Tag Archief van: kansen op arbeidsmarkt

Waarom het goed is om bij het geven van feedback de balans te bewaken tussen aardig zijn en openhartigheid

 

Constructieve feedback is belangrijk voor professionele groei en ontwikkeling. Of het nu gaat om prestatiebeoordelingen op je werk, feedback voor of van collega’s of bijvoorbeeld trainingen die je geeft of volgt.

Uit onderzoek blijkt dat er een verschil is tussen de feedback die mannen en vrouwen ontvangen. Vrouwen krijgen vaak vriendelijker feedback dan mannen. Dat lijkt misschien positief, maar het werkt ongelijkheid in de hand.

 

Feedback geven en ontvangen voor professionele groei

 

Gender gerelateerde verschillen

 

In het genoemde onderzoek moesten 1500 MBA-studenten, werknemers en managers feedback geven aan een werknemer. Die werknemer was voor alle deelnemers aan het onderzoek precies hetzelfde omschreven. Alleen heette de werknemer bij de ene helft van de onderzoeksgroep Sarah en bij de andere helft Andrew.

Het onderzoek laat een gender gerelateerd verschil zien in de feedback die vrouwen en mannen, in het onderzoek Sarah en Andrew, ontvangen. Vrouwen krijgen vaker vriendelijke feedback dan mannen. Ook krijgen vrouwen meer positieve feedback op teamprestaties dan op individuele prestaties. En als de feedback wel over henzelf gaat, dan krijgen ze meer vage, algemene en minder opbouwende terugkoppeling dan mannen.

Dat doet me denken aan de ervaring van een van mijn netwerkcontacten, een vrouwelijke manager. Van haar leidinggevende kreeg ze de feedback dat ze een goede vakvrouw is, maar een slechte manager. Op haar doorvraag wat maakt dat ze een slechte manager is, kreeg ze geen antwoord.

Omdat ze niet weet waar ze aan kan werken om een betere manager te worden, is de feedback van haar leidinggevende niet constructief. Ze kan er weinig tot niets mee.

 

 

Genderkloof in feedback en factoren die daaraan bijdragen

 

De genderkloof in feedback heeft deels te maken met sociale verwachtingen en stereotyperingen, maar misschien ook wel met angst voor reacties.

 

Sociale verwachtingen en stereotypering

Vrouwen worden vaak geassocieerd met eigenschappen als vriendelijkheid, zorgzaamheid, empathie en samenwerking. Die stereotypering kan van invloed zijn op de manier waarop vrouwen worden beoordeeld en de feedback die ze ontvangen. Feedbackgevers kunnen zich bewust of onbewust aanpassen aan deze sociale verwachtingen, door hun taalgebruik en toon af te stemmen op wat als ‘vrouwelijk’ wordt beschouwd.

Ik las in het boek ‘Het verborgen leiderschap van oudste dochters’ van Aike Borghuis:

Als je als oudste dochter de ambitie hebt om een leiderschapspositie in te nemen, dan zit je als het ware tussen twee verwachtingspatronen in: enerzijds die van een ‘goede leider’ en anderzijds die van een ‘goede vrouw’. Voldoe je aan het beeld van een leider, dan ben je als vrouw al snel bazig, agressief of een bitch. Voldoe je aan de kenmerken van een ‘goede vrouw’, dan ben je geen leiderschapsmateriaal. Dat maakt het complex: er worden twee eisen aan je gesteld die in de praktijk niet te verenigen zijn. Je kunt het dus nooit goed doen.

 

Angst voor reacties

Een andere mogelijke oorzaak van vriendelijkere feedback voor vrouwen is de angst voor negatieve reacties. Als gevolg van de historische ongelijkheid op de werkvloer en de strijd voor gendergelijkheid, kan het zijn dat mensen kiezen voor mildere feedback, uit angst voor seksisme of discriminatie. Zelfs als er ruimte is voor verbetering, ontwikkeling voor de persoon op wie de feedback gericht is.

 

 

Gevolgen van vriendelijkere feedback voor vrouwen

 

Vriendelijker feedback kan leiden tot beperkingen in groei en ontwikkeling van individuen, met name vrouwen.

Ook al kan die vriendelijker feedback in eerste instantie positief lijken.

Het ontvangen van vriendelijke feedback kan leiden tot een vertekend beeld van je werkelijke prestaties en ontwikkelmogelijkheden. Alleen of vooral vriendelijke feedback maakt het moeilijk om te weten waarin je je kunt verbeteren en welke ontwikkelgebieden extra aandacht vragen. Constructieve feedback is essentieel voor professionele groei.

Bovendien kan de genderkloof in feedback bijdragen aan genderongelijkheid op de werkvloer. Als vrouwen consequent vriendelijkere feedback ontvangen dan mannen, kan dit leiden tot minder erkenning van hun competenties en minder kansen voor loopbaanontwikkeling.

 

Het overmatig geven van vriendelijke feedback aan vrouwen kan leiden tot versterking van genderstereotypering.

En het idee dat vrouwen meer geschikt zijn voor bepaalde rollen en functies. Terwijl mannen worden gezien als meer geschikt voor uitdagendere taken. Dat kan bijdragen aan het in stand houden van ongelijkheid op de arbeidsmarkt en het beperken van de carrièremogelijkheden voor vrouwen.

 

 

Conclusie

 

Geven en ontvangen van feedback is cruciaal voor professionele groei en ontwikkeling. Het is belangrijk om je daarbij bewust te zijn van de mogelijke gender gerelateerde verschillen in de feedback die vrouwen en mannen ontvangen. Vriendelijke feedback kan positieve effecten hebben, maar kan ook beperkend zijn voor groei en gelijke kansen.

Het is de kunst om de balans te bewaken tussen aardig zijn en openhartigheid. En die balans te bewaken, ongeacht wie je voor je hebt en tegen wie je praat. Verschillende feedback, afhankelijk van of je een man of vrouw voor je hebt, roept problemen op.

Managers zouden bewust een poging moeten doen om feedback te geven, die zowel effectief als aardig is. Ongeacht het geslacht van de ontvanger. Uiteindelijk zijn zowel aardig zijn als openhartigheid noodzakelijke componenten van effectieve feedback.

 

 

 

Welke boodschap krijg jij bij herhaling als feedback terug van je omgeving?

Wil je die feedback maximaal gebruiken om er een optimaal leermoment van te maken?

Leg je vragen aan me voor in een oriënterend gesprek. Een afspraak daarvoor plan je in met deze link.

Ik hoor graag van je.

 

 

 

 

ChatGPT en andere talige programma’s die teksten verwerken, zijn aan een opmars bezig.

Om die ontwikkeling zelf te ervaren en een beetje bij te benen heb ik me aangesloten bij de LinkedIn Content Masters en volg ik op LinkedIn mensen die zich profileren op het terrein van ChatGPT.

De eerste bijeenkomst van de LinkedIn Content Masters was een beetje experimenteren met ChatGPT en de tool AIPRM. Ik weet inmiddels iets van prompts (opdrachten) die je kunt gebruiken om bijvoorbeeld een maandkalender met onderwerpen uit te laten werken, of een inhoudelijke post te laten schrijven.

Maar toegeëigend heb ik me die kennis nog niet. Laat mij naast dat experimenteren met ChatGPT nog maar even lekker zelf schrijven of typen.

 

Artificiële intelligentie kan hele arbeidsmarkt veranderen

 

Maar of je de ontwikkelingen nu omarmt of niet, het is de verwachting dat Artificiële Intelligentie (AI) werk gaat veranderen. Misschien wel ingrijpend, want er wordt gewaarschuwd voor ontwrichting van de arbeidsmarkt. Niet dat banen zullen verdwijnen, maar men vermoedt dat het werk anders zal worden. Waardoor ook andere vaardigheden van werkenden zullen worden gevraagd.

Copywriters zullen bijvoorbeeld hun basisvaardigheden niet meer gebruiken voor het schrijven van teksten, maar meer voor het redigeren daarvan, het verrijken van teksten en het beoordelen of het allemaal klopt.

