Tag Archief van: ideale baan

Waarom alleen een goed salaris niet zaligmakend is

Over het belang van zicht hebben op wat er voor jou écht toe doet in werk

 

 

“Geld maakt niet gelukkig”, aldus het spreekwoord.

Dus ook alleen een goed salaris niet.

Er is meer in het leven dan financiële rijkdom.

Een mooi voorbeeld daarvan is het verhaal van Manon in NRC. Zij verdient nu zeker 1.000 euro minder dan in haar baan in loondienst, maar ze is heel gelukkig met hoe ze haar leven nu heeft ingericht.

Het belangrijkste is het om je levensdoel te vinden en je leven ernaar in te richten.

Geld is daarbij een middel en een manier om je levensdoel te kunnen vervullen.

Het gaat over het vermogen om het leven te creëren dat jij wilt. Geld geeft je het gevoel van vrijheid, het gevoel dat je kunt doen wat je wilt doen en dat je geen angst hoeft te hebben dat je bedreigd wordt in je bestaan.

Een goed salaris levert daar een belangrijk aandeel aan. Maar alleen een goed salaris is niet genoeg om je gelukkig te maken in en met je werk.

 

Waarom alleen een goed salaris niet zaligmakend is

 

Geld maakt niet gelukkig

 

Volgens onderzoeker Michael Norton is dat geen goede voorstelling van zaken.

Hij zegt: “Het is onjuist, en als je denkt van niet, geef je gewoon je geld verkeerd uit.”

Uit zijn onderzoek blijkt dat geld weggeven aan anderen je kennelijk gelukkiger maakt dan wanneer je het aan jezelf besteedt.

Je hoeft bij dat weggeven overigens geen bijzondere dingen te doen. Alleen het weggeven al maakt je gelukkiger.

Geld maakt ons niet ongelukkig volgens Norton, maar wel vaak egoïstisch. “We doen dingen alleen voor onszelf. Misschien maakt geld ons niet gelukkig omdat we het altijd aan de verkeerde dingen uitgeven en in het bijzonder: aan onszelf.”

Veel geld hebben maakt mensen volgens Norton eerder antisociaal.

 

 

Tot op zekere hoogte is een goed salaris voor iedereen belangrijk

 

Maar wat is een goed salaris?

 

Deels is dat subjectief.  Een belangrijke factor daarbij is wat jij nodig hebt om te kunnen doen wat je doen wilt. En de een heeft daarvoor meer nodig dan de ander.

Waar de een zich rijk voelt met een bepaald salaris, heeft een ander met hetzelfde inkomen het gevoel dat hij weinig financiële speelruimte heeft.

 

Van belang is verder of jouw salaris marktconform is.

Vergelijk daarvoor jouw salaris met het salaris van anderen die hetzelfde werk doen als jij, dezelfde opleiding hebben genoten en hetzelfde aantal jaren werkervaring hebben.

Er zijn verschillende tools voorhanden om lonen en salarissen te vergelijken.

Blijkt uit de vergelijking dat jouw salaris niet marktconform is, overweeg dan om daarover het gesprek aan te gaan met jouw leidinggevende.

En ga je een nieuw contract aan, bijvoorbeeld omdat je in onderhandeling bent voor een nieuwe baan? Doe je onderzoek naar jouw waarde op de arbeidsmarkt, uitgedrukt in salaris dat daarbij passend is.

 

 

Alleen een goed salaris is niet zaligmakend

 

Misschien vind je de hoogte van je salaris wel veel minder belangrijk dan de inhoud van het werk dat je doet?

Ben je zoals een van mijn klanten, zelfs bereid om aan salaris in te leveren om het werk te kunnen doen dat je graag doet?

In overleg met haar partner heeft ze heel bewust een financiële planning gemaakt, om zicht te krijgen op hun financiële situatie. Om naar aanleiding daarvan te kunnen bepalen wat ze aan salaris in kan leveren als ze haar leven in wil richten zoals zij dat wil.

 

Zo was Manon even klaar met de uitgeverswereld.

En begon voor zichzelf.

Ze is heel gelukkig dat ze nu een tijdschrift kan maken op de manier waarop ze dat zelf wil. Nu ze alles zelf in de hand heeft, voelt het voor haar als een droom die uitkomt.

Inkomsten genereert ze uit haar opdrachten voor de televisieomroepen en andere freelance-opdrachten. Voor haar werk voor haar tijdschrift kan ze zichzelf nog niets uitbetalen.

Al met al verdient ze zeker 1.000 euro minder per maand dan toen ze voor de grote uitgever werkte, maar toch vindt ze niet dat ze een laag inkomen heeft.

Ze kan ermee doen wat belangrijk voor haar is. Dat heeft ze helder voor ogen. En voor lang niet alles heb je geld nodig of is de waarde uit te drukken in geld.

Zo zegt ze naar aanleiding van haar vakantie “Elke dag met z’n drieën zijn was onbetaalbaar”.

 

 

Kortom

 

Ook al is een mooi salaris heel aanlokkelijk, laat je er niet door misleiden.

Want, zoals plezier op het werk niet genoeg is om je gelukkig te maken, zo is ook alleen een goed salaris niet genoeg.

Wil je voldoening in je werk, dan moet je niet alleen werken voor de euro’s.

 

 

 

Heb je nog onvoldoende zicht op wat jij nodig hebt om die voldoening te ervaren?

Bel (0575-544588/ 06-54762865) of e-mail ([email protected]) me gerust voor het maken van een afspraak voor een vrijblijvend oriënterend gesprek.

 

 

 

 

/door

Wat is waardevol werk en hoe wordt dat bepaald?

Welke banen voegen iets toe aan onze maatschappij en welke banen vernietigen waarde?

 

“Meer dan 20% van de werkende mensen in het Westen heeft het idee dat wat ze doen helemaal geen zin heeft. Toch werken ze zich een ongeluk en verdienen samen miljarden. Waarom stoppen we dan niet met die bullshitbanen?”

Misschien heb jij de uitzending VPRO Tegenlicht van 24 maart 2019 ook gezien.

De documentaire over bullshitbanen zet aan tot nadenken over het thema ‘waardevol werk’; een belangrijk topic in mijn coachtrajecten.

Enerzijds is wat werk waardevol maakt of niet, heel subjectief. Het is afhankelijk van de bijdrage die jij wilt leveren met het werk dat je doet en de betekenis die jij geeft aan je werk. Anderzijds kun je de thematiek in breder perspectief bezien en algemeen maatschappelijk dan wel economisch benaderen.

Je kunt er dan ook kwantitatief onderzoek naar doen en bijvoorbeeld in cijfers uitdrukken welke banen waarde toevoegen aan onze maatschappij en welke banen waarde vernietigen. Dus welke beroepen onze maatschappij vooruithelpen en welke ons op achterstand zetten.

Kunnen we een einde maken aan de bullshitbaan?

In zijn algemeenheid moet je die vraag denk ik, vooralsnog negatief beantwoorden. Maar op individueel niveau is het zeker mogelijk om te kappen met een bullshitbaan. Ook al is dat lang niet altijd gemakkelijk.

 

Wat is waardevol werk en hoe wordt dat bepaald?

 

Een bullshitbaan of waardevol werk

 

David Graeber komt in zijn boek Bullshit jobs na een aantal werkdefinities al redenerend tot zijn uiteindelijke definitie van een bullshitbaan:

“Een onzinbaan is een vorm van betaald werk, die zo volkomen zinloos, overbodig of schadelijk is, dat zelfs de werknemer het bestaan ervan niet kan rechtvaardigen, hoewel de werknemer zich, als onderdeel van de arbeidsvoorwaarden, verplicht voelt om te doen alsof dat niet het geval is.”

De bezigheden in een onzinbaan zijn voor een groot gedeelte nutteloos en overbodig en dragen niet bij aan een betere maatschappij. Een aantal concrete voorbeelden daarvan, lees je in een van mijn vorige artikelen.

 

 

Publieke en private bureaucratieën lijken steeds meer op elkaar

 

Publieke bureaucratieën krijgen steeds meer het karakter van bedrijven en de private worden steeds meer in het overheidssysteem opgenomen.

Lang werd er gesproken over de bureaucratie bij de overheid. En het deels zinloze werk dat daarmee gepaard gaat. Maar steeds meer corporates zijn intern georganiseerd als een bureaucratie, als een overheid. Het zijn corporate bureaucratieën geworden.

Zoals een van mijn coachklanten het een beetje cynisch noemde: “de een na de ander moet over van alles en nog wat, zijn plasje doen.”

Graeber labelt die ontwikkeling als managers feodalisme, als afgeleide van het klassieke feodalisme.

De feodale managers cultuur terroriseert volgens Graeber de huidige werkvloer en maakt die improductief. Mensen op de werkvloer tellen niet of nauwelijks mee. Wel de mensen die daarboven zitten en hun prestige ontlenen aan hoeveel mensen er onder hen werken.

