Tag Archief van: kansen op arbeidsmarkt

Waarom je in de communicatie je werkprofiel niet te smal moet maken met lieverkoekjes

 

Lieverkoekjes worden hier niet gebakken’; misschien heb jij die uitdrukking ook weleens gehoord. Mogelijk in je jeugd. Of misschien gebruik je die zelf af en toe als ouder of als je werkt met jonge jeugd.

Het is een uitdrukking die gebruikt wordt als iemand niet tevreden is met wat men hem geeft. En zegt liever iets anders te willen hebben. Of te doen.

Ik kan me die uitdrukking goed herinneren uit mijn jeugd.

In mijn coachtrajecten heb ik het af en toe ook over lieverkoekjes. En wel als we het hebben over het profiel van je ideale werk. Want in je profilering naar buiten toe is het niet slim om je te veel te profileren met je nice to haves, je lieverkoekjes. Lees waarom.

 

Met lieverkoekjes verklein je je kansen op de arbeidsmarkt

 

Wil je als werkgever sollicitanten binnenhalen: maak in vacatureteksten onderscheid tussen ‘musthaves’ en ‘nice to haves’

 

In een artikel in NRC las ik tips om als werkgever een vacaturetekst zo aantrekkelijk mogelijk te maken en sollicitanten binnen te halen.

Een van die tips is om in een vacaturetekst onderscheid te maken tussen musthaves en nice to haves. Om te beginnen bevordert dat de leesbaarheid. Maar niet alleen dat. Het is ook belangrijk voor de diversiteit.

Want zoals in het betreffende artikel ook naar voren komt: eerder dan mannen zijn vrouwen geneigd om niet te reageren als ze niet aan álle punten voldoen.

Dat herken ik bij mijn coachklanten. Mannen denken over het algemeen makkelijker dat ze iets wel kunnen, ook al hebben ze er nog geen ervaring mee. Zij laten zich in vergelijking met vrouwen niet zo snel afschrikken door wat in een vacaturebeschrijving gevraagd wordt.

Wil je nog eens lezen wat ik in een van mijn vorige artikelen daarover schreef, klik dan hier.

 

 

Ook als je focust op ander werk is het goed om in eerste instantie te focussen op de ‘musthaves’ en niet op de ‘nice to haves’, de lieverkoekjes

 

Daarbij maakt het niet uit of je wilt werken in loondienst of als zelfstandige.

In mijn coachtrajecten kom je tot een omschrijving van het profiel van je ideale werk als antwoord op drie vragen: ‘Wat wil ik?’, ‘Waar wil ik dat?’ en ‘Wat is verder daarbij voor mij belangrijk?’.

Zoals het voor een werkgever goed is om in vacatureteksten onderscheid te maken tussen musthaves en nice to haves, zo is het in jouw presentatie van het werk dat je wilt doen, goed om een vergelijkbaar onderscheid te maken in criteria met betrekking tot werk.

Maak je profiel niet te smal. Want doe je dat wel, dan verklein je je kansen. In die zin dat je met een smal profiel het risico loopt dat slechts een beperkte groep potentiële werkgevers of opdrachtgevers zich aangesproken voelt. Want een smal profiel kan al gauw de indruk oproepen dat je veel eisen hebt: ‘die heeft veel noten op haar zang’.

Met name in het antwoord op de vraag ‘Wat is verder daarbij voor mij belangrijk?’ zitten over het algemeen de lieverkoekjes. Bijvoorbeeld werkplek/kantoor op fietsafstand, deels thuiswerken of in een kantoortje in de stad, goede koffie, parkeergelegenheid, flexibiliteit in werktijden en locatie, budget voor persoonlijke ontwikkeling.

 

 

Wat een en ander betekent voor jouw profilering en jouw besluitvorming

 

Mijn advies is om bijvoorbeeld op LinkedIn bij ‘info’ met name te beschrijven voor wat voor werk je beschikbaar bent en waar je dat werk zou willen doen. Bij dat laatste punt denk ik aan jouw favoriete kennis- of vakgebied en jouw favoriete werkveld en soort organisatie.

Beperk je dus in je profilering tot een antwoord op de eerste twee vragen met betrekking tot het profiel van je ideale werk: ‘Wat wil ik?’ en ‘Waar wil ik dat?’.