 

Voor mij als loopbaancoach is het cruciaal om de ontwikkelingen op de arbeidsmarkt te volgen en te zorgen dat ik bij blijf.

Zo begreep ik uit een podcast van het Financiële Dagblad dat bijvoorbeeld PWC een programma gebruikt, toegespitst op juridische teksten. Dat programma kan een contract van 1000 pagina’s in 25 seconden lezen en analyseren. En schrijft dan een memo met daarin linkjes, naar waar de conclusies op zijn gebaseerd.

Juridisch gezien schijnt het resultaat van de inzet van het programma te kloppen.

 

Dat doet me denken aan het werk van een van mijn coachklanten, een kandidaat-notaris. En hoe het, naar ik begreep, soms een hele puzzel is om bijvoorbeeld bij een bedrijfsoverdracht te komen tot een contract waarin de belangen van alle betrokkenen zijn meegenomen en gewogen.

En aan een andere coachklant, een legal councel, die met haar juridisch team als een spin in het web tussen de leden van het salesteam in zit en elk contract moet controleren. Overigens niet alleen contracten van het salesteam, ook met betrekking tot overnames van bedrijven.

Hoe anders zullen die werkzaamheden worden als daarvoor Artificiële Intelligentie ingezet wordt. Alle kans dat dan voor de legal councel nog meer dan nu het geval is, het accent zal komen te liggen op strategisch meedenken met de doelen van de organisatie, leidinggeven en delegeren. In plaats van op de werkzaamheden en competenties van de ‘klassieke’ jurist.

 

Mogelijk gaat Artificiële Intelligentie en als onderdeel daarvan Chat GPT, ook jouw baan veranderen.

Wat verwacht jij in deze? Welke consequenties zou dat hebben voor jouw takkenpakket? En voor de competenties voor het werk dat jij wilt doen?

Hoe kun je op die ontwikkelingen anticiperen?

 

 

Ik ben heel benieuwd naar jouw indrukken. Ik lees het graag.

 

 

 

 

Waarom een hoog ZQ nodig is om succesvol te zijn in je loopbaan

 

Succesvol zijn in je loopbaan; een kwestie van ontwikkelbereidheid en aanpassingsvermogen, stelde ik in een van mijn vorige artikelen.

De arbeidsmarkt en de banen/functies zijn onderhevig aan snelle veranderingen. Daardoor zul je als werkende vaker geconfronteerd worden met transities. Bovendien ontwikkel je je ook als mens en als professional, waardoor het kan zijn dat bepaald werk of een bepaalde functie op een gegeven moment niet goed meer bij je past.

Je bent steeds meer zelf verantwoordelijk voor het vormgeven van je loopbaan. Wil je goed voorbereid zijn op de veranderingen op de arbeidsmarkt, dan moet je proactief en strategisch loopbaangedrag kunnen laten zien.

De kansen op succesvol zijn in je loopbaan zijn groter als je zelf stappen kan zetten in je werk, die zowel van waarde zijn voor jezelf als voor anderen. Bijvoorbeeld de organisatie waarvoor je werkt of wilt werken.

Zelf die stappen kunnen zetten vraagt een hoog Zelfsturing Quotiënt, een hoog ZQ.

 

Succesvol zijn in je loopbaan

 

Intelligentie Quotiënt (IQ) en Emotioneel Quotiënt (EQ)

 

Is het ZQ het nieuwe IQ? las ik op de site van Noloc, de beroepsvereniging van loopbaanprofessionals en jobcoaches. Marinka Kuijpers, bijzonder hoogleraar Open Universiteit en directeur Loopbaangroep, schreef er een artikel over.

Mensen met een hoog IQ kunnen kennis beter en op een hoger niveau benutten. In een kennissamenleving hebben mensen met een hoog IQ een voorsprong op anderen. Overigens wil een hoog IQ nog niet zeggen dat je ook een hoog EQ hebt, dat je ook emotioneel intelligent bent.

Waar het Intelligentie Quotiënt iets zegt over je intellectuele capaciteiten, zegt het Emotioneel Quotiënt iets over de mate waarin je emoties kunt aanvoelen, verwerken en reguleren. Daarbij kun je zowel denken aan emoties van jezelf als van anderen.

Een hoog EQ wijst op interpersoonlijke en intrapersoonlijke vaardigheden die helpen om betere beslissingen te nemen met betrekking tot jezelf en anderen.

Daarbij hebben interpersoonlijke vaardigheden te maken met hoe je omgaat met andere mensen en je vermogen om je aan te passen aan de sociale context. Terwijl intra persoonlijke vaardigheden iets zeggen over je zelfbewustzijn, zelfmanagement (zelfbeheersing en controle over eigen emoties), aanpassingsvermogen, doelgerichtheid en optimisme.

 

 

Naast Intelligentie Quotiënt en Emotioneel Quotiënt wordt het Zelfsturing Quotiënt steeds belangrijker

 

Door internet is het voor iedereen makkelijker om kennis op te doen. En met behulp van Artificiële Intelligentie die ook door te geven aan anderen.

Maatschappelijk gezien is het resultaat van die ontwikkelingen een nivellering van macht door kennis. En een verschuiving van het belang van beschikken over kennis naar kunnen sturen; sturen op welke kennis je waar en waarvoor wilt ontwikkelen en inzetten.

Loopbaansucces hangt daarbij af van de inzet van persoonlijke kwaliteiten voor de behoeften van de omgeving.

Het Zelfsturing Quotiënt (ZQ) zegt dan iets over de mate waarin je in staat bent tot zelfsturing vanuit persoonlijke kwaliteiten en waarden om van waarde te zijn voor de omgeving. Voor de privéomgeving, leer- en werkomgeving in het bijzonder en de samenleving als geheel.

 

 

Een ZQ is beter te ontwikkelen dan een IQ

 

Door flink te oefenen met wat in IQ tests gemeten wordt, kun je je IQ een beetje opvijzelen.

Voor zover ik weet, zijn er nog geen tests om je ZQ te meten. Wat ik wel weet en in mijn coachtrajecten steeds weer ervaar, is dat zelfsturing een vaardigheid is die je goed kunt ontwikkelen.

Sterker nog, mijn aanpak in coachtrajecten en zoals beschreven in mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?’ is juist gericht op de ontwikkeling van die zelfsturing. Zodat je vanuit een visie op jouw toekomst om kunt gaan met onzekerheden op de arbeidsmarkt, tijdig bij kunt sturen, jouw koers uit kunt stippelen en waardevol werk kunt realiseren. Niet alleen waardevol voor jezelf, maar ook economisch gezien.

 

 

Tot slot

 

Wil je de vaardigheden ontwikkelen die je nodig hebt om proactief loopbaangedrag te laten zien en strategisch met je loopbaan om te gaan?

Lees mijn boek ‘Wat wil ik nu echt? ‘. Met mijn boek kun je je die vaardigheden eigen maken. Heb je die eenmaal in je vingers, dan kun je je vrijelijk bewegen op de arbeidsmarkt en tijdig bijsturen als dat nodig is.

Ik hoor dat vaak van mijn coachklanten: ‘Ik weet nu hoe het werkt. Mocht mijn project afgerond zijn, mijn functie komen te vervallen of ik uitgekeken raken op mijn werk, dan weet ik wat me te doen staat.’

 

Schat je bij voorbaat in dat je wel wat begeleiding kunt gebruiken om loopbaanvaardigheden en zelfsturing te ontwikkelen?

Lees mijn aanbod over individuele loopbaancoaching.

En heb je interesse voor de driedaagse training ‘Bouw je ideale loopbaan’?

Laat het me horen. Data voor een eerstvolgende training worden een dezer dagen gepland. Stuur even een e-mail naar [email protected]. Dan hoor je als een van de eersten wanneer de training weer wordt gegeven.

 

 

 

 

Waarom het goed is om de tijd te nemen om stil te staan bij wat je echt wilt

 

Het is zo gek nog niet om een laatbloeier te zijn. Ik las het in een artikel in mtsprout. Het is goed om je de tijd te gunnen voor ontwikkeling en uitgebreid stil te staan bij wat je echt wilt. Want je bewust worden van je kwaliteiten en vervolgens ze op een voor jou zinvolle manier gebruiken om ze tot volle bloei te laten komen, is het fundament voor de ontwikkeling van een goed leven.