Een groot verschil met het klassieke feodalisme is dat in het klassieke feodalisme de werkers hun eigen werk konden managen. Zij hadden geen managers. Terwijl in de feodale managers cultuur alleen mensen die zelf het vak op de werkvloer niet meester zijn, het voor het zeggen hebben. Aldus Graeber.

Zo kan het gebeuren dat je als leidinggevende niet inhoudelijk geschoold hoeft te zijn in of ervaring hoeft te hebben op het vakgebied van de mensen waaraan jij leidinggeeft. En naarmate je hogerop komt op de carrièreladder, wordt dat nog duidelijker.

 

 

Een groot internationaal bedrijf lijkt veel meer op de overheid dan het Midden- en Klein Bedrijf (MKB)

 

Met regelmaat hoor ik van mijn coachklanten dat ze het liefst bij corporates werken. Liever dan in het MKB.

Nu is het wellicht zo dat je bij een corporate meer doorgroeimogelijkheden hebt en kansen om je te ontwikkelen door het volgen van een training of opleiding. Maar het is zeer de vraag waar je het best op je plek bent als je op zoek bent naar waardevol werk.

Wat dat betreft is het mooi om de uitzending van Tegenlicht nog eens te bekijken en de ervaringen van ex-werknemers van een corporate te horen.

 

 

Onder anderen zorgmedewerkers, doen het meest waardevolle werk

 

Welke beroepen helpen onze maatschappij vooruit en welke zetten onze maatschappij op achterstand?

Eilis Lawlor, politiek econoom deed er onderzoek naar.

Zij kwam tot de conclusie dat een bankier voor elk Britse Pond (GBP) die hij betaald kreeg, zeven Pond vernietigde. In de vorm van de kosten van de financiële crisis en het verlies aan Bruto Binnenlands Product (BBP).

Reclamemensen vernietigden voor elk Pond dat ze verdienden, 11 Pond. Daarbij werd gekeken naar een aantal factoren. Overconsumptie en wat het kost om te produceren, ook kijkend naar de grondstoffen die we gebruiken en de invloed daarvan op de klimaatverandering. De kosten van overgewicht, angstklachten en schuldenproblematiek.

Aan de andere kant doen werkenden in de kinderverzorging volgens haar onderzoek heel waardevol werk. Per Britse Pond dat zij verdienen voegen zij ruim 9 Pond toe aan de samenleving. Terwijl zij, net als mensen die bijvoorbeeld werken in de ouderenzorg, slecht betaald krijgen.

Het is dus goed om als je meer zicht wilt krijgen op beroepen/functies in de zin van waardevol werk, dat werk kritisch te bekijken en ook in een bredere context te plaatsen. Een algemeen maatschappelijke dan wel economische context.

“Werk dat lijkt hogere kwalificaties te vereisen, dat ervaar ik nu toch wel als een deceptie. Er is toch wel heel veel werk waar je vraagtekens bij kunt zetten”

(Maartje van der Knaap, ex trainee in Tegenlicht )

 

 

Kappen met een in jouw ogen bullshitbaan is moeilijk, maar niet onmogelijk

 

Het is goed om van tijd tot tijd pas op de plaats te maken en je af te vragen ‘Hoe wil ik verder in mijn loopbaan?’.

Zeker als je jezelf niet langer kunt vinden in jouw baan en het bestaan daarvan niet kunt rechtvaardigen. Bijvoorbeeld omdat er te veel gekeken wordt naar productiviteit en te weinig naar zaken die er voor jou echt toe doen.

Voorbeelden daarvan hoor ik met regelmaat van mijn coachklanten. Vaak is dat voor hen ook dé aanleiding om contact met mij op te nemen als loopbaancoach.

Om te komen tot een antwoord op hun loopbaanvraag is de vraag ‘Waarom doe je wat je doet in je werk?’ belangrijk. Die vraag kun je zien als een afgeleide van de vragen ‘Wat betekent werk voor jou?’ en ‘Welke bijdrage wil je leveren met wat je doet in je werk?’.

Dat zijn zingevingsvragen en die zijn vaak niet een, twee, drie te beantwoorden. Maar heb je het antwoord gevonden, dan biedt dat houvast om keuzes met betrekking tot werk aan af te meten.

Voordat je het roer rigoureus omgooit is het dan goed om te bekijken in hoeverre je aanpassingen kunt creëren in je huidige werk, waardoor je dichter komt bij jouw missie met betrekking tot werk. Dat kan zijn bij je huidige werkgever, maar ook bij een andere werkgever, in hetzelfde vakgebied en mogelijk in dezelfde sector.

Weet je bij voorbaat dat je de aanpassingen niet kunt maken, of wil je zoals een van mijn coachklanten op zoek naar out of the box mogelijkheden, passend bij waar jij warm voor loopt? Dan kan de insteek zijn dat je jouw koers rigoureus wijzigt.

Dat is spannend, want het betekent breken met zekerheden. Breken met je arbeidsverleden, breken met zekerheid van inkomen, misschien breken met je sociale kring.

Kappen met een met een in jouw ogen bullshitbaan is dan ook niet gemakkelijk, maar als weet en hebt doorleefd waarom je het doet, dan geeft dat energie om er vol voor te gaan.

Ik zie daarvan volop voorbeelden bij mijn coachklanten.

 

 

 

Ben jij niet gelukkig met het werk dat je doet?

Maar weet je ook niet doet hoe je het aan moet pakken om te komen tot voor jou waardevol werk?

Neem gerust contact met me op.

Ik help je graag verder.

 

 

 

 

/door

Onvrije en vrije tijd

Hoe verkopen van je tijd in ruil voor salaris je onvrij kan maken

 

“Zou hij ook wel eens vrij zijn?”

Ik betrapte me erop dat ik schrok van mezelf. We zien de herder met zijn kudde hier met enige regelmaat. Zo ook afgelopen zondag.

Het verbaasde me dat die vraag in me opkwam.

Terwijl ik enige tijd geleden nog heel verwonderd reageerde toen door een pensionado aan mij gevraagd werd of ik nog tijd heb voor vrije tijd. “Hoezo?”, dacht ik toen. Tijd is mijn tijd. Het is aan mij om mijn tijd in te delen en mijn tijd te gebruiken zoals ik dat wil. Hoezo dus ‘vrije tijd’?

Het voorval deed me denken aan wat David Graeber in zijn boek ‘Bullshit Jobs’ schrijft over je tijd verkopen aan werkgevers in ruil voor geld. In dat geval je salaris of je loon. Dat je dan ook geacht wordt om in die tijd te werken voor je baas. Ook al ervaar je dat werk niet altijd als zinvol.

Het onderscheid tussen werktijd en vrije tijd impliceert dat je werktijd min of meer ervaart als onvrije tijd. Want waarom zou je anders dat onderscheid maken?

Meer daarover lees je in mijn artikel.

 

Onvrije en vrije tijd; over verkopen van je tijd in ruil voor salaris

 

Het idee dat iemand jouw tijd kan kopen

 

Of anders gezegd, dat je jouw tijd kunt verkopen. Toch is dat strikt genomen wat je doet, als je een contract afsluit met je werkgever. Voor het afgesproken aantal uren, stel je jouw tijd beschikbaar om te werken voor je baas.

En die tijd word je geacht zo goed mogelijk te besteden aan de taken die jou zijn opgedragen. Of die jouw verantwoordelijkheid zijn.

‘Je werkt in mijn tijd; ik betaal je niet om te lummelen’. Een verontwaardigde uitspraak van iemand die denkt dat er misbruik van hem wordt gemaakt. Een uitspraak ook, die demonstreert dat de tijd van de werknemer niet meer zijn eigen tijd is, maar ervaren wordt als eigendom van degene die deze heeft ‘gekocht’. Dus de werkgever.

Misschien is dat wat sterk uitgedrukt, maar inherent daaraan is ook het denken in stelen van je werkgever als je ‘lummelt’ op je werk. Jouw werkgever heeft immers betaald voor jouw tijd.

Deels realiseren we ons dat wel. We hebben het niet voor niets over ‘in de baas zijn tijd’. En ook al gaan we daar nu veelal soepeler mee om, menigeen is zich wel goed bewust van de overeenkomst die hij is aangegaan. En als iemand er voor de omgeving ‘de kantjes ervan afloopt’, dan wordt daar door menigeen toch vreemd naar gekeken.

 

 

Het idee dat jouw tijd van iemand anders kan zijn, is vrij opmerkelijk

 

In de meeste maatschappijen die ooit hebben bestaan, zou men zich dat niet in het hoofd halen.

Graeber geeft in zijn boek een mooi voorbeeld:

“Als een Griek of Romein een pottenbakker zag, zou hij zich kunnen voorstellen dat hij de pottenbakker zou kopen. Want slavernij was een bekend gegeven in de klassieke wereld. Maar hij zou versteld hebben gestaan van het idee dat hij de tijd van de pottenbakker zou kopen.”

