twijfel toe. ‘Ja-maar, kan ik dat wel?Ja-maar, heb ik wel voldoende stevigheid?’ ‘Ja-maar, wat als ik niet alles direct kan overzien?

De ja-maars staken volop de kop op. Vaak gaat dat als vanzelf.

Het is dan de kunst om je er niet tegen te verzetten. Laat ze maar komen. Eigenlijk komt er een soort interne dialoog op gang, een gesprek met jezelf.

Als je toegeeft aan de ja-maars zullen ze uiteindelijk bijna vanzelf verdwijnen. Gunster heeft het over zeepbelletjes die omhoog dwarrelen en uiteenspatten.

Soms zal dat niet lukken. Dan is de weerstand te groot. Als coach kan ik je dan heel goed helpen.

 

 

5.  Behoud je gevoel voor humor

 

Als volwassene ben je snel geneigd om zaken serieus te nemen. Ik betrap mezelf daar ook regelmatig op.

Terwijl juist bij ja-maar humor je enorm kan helpen.

Ik moet daarbij denken aan kleine kinderen. Zij kunnen af en toe heerlijk ja-maren. Zeker op een bepaalde leeftijd.

Ik vind het dan mooi om te zien hoe je ze uit hun ja-maar kunt halen met humor. Dan is de ketting soms opeens gebroken en doorzien ze hun spel.

Wat dat betreft zouden we van hen kunnen leren en ons eigen spel met ja-maar kunnen relativeren.

 

 

 

Heb je het gevoel dat je je moeilijk los kunt maken van ja-maar? Dat je daarin blijft hangen en eigenlijk niet verder komt?

Kun je daarbij wel wat hulp gebruiken?

Bel (0575-544588 / 06 54762865) of e-mail me ([email protected]) voor het maken van een afspraak voor een oriënterend gesprek.

 

 

 

 

Waarom alleen een goed salaris niet zaligmakend is en hoe je je daarvan los kunt maken  

 

Eigenlijk wil ze al een paar jaar ander werk. Ze is echt toe aan een nieuwe stap. Die stap zou ze graag zetten, maar ze doet het (nog) niet.

Ze voelt zich gevangen in een gouden kooi.

Ze werkt bij een mooi merk en ze krijgt een goed salaris. Dus geen probleem, zou je denken. Toch is dat wel het geval.

Dat mooie salaris is een behoorlijke blok aan haar been. Het beperkt haar om echt stappen te zetten. Zeker omdat zij zich kostwinner voelt.

Een goed salaris lijkt mooi, maar alleen een goed salaris maakt niet gelukkig. Sterker nog, als je ontevreden bent over je werk, dan maakt het in wezen niet uit wat jouw beloning is. Uiteindelijk blijf je dan toch ontevreden.

Die ontevredenheid blijft knagen.

Het is dan de kunst om jezelf op de een of andere manier te bevrijden uit die gouden kooi. Het is goed om je daarbij te realiseren dat jij het zelf bent die jou gevangenhoudt. En dat jijzelf ook degene bent die jou kan doen uitvliegen.

Maar dat gaat meestal niet vanzelf.

Ik geef je een aantal tips.

 

 

Meer salaris maakt niet gelukkig

 

Geld maakt niet ongelukkig, maar meer salaris maakt niet gelukkig.

Heb je te weinig inkomsten, dan is er alle kans dat je daar ontevreden over bent. Zeker als je nog amper geld overhoudt, als je aan je verplichtingen in de vorm van vaste lasten hebt voldaan.

Die ontevredenheid zal sterker zijn als je ook op basis van onderzoek naar jouw arbeidsmarktwaarde, duidelijk onder de maat betaald wordt.

Ga je in zo’n situatie meer verdienen, dan levert dat op dat moment tevredenheid op. Als je tenminste tevreden bent met het werk dat je doet.

Ben je ontevreden over je werk inhoudelijk, dan maakt het niet veel uit wat jouw beloning is. Ook al krijg je meer salaris, uiteindelijk blijf je dan toch ontevreden over je werk.