 

Debuut laatbloeier

copyright foto: Anton_Ivanov / Shutterstock.com

 

Het risico van zo vroeg mogelijk pieken en zo snel mogelijk carrière maken

 

Persoonlijke voldoening wordt te vaak ondergeschikt gemaakt aan professionele prestaties, volgens Rich Karlgaard, uitgever van Forbes Magazine en auteur van het boek Late Bloomers.

Vroeg presteren weerhoud je ervan om je passies te ontdekken.

In plaats van het hebben van diverse interesses, in de breedte te studeren en je tijd te nemen om jezelf te leren kennen, word je door je omgeving algauw aangemoedigd om een bepaalde richting te kiezen. En veilige, stabiele en lucratieve loopbaanpaden te volgen. Met als gevolg dat uitblinken in een specifieke beroepsrichting door velen wordt verkozen boven persoonlijke voldoening. Daardoor kunnen ze zichzelf in dat proces verliezen.

Dat doet mij denken aan iemand die ik heb geholpen met het maken van een cv, aangepast aan de vacature en het schrijven van een overtuigende sollicitatiebrief. Het betrof een zware functie. Een functie die een zware wissel zou trekken op zijn jonge gezin. Dat realiseerde hij zich goed. Hij besefte ook dat hij flinke concurrentie zou hebben van geïnteresseerden met meer levenservaring dan hij. Maar ondanks dat alles, wilde hij er als eind dertiger voor gaan. Voor hem was het een kans om een stapje hoger te komen op de ladder. En qua salaris in een hogere schaal. Helaas viel de keus op iemand met meer levenservaring dan hij. Voor zijn welbevinden misschien wel zo goed.

 

 

In plaats van vroeg pieken in een specialisme is het goed om je van jongs af aan breder te oriënteren

 

Het zijn juist de generalisten die op veel gebieden – vooral die complex zijn – uitblinken. Dat beschrijft David Epstein in zijn boek ‘Waarom generalisten verder komen’. Generalisten zijn creatiever, flexibeler en in staat om verbindingen te maken die hun meer gespecialiseerde collega’s niet zien.

Terwijl je misschien zelf als generalist zou denken, dat je minder waarde kunt leveren op de arbeidsmarkt omdat je geen specialisme hebt.

Ik hoor dat soms van coachklanten. Ze denken dat ze als generalist nergens écht goed in zijn, omdat ze zo breed georiënteerd zijn. Maar juist door die brede oriëntatie hebben ze zich breed ontplooid en breed ontwikkeld.

 

 

Met een laatbloeier is niets mis, integendeel

 

Het is goed om je de tijd te gunnen om je passies en je talenten te ontdekken.

Rich Karlgaard geeft in zijn boek Late Bloomers een wetenschappelijke verklaring voor het pas op latere leeftijd tot bloei komen.

Pas rond je vijfentwintigste zijn je hersenen voldoende ontwikkeld. Voor sommigen is dat zelfs nog iets later. En in feite pieken de capaciteiten van onze hersenen op verschillende leeftijden. We ervaren eigenlijk meerdere periodes van bloei in ons leven.

Doordat laatbloeiers de tijd nemen om hun weg in het leven te ontdekken, ontwikkelen zij sterke punten die zijzelf misschien niet direct als zodanig zien of ervaren. Bij die sterke punten kun je denken aan kwaliteiten als nieuwsgierigheid, inzicht, veerkracht, wijsheid, mededogen. Het zijn kwaliteiten die door werkgevers worden gewaardeerd en die zeker op een arbeidsmarkt die sterk aan verandering onderhevig is, heel waardevol zijn.

Levenservaring geeft laatbloeiers bovendien het voordeel dat ze minder gevoelig zijn voor wat anderen van hen denken. Ze zijn minder afhankelijk van de erkenning van anderen en ze hebben daardoor over het algemeen meer zelfvertrouwen. Als persoon ben je dan ook stabieler en voel je je vrijer.

 

 

Het is nooit te laat om jezelf te worden

 

Zo las ik dat Aristoteles zich pas wijdde aan schrijven en filosofie vanaf zijn vijftigste.

En aansprekend en misschien bekend is onderstaand voorbeeld, dat ik las in een artikel van Kevin Evers in Harvard Business Review:

In vrije vertaling:

Als je steeds weer vastloopt. Bijvoorbeeld zoals Joanne, een getalenteerde en creatieve vrouw, die hopte van baan naar baan in haar twenties, werkend als onderzoeker, secretaresse en docent Engels als tweede taal.

Ze was depressief, zag geen uitweg en voelde zich een totale mislukkeling. Maar ze eigende zich het gevoel van wanhoop toe en zette het om in iets positiefs. Doordat het haar niet gelukt was om een standaard loopbaan pad te volgen, voelde ze zich vrij om te doen wat ze altijd al had willen doen. Dat was fantasieverhalen schrijven voor kinderen. Zoals ze later zou vertellen, “Ik stopte met mezelf voor te doen alsof ik iemand anders was dan wie ik was.

Alle kans dat je van haar gehoord hebt of misschien zelfs werk van haar gelezen hebt.

Haar schrijversnaam is J.K. Rowling.

 

 

 

Ben je niet gelukkig met het loopbaan pad dat je tot nu toe gelopen hebt? En vraag je je, zoals een van mijn coachklanten, af ‘Wat zijn mijn ankers voor werkgeluk?’ en ‘Op welke plek in de organisatie functioneer ik het beste?’.

Neem contact met me op en leg je vragen aan me voor.

 

 

 

 

Waarom je presenteren met je unieke kwaliteiten je kansen op de arbeidsmarkt vergroot

 

In de USA was in 2020 een executive order nodig om verandering te brengen in het wervingsproces voor functies bij de Federal Government.

Een verandering in die zin dat de skills van een sollicitant zwaarder wegen dan diens diploma’s. Met als doel om op die manier te komen tot een meer inclusief en getalenteerder personeelsbestand.

De federale overheid wilde daarin een voorbeeld zijn voor de private sector. En moedigde werkgevers in die sector aan, om eens kritisch te kijken naar hun recruitmentproces. En na te denken over hoe initiatieven zoals bij de overheid, diversiteit kunnen bevorderen en hun personeelsbestand kunnen versterken.

 

In Nederland hebben we daarvoor geen executive order nodig. Door de krapte op de arbeidsmarkt voelen werkgevers zich genoodzaakt om bij werving en selectie functie-eisen bij te stellen. Bijvoorbeeld minder eisen te stellen aan specifieke opleidingen of aantal jaren werkervaring. En wat betreft arbeidsvoorwaarden toeschietelijker te zijn richting nieuwe medewerkers.

Wil je in 2023 werk maken van ander werk? Grijp je kans.

 

Functie-eisen in vacatures; staar je er niet blind op.

 

Hoe werkgevers hun selectieproces aanpassen aan de krappe arbeidsmarkt

 

‘Staar je niet blind op alle functie-eisen als je op zoek gaat naar je ideale baan. Ga liever op zoek naar werk waarin je unieke kwaliteiten tot hun recht komen.

Als je meer van mij gelezen of gehoord hebt, dan weet je dat ik daar een groot voorstander van ben en dat propageer.

Heb je zelf daar twijfels over of zie je dat als een utopie? Realiseer je dat je door de ontwikkelingen op de arbeidsmarkt de wind mee hebt.

Werkgevers staan te springen om nieuwe medewerkers. En door de krapte op die arbeidsmarkt moeten ze zich wel aanpassen, willen ze mensen aan zich kunnen binden.

Onderzoek onder 4500 werkgevers laat zien dat in 2022 in 32% van de gevallen werkgevers de functie-eisen aanpasten om te voorzien in moeilijk vervulbare vacatures. En in 39% van de gevallen pasten ze arbeidsvoorwaarden aan, zoals salaris, thuiswerken, flexibele werkuren.

