Tag Archief van: Ik-BV

Hoe je zelf de verantwoordelijkheid neemt voor je eigen loopbaan en daar creatief invulling aan geeft.

 

Onlangs las ik een artikel in de New York Times met als titel Need a Job? Invent it.

De oudere generatie kon zich richten op het vinden van een baan, aldus het artikel. De jongere generatie zal steeds meer hun baan moeten creëren.

Het is belangrijk dat ze daarvoor voldoende zijn toegerust.

Ik denk dat de noodzaak van het kunnen creëren van je eigen baan niet alleen geldt voor de jongere generatie. Zeker als je kijkt naar de ontwikkelingen op de arbeidsmarkt.

Ook voor ouderen wordt het vinden van een baan steeds moeilijker. Ook voor hen wordt het steeds meer zaak dat ze hun eigen baan kunnen creëren.

En dat is te leren. Laat je inspireren door mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?‘.

 

Je eigen baan creëren

Zelf verantwoordelijk voor je eigen loopbaan

 

Jaren geleden had ik een gesprek met een van mijn oud-cursisten van een Leergang Studie- en Loopbaanbegeleiding van Saxion Hogescholen. Als docent was ik aan die opleiding verbonden. Dat gesprek is me altijd bijgebleven.

Hij werkte als directeur HRM voor een regionale bank. We raakten in gesprek over de cultuur van de organisatie. Die cultuur had zich ontwikkeld van, wat hij noemde een theemutscultuur naar een glazen stolp. Hij verwachtte dat ook die glazen stolp zou verdwijnen.

Met het label theemutscultuur duidde hij op de cultuur, waarin door de werkgever de loopbanen van de medewerkers worden geborgd. Bij wijze van spreken worden zij lekker warm gehouden.

Bij een glazen stolp is er zeker ook nog wel zorg voor de werknemers, maar die zorg is totaal anders van karakter dan bij de theemutscultuur.

Door allerlei ontwikkelingen, o.a. op het terrein van automatisering, maar ook door de economische omstandigheden, is inderdaad die glazen stolp verdwenen.

 

In zijn algemeenheid ben je als werknemer steeds meer zelf verantwoordelijk voor je eigen loopbaan. Wellicht herken je dat.

Dat betekent onder andere, dat je zelf je loopbaanplan moet maken, dat je zelf moet zorgen dat je interessant blijft voor een werkgever en dat je je netwerk goed onderhoudt.

 

 

Een loopbaan verloopt niet meer zo rechtlijnig

 

Het woord loopbaan krijgt een nieuwe inhoud. Je beklimt niet meer de bekende ladder, maar een onbekende berg. Je weet niet wat je tegenkomt. Kun je van plateau naar plateau klauteren, hang je boven een afgrond, moet je over kloven?

Je hebt voortdurend rekening te houden met de weersomstandigheden, die steeds en snel kunnen veranderen. In zo’n situatie ben je sterk aangewezen op je eigen vaardigheden, ook al klim je in teamverband” ( Een zaak van betekenis, loopbaandienstverlening in een nieuw perspectief, LDC 1997)

Voor jou als dertiger, begin veertiger is die visie op loopbaan waarschijnlijk heel herkenbaar. Mogelijk past die ook bij jouw ervaringen. Maar ben je een vijftiger, dan is deze zienswijze wellicht wat onwennig en vreemd.

 

 

Wat je kunt doen met wat je weet is veel belangrijker dan wat je eigenlijk weet

 

The capacity to innovate –the ability to solve problems creatively or bring new possibilities to life- and skills like critical thinking, communication and collaboration are far more important than academic knowledge”. (Thomas L. Friedman)

Enerzijds is basiskennis nodig, maar daarnaast vaardigheden en vooral motivatie.

Motivatie wordt dan gezien als de meest kritische factor, want als je intrinsiek gemotiveerd bent, dan ben je gedreven om voortdurend nieuwe kennis tot je te nemen en nieuwe vaardigheden te ontwikkelen.

Bij die intrinsieke motivatie spelen de wil om te leren en om het verschil te maken een cruciale rol. Dat geldt ook voor passie en doelen, zoals die tot uitdrukking komen in jouw persoonlijke missie. Die persoonlijke missie gaat immers over wat jou drijft en wat voor jou nastrevenswaardig is.