Dat betekent niet dat wat je opgeschreven hebt als antwoord op de vraag ‘Wat is verder daarbij voor mij belangrijk?’ niet waardevol is. En niet meegenomen hoeft te worden in je besluitvorming. Het is zeker wel waardevol, maar lang niet in alle gevallen musthave. Het is aan jou om afwegingen te maken of een voorwaarde of criterium een musthave is of meer een lieverkoekje.

En wellicht kun je ook criteria min of meer tegen elkaar wegstrepen.

 

 

 

Heb je nog geen goed beeld van het werk dat je zou willen doen?

Lees mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?’.

 

En kun je wel wat hulp gebruiken om te komen tot een antwoord op de vraag ‘Wat wil ik nu echt?’

Leg contact met me. Graag maak ik tijd voor je vrij om jouw vragen te beantwoorden.

 

 

 

 

Hoe je persoonlijkheid duurzame inzetbaarheid kan bevorderen of belemmeren en wat de Meer Waarde Benadering daarin voor jou kan betekenen 

 

In mijn vorige artikel heb je gelezen dat het belangrijk is dat je zelf investeert in persoonlijke en professionele ontwikkeling, zodat je interessant blijft voor werkgevers. En dus inzetbaar blijft.

In dat artikel beschreef ik een aantal elementen die bepalend zijn voor inzetbaarheid in werk.

Maar wist je dat inzetbaarheid ook te maken heeft met je persoonlijkheid, je karakter? En dat je persoonlijkheid duurzame inzetbaarheid kan bevorderen en belemmeren?

Hoe dat werkt en wat de Meer Waarde Benadering daarin voor jou kan betekenen, lees je in mijn artikel.

 

Wat duurzame inzetbaarheid te maken heeft met je persoonlijkheid

 

Hoe je persoonlijkheid duurzame inzetbaarheid kan bevorderen of belemmeren

 

Hoe komt het dat de een makkelijker meebeweegt met de ontwikkelingen op de arbeidsmarkt dan iemand anders?

En dus makkelijker inzetbaar is?

Dat kan te maken te hebben met de punten die ik in mijn vorige artikel heb genoemd. Maar zeker ook met loopbaanvaardigheden.

En los daarvan, ook louter met wie je bent als persoon. We hebben het dan over inzetbaarheid als karaktertrek.

 

Zo staat de een open voor veranderingen op het werk en de ander niet.

De een wil leren, herkent kansen en ziet veranderingen als kansen.

De ander wordt al moe en depressief bij de gedachte dat het allemaal anders gaat worden en ziet veranderingen eerder als bedreiging dan als een kans.

 

De een is veerkrachtig en optimistisch, de ander bekijkt de wereld door een sombere bril.

Mensen met werk- en loopbaanveerkracht zijn optimistisch over hun loopbaan. Zij benaderen het leven van de zonnige kant, hebben veel zelfwaardering en kunnen tegen een stootje.

 

De een is van nature meer proactief, de ander afwachtend en reactief.

Hoor je bij de eerste categorie, dan ben je geneigd om op eigen initiatief op zoek te gaan naar informatie. En op basis van die informatie de situatie naar je hand te zetten.

Hoor je bij de tweede categorie, dan ben je eerder geneigd om af te wachten hoe de situatie eruit gaat zien en wat men voor jou in petto heeft.

 

De een is ambitieus, de ander vindt het allang best, als hij maar werk heeft.

De ambitieuze stelt zichzelf doelen met betrekking tot zijn loopbaan en doet er alles aan om die doelen te realiseren.

 

De een heeft een duidelijke werkidentiteit, voor de ander is die diffuus.  

De persoon met de duidelijke werkidentiteit kan zichzelf in zijn loopbaan helder definiëren. Voor de ander is dat mistig.

 

 

Ambitieus zijn kun je leren

 

Ook al zijn we geneigd om karaktertrekken, persoonlijkheidskenmerken te zien als eigenschappen die aangeboren zijn. Je kunt daarin zeker wel leren en je ontwikkelen.

 

Ambitieus zijn kun je leren. Ook al denk je dat je niet ambitieus bent.

Misschien hoef je het zelfs niet te leren, maar komt het vanzelf als je een doel hebt waar je echt warm voor loopt. En dat je energie geeft om er vol voor te gaan.