Want hoe zou je ooit tijd kunnen kopen?

 

Werken als een slaaf, gedwongen zijn om je vrije wil in te leveren en, al was het maar tijdelijk, slechts het instrument te zijn van iemand anders, werd gezien als het vernederendste wat je als mens kon meemaken.

De meeste voorbeelden van loonarbeid die we in de klassieke wereld tegenkomen, zijn dan ook mensen die al slaaf waren.

 

Graeber vraagt zich dan ook af hoe we terechtgekomen zijn in de huidige situatie. De situatie waarin het volkomen vanzelfsprekend is dat vrije burgers van democratische landen zichzelf op deze manier verhuren of dat een baas verontwaardigd is als werknemers niet elk moment van ‘zijn’ tijd aan het werk zijn.

Kennelijk ervaren we die situatie als gewoon en staan we er niet bij stil wat er feitelijk gebeurt. We vinden het zelfs vreemd om de situatie te labelen zoals boven omschreven.

 

 

Het opmerkelijke van ‘tijd besteden’

 

Heb je je ook wel eens gerealiseerd dat we in ietwat vreemde bewoordingen communiceren over tijd? Dat die bewoordingen ook iets zeggen over hoe we kijken naar en denken over tijd?

“Tijd is geld”, we zeggen het heel expliciet. In plaats van ‘tijd doorbrengen’ hebben we het over ‘tijd besteden’, ‘tijd verspillen’, ‘tijd besparen’ en ‘tijd verliezen’. Inderdaad, alsof tijd geld is.

Volgens Graeber worden zelfs niet-werkgevers gestimuleerd om zichzelf als een baas te beschouwen. En verontwaardigd te zijn als mensen met wie ze te maken hebben hun werk rustig aan doen en zelfs lijken te lummelen.

Eerlijk gezegd, herken ik dat wel. Je kunt dan het gevoel hebben ‘schiet eens op, ik sta hier mijn tijd te verdoen’.

 

 

Een onzinbaan of een betekenisvolle baan

 

Heb je een betekenisvolle baan, dan ga je jouw werkuren niet turven. Dan heb je denk ik ook niet het gevoel dat je daar zit voor je baas. Dat je jouw tijd hebt verkocht aan je baas.

Dan heb je niet de neiging om steeds op de klok te kijken hoeveel tijd je nog vol moet maken. Integendeel, je loopt eerder het risico dat je de tijd vergeet.

Dat is anders, als je zoals Marlies, je werk als een onzinbaan ervaart. Als je je bezig moet houden met klussen waarvan je de zin niet ervaart. Of als je op het werk je tijd moet doden door het lezen van een romannetje of te surfen op internet.

 

 

Wat de herder betreft

 

Gevraagd heb ik het hem niet, maar ik schat in dat hij vreemd opkijkt als ik hem vraag of hij behoefte heeft aan vrije tijd.

Ik heb begrepen dat het zijn eigen kudde is waarmee hij elke dag op stap is en ik neem aan dat hij er anno 2019 zelf voor kiest om zijn kudde te hoeden.

Als je hem zo ziet met zijn kudde, dan krijg je de indruk dat hij vrijheid ervaart in tijd en vrijheid om te lopen waar hij wil.

Daarmee doet hij nadenken over en relativeert hij het begrip vrije tijd.

 

 

In een volgend artikel lees je meer over besteding van jouw tijd in relatie tot zingeving.

 

 

 

Ervaar jij het als pijnlijk dat je jouw tijd niet in vrijheid in kunt vullen?

Dan is het tijd om je af te vragen waarmee je bezig bent in je werk en werk te maken van ander werk.

 

Kun je daarbij ondersteuning gebruiken?

Lees mijn aanbod betreffende het programma ‘Bouw je ideale loopbaan’.

Of maak een afspraak voor een oriënterend gesprek via deze link.

 

 

 

© foto: Martin Langbroek

/door

Een bullshitbaan of zinvol werk

Wil je iets nuttigs doen, maak dan werk van zinvol werk

 

Vier op de tien medewerkers vinden hun werk niet zinvol. Dat blijkt uit onderzoek van Schouten en Nelissen. Ze zijn minder bevlogen in hun werk, hebben geen regie en laten hun baan niet aansluiten op hun drijfveren en talenten. Hierdoor zijn ze minder gelukkig dan medewerkers die hun werk wel zinvol vinden.

Twijfel je aan het nut van je werk? Of is het voor jou duidelijk dat je niets wezenlijks uitvoert? Ervaar je jouw baan als onzinbaan, maar voel je je verplicht om te doen alsof dat niet het geval is?

Dan heb jij mogelijk wat Graeber noemt een ‘bullshitbaan’.

Volgens Graeber zullen die banen in aantal alleen maar toenemen. Met alle negatieve effecten voor werknemers van dien, zoals gevoelens van leegte door gebrek aan zingeving.

Dus, herken jij je in onderstaande omschrijvingen en voorbeelden? Durf eerlijk in jouw spiegel te kijken en de confrontatie aan te gaan.

Durf los te laten en maak werk van zinvol werk.

 

Een bullshitbaan of zinvol werk; wat voor werk heb jij?

 

Het verhaal van Marlies

Ter inspiratie deel ik het verhaal van Marlies met je. Het verhaal is een aangepaste versie van een van haar succesverhalen.

Mijn werk als assistente op het makelaarskantoor. 

“In eerste instantie was het voor mij fijn werken op het kantoor. De makelaar ging vaak naar klanten om huizen te taxeren en in de verkoop te nemen en ik was het aanspreekpunt op het kantoor. Ik moest ervoor zorgen dat de etalage met alle woningen er goed en compleet uitzag. Ook werd van mij verwacht dat ik de taxatierapporten uitwerkte en deze naar de klanten stuurde. En ik stond klanten te woord die het kantoor kwamen inlopen met vragen over een bepaalde woning.

Er kwam een dip in de huizenmarkt. In plaats van een nieuw jaarcontract werd mij een contract aangeboden via een uitzendbureau. Ze wisten niet wat ze met het kantoor gingen doen en of het kantoor waar ik werkte wel openbleef.

Na drie maanden was nog steeds niet duidelijk wat er met het makelaarskantoor ging gebeuren. De makelaar had zijn baan opgezegd en was iets anders gaan doen. Daardoor werd het nog stiller op kantoor. Er waren dagen dat ik een romannetje kon lezen zonder dat ik iemand had gesproken. Als ik dan een keer een opdracht kreeg om een taxatierapport te maken, had ik daar helemaal geen zin meer in.

Op een gegeven moment heb ik de telefoon gepakt en gebeld met het hoofdkantoor met de vraag of de baas aanwezig was. Ik wilde weten wat er nu ging gebeuren en ik verveelde mij op mijn werk.

Na een paar keer bellen had ik eindelijk de baas aan de telefoon. Hij snapte niet dat ik vragen had over hoe het stond met het kantoor, want ik was maar een uitzendkracht. Toen ben ik erg boos geworden en ik heb tegen hem gezegd dat als ik dan uitzendkracht was, ik hem ook meteen kon vertellen geen interesse meer te hebben in de baan en wilde vertrekken. Hier schrok hij van, maar hij vond nog steeds dat ik mijn mond diende te houden. Tijdens dat gesprek heb ik toen aangegeven dat ik de sleutel ging inleveren bij de receptie van de hoofdvestiging.

Vervolgens heb ik na het gesprek alle lichten uitgedaan, de deuren op slot gedraaid en ben ik naar de hoofdvestiging gegaan. Op het moment dat ik het pand binnenging, kwam de directeur de trap aflopen. Hij vroeg me waar ik mee bezig was. Hij gaf te kennen dat er van mij werd verwacht dat ik weer aan de receptiebalie bij het makelaarskantoor ging zitten.

Toen werd ik weer boos en heb ik aangegeven dat elk persoon graag met respect behandeld wil worden en graag wil weten waar hij/zij aan toe is. Of je nu onderaan of bovenaan de ladder staat. Dit gebeurde niet en daarom besloot ik om te gaan. Ik heb de directeur de sleutel gegeven en ben het pand uit gelopen.”

 

 

Bullshitbanen volgens Graeber

 

Volgens Graeber is een bullshitbaan een onzinbaan.

Volgens hem gaat het dan om banen die niet echt nodig zijn. Hij heeft daarbij banen voor ogen die ontstaan zijn met het verdwijnen van productiegerichte beroepen. Dat proces is in de vorige eeuw al in gang gezet, maar voltrekt zich nu in versneld tempo.

Denk daarbij aan banengroei op het gebied van bijvoorbeeld management, administratie, sales en dienstverlening. En het ontstaan van een heel scala aan dienstverlenende beroepen, zoals bijvoorbeeld hondenuitlaters of maaltijdbezorgers.