 

 

Zelf het initiatief nemen en je eigen baan creëren

 

Het is steeds moeilijker om een baan te vinden. Aan de andere kant is er wel het nodige werk te doen, dat aansluit bij een behoefte.

Dat biedt ruimte om je eigen baan te creëren. Dat kan zijn bij de organisatie waar je nu werkt of daarbuiten.

Als het goed is, heb jij op zoek naar (ander) werk, je onderzoek gedaan naar de behoeften op de arbeidsmarkt. Je hebt ook een goed beeld van waar jij met name goed in bent.

 

Het is nu de kunst om de koppeling te maken tussen wat jij te bieden hebt en wat een opdrachtgever of werkgever nodig heeft.

Dat betekent, dat jij adequaat moet kunnen inschatten wat jij kunt doen met wat jij kunt en weet. En dat je problemen creatief kunt oplossen en nieuwe mogelijkheden kunt creëren.

Ben je daarnaast een positief kritisch denker en kun je goed communiceren en samenwerken, dan zal dat jouw kans op succes  vergroten.

Je eigen baan kan een baan in loondienst zijn of als zelfstandige. Voor beide opties kun je een opdrachtgever of werkgever een voorstel doen.

Hoe je zo’n voorstel vorm kunt geven en hoe je dat vervolgens presenteert, leer ik je in de driedaagse training ‘Bouw je ideale loopbaan’ of in een individueel begeleidingstraject.

 

 

Vind je het lastig om je proactief op te stellen, bijvoorbeeld omdat je niet goed weet waar met name jouw kwaliteiten liggen en welke bijdrage je wilt leveren met wat je doet in je werk?

Vind je het moeilijk om overtuigd en overtuigend over jezelf te communiceren en kun je daarbij wel wat hulp gebruiken?

Bel (0575-544588 / 06-54762865) of e-mail ([email protected]) me voor het maken van een afspraak voor een oriënterend gesprek.

 

 

 

 

Is het streven naar balans tussen werk en privé de beste oplossing om goed in je vel te zitten?

 

“Ik heb het woord ’balans’ uit mijn vocabulaire geschrapt. Dat kost alleen maar energie, want dan vraag je je voortdurend af of die balans er nog wel is. Ik ga vol voor mijn gezin én mijn werk”,

zegt Jolanda Holwerda, oprichter van ‘Lof’ in een interview in NRC van 11 februari

 

Balans tussen werk en privé is een veel besproken thema. Zeker nu door ‘Het Nieuwe Werken’ werk en privé steeds meer door elkaar heen zijn gaan lopen.

Niet alleen bij Jolanda, maar ook bij veel andere werkenden is werk en privé steeds meer geïntegreerd. In hoeverre kan je dan überhaupt nog spreken van balans tussen werk en privé? Dat vraag jij je misschien ook af.

 

Balans tussen werk en privé, de sleutel tot 'leven'?

 

‘Balans tussen werk en privé’, de metafoor

 

Als keramist ken ik de balansweegschalen maar al te goed. Jij kent ze vast ook. De hefboom, met aan elke kant een bak of schaal. Het gewicht van de inhoud, de last wordt gewogen. De zwaartekracht bepaalt het gewicht.

Het is moeilijk om de twee schalen met elkaar in balans te brengen. Als je er ooit mee hebt gewerkt, dan heb je dat vast wel eens ervaren. Aan de ene kant een beetje minder, aan de andere een beetje meer. Zo creëer je uiteindelijk balans. Blijf er dan vooral met je vingers af. Doe je dat niet, dan wordt de balans weer verstoord.

Maar kun je werk en privé zo wel wegen? Stel je eens voor, aan de ene kant leg je je werk, aan de andere kant je privé. Hoe zwaar weegt je werk? Hoe zwaar weegt privé? Is dat überhaupt uit te drukken in een gewicht?

Ik denk het niet.

 

Het gewicht van werk en het gewicht van privé is om te beginnen subjectief en geen vast gegeven. Een bepaalde hoeveelheid kun je wegen. Een gram blijft een gram en een kilo blijft een kilo. Maar die redenering gaat niet op voor het gewicht van werk en privé.