 

Het hebben van een inspirerend doel zal je ambitieus maken.

Ik zie dat met regelmaat bij mijn coachklanten.

Als mijn coachklant gaande het traject een steeds helderder beeld krijgt van wat hij wil, dan maakt dat energie vrij om er echt voor te gaan. En eenmaal vrij, wordt die energie als het ware gekanaliseerd in de richting die hem voor ogen staat.

En hoe meer het doel je dan aantrekt, hoe krachtiger de energie die wordt vrijgemaakt.

 

 

Proactief zijn kun je leren

 

Ook al ben je niet zo proactief van jezelf, als je iets heel erg graag wilt, dan lukt het je om proactief te zijn en drempels te slechten.

Zeker als je gebruik kunt maken van een beproefde strategie als de Meer Waarde Benadering, zoals beschreven in mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?‘.

Ik vind het steeds weer mooi om te ervaren hoe mijn coachklanten, als ze eenmaal de eerste horde hebben genomen, hun plan ten uitvoer brengen. En gaan voor het realiseren voor hun doel.

Niet alleen met betrekking tot werk, maar ook daarbuiten.

 

 

Zelfverzekerd zijn kun je leren

 

Wil je jouw ambities realiseren, dan is het belangrijk dat je een helder beeld hebt van wat je te bieden hebt.

Waar jouw kwaliteiten liggen en welke kwaliteiten van jezelf je het liefste inzet in het werk dat je doet.

Dat sterkt je zelfvertrouwen, ook al ben je van nature misschien niet zo’n zelfverzekerd type.

Zeker als je ook voorbeelden kunt noemen waaruit blijkt dat je bepaalde kwaliteiten hebt. Dat sterkt niet alleen jezelf, maar helpt je ook om je overtuigend te presenteren.

Beide factoren vergroten de kans dat je écht realiseert wat je voor ogen hebt. Want waarom zou je eraan beginnen als je denkt dat het je toch niet gaat lukken?

 

 

Door een positieve bril kijken naar de arbeidsmarkt kun je leren

 

De arbeidsmarkt is rooskleuriger dan wat je denkt op grond van het aantal vacatures.

Maak je de Meer Waarde Benadering eigen en er gaat een wereld aan mogelijkheden voor je open.

Je weet vast dat 70% van de baanopeningen onder water zit. En dus niet direct zichtbaar is.

Heb je van nature misschien een wat pessimistische kijk op je mogelijkheden, de arbeidsmarkt biedt met de Meer Waarde Benadering ook voor jou meer mogelijkheden dan je denkt.

Als je ze boven water krijgt.

 

 

Tenslotte

 

Laat je dus niet weerhouden door je persoonskenmerken en karaktertrekken. En denk al helemaal niet ‘ik ben nu eenmaal zo’.

Realiseer je dat karakter en persoonlijkheid geen absolute, vaste gegevens zijn.

Ze zijn ontwikkelbaar.

 

 

 

Heb je geen helder beeld van wat je wilt en van wat je te bieden hebt?

Zou je graag meer zicht hebben op je mogelijkheden en de arbeidsmarkt proactiever willen benaderen?

 

Bel (0575-544588/ 06 54762865) of e-mail ([email protected]) me gerust voor het maken van een afspraak voor een oriënterend gesprek.

 

 

 

 

Wat aanpassingsvermogen betekent, wil je succesvol zijn in je loopbaan

 

Je hele werkleven voor eenzelfde werkgever werken? Misschien ook nog in dezelfde functie?

Af en toe komt het nog voor, maar het wordt steeds zeldzamer.

De wereld van werk zit niet langer zo in elkaar. En ik denk, wij als werkenden ook niet meer. Tenminste steeds minder.

Deels moeten we ook wel. Want een baan en een loopbaan zijn steeds moeilijker voorspelbaar. Een baan en een loopbaan zijn onzekerder geworden en moeten voortdurend worden bijgesteld. Wil je tenminste succesvol zijn in je loopbaan.

Ook wordt een loopbaan steeds meer gezien als een verantwoordelijkheid van de individuele werknemer. In het gunstigste geval, een gedeelde verantwoordelijkheid van werkgever en werknemer.

Wellicht heb je dat zelf al ervaren.