Daarbij is het goed om te weten, dat het ook in 2023 voor werkgevers moeilijk blijft om vacatures in te vullen. Vier op de tien werkgevers denken dat het in 2023 zelfs moeilijker wordt om vacatures in te vullen dan in 2022.

Voor jou als professional biedt dat volop kansen.

 

 

Je overtuigend presenteren met jouw kwaliteiten

 

Veel mensen die niet tevreden zijn met het werk dat ze nu doen, hebben niet door dat hun ideale baan voor het grijpen ligt.

Juist nu met de krapte op de arbeidsmarkt.

Ze hebben behoefte aan verandering, maar weten niet hoe ze die kunnen realiseren. Ze denken dat ze geen kans maken op banen, omdat ze functie-eisen zien staan in vacatureteksten waar ze misschien niet aan voldoen.

Maar juist nu zijn diploma’s en getuigschriften steeds minder bepalend op de arbeidsmarkt. Wat je als sollicitant in de praktijk kunt met jouw unieke kwaliteiten, daar gaat het om.

Alleen weten wat je unieke kwaliteiten zijn is daarbij niet genoeg. Je moet ook in staat zijn om je met je kwaliteiten overtuigend te presenteren. Je moet aannemelijk kunnen maken dat je over de benodigde kwaliteiten beschikt.

Maak daarom je kwaliteiten tijdens gesprekken met een potentiële werk- of opdrachtgever heel concreet: Ben je heel analytisch en is dat belangrijk in de functie waarvoor je opteert? Geef dan drie voorbeelden die bewijzen dat je heel analytisch bent. Zo kun je werkgevers overtuigen van jouw geschiktheid voor de beoogde functie, ook al heb je er geen ervaring mee.

 

 

Wees je bewust van wat belangrijk voor je is en durf te onderhandelen

 

Stel je niet afhankelijk op.

Zorg om te beginnen dat je zelf helder hebt waar jouw voorkeuren naar uitgaan en met name wat jij écht nodig hebt om goed te gedijen in je werk.

Denk bijvoorbeeld aan de wens om parttime of flexibel te werken, vrije dagen flexibel op te nemen, je inschaling qua salaris, opleidings- of doorgroeimogelijkheden, of welke arbeidsvoorwaarden dan ook.

Ga het gesprek daarover aan en durf te onderhandelen. Kun je wat betreft onderhandelen over je salaris nog wat tips gebruiken? Klik dan hier.

En heb je behoefte aan tips hoe je door goed onderhandelen een betere balans creëert tussen je werk en je privéleven? Die vind je hier.

 

 

 

Voel jij je nog onvoldoende toegerust om nu stappen te zetten in je loopbaan?

Maar wil je wel graag gebruik maken van de kansen die de huidige krappe arbeidsmarkt biedt?

Neem gerust contact met me op en leg je vragen aan me voor. Een oriënterend gesprek is kosteloos.

 

 

 

 

Waarom je niet moet leuren met wat je te bieden hebt op de arbeidsmarkt

 

Of het nu komt door de vakantieperiode waardoor menig ondernemer minder werk/omzet heeft, of door subsidieregelingen van de overheid, ik word met regelmaat lastiggevallen door mensen die denken mij hun product of dienst aan te moeten bieden.

Terwijl ik daar helemaal geen behoefte aan heb. Integendeel, ik merk dat ik daardoor geïrriteerd raak.

Zeker als ze voet bij stuk houden en me een paar dagen later nog een keer lastigvallen en als een soort deur-aan-deur verkoper figuurlijk ‘de voet tussen de deur houden’ om me te doen ingaan op hun aanbod en hun dienst of product af te nemen.

Het is goed om dat te ervaren. Want, ben jij eraan toe om stappen te zetten in je loopbaan en gesprekken te voeren met mensen uit organisaties die interessant voor je zijn? Je loopt het risico dat je in een vergelijkbare valkuil stapt. En gaat leuren met wat jij te bieden hebt op de arbeidsmarkt. En daarmee aan het vissen bent naar een baan.

Terwijl je hebt nagelaten om aan de weet te komen waar behoefte aan is.

Met als resultaat dat deuren voor jou gesloten blijven of dat je een antwoord krijgt als ‘Ik heb geen belangstelling’. (En wellicht als irritant wordt ervaren, waardoor je ook later niet meer welkom bent)

 

Aan de weet komen waar behoefte aan is, voordat je aanbod doet.

 

Voordat je komt met je aanbod, moet je eerst aan de weet komen waar behoefte aan is

 

Bij promotionele activiteiten schieten ondernemers vaak met hagel. Ze stoppen hun flyer of promokrantje bij iedereen in de brievenbus. Of ze sturen bulk promo e-mails naar een adressenbestand dat ze waar dan ook vandaan hebben.

In elk geval niet wetend of er überhaupt behoefte is aan hun aanbod.

Zo kreeg ik afgelopen week ook een paar e-mails:

 

Beste Marlène,

‘Online kwam ik je tegen als coach in de regio van Deventer.  Ik heb ook even een kijkje genomen op je website en het viel me op dat hier behoorlijk wat aandacht aan is besteed, complimenten!

In ons werk met coaches horen wij vaak dat online gevonden worden belangrijk is voor het binnenhalen van nieuwe klanten. Een belangrijk onderdeel hiervan is het invullen van je meta data. Ik zag dat je dit nog niet overal hebt gedaan op je website.

Bij ***** geven we online marketingtrainingen aan coaches. Je leert hoe je onder de aandacht komt bij je doelgroep en topposities haalt in Google. Via het STAP-budget krijg je tot wel €1.000,- vergoed van de overheid. Daardoor zijn een aantal trainingen zelfs gratis. Lees hier meer: *****

Ik bel je graag even om samen te onderzoeken of dit voor jou ook interessant kan zijn. Heb je volgende week dinsdag of donderdag tijd?’

 

Of:

 

Goedendag MEER WAARDE IN WERK,

Ik zocht vanochtend naar Coach in Zutphen op Google en merkte dat je niet op de eerste pagina staat met meerwaardeinwerk.nl.

Doordat je positie niet goed is in Google, mis je veel aanvragen en verkeer op je website van bezoekers en potentiële klanten. Bij ***** hebben we diverse bedrijven geholpen in het behalen van een goed website score en betere positie in Google.

Ben je deze of volgende week beschikbaar voor een kort gesprek?’

 

En vier dagen later, waarschijnlijk omdat ik nog geen reactie gegeven had:

‘Ik weet dat je het druk hebt en dat de kwestie je misschien uit het oog is ontglipt, dus ik wilde nog even terugkomen op mijn vorige mail. Heeft het zin om een kort gesprek over je website meerwaardeinwerk.nl te hebben?

Als dat zo is, antwoord dan gerust en laat mij weten wanneer ik je kan bellen.’

 

 

Een aantal tips naar aanleiding van e-mails van commerciële aanbieders

 

Heb je jouw antwoord op de vraag ‘Wat wil ik nu echt?’ en heb je het profiel van je ideale werk omschreven?

Dan ben je gereed voor de volgende stap: het doen van je onderzoek naar waar behoefte is aan mensen zoals jij. Zodat je met jouw aanbod op de behoeften in kunt spelen.

En niet, zoals bovenstaande aanbieders, met jouw aanbod komt terwijl je niet weet of daar behoefte aan is.

 

Mede geïnspireerd door bovenstaande e-mails, geef ik je graag een aantal tips hoe contact te leggen met organisaties die interessant voor jou zouden kunnen zijn:

 

1. Vraag niet naar een baan.

Ook al doe je je onderzoek in het kader van het verkennen van jouw mogelijkheden op de arbeidsmarkt, stap niet in de valkuil van vissen naar een baan.

Je bent je aan het oriënteren naar een volgende stap in je loopbaan. In het kader daarvan voer je gesprekken om te achterhalen of het beeld dat jij van specifieke opties hebt, overeenkomt met de realiteit. En of dat werk of zo’n functie bij jou past.

 

2. Doe grondig je vooronderzoek.

Goedendag MEER WAARDE IN WERK; Zo’n aanhef gebruik je niet. Even de website bekijken en de afzender had geweten wat mijn naam is.