Volgens Graeber lijkt het erop dat er allerlei zinloze banen worden bedacht, enkel en alleen om ons allemaal aan het werk te houden. Bovendien zijn die banen niet alleen zinloos, maar vaak ook gevaarlijk. Als voorbeeld daarvan noemt hij het werken als telemarketeer, waarbij het jouw opdracht is om mensen producten of diensten aan te smeren die ze niet nodig hebben. En die mogelijk zelfs schadelijk zijn.

 

 

Of een baan een bullshitbaan is of niet, is deels subjectief

 

Wie bepaalt welke banen er echt ‘nodig’ zijn?  En wat betekent ‘nodig’ trouwens?

Zelf heb ik bijvoorbeeld geen hond. Maar zou ik die wel hebben en veel van huis zijn, dan lijkt een hondenuitlaatservice me een heel mooie oplossing die voorziet in een behoefte.

En zo zie ik ook bij de jongere generatie hoe handig het kan zijn als je op momenten je maaltijd kunt laten bezorgen.

Dus of hondenuitlaatservice of maaltijd bezorgen echt bullshitbanen zijn? Dat is voor mij nog maar de vraag.

Aan de andere kant vind ik het werk van telemarketeers bijvoorbeeld heel irritant. Ze zijn me alleen maar tot last. Ze roepen zelfs agressie bij me op, omdat ze vasthoudend producten of diensten aan me proberen te slijten waar ik totaal geen behoefte aan heb. Waar ik bovendien ook niet om gevraagd heb.

Voor de telemarketeer zelf hoeft zijn baan geen onzinbaan te zijn. Integendeel, ik ken coachklanten die helemaal kicken op de resultaten van hun telefonische verkoop. En de bijdrage die ze op die manier leveren aan het succes van de organisatie waarvoor ze werken.

 

 

Een onzinbaan is pas echt een bullshitbaan als je als werknemer zelf je baan als onzinbaan ervaart

 

Zoals in het voorbeeld van Marlies. Als je als een soort decor bij de receptiebalie zit, terwijl er geen bezoeker komt. En er verder amper werk voor je te doen is.

Of zoals een van mijn ooms vertelde, dat hij aan het begin van zijn loopbaan als werktuigbouwkundige bij Philips producten moest ontwerpen, waar volgens hem niemand op zat te wachten en waar hij kwalitatief niet achter kon staan. Het is de vraag of het een onzinbaan betrof, maar door de betreffende werknemer werd de baan wel als zodanig ervaren.

Iets vergelijkbaars was de ervaring van een van mijn coachklanten. Als architect werkte hij op een groot, gerenommeerd architectenkantoor. Als architect was hij alleen maar bezig met kleine onderdelen van grote projecten. Omdat hij geen zicht had op zijn bijdrage aan het grotere geheel, vroeg hij zich af waar hij überhaupt mee bezig was.

Ook al lijkt het dan voor een buitenstaander mooi om bij een gerenommeerd bedrijf te werken, voor hem was het bullshit.

 

 

Een onzinbaan wordt pas echt pijnlijk als je je verplicht voelt om te doen alsof de baan geen onzin is

 

Als werknemer kun je het bestaan van je baan dan niet rechtvaardigen, maar je voelt wel de verplichting om te doen alsof dat niet het geval is.

Bijvoorbeeld omwille van arbeidsvoorwaarden als zekerheid van een goed inkomen, het zelf in kunnen vullen van je takenpakket en werktijden. Bovendien geven sommige onzinbanen, bijvoorbeeld overbodige managementfuncties, je ook een zekere status.

 

Je verplicht voelen om te doen alsof je baan geen onzinbaan is, is volgens Graeber kenmerkend voor een echte bullshitbaan.

Na een aantal werkdefinities komt hij in zijn boek al redenerend tot zijn uiteindelijke definitie van een bullshitbaan:

“Een onzinbaan is een vorm van betaald werk, die zo volkomen zinloos, overbodig of schadelijk is, dat zelfs de werknemer het bestaan ervan niet kan rechtvaardigen, hoewel de werknemer zich, als onderdeel van de arbeidsvoorwaarden, verplicht voelt om te doen alsof dat niet het geval is.”

 

 

Mijn aanbeveling aan jou

Ervaar je jouw huidige baan als een bullshitbaan, volgens de definitie van Graeber?

Ga de confrontatie aan en maak werk van voor jou zinvol werk. Dat is werk waar je gelukkig van wordt.

Dat ideale werk is werk dat past bij jouw persoonlijke missie en de bijdrage die jij wilt leveren met wat je doet in je werk. Dat is werk dat past bij jouw kwaliteiten en waarin je jouw kwaliteiten verder kunt ontwikkelen. Dat alles in een omgeving die optimaal bij jou past.

Het is mijn missie als loopbaancoach om jou daarbij te begeleiden, zodat jij jouw ideale werk kunt realiseren.

 

 

 

In mijn programma ‘Bouw je ideale loopbaan’ gaan we daarmee aan de slag.

Meer informatie over dat programma vind je hier.

Schat je in dat een individueel traject beter bij je past? Maak een afspraak voor een oriënterend gesprek via deze link.

 

 

 

 

 

/door

De kracht van authenticiteit

Hoe echtheid, authenticiteit je helpt bij de baanverwerving

 

Heb jij ook zo’n moeite met mensen waarbij het voelt alsof ze vooral anderen nadoen?

Het overkwam mij laatst bij een workshop die ik volgde. Het thema sprak mij erg aan. Verwachtingsvol zat ik in de zaal. Maar al gauw begonnen er bij mij allerlei bellen te rinkelen en was ik volkomen afgeleid. Ik herkende de woorden van Laura en het stappenplan aangereikt door Lianne. Het eigen verhaal van de spreekster hoorde ik niet.

Het voelde voor mij alsof de spreekster een rol speelde in haar eigen theater en zij speelde die rol bovendien nog slecht.

 

Herken jij zulke ervaringen?

Dat iemand heel gemaakt bij jou overkomt? Dat je het gedrag ervaart als maniertjes, als een aangeleerd kunstje dat wordt vertoond? Daarbij het eigen gezicht voor jouw gevoel verstoppend achter een masker?

Ik ervaar dat als erg hinderlijk. Ik word dan ook nieuwsgierig naar de persoon die erachter zit en kijk uit naar het moment dat ik daarmee echt contact kan maken. Ik heb daar enorm veel behoefte aan en ik ben benieuwd hoe dat is voor jou.

 

Ook bij de baanverwerving is echtheid, authenticiteit een cruciale factor. Ook al lukt het sommigen, om een baan te verwerven louter door het goed spelen van hun rol.

 

De kracht van authenticiteit

 

Baanverwerving is meer dan een kunstje

 

De spreekster in mijn workshop had duidelijk een kunstje geleerd. Helaas herkende ik het kunstje en werd ik op scherp gezet. De letterlijke toepassing van het kunstje triggerde mij en speelde een belangrijke rol bij de herkenning.

Ze had zich de techniek nog onvoldoende eigen gemaakt. Daardoor voelde zij voor mij als onecht, onbetrouwbaar en viel ze bij mij door de mand.

Bij de baanverwerving is dat niet anders.

Dat doet me denken aan min of meer gestandaardiseerde sollicitatiebrieven. Op internet kun je kosteloos veel voorbeelden vinden. Tegen betaling kun je zelfs brieven laten schrijven op maat.

Helaas worden dat soort brieven door de kritische selecteur snel onderkend en vaak zelfs als geen eigen werk, onecht, niet-authentiek terzijde gelegd.

Maar heb je veel geluk en wordt het kunstje niet herkend, dan kan het zijn dat je naar aanleiding van zo’n standaardbrief toch uitgenodigd wordt voor een gesprek.

 

 

Een goed acteur kan het lukken om mensen in te pakken

 

Als je het kunstje van de baanverwerving goed in je vingers hebt, kan het zomaar zijn dat het je lukt om daarmee een baan te krijgen. Ook al past die baan niet optimaal bij jou. Dan nog kan het je lukken om je overtuigend te presenteren, alleen al omdat je het kunstje goed beheerst.

Als voorbeeld, een van mijn coachklanten. Door een reorganisatie kwam haar functie te vervallen en haar contract werd niet gecontinueerd. Vaardig als zij was in het solliciteren wist zij, nog voor de start van ons traject, in enkele dagen een nieuwe baan te verwerven. Ook al wist zij bij voorbaat dat die baan onvoldoende matchte. Als commerciële vrouw kende zij de kneepjes van het verkoopproces en wist de selecteurs te overtuigen.

De selecteurs waren erg gecharmeerd van haar optreden in het theater en gingen graag met haar in zee. Maar na een paar maanden was de euforie verdwenen. Zeker voor mijn coachklant was er absoluut geen sprake van een goede match.