Bovendien, bij wegen gaat het strikt genomen om last. Die last drukt meer of minder zwaar. Ik vraag me af, of je op die manier het gewicht van werk en privé wilt definiëren. Voor mijn gevoel is dat vrij negatief.

 

 

De balans tussen werk en privé is een ‘ongoing’ proces.

 

Het is een hele kunst om de twee schalen in balans te krijgen, zeker bij precisiewegen. Een beetje stof erbij, een beetje stof eraf. Totdat je uiteindelijk de balans gevonden hebt. En als je er niet meer aan komt, dan blijft als het goed is, die balans bestaan.

Bij stoffelijke zaken lukt dat wel, bij immateriële zaken ligt dat anders. Kijk maar eens naar je eigen ervaringen. Je denkt dat je een goede balans hebt gecreëerd, maar zaken veranderen, zodat je toch weer bij moet sturen. Zo wordt bijvoorbeeld een van je kinderen ziek of wordt op je werk tijdelijk extra inspanning van je gevraagd.

Dat leidt ertoe dat je voortdurend keuzes moet maken en bij moet sturen. Het bereikte evenwicht is niet zo stabiel als misschien gedacht. Het is eerder wankel. Evenwicht behouden vraagt alertheid, flexibiliteit en tijdig bijsturen bovendien. Dat vraagt dat je voor jezelf heel helder hebt wat het meest belangrijk voor je is. En het vraagt ook lef om daar dan daadwerkelijk voor te gaan.

 

 

De balansmetafoor werkt averechts

 

Werk-privé balans is eigenlijk een vreemde term. Het begrip veronderstelt dat je een werkend leven hebt en daarnaast een privéleven. Zo werkt het in het echte leven niet. Je kent daar zelf vast ook de nodige voorbeelden van.

Werk en privé vervlechten steeds meer tot één, zo gaf ik eerder aan. De mogelijkheid om thuis te werken speelt daarin ook een belangrijke rol.

Het is steeds minder passend om een onderscheid te maken tussen werk en privé. Je hebt één leven. En in dat leven zul je keuzes maken, keuzes op basis van wat voor jou belangrijk is.

 

 

Denken in termen van energie geeft vleugels

 

Denken in termen van balans en last voelt zwaar. Mooier vind ik het om te denken in termen van energie.

Dat doet mij denken aan de vele trainingen die ik gaf voor de Professionals van Yacht. In Amsterdam, Groningen, Eindhoven en Utrecht. Tegen tienen reed ik dan na een lange werkdag ’s avonds naar huis. Ondanks de lange werkdag gaf het me enorm veel energie. Genietend van mijn mooie werk en lekker naar muziek luisterend reed ik helemaal opgeladen weer naar huis.

Wat levert jou energie op? Waar laad jij je accu mee op? Wat werkt voor jou als een dynamo? Het is mooi om daar meer zicht op te krijgen. Om vervolgens je leven, zowel in je werk als thuis, daarop in te richten.

 

 

Integratie van werk en privé gaat lang niet altijd vanzelf goed

 

Ik herinner me Bram, een van mijn coachklanten. Bram heeft naar eigen zeggen een ontzettend leuke baan en hij heeft voortreffelijke arbeidsvoorwaarden. Hij krijgt van zijn werkgever alle ruimte. Hij heeft het label ‘high potential’ met alle ‘benefits’ die daarbij horen.

Dat lijkt heel mooi, maar toch ervaart Bram een probleem. De keerzijde van zijn werk is dat hij altijd met zijn werk bezig is. Het lukt hem niet om zijn agenda naar zijn eigen hand te zetten. Volgens hem ligt dat niet aan zijn werkgever, maar ligt het echt aan hemzelf.

Het afgelopen jaar heeft hij heel bewust geprobeerd zaken naar zijn hand te zetten. Maar het is hem duidelijk geworden, dat hem dat niet lukt op eigen kracht. Zo kwam hij terecht bij mij als loopbaancoach.

 

 

De regie nemen over je eigen leven, je persoonlijk leider zijn

 

Het is de kunst om zelf aan het roer te gaan staan, in plaats van je te laten leiden door wat er op je af komt. Dat vraagt durf om in je eigen spiegel te kijken, zelf je koers te bepalen, zelf keuzes te maken en deze te managen.