 

Beloning is namelijk een dissatisfier. Net als arbeidsomstandigheden, arbeidsverhoudingen en het beleid binnen een organisatie.

Dissatisfiers kunnen een bijdrage leveren aan werkontevredenheid als ze niet vervuld worden. Maar ze leveren niet meer tevredenheid in werk als ze vervuld worden. Eerder een min of meer neutrale toestand, doordat de werkontevredenheid wordt opgeheven.

 

Inhoud van werk is een satisfier.

Andere voorbeelden van satisfiers zijn: jezelf kunnen ontwikkelen en ontplooien, erkenning en waardering krijgen voor je werk, succesvol en creatief zijn, leveren van prestaties en het realiseren van doelen.

Satisfiers kunnen direct bijdragen aan werktevredenheid.

 

In een van mijn vorige artikelen kun je nog eens nalezen waarom alleen een goed salaris niet zaligmakend is.

 

 

Kostwinner of kostwinnaar

 

Is het jou ook wel eens opgevallen dat sommige mensen het hebben over kostwinnaar zijn?

Ik vind dat heel opmerkelijk. En ook wel een beetje hilarisch. Alsof je in een relatie een soort wedstrijd hebt wie het hoogste inkomen heeft. En dus de winnaar is.

Maar volgens onzetaal.nl heeft kostwinner echt niets te maken met het woord winnaar. Ook al komt de vorm kostwinnaar in de praktijk dus weleens voor.

Winnaar is afgeleid van winnen in de betekenis van de overwinning behalen. Het is dus helemaal niet gek als je net als ik die vreemde connotatie, gevoelswaarde hebt bij het woord kostwinnaar.

Kostwinner is afgeleid is van de kost winnen: de kost verdienen.

 

 

Laat je niet gevangenhouden in een gouden kooi

 

Met enige regelmaat hoor ik van mensen dat ze het niet naar hun zin hebben op hun werk, maar dat ze geen stappen naar ander werk durven/ willen zetten.

Onder het mom van:

“Ik wil mijn vaste contract niet laten vallen.”

Of: “Ik wil geen pensioenbreuk.”

Of: “Ik heb nu een goed salaris en de kans dat ik in een andere baan hetzelfde kan verdienen is klein. En we hebben wel een hypotheek en andere vaste lasten die zijn afgestemd op de huidige inkomsten.”

Of: “Ik ben kostwinner en mijn partner werkt als zelfstandige en heeft onzekere inkomsten.”

En zo kan ik nog wel even doorgaan met ja-maar.

 

Maar met al die ja-maars ben jijzelf degene die jou gevangenhoudt in jouw gouden kooi.

En als je de deur van die kooi niet opengooit, dan zal ook jouw energie en jouw potentieel gevangen blijven.

 

 

Een aantal tips die je helpen om de deur van jouw gouden kooi open te gooien

 

1. Voorkom dat de deur van de gouden kooi op slot gaat

Gewenning aan het goede leven gaat langzaam en ongemerkt.

De verleiding is dan groot om vast te houden aan wat je bereikt hebt. Of dat nu je positie in de organisatie is, de status die je hebt verworven of het geld dat je hebt verdiend.

Het is dan niet gemakkelijk om uit je comfortzone te stappen en je levensstijl aan te passen.

 

2. Durf je aannames ter discussie te stellen

Ga bijvoorbeeld het gesprek aan met je partner over jullie beider bijdrage aan het gezinsbudget.

Maak een mogelijke wisseling van rol bespreekbaar of een gedeelde verantwoordelijkheid voor het gezinsinkomen. Zodat jij of jouw partner niet als enige een grote financiële last op de schouders draagt.

Wellicht kunnen jullie door principieel onderhandelen komen tot een win-win situatie.

 

3. Bouw aan je ROR; een Roer Omgooi Reserve

Zorg voor een financiële buffer. Zo’n buffer geeft je de vrijheid om radicaal het roer om te gooien, als dat nodig is om je ideale werk te realiseren.