 

 

Een goede match ontstaat door open interactie op basis van de werkelijkheid

 

Wist je dat organisaties steeds meer waarde hechten aan authentieke medewerkers? Dat men graag medewerkers heeft die weten wat zij willen en weten waar zij voor staan? Die open en eerlijk zijn, niet alleen naar zichzelf, maar ook naar anderen?

Laat in interactie met organisaties dan ook gerust zien wie je bent. Schroom in een selectie dan bijvoorbeeld ook niet om je vragen te stellen. Daarmee laat je juist je ware zelf zien. En door die interactie kun je komen tot een goede match.

Dat geldt niet alleen voor jou als kandidaat, maar ook voor de organisatie.

 

 

Een goede match is sustainable, een goede match blijft

 

Wist je dat authentieke medewerkers succesvoller zijn dan collega’s die een rol spelen op de werkvloer? Eigenlijk hoef ik je dat niet te vertellen. Jij herkent dat vast ook. Misschien heb je het zelfs aan den lijve ervaren.

Als je voor je gevoel een rol speelt, dan mis je je passie. Misschien ben je zelfs je idealen helemaal kwijtgeraakt. En dat werkt zeer zeker door in de manier waarop je bezig bent met je werk.

Doe je werk dat je op het lijf geschreven is, dan kost dat werk je ook vaak weinig energie. Grote kans dat het werk je zelfs energie oplevert. Zeker als het werk voor jou stimulerend en uitdagend is. Lees een vorig artikel van mij daar nog maar eens op na.

Zit je lekker in je vel in je werk, dan zul je ook veel minder stress en werkdruk ervaren dan medewerkers die een rol spelen in hun werk. Bovendien zul je eerder geneigd zijn om in open communicatie zaken bespreekbaar te maken

Ben je daarentegen uitgekeken op de dingen die je doet, dan kost het je moeite en energie om jezelf te motiveren. Je zult waarschijnlijk ook eerder ontevreden zijn met je werk en afhaken of het conflict aangaan als iets je niet zint.

Authentieke medewerkers zijn ook gedreven om zich verder te ontwikkelen. Zij willen actief betrokken blijven bij de organisatie en zij willen vooruit. Ze zijn eerder geneigd om zich proactief op te stellen, mee te denken en hun aandeel te leveren in de ontwikkeling van het bedrijf.

Zo ontstaat er een duurzame relatie tussen organisatie of opdrachtgever en professional, een relatie die blijft.

 

Het is dan ook geen wonder dat organisaties steeds meer waarde hechten aan authentieke professionals.

 

 

Authentieke professionals geven zelf sturing aan hun loopbaan

 

Loopbaanzelfsturing vraagt vaardigheden. Net als het besturen van een auto gaat dat niet vanzelf, maar moet je dat besturen leren. Om het je vervolgens eigen te kunnen maken. Zo eigen, dat je er eigenlijk niet meer bij na hoeft te denken, maar dat het voelt als geautomatiseerd of zo je wilt, geïnternaliseerd.

Bij loopbaanzelfsturing is het niet anders dan bij rijvaardigheid. Zo ga je ook bij MEER WAARDE IN WERK volop oefenen en trainen, totdat je de loopbaanvaardigheden je helemaal eigen hebt gemaakt.

Net als een ervaren chauffeur durf je je dan in het verkeer op de arbeidsmarkt te begeven. Je bepaalt je koers, je weet daarop te sturen en te anticiperen, je weet behendig te manoeuvreren en alert te reageren op onvoorziene situaties die zich voordoen.

Zo hoef je niet langer een kunstje te vertonen, maar kun je je authentiek presenteren op een manier die past bij jou. En zo kun je laten zien wie jij bent en waar jij voor gaat.

Zo kun je komen tot een tot een match die optimaal past bij jou en wat de organisatie nodig heeft.

 

Ik ben benieuwd naar jouw ervaringen bij de baanverwerving. Ik lees graag je reactie.

 

 

 

 

/door

Een interessante vacature is niet altijd wat het lijkt

Hoe je door het doen van je onderzoek achterhaalt of de interessante vacature écht interessant voor je is    

 

“Inmiddels heb ik twee prettige gesprekken gevoerd over een interessante organisatie waar ik een vacature zag.

Met de informatie die ik nu heb, heb ik besloten niet te reageren”.

 

De week voor dit berichtje hadden we contact via de chat.

“Ik zag vandaag twee interessante vacatures voorbijkomen. Heb je een tip hoe dit aan te pakken? Eerst bellen? “

Die tip, die had ik wel. Zelfs meer dan één en die wil ik graag met je delen.

 

Een interessante organisatie of een interessante vacature is namelijk lang niet altijd wat het lijkt. Je krijgt pas boven water wat die baan voor jou zal betekenen, als je goed je onderzoek doet. Aan de hand van de criteria die cruciaal zijn voor jou om te groeien en te bloeien in je werk.

En die criteria zijn voor iedereen anders.

Pas als je onderzoek hebt gedaan, weet je of het loont om energie in een vacature te steken en te solliciteren.

En is wat een interessante vacature leek, toch niet echt interessant voor jou, wees dan wijs en ga niet reageren. Stop energie in vinden wat écht bij je past.

 

Een interessante vacature is niet altijd wat het lijkt

 

 

Begin bij het vinden van fijn werk bij jezelf

 

Veel baanzoekers zijn geneigd om te kijken naar interessante vacatures. Om zich vervolgens af te vragen in hoeverre zij daarin passen.

Maar dat is de omgekeerde weg.

 

Begin bij jezelf en neem jezelf als uitgangspunt.

Vorm je een helder beeld van het werk dat je wilt doen. En kijk vervolgens welke concrete mogelijkheden daarin passen.

Wees je daarbij bewust van jouw persoonlijke biotoop; de omgeving die jij nodig hebt om te groeien en te bloeien in je werk.

En vorm je een helder beeld van waar je écht warm voor loopt. Van waar jouw vuurtje écht van gaat branden. Want als je dat terugvindt in je werk, dan geeft dat voldoening. En voldoening is voor veel mensen een cruciale factor om succesvol te zijn in werk.

 

Formuleer op grond van het bovenstaande criteria met betrekking tot voor jou interessant werk.

Zet die criteria voor jezelf op een rij. Geef ze indien mogelijk een wegingsfactor mee, want niet elk criterium zal waarschijnlijk even belangrijk voor je zijn.

Op die manier creëer je een meetlat waar je interessante vacatures of een interessant aanbod met betrekking tot werk aan af kunt meten.

Dat voorkomt dat je gaat zwabberen of erger nog, het door jou uitgezette spoor bijster raakt.

 

 

Vorm je een goed beeld van de in de interessante vacature beschreven functie

 

Analyseer de vacature. Visualiseer vervolgens hoe volgens jou de functie eruitziet.

Door te visualiseren zal je, als je eerlijk en positief kritisch bent naar jezelf, als vanzelf ontdekken waar er hiaten zijn in jouw beeld. En welke informatie je nog moet zien te achterhalen om jouw plaatje van de vacature compleet te maken.

Bestudeer daarvoor in eerste instantie de website van betreffende organisatie. En bekijk wat er mogelijk staat bij hun rubriek werken bij of op hun profiel op LinkedIn.

Heb je dan nog feitelijke vragen over de vacante functie, overweeg dan om contact te leggen met de persoon die jou volgens de vacaturebeschrijving meer informatie kan geven.

 

 

Doe je onderzoek naar de cultuur van de organisatie

 

Feitelijke vragen over een voor jou interessante vacature kun je goed stellen bij de betreffende contactpersoon.

Antwoord op vragen over de cultuur van de organisatie zal je op een andere manier moeten zien te krijgen.

In tegenstelling tot wat ik vaak hoor, dat je daar vooraf niet achter kunt komen, is dat wel geval. Als je maar goed je onderzoek doet.

Dat je bijvoorbeeld zoals mijn coachklant, het gesprek aangaat met mensen die de organisatie kennen. Of ze er nu werken of niet. Als ze er maar een goed beeld van hebben en als ze hun indrukken met jou willen delen.

 

Wil je een organisatie leren kennen? Gedraag je dan als een detective.

Doe gericht je onderzoek en krijg boven water wat je weten wilt. Kun je daarvoor nog wat tips gebruiken? Laat je inspireren door een van mijn vorige artikelen.

 

 

Een passende cultuur als cruciale factor bij arbeidstevredenheid

 

Niet alleen voor mijn coachklant, maar voor de meeste mensen blijkt een passende cultuur een cruciale factor bij arbeidstevredenheid.

Door goed je onderzoek te doen en als een detective te speuren, kun je je een goed beeld vormen van de cultuur van een organisatie. En kun je een adequate inschatting maken of die bij jou past.

Zo voorkom je dat je binnen korte tijd weer je bakens moet verzetten. Vooral omdat de organisatiecultuur niet de cultuur is waarin jij floreert.