En volsta niet met heer/mevrouw. Even speuren en dan heb je zo een naam gevonden.

Beste Marlène, is helemaal prima. Zelfs met het juiste accentteken, wat voor sommige mensen nog wel een opgave is.

 

3. Geef namen correct weer.

Voorkom spelfouten. Want als jij niet de tijd neemt en aandacht geeft aan juiste spelling van een naam, waarom zou de ontvanger dan wel tijd reserveren voor een gesprek met jou?

 

4. Trek niet te gauw conclusie op basis van onvoldoende informatie

Als de schrijver van de tweede e-mail gezocht had op ‘loopbaancoach Zutphen’, dan had hij mij op de eerste pagina gevonden.

Met specifieker zoeken krijg je specifiekere informatie boven water.

 

5. Zeg iets over wat je in positieve zin opvalt.

In het voorbeeld: Ik heb ook even een kijkje genomen op je website en het viel me op dat hier behoorlijk wat aandacht aan is besteed, complimenten!

Je potentiële gesprekspartner hoort graag wat je in positieve opvalt.

 

6. Lees je bericht nog even goed door op spel- , type- en stijlfouten, voordat je het bericht verstuurt.

Bijvoorbeeld: Een goed website score.

En probeer het niet mooier te zeggen dan het is. Bijvoorbeeld uit het oog is ontglipt. Zie je het voor je?

 

 

Tot slot

 

Wil je succesvol je ideale baan vinden of creëren, dan is het belangrijk om aan de weet te komen waar behoefte aan is. Wat werkgevers nodig hebben en wat ze willen.

En hoe dat correspondeert met wat jij te bieden en met het werk dat jij het allerliefste doet. Zodat jij de koppeling kunt maken tussen jouw behoeften en wensen en die van opdrachtgevers of werkgevers.

Meer tips over hoe je die ideale baan vindt of creëert lees je in de hoofdstukken 10 en 11 van mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?’ – Een loopbaanstrategie voor gedreven hbo’ers en academici die meer waarde willen realiseren in hun werk.

 

 

 

 

Hoe context en sociale structuren bedriegersgevoelens creëren

 

Kern van het imposter syndrome, of op z’n Nederlands het bedriegerssyndroom, is een negatief en kritisch zelfbeeld, dat een negatieve invloed heeft op het gedrag en de gevoelens van de mensen die het ervaren.

Misschien herken je het bedriegerssyndroom bij jezelf en heb je er last van.

Ik heb er al eerder over geschreven. Met name over hoe beschermingsmechanismen je steeds onzekerder maken en hoe je je impostergevoelens kunt overwinnen.

Lang werd het imposter syndrome afgeschilderd als een persoonlijkheidskenmerk. Als je er veel last van had, dan werd je zelfs gezien als een patiënt. Terwijl men steeds meer tot de bevinding komt dat de sociale context een cruciale rol speelt bij de ontwikkeling van bedriegersgevoelens.

En dat het zaak is om die context aan te pakken, in plaats van bedriegersgevoelens te bestrijden door te focussen op het individu dat er last van heeft.

 

Hoe context en sociale structuren bedriegersgevoelens creëren

 

Ont-medicalisering van het bedriegerssyndroom

 

Syndroom is in deze context een ietwat beladen term.

Over het algemeen wordt de term syndroom gebruikt voor een aantal symptomen die kenmerkend zijn voor een bepaald beeld. Vaak een ziektebeeld.

Beter passend is de term fenomeen. In de context van bedriegersgevoelens hebben we het dan over het bedriegersfenomeen.

In die term is in eerste instantie in 1978 ook door Clance en Imes over het fenomeen geschreven.

Later heeft die term plaatsgemaakt voor bedriegerssyndroom.

Die term suggereert dat er sprake is van psychologisch disfunctioneren van het individu. En als je aan die ziekte lijdt, dan ben je een patiënt en heb je behandeling nodig. Bijvoorbeeld in de vorm van psychotherapie.

Terwijl men nu steeds meer inziet, dat het probleem niet zozeer verankerd ligt in het individu, maar in de sociale context.

En dat het zaak is om stil te staan bij en te onderzoeken hoe context en sociale structuur die bedrieglijke gevoelens creëren. In plaats van onzekerheden van individuen te framen als een probleem dat voortkomt uit de individuen die er last van hebben.

En voor de aanpak van het probleem ook daarop te focussen.

Dus, het bedriegerssyndroom te ont-medicaliseren. Het niet meer te hebben over het bedriegerssyndroom, maar over het bedriegersfenomeen.

Het is geen ziekte, maar een verschijnsel dat zich voordoet. Omdat onze sociale contexten en sociale interacties ertoe leiden dat individuen hun capaciteiten en hun waarde in twijfel trekken.

Want de sociale context heeft grote invloed op hoe je over jezelf denkt en hoe je je voelt.

 

 

Hoe context en sociale structuren bedriegersgevoelens creëren

 

Je sociale context is van invloed op hoe je je voelt.

Zo kan bijvoorbeeld je plaats in de sociale hiërarchie een belangrijke rol spelen bij het al dan niet ontwikkelen van bedriegersgevoelens.

Denk bijvoorbeeld aan etnische minderheden, maar ook aan vrouwen in leidinggevende posities. Beiden hebben nog steeds te kampen met negatieve stereotyperingen.

Een ‘goede’ leider bijvoorbeeld heeft overwegend mannelijke eigenschappen. Terwijl vrouwen stereotyp eerder afgeschilderd worden als ‘sociaal gericht’ en ‘warm’. En dat zijn niet direct eigenschappen die traditioneel verwacht worden van een ‘goede’ leider.

Als reactie op die gender- en leiderschapstypering kun je je als vrouw al onzeker en misplaatst voelen als je zo’n leiderschapspositie hebt bereikt. Omdat de stereotyperingen laten zien, zowel direct als indirect, dat vrouwen niet of minder geschikt zouden zijn voor zo’n positie.

Wat dat betreft is het waardevol dat succesvolle vrouwen als voormailig First Lady Michelle Obama en Sheryl Sandberg, Chief Operating Officer bij Meta, kenbaar maken zich soms een bedrieger te voelen. En daardoor fungeren als rolmodellen, met name voor vrouwen.

 

Ook op de arbeidsmarkt zie je de sociale hiërarchie terug. In de zorg bijvoorbeeld zijn vrouwen nog steeds ondervertegenwoordigd bij de specialisten, maar oververtegenwoordigd in de verpleging. En ondervertegenwoordigd in de informatietechnologie, maar oververtegenwoordigd in human resources. Wat dat betreft kun je nog steeds spreken van mannen- en vrouwenberoepen.

De sociale hiërarchie komt overigens ook terug in de salariëring. Vrouwen krijgen met regelmaat minder betaald dan mannen in een vergelijkbare functie. Alsof ze minder geschikt zijn dan mannen voor betreffend werk?

Het verschil in salaris kan er in elk geval wel toe leiden dat vrouwen aan het denken worden gezet en dat ze hun positie in twijfel trekken. Waardoor ze gevoeliger zijn voor het bedriegersfenomeen.

 

 

Hoe sociale, interpersoonlijke interacties bedriegersgevoelens creëren

 

Onze dagelijkse interacties zijn doorspekt met signalen, die overbrengen hoe mensen zichzelf zien en vooral hoe belangrijk of hoezeer ze van waarde zijn.

Iedereen lijkt overtuigd van zichzelf, behalve jij.

Veel mensen beweren dat ze ergens goed in zijn, terwijl ze dat vaak niet zijn. En schatten zichzelf hoger of beter in, dan dat ze zijn.

Die sociale evaluatieve signalen hebben hun invloed op hoe je zelf je eigenwaarde beoordeelt. En beinvloeden zo je zelfrespect en je gevoel met betrekking tot jouw plaats binnen je groep of context. Of je die plaats waardig bent en écht verdient of niet.

Zo wordt de een bijvoorbeeld vaker om advies gevraagd of betrokken bij werkgerelateerde discussies dan een ander. Waardoor die laatste het gevoel kan krijgen dat die minder waard is. Wat zijn effect heeft op hoe je kijkt naar jezelf.