 

4. Maak een financiële planning

In mijn loopbaantrajecten gebruiken we weleens een financial planning sheet, waarin de nodige categorieën al zijn aangegeven.

Per maand en per jaar kun je in kaart brengen wat je nodig hebt voor een overlevingsminimum, een comfortabel leven en een optimale variant.

 

5. Realiseer je wat het meest belangrijk voor je is

Waarschijnlijk is dat iets anders dan je salaris, je pensioen, je status, je vaste contract.

Neem dat mee in je afwegingen.

 

6. Laat je begeleiden door een goede coach

Door goed zelfonderzoek, goed onderzoek naar de behoeften op de arbeidsmarkt en de juiste benadering van die arbeidsmarkt vergroot je aanmerkelijk de kans dat jouw verandering van koers een succes wordt.

Dat wetend en voelend zal je zeker helpen om stappen te zetten en je te bevrijden uit de gouden kooi.

 

 

Kortom

 

Sla je vleugels uit. Neem eigenaarschap van je eigen loopbaan. Neem zelf het stuur in handen.

Ga doen wat je het allerliefste doet, doen waar jij een bijdrage aan wilt leveren. Daar kan geen geld tegenop.

Voldoening krijgen van je werk, ervaren dat je van betekenis bent, uitdagingen aangaan, jezelf ontwikkelen, je energie weer voelen stromen, zelf keuzes maken, weer aan het roer staan; dat is wat ik je gun.

 

 

 

Heb jij nog geen goed beeld van hoe jouw ideale werk eruitziet? Misschien ook omdat je dat tot nu toe niet toe hebt willen laten?

Maak gerust een afspraak met me voor een oriënterend gesprek. Dat kan via deze link.

 

 

 

 

Het risico van wachten met veranderen van baan tot het eigenlijk te laat is

 

“Binnen mijn huidige baan loop ik tegen een aantal obstakels aan. Ik heb veel last van lichamelijke klachten, vooral hoofdpijn. Ik ben me al een tijd aan het oriënteren op ander werk, maar ik weet niet goed waar te beginnen. Wat past bij mij? Wat is te realiseren? Kan ik dit werk blijven doen, maar zonder de klachten?”

Annemiek trekt tijdig aan de bel. Maar dat geldt beslist niet voor iedereen.

Jij kent ze vast ook in jouw omgeving; mensen die maar doorgaan in hun werk, ook al valt het werk hen heel erg zwaar. Totdat hun lijf op een gegeven moment aangeeft dat het echt genoeg is en werkt als een noodrem.

Misschien herken je jezelf in de omschrijving. Gedreven als je bent, ben je vooral aan het geven zonder dat je daar veel voor terugkrijgt. Met het risico dat je leegloopt.

Het is beter om dat te voorkomen en tijdig te veranderen van baan, voordat het te laat is.

Wacht dus niet met het dempen van de put tot het kalf verdronken is.

 

Wacht niet met veranderen van baan tot het eigenlijk te laat is

 

Bekijk tijdig of je jouw baan zo kunt kneden dat die weer beter bij je past

 

Onderzoek of je kunt jobcraften; je baan zo kunt modelleren dat die weer beter bij je past.

Om je baan te veranderen, hoef je niet altijd direct van baan te veranderen.

Een tweetal artikelen op mijn blog geven je handreikingen hoe je dat daadwerkelijk kunt doen.

In het eerste artikel leer je een diagnose maken van je huidige werk en krijg je inzicht, waar je aan kunt ‘sleutelen’ om je werk passender te maken.

In een volgend artikel leer je hoe je de voor jou problematische aspecten van je werk aan kunt pakken en de knelpunten op kunt lossen.

 

 

Wat als jobcraften geen perspectief biedt op een passender baan

 

Het kan zijn, dat je al tot de conclusie gekomen bent dat je jouw baan niet passend kunt maken. Dat je dus moet veranderen van baan.

Zo kwam bijvoorbeeld een van mijn coachklanten na een werkperiode van vijf maanden in een nieuwe baan, tot de conclusie dat zowel de werkomgeving als de inhoud van de functie niet bij haar passen.