 

En blijkt na het doen van je onderzoek, dat wat een interessante vacature leek toch niet echt interessant voor je is, wees dan wijs en ga niet reageren.

Stop energie in vinden wat écht bij je past.

 

 

 

Heb jij nog geen helder beeld van hoe het voor jou ideale werk eruitziet? Zodat je concrete mogelijkheden daaraan af kunt meten?

Lees mijn aanbod betreffende het programma ‘Bouw je ideale loopbaan’.

Gegarandeerd heb je na de drie trainingsdagen een helder beeld van het werk dat jij wilt doen en de criteria op een rij waar jij keuzes aan af kunt meten.

 

Wil je niet wachten tot er weer een training is gepland? Neem contact met me op, om in een oriënterend gesprek de mogelijkheden voor individuele loopbaancoaching te onderzoeken.

 

 

 

 

/door

Hoe jij krijgt wat jij wilt en zij wat zij nodig hebben

Een andere manier van denken en handelen en tips om als een ondernemer werk te maken van werk

 

“Sinds 1 mei ben ik aan een nieuwe baan begonnen. Vorige week heb ik aangegeven dat ik vind dat ik niet bij de organisatie pas en op zoek ga naar een andere baan. Door informatie van de website of een jaarverslag te lezen leer je niet de organisatiecultuur kennen. Je moet ook weten en zelf zien wat de hoofdprocessen zijn”.

Dat klopt! Als jouw streven is dat je krijgt wat jij wilt, dan is het niet voldoende om af te gaan op een jaarverslag of informatie op een website.

Doe je dat wel, dan kan het zijn dat de realiteit heel anders is dan je had verwacht. En dat je dus niet krijgt wat jij wilt.

Zo verging het ook de schrijver van bovenstaand bericht.

Dat zaken anders uit kunnen pakken dan verwacht, geldt overigens niet alleen voor jou als werknemer.

Ook voor een werkgever kan een samenwerking met een nieuwe werknemer er in werkelijkheid anders uitzien dan bij de selectie gedacht. En dat kan er bijvoorbeeld toe leiden dat een contract voortijdig wordt beëindigd.

Wil je als werknemer een goed beeld krijgen van een organisatie en kunnen inschatten of je krijgt wat jij wilt, dan heb je meer informatie nodig dan alleen de informatie van een website of een jaarverslag.

En wil je als werkgever een compleet beeld krijgen van een potentiële werknemer, dan heb je ook meer informatie nodig. Meer dan alleen de informatie van een cv, een sollicitatiebrief en een of twee gesprekken.

Reageren op vacatures door het schrijven van een sollicitatiebrief en het voeren van één of twee sollicitatiegesprekken is dan ook niet dé manier om er zeker van zijn dat jij krijgt wat jij wilt.

En dat een werkgever krijgt wat die nodig heeft.

 

Hoe jij krijgt wat jij wilt en zij wat zij nodig hebben.

 

 

De traditionele benadering om een baan te verwerven

 

Bij de traditionele benadering ga je op zoek naar vacatures die bij jou zouden kunnen passen.

Heb je een in jouw ogen geschikte vacature gevonden, dan reageer je daarop door het schrijven van een sollicitatiebrief. En, als je het goed doet, door het samenstellen van een op de functie toegespitst cv.

En dan maar afwachten of je uitgenodigd wordt voor een gesprek.

Zo ja, dan onderwerpen ze jou aan een selectieprocedure. En jij maar hopen dat je goed wordt bevonden en geselecteerd voor de vacante functie.

Is dat laatste het geval, dan heb je nog je arbeidsvoorwaardengesprek. Alle kans dat jij vanuit jouw positie hun voorwaarden accepteert. Blij als je bent, dat je een baan hebt gevonden.

Maar of je in die baan daadwerkelijk krijgt wat jij wilt? Dat moet je vaak nog maar afwachten.

Overigens is het bij de traditionele benadering ook nog maar zeer de vraag of de werkgever daadwerkelijk krijgt wat die écht nodig heeft. Mogelijk is dat het geval, maar het kan ook anders zijn.

 

 

Een alternatief voor traditioneel solliciteren; als een ondernemer werk maken van werk

 

Als ondernemer heb jij de leiding.

Jij bepaalt wat jij wilt.

Op grond van zelfonderzoek heb je heel helder welk product of welke dienst jij in de markt wilt zetten.

Ook heb je een goed beeld van waar behoefte aan is. Daar heb je terecht je onderzoek naar gedaan. Want je begint geen zaak in iets waar men geen behoefte aan heeft.

Door jouw marktonderzoek en de gesprekken die je hebt gevoerd, heb je dan ook heel helder waar met name kansen liggen voor jou.

Ook al is jouw potentiële klant zich van zijn behoefte misschien nog niet altijd bewust.

En niet onbelangrijk, door de vele gesprekken die je hebt gevoerd, heb je niet alleen een goed beeld van potentiële klanten, maar ook van de organisaties waarmee jij zou willen werken.

Al met al ben jij in dat proces degene die selecteert. Jij doet uiteindelijk voorstellen die passen bij behoeften. En jij bent ook degene die onderhandelt over arbeidsvoorwaarden.

 

 

Tips om als een ondernemer werk te maken van werk, zodat jij krijgt wat jij wilt en de werkgever krijgt wat die écht nodig heeft

 

Ook al wil je werken in loondienst en dus niet als zelfstandige aan het werk, dat wil nog niet zeggen dat je je afhankelijk hoeft op te opstellen. Integendeel.

 

Ik geef je 7 tips:

 

  1. Pak zelf de regie en bepaal je strategie.

Stort je niet gelijk in het proces van de baanverwerving. Ga niet gelijk op zoek naar vacatures of schakel niet gelijk je netwerk in.

Denk eerst na over je strategie en bepaal hoe die eruit gaat zien.

 

  1. Neem jezelf en wat jij wilt als uitgangspunt.

Laat je niet leiden door de concrete mogelijkheden op de arbeidsmarkt.

Laat je niet leiden door de vacatures die er zijn. En laat je niet leiden door wat een recruiter voor jou in portefeuille heeft. Of wat een bureau voor werving en selectie jou al dan niet aanbiedt.

Neem jezelf en wat jij wilt als uitgangspunt. Bepaal vervolgens welke functies passen bij jou.

 

  1. Doe zelf je onderzoek naar waar behoefte is aan mensen zoals jij.

Zorg dat je door het aangaan van gesprekken in organisaties een goed beeld krijgt van wat werkgevers nodig hebben, wat zij willen en hoe dat correspondeert met wat jij te bieden hebt.

Maak de koppeling tussen jouw behoeften en wensen en die van opdrachtgevers of werkgevers.

 

  1. Vorm je een specifiek beeld van het voor jou ideale werk.

Zet als afgeleide daarvan de criteria op een rij, waaraan jouw ideale werk moet voldoen.

Het is aan te bevelen, die criteria een wegingsfactor mee te geven. Zodat je de criteria kunt gebruiken als meetlat. En bij een mogelijke baan kunt bepalen in hoeverre je in die baan krijgt wat jij wilt.

 

  1. Zorg dat je goed weet hebt van de organisatie en de thematiek die er speelt.

Ga daarvoor gesprekken aan met mensen die de organisatie kennen. Dat kunnen mensen zijn die er werken, maar ook mensen die met of voor betreffende organisatie hebben gewerkt.

 

  1. Ben volwaardig gesprekspartner in een sollicitatiegesprek.

Kom los van de ondergeschikte en afhankelijke rol.

Realiseer je dat een sollicitatiegesprek wederzijds oriënterend is. Stel je vragen over wat jou puzzelt en wat jij aan de weet wilt komen.

Zeker als je goed bent voorbereid op het gesprek, kun je een sollicitatiegesprek omzetten in een dialoog.

 

  1. Wees je bewust van wat je te bieden hebt en durf te luisteren naar je gevoel.

Zo herinner ik me een coachklant, die een sollicitatiegesprek had over een functie als logistiek manager.

Ze had een heel onprettig gevoel over het gesprek. In haar ogen had de selecteur zich tegenover haar denigrerend en kleinerend uitgelaten.

Ze was dan ook zeer verbaasd toen hij haar een dag later meedeelde dat ze bij hem kon beginnen.

Toen zij daarop te kennen gaf dat ze de baan niet meer ambieerde, barstte de bom. En kwam naar haar zeggen de ware aard van de betreffende man boven.

Ze had dus goed aangevoeld dat ze voor betreffende persoon niet moest gaan werken.

 

 

Wil jij dat jij krijgt wat jij wilt? 

Lees mijn aanbod betreffende het programma ‘Bouw je ideale loopbaan’. 

Of neem contact met me op voor een vrijblijvend oriënterend gesprek.