Overigens kan het tegenovergestelde je ook overkomen. Dat je wordt benaderd en behandeld op manieren die suggereren dat je je plaats binnen je groep of context waardig bent. Terwijl je zelf daar heel erg je twijfels over hebt. En bang bent om door de mand te vallen.

 

 

Tot slot

 

Ik zie het als winst dat het bedriegersfenomeen niet langer gezien wordt als een dysfunctioneel syndroom, verankerd in een individu.

Maar in plaats daarvan als een psychologische reactie op een dysfunctionele context.

En herken je symptomen van het fenomeen in jezelf?

Daar is niks mis mee. Ik denk dat vrijwel iedereen, ikzelf incluis, momenten heeft dat hij zich afvraagt ‘Ben ik wel zo goed als ik denk dat ik ben?’

Het is dan ook geen wonder dat ik mijn exemplaar van het boek ‘F*ck die onzekerheid’, geschreven door Vreneli Stadelmaier, zo vaak uitleen aan klanten.

 

 

En vind je het moeilijk om om te gaan met belemmeringen en beperkende overtuigingen?

Kun je wel wat tips gebruiken voor meer zelfvertrouwen waardoor je je kansen op de arbeidsmarkt vergroot?

Lees hoofdstuk 12 uit mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?

 

 

 

 

 

Hoe een paar uur extra werken voor iedereen winst oplevert

 

Een paar dagen geleden belde ik met onze dochter. Zij woont samen met haar gezin al een aantal jaren in Californië. We spreken elkaar dus vooral online. De manier waarop ik een technisch akkefietje met de onlineverbinding even oploste, deed haar denken aan gesprekken met mensen uit haar netwerk. Verbaasd als ze is over hoeveel mensen vroeg willen stoppen met werken. Eerst een aantal jaren hard werken en veel geld verdienen, zodat je financieel onafhankelijk bent en dan lekker vroeg gaan genieten van het vrije, blije leven en je pensioen.

Kennelijk kan ze het dan niet nalaten om met haar moeder in gedachten, te vertellen hoe het ook anders kan. Dat je met plezier je werk doet, energie krijgt van je werk, voldoening ervaart en al met al je werk zo betekenisvol voor je is, dat je lekker doorgaat met je werk.

 

Dat doet me denken aan het probleem van de krapte op de arbeidsmarkt. En de factoren die daarbij een rol spelen.

Je bent dan gauw geneigd om te denken aan vergrijzing, waardoor minder mensen beschikbaar zijn voor de arbeidsmarkt. Maar volgens Geert-Jan Waasdorp is het grootste probleem in de huidige krappe arbeidsmarkt niet dat de mensen er niet zijn. Die zijn er namelijk wél, meer dan ooit. Het probleem is dat de mensen die er zijn, zorgen voor onvoldoende economisch aanbod.

Maar hoe komt dat dan?

 

Nederland als kampioen parttime werken

 

Nederland is koploper in parttime werken

 

Het gemiddelde aantal werkuren per week is 29.

Het zal je niet verbazen dat het vooral de vrouwen zijn die parttime werken. Zeven op de tien vrouwen in ons land werken tussen de 12 en 32 uur. En ook steeds meer mannen hebben tegenwoordig een parttimebaan.

Bovendien zijn de deeltijdbanen vaak erg klein. Bijvoorbeeld in het onderwijs en in de zorg en dat zijn met name sectoren met veel krapte.

In een publicatie van SERmagazine komt naar voren dat de helft van de zorgmedewerkers minder dan 25 uur per week werkt.

Stel je eens voor, welke winst het oplevert als in een grote organisatie tientallen medewerkers bijvoorbeeld van 18 uur naar 21 of 22 uur gaan. Dat levert niet alleen winst op met betrekking tot het oplossen van de personeelskrapte, maar ook breder.

Denk bijvoorbeeld aan financiële zelfredzaamheid van werknemers, grotere betrokkenheid bij de organisatie, meer medewerkerstevredenheid en daardoor minder uitval.

Want zeg nu zelf, in hoeverre zou je je meer betrokken voelen bij de organisatie als je meer uren zou werken, meer taken naar je toegeschoven krijgt, of kunt pakken, aansluitend bij jouw talenten en de richting waarin je je wilt ontwikkelen? En als jouw werkgever graag in jouw ontwikkeling wil investeren omdat je gezien wordt als een waardevolle kracht?

Met een kleine parttime baan is dat vast anders.

 

 

Maatschappelijke trends die zorgen voor minder economisch aanbod

 

Waar een volle baan lang betekende dat je veertig uur beschikbaar was voor jouw werkgever en 40 uur ook de norm was, is een werkweek van 36 of 32 uur nu heel gangbaar. En wordt een baan van die omvang ook niet echt gezien als een parttimebaan.

Die paar uurtjes minder werken leiden niet direct tot krapte op de arbeidsmarkt. En zoals gezegd, ook de vergrijzing is niet hét probleem.

Vergrijzing is volgens de eerdergenoemde Geert-Jan Waasdorp wel een factor die een rol speelt, maar is niet dé oorzaak van de krapte op de arbeidsmarkt.

Hij ziet een aantal maatschappelijke trends die er met name voor zorgen dat er minder aanbod is.

Om te beginnen is er weinig activiteit op de huidige arbeidsmarkt. Weinig mensen zijn actief op zoek naar banen en vacatures. Werkgevers, al dan niet in de vorm van hun recruiters, moeten actief op zoek naar potentiële werknemers.

Ook blijkt het voor organisaties niet altijd makkelijk om werknemers vast te houden. Van alle starters in de zorg verlaat bijvoorbeeld 43% binnen twee jaar (teleurgesteld) de sector. Binnen het onderwijs is het verloop van jonge mensen eveneens heel groot. Zo zei bijvoorbeeld een van mijn coachklanten: ‘Het werken met de kinderen vond ik heel leuk, maar die ouders………’.

Bovendien is opscheppen over hoeveel uur je werkt er steeds minder bij. Ik heb de indruk dat het eerder als ‘sneu’ wordt ervaren als je je moet profileren met het aantal uren dat je werkt. Minimaal werken en maximaal leven; dat is steeds meer het devies.

En in het verlengde van minimaal werken en maximaal leven Financial Independent Retire Early (FIRE), of Work Less (WL); eerder stoppen met werken of minder gaan werken zodat je kunt doen waar je gelukkig van wordt.

Alsof je in je werk niet kunt doen waar je gelukkig van wordt, denk ik dan.

Een andere trend die past bij het bovenstaande is de groei van het aantal zzp’ers. Vanuit de gedachte dat je als zzp’er in minder uren dan in loondienst, het benodigde geld kunt verdienen om maximaal te kunnen leven.

 

 

Betekenisvol en waarde(n)vol werk als bijdrage om de krapte op de arbeidsmarkt terug te dringen

 

De SER doet in een van haar publicaties een aantal aanbevelingen om de krapte op de arbeidsmarkt terug te dringen. Kort samengevat komen die aanbevelingen neer op betere organisatie van het werk, minder regeldruk en goed werkgeverschap.

Maar ook als individu, als werknemer, kun je je bijdrage leveren.

In mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?’ heb je wellicht gelezen dat lang niet iedereen zijn werk als zinvol ervaart. Misschien zelfs tot de conclusie komt dat zijn baan in wezen een onzinbaan is. Ik hoor dat met enige regelmaat van mijn coachklanten. Bijvoorbeeld iemand die naar zijn zeggen toezicht houdt op het toezicht of een clusterleider in de zorg die een deel van zijn taken ervaart als bullshit.

Ervaar jij je werk als bullshit?

Ga de confrontatie aan met jezelf en maak werk van voor jou zinvol werk. Dat is werk waar je ’s ochtends graag je bed voor uit komt, waar je energie van krijgt en waar je tijd en aandacht aan wilt besteden.