En dat ze beide niet kan veranderen.

Voor haar was het dan ook een logisch besluit om te veranderen van baan. Ook al had ze een contract voor onbepaalde tijd, in goed overleg met haar werkgever is zij gekomen tot contract beëindiging.

Een heel wijs besluit. Ook een krachtig besluit.

Menigeen is geneigd om in zo’n situatie toch maar door te gaan en zich te schikken in zijn lot. Te kiezen voor de zekerheid van een vaste baan, in plaats van te kiezen voor werk dat inhoudelijk en qua werkomgeving bij je past en dat voldoening geeft.

Inherent aan het besluit van mijn coachklant is dat ze de onzekerheid van het vooralsnog niet hebben van een passend alternatief, voor lief neemt. Maar vanuit een basishouding van zekerheid dat die passende baan er gaat komen, wordt daaraan doelgericht gewerkt.

 

 

Jouw persoonlijke missie als meetlat

 

Werk is onderdeel van je leven. Werk is niet je leven.

Dat is mijn visie en die draag ik graag uit.

Naast werk zijn er andere levensterreinen die belangrijk voor je zijn. Denk bijvoorbeeld aan je gezondheid, je relaties, je hobby’s, persoonlijke ontwikkeling.

Heb je jouw persoonlijke missie scherp, dan kun je keuzes daaraan afmeten.

Is werk bijvoorbeeld voor jou zodanig belangrijk dat je jouw gezondheid daarvoor wilt schaden? Dat je door wilt blijven gaan in de ogenschijnlijk mooie baan, terwijl je slecht slaapt, weinig energie hebt, je moe voelt? Zelfs de ervaring hebt van hyperventilatie?

Dat jij en je partner elkaar op werkdagen zo weinig zien dat je elkaar alleen ’s avonds tegenkomt bij het tandenpoetsen op de badkamer?

Is dat de prijs die je wilt betalen voor het aanzien, de status van een mooie baan en het daarbij passende inkomen?

Is je antwoord nee, durf dan in je eigen spiegel te kijken en trek je conclusies.

 

 

Anticipeer op ontwikkelingen in jezelf en in je omgeving

 

Wachten met veranderen van baan tot het eigenlijk te laat is, is een risico.

Het is wijs om te anticiperen op ontwikkelingen.

Gelukkig heb ik daar ook mooie voorbeelden van.

Zo mailde Johan mij:

“Op dit moment zijn er veel veranderingen en als gevolg daarvan ben ik voor de 3e keer ‘actief mobiel’. Ik merk dat ik de behoefte heb om verder te kijken naar de mogelijkheden van een nieuwe baan”.  

 

En zo had ik bijvoorbeeld ook een gesprek met Joris, waarna ik een voorstel voor een loopbaantraject voor hem heb uitgewerkt:

Op dit moment heeft hij het goed naar zijn zin in zijn werk. Maar zijn ervaring heeft hem geleerd dat hij na een tijdspanne van een jaar of drie, vier geneigd is om weer ‘naar buiten te kijken’ en op zoek te gaan naar een nieuwe uitdaging.

Voor hem is dat aanleiding om een beroep te doen op mij. En in een begeleidingstraject bewust stil te staan bij de vraag ‘Hoe wil ik verder in mijn loopbaan?

Vooralsnog gaat hij uit van de organisatie waar hij nu werkt. Want die organisatie wil hem graag behouden en hij heeft het er goed naar zijn zin.

 

Kortom

 

Wacht niet met het dempen van de put tot het kalf verdronken is.

Voorkom een burn out of een bore out.

Wacht ook niet met werk maken van ander werk tot je door gedwongen ontslag bij reorganisatie voor het blok wordt gezet. En dan op stel en sprong werk moet zien te maken van ander werk.

Stuur daarom tijdig bij en anticipeer op ontwikkelingen.

 

 

 

Zou je wel ander werk willen, maar heb je geen idee hoe dat andere werk eruit zou kunnen zien?

Laat het me horen. Klik op deze link en boek een afspraak in voor een oriënterend gesprek.