Wil je succesvol zijn in je loopbaan, dan moet je bereid zijn om je te ontwikkelen en beschikken over aanpassingsvermogen.

Wat dat aanpassingsvermogen betekent voor jou als werkende, lees je in mijn artikel.

 

Succesvol zijn in je loopbaan; een kwestie van ontwikkelbereidheid en aanpassingsvermogen

 

Wil je succesvol zijn in je loopbaan, ga er dan van uit dat je loopbaan niet te voorspellen is

 

Banen en loopbanen zijn namelijk steeds meer onvoorspelbaar.

Ook al heb je bijvoorbeeld een contract voor onbepaalde tijd, daarmee ben je nog niet zeker van een baan.

Je zou kunnen zeggen dat juist verandering en flexibiliteit de enige kenmerken van organisaties, beroepen en functies zijn, die met een grote mate van zekerheid te voorspellen zijn.

Bij het zetten van vervolgstappen in je loopbaan, kun je dan ook niet zonder meer voortbouwen op eerdere werkervaringen.

Integendeel, soms werken eerdere werkervaringen eerder tegen je dan dat ze de verbindende schakel vormen voor een volgende stap in je loopbaan.

 

 

Wil je succesvol zijn in je loopbaan, neem daarvoor dan zelf de verantwoordelijkheid

 

De verantwoordelijkheid voor de loopbaan wordt steeds meer in handen van de individuele werknemer gelegd.

Waar decennia terug door de werkgever goed voor jou als werknemer werd gezorgd, is dat nu totaal anders.

Misschien ken jij ook de verhalen van werknemers van bijvoorbeeld de Nederlandse Spoorwegen of bedrijven als Philips of RABO. Bijna complete families werkten daar.

Misschien heb je er zelf wel gewerkt en ken je de cultuur en het familiegevoel maar al te goed.

Was je als werknemer binnen, dan werd er niet alleen voor jou goed gezorgd, maar zelfs voor je gezinsleden had of creëerde men een werkplek.

Het is voor werknemers dan niet gemakkelijk als die cultuur verandert. Van tijd tot tijd zie ik nog bij mijn coachklanten, hoe moeilijk het voor hen is om zo’n organisatie los te laten. Vergroeid als ze zijn met zo’n bedrijf.

Wil je succesvol zijn in je loopbaan, wacht dan tegenslag niet af, maar anticipeer op de toekomst. Neem zelf de verantwoordelijkheid voor je loopbaan.

Hoe je zelf die verantwoordelijkheid neemt en daar creatief invulling aan geeft, lees je in een van mijn vorige artikelen.

 

 

Succesvol zijn in je loopbaan; wat daarvoor nodig is

 

Succesvol zijn in je loopbaan en in je werk wordt niet alleen bepaald door functiespecifieke kennis en ervaring.

Integendeel, succesvol zijn in je loopbaan wordt vooral bepaald door de mate waarin je over brede en flexibele competenties beschikt.

Je profileren met je competenties vergroot dan ook je kansen op de arbeidsmarkt. Meer dan je profileren met je afgeronde opleidingen en je diploma’s.

Wil je succesvol zijn in je loopbaan, dan is het ook belangrijk dat je je kennis en ervaring regelmatig ververst en nieuwe dingen leert.

Maar nog belangrijker is het, dat je om kunt gaan met en voorbereid bent op onzekerheid. Nu en in de toekomst.

 

 

Succesvol zijn in je loopbaan; een kwestie van aanpassingsvermogen

 

Aanpassingsvermogen in deze context is anders bedoeld dan conformeren.

Beschik je over aanpassingsvermogen met betrekking tot je loopbaan, dan:

  • vertrouw je op je eigen competenties;
  • heb je een optimistische kijk op het heden en de toekomst;
  • volhard je in het nastreven van je doelen;
  • stel je je flexibel op in de manier waarop doelen bereikt kunnen worden en toon je veerkracht bij tegenslag.

 

Men heeft het dan over career adaptability.

Mooi daarin vind ik het woord ability.