Het is werk dat past bij jouw persoonlijke missie en de bijdrage die jij wilt leveren met wat je doet in je werk. En werk dat past bij jouw kwaliteiten en waarin je jouw kwaliteiten verder kunt ontwikkelen. Dat alles in een omgeving die optimaal bij jou past.

Als je dat werk kunt doen, dan geeft je dat de energie om er vol voor te gaan. Rekening houdend met wat naast werk belangrijk voor je is. Zodat er een gezonde balans is tussen je werk en je leven naast je werk.

Wat dat betreft kan ik je het kijken van de nieuwste serie van Borgen aanbevelen. De politiek beheerst het leven van Birgitte Nyborg, maar zonder haar werk kan ze niet. Zelf zegt ze: ‘Als ik niet negentien uur per dag werk, wie ben ik dan?’

Voor mij klinkt dat ongezond; een schoolvoorbeeld van onbalans.

Werk is een betekenisvol deel van je leven. Werk is niet je leven.

 

 

Tot slot

 

Het is mijn missie als loopbaancoach om jou te begeleiden naar werk dat voor jou betekenisvol en waarde(n)vol is.

Je zult ervaren dat mooi werk niet alleen jou ten goede komt, maar ook jouw omgeving en jouw werk- of opdrachtgever. En nog breder, een bijdrage levert aan het terugdringen van de krapte op de arbeidsmarkt.

 

Laat het me horen als je hulp kunt gebruiken op jouw pad naar mooi werk.

Via e-mail ([email protected]) of telefoon (06-54762865/ 0575-544588).

 

 

 

Handreikingen voor de juiste interviewtechniek om succesvol onderzoek te doen naar behoeften op de arbeidsmarkt en behoeften boven water te krijgen

 

In een vorig artikel heb je kunnen lezen dat de attitude van de nieuwsgierige onderzoeker de juiste attitude is om succesvol je onderzoek te doen naar behoeften op de arbeidsmarkt en verborgen banen boven water te krijgen.

Wil je succesvol onderzoek gesprekken voeren, dan is die attitude cruciaal.

De tweede component voor succesvol onderzoek doen naar behoeften op de arbeidsmarkt is de juiste interviewtechniek.

Die kun je overigens, net als de attitude van de nieuwsgierige onderzoeker heel goed oefenen. In mijn trajecten doe je dat door je onderzoek te doen naar iets dat jou interesseert, maar dat niet direct gericht is op werk. Ik noemde dat al in een vorig artikel.

In dit artikel geef ik je een aantal handreikingen voor de juiste interviewtechniek om succesvol jouw onderzoek gesprekken te voeren.

Deels hebben de handreikingen betrekking op een goede voorbereiding, deels op het gesprek zelf.

 

Hoe je door de juiste interviewtechniek verborgen banen boven water krijgt

 

Voordat je daadwerkelijk gaat interviewen; bepaal welke sector interessant voor je is en breng algemene kenmerken van die sector in kaart

 

Zorg dat je die algemene kenmerken boven water krijgt door het doen van je achtergrondonderzoek, bijvoorbeeld door deskresearch op internet.

Wat zijn ontwikkelingen in de sector? Wat zijn de uitdagingen waarmee de sector geconfronteerd wordt? En wat zijn actuele problemen en mogelijk grote problemen die in het verleden speelden?

Zo verschilt bijvoorbeeld de invloed van automatisering en robotisering sterk per sector. Overigens ook per beroepsgroep.

De financiële dienstverlening heeft bijvoorbeeld al veel gemerkt van digitalisering en automatisering. En er zijn al veel banen verdwenen in administratieve beroepen.

En wat te denken van de ontwikkeling betreffende big data en het Internet of Things (IoT). Door de groei van mogelijkheden voor het analyseren van data over werkprocessen, producten en klanten kunnen bedrijven gerichter opereren. Bijvoorbeeld bij het invoeren van lean manufacturing.

En kan de marketing beter worden afgestemd op de potentiële klant. Kunnen leveranciers met hun werkprocessen direct aansluiten op klantbehoeften en maken big data het mogelijk logistieke processen beter te plannen.

Zorg dat je op de hoogte bent van ontwikkelingen in de sector waar jouw interesse naar uitgaat, innovaties en best practices

 

 

Bepaal welke bedrijven/ organisaties binnen de sector met name interessant voor je zijn en doe je deskresearch naar die bedrijven.

 

Ga bij de selectie van bedrijven uit van de criteria die je hebt geformuleerd, als afgeleide van jouw ideale werk.

Dat betekent ook dat je kijkt naar werk in relatie tot wat naast werk voor jou belangrijk is, dus jouw persoonlijke missie.

 

Doe jouw deskresearch naar de geselecteerde bedrijven, net als een onderzoeksjournalist.

Wat zijn de ontwikkelingen binnen het specifieke bedrijf? Actueel, maar ook in het verleden en recentelijk? Zit het bedrijf misschien nog in de overgang van een kleine, familiaire organisatie naar een grotere professionele organisatie met knelpunten en uitdagingen van dien?

Is het bedrijf gefuseerd met andere bedrijven? Hoe is dat gegaan? Is het financieel gezond? Hoe zit het bedrijf in de markt? Zit er sinds kort een nieuw management? Aan welke organisaties waren die managers eerder verbonden?

 

 

Bedenk vanuit jouw expertise vragen voor jouw onderzoek gesprek voor elke specifieke geselecteerde organisatie

 

Doelstelling van jouw vragen is het boven water krijgen van problemen waarvoor jij van meerwaarde, van betekenis kunt zijn.

Het helpt, als je op basis van je deskresearch komt tot hypotheses met betrekking tot mogelijke uitdagingen, problemen waarvoor de organisatie zich gesteld ziet. En waarvoor jij de oplossing kunt zijn.

Door jouw interviewtechniek kun je toetsen of jouw hypothese juist is en zo ja, in hoeverre dat zo is. Concreet denk ik daarbij aan het stellen van jouw vragen, aandachtig luisteren, samenvatten en doorvragen op de informatie die op tafel komt.

Belangrijk is dat je een helder beeld krijgt van wat er speelt, zodat je in kaart krijgt waar jij een bijdrage aan kunt leveren.

Zijn de behoeften niet manifest, zorg dat je latente behoeften boven water krijgt. Dat doe je door vanuit jouw expertise de juiste vragen te stellen.

Zoals je, als je al jaren in je huis woont, bij wijze van spreken de barsten in een plafond of de kale verf of de gedateerde badkamer of keuken niet meer ziet, zo zien mensen in organisaties vaak ook niet wat jij als buitenstaander wél ziet.

Bijvoorbeeld dat er efficiënter gewerkt kan worden en niet langer tijd wordt verspild aan het steeds weer uitvinden van het wiel. Of dat onbegrip en ontevredenheid bij klanten aangepakt kunnen worden door betere samenwerking en communicatie binnen het bedrijf en meer duidelijkheid over een bepaalde service en bijbehorende deliverables.

Jij met jouw expertise en komend van buiten de organisatie, kunt door het stellen van de juiste vragen de vinger op de zere plek leggen. En behoeftes manifest maken, die latent wel aanwezig waren, maar niet als zodanig werden gevoeld.

 

 

Ben in het gesprek zelf goed voorbereid, zakelijk, maar laat voortdurend je passie blijken en blijf in je onderzoekende houding

 

Je laat jouw passie blijken door de vragen die je stelt, jouw attitude en jouw enthousiasme.

Het effect daarvan zal zijn dat mensen graag met je verder willen praten. In een vervolggesprek en op uitnodiging van de organisatie kun je dan komen met jouw plan, jouw voorstel hoe jij voor de organisatie van betekenis kunt zijn.

Wees in een eerste gesprek een beetje terughoudend met betrekking tot wat jij voor het bedrijf zou kunnen betekenen. Ook al komen er gelijk ideeën in je op. Ventileer je ideeën niet voordat je zaken goed hebt uitgedacht en met een doordacht voorstel kunt komen. Realiseer je ook dat als jij in een eerste gesprek al met allerlei oplossingen komt, dat arrogant over kan komen.

Nodigt de organisatie je niet spontaan uit voor een vervolggesprek, durf dan zelf het initiatief daartoe te nemen. En kijk of je daarvoor alvast een vervolgafspraak kunt maken.