De Meer Waarde Benadering kan je daarbij helpen.

 

Zo werd voor Bram heel duidelijk dat het huidige werk voor hem toch niet zo passend is als hij aanvankelijk dacht. Het werk dat hij doet kost hem meer energie dan het hem oplevert. Hij kan nu helder verwoorden wat hij mist en hoe hij zaken qua werk naar zijn hand kan zetten. Zodat hij weer energie krijgt van de dingen die hij doet in zijn werk en hij weer ‘vleugels krijgt’.

 

Ook de eerste stappen met het managen van zijn agenda zijn gezet. Voor de volgende coachbijeenkomst gaat Bram terug kijken in zijn agenda.

Hij let daarbij op de volgende – ook voor jou – nuttige punten:

• Kijk eens terug naar de laatste week, de laatste maand en kijk eens welke activiteiten je voor die periode in je agenda hebt staan

• Welke activiteiten kosten je energie? Maak die gerust ‘rood’

• Welke activiteiten hebben je energie opgeleverd? Maak die ‘groen’

• Ga bij jezelf na hoe je meer ‘groen’ in je agenda kunt brengen en hoe je het ‘rood’ kunt beperken

 

Zo kun je meer plezier en rust in je agenda creëren, ongeacht werk of privé. En zo kun jij je tijd, je leven managen op een manier die past bij jou.

Gooi die balansweegschaal gerust aan de kant, die heb je niet meer nodig.

 

p.s. ‘Rood’ en ‘groen’ hebben alles met beleving te maken. In een volgend artikel help ik je om te komen tot meer ‘groen’.

 

Ik ben heel benieuwd hoe jij aankijkt tegen het thema ‘balans tussen werk en privé’. Ik lees je reacties graag.

 

 

 

 

Waarom een contract voor bepaalde tijd ook heel heilzaam kan zijn

 

‘Het aantal nieuwe personeelsleden dat direct bij aantreden een vast contract kreeg aangeboden is in 2011 gedaald met 97%’, zo meldde het UWV begin deze maand.

Die mededeling heeft voor veel verwarring gezorgd en veel stof doen opwaaien.

Zo kopte Trouw: ‘Niemand krijgt meer een vaste baan’. En zo werd in de Tweede Kamer door PvdA en D66 opheldering gevraagd over cijfers van UWV.

Ook al blijkt uit nader onderzoek dat het totaal aantal mensen dat vorig jaar een vast contract kreeg, aanzienlijk hoger ligt dan de 2.000 genoemd door het UWV, het feit blijft dat er minder vaste contracten worden aangeboden dan voorheen.

 

Minder contracten voor onbepaalde tijd, dat lijkt vooral een negatieve ontwikkeling. Je hebt immers minder zekerheid en je moet als werknemer maar afwachten of je aanstelling wordt gecontinueerd.

Maar is die ontwikkeling alleen maar negatief? Ik denk het niet.

 

Naar aanleiding van de eerste berichten van UWV postte ik op LinkedIn een update met als onderwerp ‘bijna geen vaste contracten meer’. Van een van mijn connecties, een familielid kreeg ik een reactie. Hij was ooit ingenieur bij Philips en besloot op latere leeftijd om arts te worden. Hij schreef:

“Ik zit juist een stuk in mijn levensverhaal te schrijven. Ik had gewenst dat in 1961 mijn contract van 5 jaar bij Philips verliep. Dat zou zeer heilzaam geweest zijn voor mij. En goed voor Philips. Te veel zekerheid is ongezond’.

Zijn reactie inspireerde mij tot het schrijven van dit artikel.

 

onzekerheid contract voor bepaalde tijd kan heilzaam zijn

 

Te veel onzekerheid is bepaald niet goed

 

‘Die onzekerheid over je baan, dat is het ergste’, zo las ik laatst. Dat is ook heel begrijpelijk. Zeker als je jarenlang bij een en hetzelfde bedrijf hebt gewerkt. Niet weten waar je aan toe bent, niet weten wat je te wachten staat, dat geeft een heleboel onzekerheid.