 

 

/door

Drie aandachtspunten voor een succesvolle loopbaanswitch

Drie zwakke punten waaraan je moet werken, als je succesvol een loopbaanswitch wilt maken

 

 

Al eerder maakte ik eens de verbinding tussen loopbaan en een snelweg.

Soepel kunnen manoeuvreren op die loopbaansnelweg vraagt inzichten en vaardigheden. Zeker als je een loopbaanswitch wilt maken.

Voor een autorit zorg je dat je voertuig in orde is. En zeker voor een lange rit heb je erover nagedacht wat je verder aan boord moet hebben.

Met betrekking tot je loopbaan zou dat niet anders moeten zijn. En moet je zorgen dat jijzelf, je voertuig, optimaal toegerust bent voor jouw rit.

En zoals je op een snelweg ook niet onbezonnen in volle vaart van baan verandert, zo is dat ook niet verstandig in je loopbaan. Als je tenminste een clash en chaos wilt vermijden.

Wil je een loopbaanswitch maken?

Bereid die switch dan goed voor. Eenmaal onderweg, koers naar je bestemming, geef tijdig richting aan en sorteer voor, zodat voor je omgeving duidelijk is waar jij naartoe wilt. Dan kunnen ze je helpen bij het realiseren van jouw doel.

Zo zou het moeten zijn, maar de praktijk is vaak anders.

 

In mijn artikel lees je meer over drie zwakke punten waaraan je moet werken, als je een loopbaanswitch wilt maken.

Deels hebben die punten te maken met de voorbereiding van jouw loopbaanswitch. Deels met hoe je andere weggebruikers kunt inschakelen om jouw doel, jouw bestemming te bereiken.

 

Drie aandachtspunten voor een succesvolle loopbaanswitch

 

Geen scherp beeld hebben van wat jij met jouw kwaliteiten in een ander werkveld of vakgebied te bieden hebt

 

“Hoe kan ik een switch maken naar een vakgebied of een werkveld waarin ik geen ervaring heb?”

Die vraag wordt mij met regelmaat gesteld.

 

In de eerste plaats is het belangrijk dat je een goed beeld hebt van de kwaliteiten waarmee jij de transfer kunt maken naar het andere vakgebied.

Daarvoor moet je helder hebben welke kwaliteiten waardevol zijn in het voor jou nieuwe vakgebied. En hoe die matchen met jouw competentieprofiel.

Zorg dat je voorbeelden kunt geven waaruit blijkt dat je de door jou genoemde kwaliteiten hebt en wat je met jouw kwaliteiten hebt bereikt.

Zo kun je aantonen dat je geschikt bent om dat type werk te doen, ook al heb je met het specifieke werk zelf nog geen ervaring.

Vind je dat nog lastig? In een van mijn vorige artikelen geef ik je een stappenplan. Volg dat stappenplan en je kunt een antwoord geven op de vraag “Waarom moeten we jou kiezen, ook al heb je geen ervaring met het betreffende werk”?  

 

Realiseer je dat jij degene bent die de koppeling van jouw kwaliteiten met het nieuwe werk moet maken.

Een werkgever gaat dat voor jou niet doen. Die is eerder geneigd om iemand aan te nemen die al ervaring heeft met het betreffende werk.

 

 

Het beeld van jouw ideale werk niet kunnen omschrijven

 

Op LinkedIn zie ik het nog met regelmaat: ‘Op zoek naar een nieuwe uitdaging’.

Alsof de bezoeker van je profiel maar zelf moet inschatten welke uitdaging bij jou zou kunnen passen.

Dat gaat niet werken.

 

Zorg dat je zelf een heel helder beeld hebt van het werk dat je wilt doen.

En hoe jouw loopbaanswitch er dus uit moet gaan zien.

Geef in jouw samenvatting op LinkedIn aan voor welke problemen van werkgevers jij de oplossing bent.

En omschrijf jouw ideale werk. Doe dat aan de hand van de drie vragen: ‘Wat wil ik? ‘Waar wil ik dat?’ en ‘Wat is verder daarbij voor mij belangrijk?’

 

Doe je onderzoek naar het voor jou nieuwe werkveld.

Zodat je weet welke functienamen gangbaar zijn voor het werk dat je wilt doen.

Laat die functienamen terugkomen in de kopregel van jouw LinkedIn profiel. En ook in je samenvatting. Dat is belangrijk voor SEO.

 

Krijg ook boven water hoe nieuwe professionals geworven worden in de sector waarin jij wilt werken. En bepaal op basis daarvan jouw strategie om jouw loopbaanswitch te realiseren.

 

 

Geen sterk netwerk hebben

 

Een sterk netwerk is onontbeerlijk als je succesvol een loopbaanswitch wilt maken.

Maar dan moet wel duidelijk zijn waar je naartoe wilt en je moet dat tijdig aangeven.

Eigenlijk net als in het verkeer. Daar kunnen medeweggebruikers jou vrij baan geven als jij door jouw richting aan te geven duidelijk bent over waar jij naartoe wilt.

Dat moet je wel tijdig doen.

En niet, zoals een van mijn netwerkcontacten deed, pas als de kans verkeken is.

Het betrof een mooie vacature. Zij was in mijn ogen een interessante kandidaat. Een van de beslissers ken ik goed vanuit mijn netwerk.

Maar als ik er pas van hoor als de procedure achter de rug is, dan is een mooie kans verkeken.

 

Zorg dus dat je naar je omgeving helder communiceert over de richting die je uit wilt.

Investeer doelbewust in je netwerk. Schakel je netwerk in als je inschat dat het voor jou van betekenis kan zijn. Want elk netwerkcontact kan een waardevolle wegbereider zijn.

 

 

Succesvol een loopbaanswitch maken

 

Kortom, wil je succesvol een loopbaanswitch maken?

Zorg dat je een helder beeld hebt van het werk dat je wilt doen. En van de kwaliteiten die jou geschikt maken voor dat werk.

Laat aan de hand van voorbeelden zien wat de inzet van jouw kwaliteiten oplevert.

Investeer in netwerkcontacten en maak daar optimaal gebruik van.

 

 

 

Heb je nog onvoldoende fundament om succesvol een loopbaanswitch te maken?

 

Schrijf je in voor mijn programma ‘Bouw je ideale loopbaan’ en bepaal welke optie het beste bij je past.

 

 

 

 

 

/door

Help, ik weet wat ik echt wil!

Je tijd managen voor de balans tussen werk en privé

 

Het is maandagochtend. Als loopbaancoach heb ik een afspraak met Jolanda. Zoals gewoonlijk starten we met een kop koffie. Spontaan stel ik haar de vraag “En, hoe is het?”. Jolanda kijkt bedenkelijk. “Helemaal niet goed”, zegt ze. Ik ben verbaasd. “Hoezo, vertel”, nodig ik haar uit. Jolanda vertelt haar verhaal. “Ik heb bar slecht geslapen”, zegt ze “en sowieso ben ik erg onrustig de laatste tijd”.

Jolanda heeft tot voor kort 32 uur gewerkt, naast haar gezin met drie kleine kinderen. En lange reistijden bovendien. Elke werkdag was een tour de force om op een redelijke tijd op haar werk te zijn. Jolanda was er niet echt rouwig om dat ze na haar ontslag meer tijd had voor zichzelf. En voor haar kinderen.

 

 

Gaande het traject is voor Jolanda heel duidelijk geworden wat naast haar werk belangrijk voor haar is

 

Bijvoorbeeld sporten, schilderen, wandelen met haar kinderen in het bos. Door er met haar over te praten is ze dat daadwerkelijk gaan doen: wekelijks sporten, deelnemen aan een schilderscursus en in het weekend is ze met regelmaat met haar kinderen in het bos.

Schilderen is een passie uit haar jeugd, zo werd me al snel duidelijk in ons traject. Graag was Jolanda naar de kunstacademie gegaan, maar dat werd haar toentertijd sterk ontraden. “Daar kun je je kost niet mee verdienen. Bovendien is de kunstwereld maar een vreemde wereld”, zo werd haar voorgehouden.

Het is overduidelijk dat ze haar enthousiasme voor het schilderen niet is kwijtgeraakt, hoewel ze een andere richting heeft gekozen. Integendeel, in het coachtraject heeft ze des te meer ervaren waar ze echt warm voor loopt. En schilderen hoort daarbij.

 

help ik weet wat ik wilphoto credit: J.BC

Geen probleem, zou je denken. Maar het tegendeel was waar

 

“Hoe moet dat nou, als ik straks weer aan het werk kan gaan?”, vraagt ze zich af. Dat benauwt haar. Slapeloze nachten heeft ze ervan.

Ze stelt zich voor hoe het straks weer zal zijn. Laat thuiskomen van haar werk. Geen tijd meer om te schilderen, geen vrije ochtend meer voor de sport. En sowieso zich opgejaagd en druk voelen. Het is voor Jolanda niet zo moeilijk om dat gevoel weer te ervaren.