 

 

Tenslotte: maak je bij het doen van je onderzoek niet afhankelijk van één bron

 

Ga niet af op de verhalen, de indrukken, het oordeel van één persoon. Voer meer dan één gesprek in een organisatie en met diverse professionals. En als je de gelegenheid hebt, loop mee, neem zelf waar, maak mee hoe het reilt en zeilt in het bedrijf en voel hoe dat is.

Op basis van alle indrukken kun jij vervolgens een passend voorstel uitwerken met betrekking tot hoe jij voor de organisatie van betekenis kunt zijn.

Dat voorstel presenteren en jouw ideale baan creëren.

 

 

 

Zoals ik al aangaf, onderzoek doen naar behoeften op de arbeidsmarkt is niet voor iedereen gemakkelijk.

Begeleiding, goed op de rails gezet worden, focus houden en ondersteuning op momenten dat het even tegen zit, helpen daarbij.

Neem gerust contact met me op om de mogelijkheden daartoe te bespreken. Dat kan via deze link.

 

Tien tips die je helpen om de vaart erin te houden en te blijven vertrouwen op jezelf, ook al duurt het werk-vind-proces langer dan je dacht

 

Sta je aan het begin van je werk-vind-proces, dan ligt voor je gevoel een wereld aan mogelijkheden voor je open.

Dat is ook zo.

Helaas heb je soms een lange adem nodig om die mogelijkheden echt te pakken. Zeker als je traditioneel solliciteert.

De kans is dan heel groot dat je een aantal keren wordt afgewezen.

Dat is niet goed voor je zelfvertrouwen. Mogelijk wordt je gevoel van eigenwaarde flink onder druk gezet. Het is dan de kunst om positief en gemotiveerd te blijven en door te zetten.

Baanverwerving kost over het algemeen tijd. Je werk-vind-proces kan weken, zelfs maanden duren. Dat hangt ook af van het vakgebied en het werkveld waarin je iets zoekt. En van het niveau waarop je binnen wilt komen.

Het werk-vind-proces kost zoveel tijd als het kost. Helaas kun je niet met een toverstokje zwaaien en zo zorgen dat het ideale werk voor jou voor het grijpen ligt. Hoe graag je dat ook zou willen.

 

In mijn artikel geef ik je tien tips die je helpen om de vaart erin te houden en te blijven vertrouwen op jezelf, ook al duurt het werk-vind-proces langer dan je dacht.

 

Hoe je positief en gemotiveerd blijft in je werk-vind-proces

 

1.  Formuleer doelen voor je werk-vind-proces

 

Zie je werk-vind-proces als een project met SMART doelen.

Bepaal voor jezelf hoeveel uur per week je wilt focussen op je werk-vind-proces. En hoeveel uur per dag en welke dagen van de week.

Hoeveel uren wil je besteden aan specifieke taken als afgeleide van de doelen, die je voor jezelf hebt geformuleerd?

Je wilt bijvoorbeeld 10 uur per week besteden aan netwerken. En met vijf mensen contact hebben.

Op die manier helpen wekelijkse taken en doelen je om gefocust te blijven en de vaart erin te houden.

 

 

2.  Zie werk maken van werk als jouw fulltime baan

 

Werken aan werk is ook werken.

Voordat je begint aan je dag, fris je zelf op alsof je naar je werk gaat.

Zorg voor routine met betrekking tot werk maken van werk. Start bijvoorbeeld met je e-mail. Ga mensen bellen. Zoek dan naar passende vacatures. Besteed de middag, al dan niet met lunch, aan netwerken met anderen. En doe je onderzoek naar waar mensen zoals jij nodig zijn. En waar dus kansen liggen voor jou.

 

 

3.  Kijk nog eens kritisch naar je cv en je LinkedIn profiel

 

Heb je al een poos je cv niet geüpdatet of levert het niet het resultaat op dat je had gewenst, stel het dan bij. 

Hetzelfde geldt voor je LinkedIn profiel.

Als je dat doet, dan heb je sterkere tools in handen voor je werk-vind-proces. Een goed cv en een goed profiel op LinkedIn geven je bovendien meer zelfvertrouwen.

 

 

4.  Ga netwerken

Sluit je aan bij netwerkclubs voor werkzoekenden.

JobOn is een heel bekende.

Daarnaast zijn er ook netwerken voor baanzoekers in specifieke leeftijdscategorieën en regionaal georiënteerde netwerken.

 

Naast participeren in netwerkclubs voor baanzoekers, is netwerken in het algemeen dé manier om aan een mooie baan te komen.

Die manier is effectiever dan reageren op vacatures of je afhankelijk opstellen van recruiters.

Bovendien helpt netwerken je om gemotiveerd te blijven. Als jij het gesprek aangaat met mensen uit het werkveld waarin jij graag wilt werken, dan voelt dat al als komen in de richting van je doel. Vooral omdat je door te netwerken daar al contacten krijgt.

 

 

5.  Doe iets naast werk maken van werk

 

Zeker als je je werk-vind-proces als taai ervaart.

Ga er iets naast doen, zodat je je vaardigheden op peil houdt. Of juist nieuwe vaardigheden leert, die je helpen in de richting van je doel.

Ga vrijwilligerswerk doen. Neem een parttime baan of volg een opleiding of een cursus.

Het kan je een duwtje in de rug geven of inspireren om gemotiveerd te blijven. Bovendien kun je dat werk, of die activiteit op je cv zetten. Zo voorkom je dat je een gat krijgt in je cv.

En beloon jezelf door van tijd tot tijd iets leuks ter ontspanning te doen.

 

 

6.  Voorkom klagen, mopperen, je negatief uitlaten over je werk-vind-proces

 

Laat je bijvoorbeeld niet denigrerend uit over een vroegere werkgever of collega.

Of geef niet iemand anders de schuld van het feit dat jij nu zonder werk zit. Ook al ben je op een vervelende manier weggegaan bij je laatste werkgever.

Neem je verantwoordelijkheid voor je acties en interacties en laat je opbouwend uit in plaats van iets af te breken.

 

 

7.  Vat niet alles persoonlijk op

 

Realiseer je dat je bij traditioneel solliciteren een van de honderd of misschien nog meer sollicitanten kunt zijn.

Vat het dan ook niet persoonlijk op, als je niet uitgenodigd wordt voor een gesprek of de baan niet krijgt. Afgewezen worden wil dus niet zeggen dat er met jou iets mis is.

Misschien heb je pech en is er iemand met net iets betere kwalificaties dan jij. Of is er iemand met wie men een betere klick heeft dan met jou.

 

 

8.  Pas op met het maken van je eigen interpretaties

 

Denk niet dat je alles weet over wat er achter de schermen gebeurt.

Ga daarover niet speculeren. Maak ook niet je eigen interpretaties. Misschien heb je het helemaal mis en maak je je onterecht zorgen. Of koester je valse hoop.

Laat het los.

 

 

9.  Weet waar je mee bezig bent en stel indien nodig bij

 

Werk je gestaag aan het verwerven van een baan? Volg je je leads op tijd op? Netwerk je en ontmoet je mensen die een goede connectie voor je kunnen zijn?

Of is het nodig om je plannen bij te stellen?

 

 

10.  Zorg dat je iemand hebt die je op het goede spoor houdt

 

Nog mooier is het, als je iemand hebt aan wie je verantwoording moet afleggen.

Dat kan een werkvindmaatje zijn, maar ook een loopbaancoach.

Het moet in elk geval iemand zijn die jou ook gemotiveerd houdt. En die jou op moeilijke momenten net even dat steuntje in de rug geeft of dat duwtje, zodat jij weer door kunt pakken.

Dat geeft jou de kracht om positief en gemotiveerd te blijven in jouw werk-vind-proces. Zodat jij het werk kunt realiseren dat jij voor ogen hebt.

 

 

 

Kun jij wel wat ondersteuning bij de baanverwerving gebruiken?

Lees mijn aanbod ‘Succesvol je ideale baan realiseren en neem contact met me op.