Zo voelt het ook niet goed als je, bijvoorbeeld in je proeftijd, elke dag ontslagen kunt worden. ‘To get fired’, het Amerikaanse begrip zegt al genoeg. Misschien stimuleert het je om je van je beste kant te laten zien, maar voor de meesten van ons geeft het ook heel veel stress. Stress is sowieso niet echt gezond en kan bovendien veroorzaken dat je daardoor niet optimaal functioneert. Als je enigszins faalangstig bent wordt het nog erger.

 

Zekerheid is comfortabel

 

Behoefte aan enige zekerheid hebben we denk ik allemaal. Dat geldt ook voor een baan. Een baan geeft ons inkomen en bestaanszekerheid. En ook al heb je zelf die behoefte aan zekerheid niet, dan is het wellicht de bank die daarom vraagt. Zie bijvoorbeeld maar eens een hypotheek te krijgen zonder vaste baan.

Enige zekerheid is sowieso gezond. Niet voor niets maak je bijvoorbeeld de keuze voor een veilige auto. Dat geeft je toch een zekerder gevoel. Of je gaat een berg beklimmen, gezekerd in een gordel.

Dat betekent overigens niet dat je er dan maar op los gaat rijden of roekeloos gaat klimmen op een steile wand. Maar het feit dat je gezekerd bent geeft een gevoel van basale veiligheid.

Zo is het wellicht ook bij een contract voor onbepaalde tijd. Je voelt je gezekerd en die zekerheid biedt jou de rust om te focussen op je werk. En dat geeft een heel comfortabel gevoel.

 

Te veel zekerheid is ongezond

 

Met een vaste baan loop je het risico dat je maar doorgaat met je werk, ook al voel je dat het niet meer bij je past. De vaste baan voelt dan als een jas, die eigenlijk aan vervanging toe is, omdat je de jas bent ontgroeid. Maar je kunt er nog geen afstand van doen.

Doe je al jarenlang hetzelfde werk? Alle kans dat je je nauwelijks meer realiseert, welke kwaliteiten maken dat je goed bent in je werk. Een en ander is voor jou wellicht zo gewoon geworden, dat je nauwelijks meer stil staat bij hoe je een en ander doet. Vaak is het dan ook moeilijk om je kwaliteiten te benoemen. In mijn coachtrajecten ervaar ik dat met regelmaat.

Heb je eenmaal een vast contract, dan ontbreekt vaak ook de prikkel om veel om je heen te kijken. Je focus is gericht op je huidige werk en je blijft lekker zitten waar je zit. Dat geldt vooral als je hecht aan zekerheid. Zo kan het gebeuren dat ontwikkelingen op de arbeidsmarkt jou ontglippen en dat je bij ontslag totaal ontredderd op de stoep komt te staan.

Teveel zekerheid is ook ongezond voor je loopbaanvaardigheden. Stel je eens voor dat je 20 jaar bij eenzelfde werkgever hebt gewerkt. Zelfs bij die werkgever heb je niet hoeven solliciteren. Doordat je hem kende uit een vorige baan ben je er zo ingerold. Door een reorganisatie kom je ineens werkloos op straat te staan. Je voelt je hulpeloos en je weet niet waar je moet beginnen.

Dat is heel begrijpelijk. Een netwerk heb je niet en solliciteren ben je helemaal verleerd of heb je eigenlijk nooit gedaan.

Contracten voor onbepaalde tijd kunnen je ook afhankelijk maken van een baas. Zeker als je niet weet wat jij werkgevers te bieden hebt en niet weet hoe je moet solliciteren. Het is dan heel verleidelijk om maar te blijven zitten waar je zit en je maar te voegen naar de eisen en wensen van je baas.

 

Een regelmatige check-up in je loopbaan is bevorderlijk voor je welbevinden

 

Na een ontslag, al dan niet na een outplacementtraject, zijn mensen soms gelukkiger in hun werk dan daarvoor. Je zou het misschien niet denken, maar het is de ervaring van veel van mijn coachklanten.

Heb je je ooit afgevraagd waarom iemand zelfs blij kan zijn met zijn ontslag, zeker achteraf daarop terugkijkend?

Contractbeëindiging is vaak aanleiding tot bezinning. Je vraagt je af ‘hoe wil ik verder?’ en ‘wat wordt mijn volgende stap?’. Niet zelden is dat ook een kans om bij te sturen, waar je anders misschien maar door blijft gaan.