En dat is beslist niet meer wat ze wil. Dat gevoel van tekort schieten, zowel op haar werk als privé, dat er aan alle kanten aan haar getrokken wordt. Met frustrerende uitputting als resultaat.

 

 

Een belangrijk besluit heeft ze al genomen

 

Die 32 uur werken is het niet meer, voortaan is 24 uur haar max. Want dat schilderen wil ze niet meer missen. Sterker nog, daar wil ze beslist verder mee. Ook voor het sporten moet er genoeg ruimte zijn. “En wie weet”, zegt ze “misschien kan ik dan ook gemakkelijker stoppen met roken. Ik weet nu hoe prettig het is goed in mijn vel te zitten”.

Doorpratend met Jolanda realiseert zij zich dat het eigenlijk heel goed met haar gaat. Niet voor niets heeft ze even minder goed geslapen. Het was voor haar een hele strijd om zich over te geven aan wat naast werk echt belangrijk voor haar is en de consequenties daarvan te aanvaarden.

 

Bij een volgend coachgesprek zit Jolanda er heel ontspannen bij. Het gaat zichtbaar heel goed met haar. Door het besluit minder te gaan werken ervaart zij nu alle rust en ruimte om het profiel van het voor haar ideale werk verder te specificeren, in balans met haar privéleven.

Want werk kun je niet los zien van alle andere zaken die belangrijk voor je zijn.

Kiezen is vaak lastig, want je kiest voor iets terwijl je iets anders laat vallen. Dat wordt gemakkelijker als je je prioriteiten scherp hebt. Uiteindelijk brengt dat balans tussen werk en privé.

 

 

Ken je het ongemakkelijke gevoel dat naast je werk andere dingen erg belangrijk voor je zijn? Wil je je ervaringen delen? Ik lees je reactie graag.

 

 

 

 

/door

Hoe visualiseren je helpt om te realiseren wat je voor ogen hebt

Wat visualiseren is en wat visualiseren krachtig maakt

 

“Stel, je hebt een puzzel gekocht. Op de doos staat een afbeelding van de puzzel. In de doos liggen duizend stukjes.

Het kijken naar de afbeelding op de doos is de leidraad voor welke stukjes waar gelegd moeten worden en zet je aan tot de benodigde actie. Alle puzzelstukjes zijn er al. Doordat je je ingevingen volgt en actie onderneemt door de stukjes aan elkaar te leggen, wordt de foto op de doos stap voor stap werkelijkheid”.

(Robin Joostens in ‘In the winning mood’)

 

Zo werkt het ook als je een beeld hebt van jouw doel met betrekking tot werk. Dat beeld kun je vergelijken met de afbeelding op de doos van de puzzel.

En zoals de afbeelding van de puzzel je helpt om de stukjes op de goede plek te leggen, zo helpt het beeld van het werk dat je wilt doen jou om dat werk te realiseren.

Visualiseren is een manier om je een concrete voorstelling te maken van het werk dat je wilt doen.

Hoe dat werkt en hoe visualiseren je helpt om te realiseren wat je voor ogen hebt, lees je in mijn artikel.

 

Ik wist niet dat jij ambities had

 

Wat is visualiseren?

 

Visualiseren is het vertalen van een gedachte of gedachtes naar een beeld, een uitdrukkingsvorm.

Visualiseren wordt gebruikt in verschillende betekenissen. Zo kun je bijvoorbeeld een onderwerp of een thema visualiseren in een infographic.

In het kader van mijn artikel zie ik een visualisatie als een beeld, een zichtbare voorstelling van iets dat in werkelijkheid of in gedachte bestaat.

Concreet in dit geval bijvoorbeeld een voorstelling van je missie of een verlangen met betrekking tot de inrichting van je werk. Mogelijk je werk in relatie tot wat naast werk voor jou belangrijk is.

 

 

Visualiseren als welkome aanvulling van de rationele benadering

 

Aan de hand van allerlei oefeningen kun je nadenken over hoe jouw toekomst eruit zou moeten zien. Meerdere criteria kun je voor jezelf op een rij zetten.

Misschien heb jij die exercitie ook al eens gedaan. Om vervolgens te constateren dat ‘nadenken over’ niet afdoende is om er achter te komen wat je écht motiveert, wat je energie geeft in werk en waar je blij van wordt.

Zoals een van de deelnemers aan de 3-daagse training als motivatie voor haar deelname aangaf:

“Ik denk veel na over wat mij energie geeft en wat me leuk lijkt, maar ik kan er nog geen antwoord op geven. Sinds ik van school kom ben ik met dit vraagstuk bezig, maar het heeft me nog niet gebracht waar ik wil zijn: een duidelijk gevoel van ’Dit is voor mij, dit moet ik doen, dit vind ik leuk en hier ben ik goed in’.”

 

Nadenken over wat je wilt en zaken op een rij zetten, kan je zeer zeker helpen om je koers en je richting te bepalen. Maar met alleen nadenken krijg je lang niet altijd de essentie te pakken.

Naast het denken is het goed om ook andere ingangskanalen aan te spreken. Bijvoorbeeld je intuïtie, of wat men ook wel noemt, je innerlijk weten.

Visualiseren is een mooie techniek om het innerlijk weten, het onbewuste te benutten. En vanuit het onbewuste een beeld naar boven te laten komen.

 

 

Wat visualiseren krachtig maakt

 

Door te visualiseren raadpleeg je je intuïtie en laat je je intuïtie spreken. Je haalt de toekomst als het ware naar het hier en nu en maakt daar een beeld, een voorstelling van.

Dat beeld kan heel krachtig zijn.

Zo kwam bij een van de deelnemers aan het programma Bouw je ideale loopbaan bij de visualisatie van het ideale werk een beeld naar boven, dat niet spoorde met wat ze daarvoor aan informatie verzameld had. Ze gaf aan, tijdens de oefening geprobeerd te hebben dat beeld weg te drukken, maar ondanks alle pogingen was haar dat niet gelukt.

Een andere deelnemer dacht dat ze als trainer wilde werken, maar in de visualisatie was de trainingsgroep nergens te bekennen en was ze in een één op één situatie in gesprek met een cliënt.

En zo bracht met name de visualisatie oefening Daniëlle tot het ondernemerschap en deed de oefening haar beseffen dat ze daar iets mee moest doen.

 

 

Hoe visualiseren je helpt om te realiseren wat je voor ogen hebt

 

Visualisatie, het mentaal creëren van beelden, heeft invloed op het bereiken van je doelen.

Lichaam en geest blijken sterk te reageren op mentale beelden. Het brein maakt daarbij geen onderscheid tussen wat werkelijk gebeurt of in gedachten. Met visualisatie kun je jezelf mentaal programmeren.

Hoe dat werkt?

Uit onderzoek blijkt dat we als we een actie visualiseren, dezelfde hersengebieden stimuleren als wanneer we de actie daadwerkelijk uitvoeren. Als we daarbij succes visualiseren, zullen we onder andere ook het beloningssysteem in het brein activeren.

Dat systeem wordt aangestuurd door de neurotransmitter dopamine. Dopamine zet aan tot gedrag, omdat het zorgt voor gevoelens van begeerte en zorgt dat we ons gedrag richten op de verovering van wat we begeren. (Organisatieontwikkeling met Theory U, Esther de Haan, Eva Beerends)

 

Visualisatie zet niet alleen aan tot actie die je helpt om je doel te bereiken.

Visualiseren is tevens een krachtig hulpmiddel omdat het ook het succes aantrekt dat jij gevisualiseerd hebt.

 

Zo visualiseerde een handtherapeut die deelnam aan Bouw je ideale loopbaan, het voor haar ideale werk in de voor haar ideale werkomgeving. Dat zou zijn in een eigen fysiotherapiepraktijk, samen met haar partner.

Een aantal maanden na de training kwam in hun woonplaats een schoolgebouwtje vrij. Zij grepen hun kans. Mijn deelnemer aan de 3-daagse training gaf het beeld van haar ideale werkomgeving vorm.

Ik kreeg een uitnodiging voor de opening van hun praktijk. En herkende overduidelijk wat ze naar aanleiding van de visualisatie had neergezet.

Voor mij is dat een mooi bewijs van de kracht van visualiseren. Het laat heel duidelijk zien hoe visualiseren je helpt om je doelen te realiseren.

 

 

In een van mijn volgende artikelen reik ik je een aantal oefeningen aan met betrekking tot je loopbaan, die je helpen visualiseren.

 

 

Heb jij nog totaal geen beeld van hoe jouw ideale loopbaan eruit zou kunnen zien?

Kun je bij het verhelderen daarvan wel wat hulp gebruiken?

Meld je dan aan voor het programma ‘Bouw je ideale loopbaan’ en kies de optie die het beste bij je past.

 

 

 

 

/door