Zo kan een contract voor bepaalde tijd ook heel heilzaam zijn. Zo’n contract biedt niet alleen voor jou als werknemer, maar ook voor jouw werkgever de mogelijkheid van een check-up. Daarmee voorkom je dat er wordt doorgehobbeld, ook al past de baan niet meer optimaal.

 

Vaker van baan wisselen houdt je scherp

 

Jij kent ze vast ook; mensen die zo lang bij een en dezelfde organisatie werken, dat ze er bijna mee verweven zijn. De organisatie bepaalt hun denkkader en ze identificeren zich totaal met hun rol binnen hun werk.

Je sterk verbonden voelen met de organisatie waarvoor je werkt en jouw rol, heeft zeker zijn positieve effecten, maar de negatieve zie ik ook.

Het is helemaal niet verkeerd om vaker van baan te wisselen. Dat verruimt je horizon, niet alleen met betrekking tot jezelf, maar ook met betrekking tot jouw mogelijkheden op de arbeidsmarkt.

Een contract voor bepaalde tijd nodigt uit om bewust te reflecteren over wat jij op de arbeidsmarkt aan kwaliteiten te bieden hebt. Het bewustzijn van je kwaliteiten geeft je zekerheid, het geeft je een fundament. Die zekerheid is net zo belangrijk als de zekerheid van een vaste baan.

Het nodigt ook uit om ontwikkelingen op de arbeidsmarkt te volgen en te onderzoeken. Je weet immers nooit hoe het er voor jou aan het eind uit gaat zien. Dat houdt je scherp.

 

Met enige regelmaat een baan verwerven stimuleert je loopbaanvaardigheden

 

Zelf sturen in je loopbaan en de baan verwerven die je voor ogen hebt is een kunde en vraagt inzichten en vaardigheden. Die inzichten en vaardigheden moet je leren en dat kun je het beste door te doen.

Door vaker van baan te wisselen, leer je steeds beter de regels van het spel en de vaardigheden die daarbij horen. Gaandeweg presenteer je je bijvoorbeeld steeds gemakkelijker op de arbeidsmarkt. Je weet hoe te netwerken en je netwerk te mobiliseren op het moment dat het nodig is. Je weet waar je vacatures kunt vinden en hoe Social Media te gebruiken om te realiseren wat jij voor ogen hebt.

Zo stimuleert wisselen van baan jouw loopbaanvaardigheden. En zo leer je zelf sturing te geven, er zelf de baas over te zijn.

 

Een contract voor bepaalde tijd bevordert je onafhankelijkheid

 

Het lijkt alsof een vaste baan zekerheid geeft. Wellicht was dat ook lange tijd het geval. Maar ook met een vast contract kun je ontslagen worden, dus die zekerheid heb je niet meer.

Dat vraagt een omslag in het denken en leren vertrouwen op jezelf.

Heb je vaker een baan moeten zien te verwerven, dan leer je steeds meer te vertrouwen op jezelf. Zo werd een project van een mijn oud-coachklanten beëindigd en moest hij op zoek naar een andere baan. Vol vertrouwen ging hij de toekomst tegemoet; ‘ik weet nu het moet’.

Contracten voor bepaalde tijd leren je op eigen benen te staan en stimuleren onafhankelijkheid van een baas.

In een eerder artikel heb ik daar meer over geschreven. Wil je dat nog eens nalezen, klik dan hier

 

 

Kortom, een contract voor bepaalde tijd heeft naast de negatieve zeker ook positieve effecten.

Het doet je bewust nadenken over een volgende stap en biedt je de kans om tijdig bij te sturen. Het houdt je scherp, want niet alleen jij maar ook de arbeidsmarkt ontwikkelt zich. Het vergroot je inzicht in baanverwerving en versterkt je loopbaanvaardigheden. Het leert je jouw eigen pad uit te stippelen en te vertrouwen op jezelf. Daardoor voel je je niet langer afhankelijk van een werkgever, maar je bent je eigen loopbaan de baas.

 

 

Ik ben heel benieuwd naar jouw ervaringen. Ik lees je reactie graag.