 

Waartoe moet je dan in staat zijn? Je moet:

  • in staat zijn om vooruit te blikken naar de toekomst, je toekomst kunnen verbeelden, doelen en plannen kunnen ontwikkelen en in gang kunnen zetten;
  • zelf de verantwoordelijkheid kunnen nemen voor je eigen toekomst door het tonen van inzet, zelfdiscipline en volharding;
  • nieuwsgierig zijn om te ontdekken wat écht belangrijk voor je is en nieuwsgierig zijn naar mogelijkheden, onmogelijkheden en concrete opties met betrekking tot werk dat bij jou past;
  • er vertrouwen in hebben dat doelen en keuzes daadwerkelijk door eigen acties kunnen worden gerealiseerd.

 

 

Career adaptability is te leren.

Anderen leren hoe je kunt komen tot een goede fit, connectie van persoon en (werk)omgeving, is voor mij een van de mooie aspecten van het werken met de Meer Waarde Benadering, zoals beschreven in mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?‘.

Aan de hand van die methodiek kan ik je dat leren.

 

Wil je succesvol zijn in je loopbaan? Investeer dan in jouw career adaptability.

Neem gerust contact met me op.

Graag ga ik met je in gesprek om je vragen te beantwoorden.

 

 

 

Waarom van tijd tot tijd veranderen van baan goed is voor je carrière, maar jobhoppen een valkuil kan zijn

 

Je leven lang hetzelfde werk doen bij een en dezelfde werkgever, dat houdt de huidige werkende generatie niet snel meer voor mogelijk. Zeker niet de millennials.

Ikzelf ken het nog goed. Van mijn vijf broers bijvoorbeeld zijn er drie tot hun pensioen gebleven bij de werkgever en in de functie, waarin ze na hun afstuderen zijn gestart. Voor de andere twee geldt dat ook min of meer. Zij het dat de een de overstap maakte van werk vanuit een detacheringsorganisatie naar een baan in loondienst bij een van de klanten. En de ander meegroeide met de ontwikkelingen in het bedrijf en zijn functie zich mee ontwikkelde.

Zij waren beslist niet de enigen voor wie dat geldt. Ik kan zo nog veel andere voorbeelden noemen.

Nu kijken we daar anders naar. En kunnen we ons vaak niet goed voorstellen dat je zo lang bij een en dezelfde werkgever blijft hangen. En doe je dat wel, dan heb je misschien weleens de vraag gekregen of het niet eens tijd is om je bakens te verzetten.

Van tijd tot tijd veranderen van baan is inderdaad goed voor je carrière. Maar het is ook goed om daarin niet door te schieten en je bewust te zijn van de mogelijk negatieve effecten van jobhoppen.

 

 

Een kleine ‘Great Resignation’ in Nederland

 

‘In Nederland heeft een kleine Great Resignation plaats gevonden’, aldus de kop van een artikel op de site van het UWV.

In 2022 telde Nederland anderhalf miljoen baanwisselingen. Een op de vijf werknemers wisselde in 2022 van werkgever. Werknemers met een flexibel contract wisselden vaker van baan dan werknemers met een vast contract. Ook kozen meer mensen voor werk als zelfstandige.

Men vermoedt dat de Great Resignation in Amerika te maken had met de coronaperiode. Na die periode zochten veel mensen ander werk. Mogelijk omdat ze in de coronaperiode ervaren hadden hoe fijn het is om thuis te kunnen werken. En wat het effect van thuiswerken is op de balans tussen hun werk en privé.

In Nederland ervaren werkenden over het algemeen een betere balans tussen werk en privé. Vergeet niet dat Nederland kampioen parttime werken is en dat er kennelijk geen land in Europa is waar zo veel vanuit huis wordt gewerkt als in Nederland.

In Nederland ligt de verklaring voor de vele baanwisselingen in 2022 daarom vooral bij de toegenomen krapte op de arbeidsmarkt.

 

 

Het is goed om op tijd te stoppen met iets dat niet langer voor je werkt of niet langer bij je past

 

Van tijd tot tijd veranderen van baan is goed voor je carrière.

Naast dat, kan het ook goed zijn voor je gezondheid. Want te lang doorgaan met iets dat niet voor je werkt is onverstandig en ongezond, zowel fysiek als mentaal.

Ik begrijp heel goed dat je aarzelt om zomaar je baan op te zeggen, maar je moet voorkomen dat je het momentum verliest.

Wanneer is dat? Vaak zijn er signalen die daarop wijzen en het is zaak om die signalen serieus te nemen.

Misschien kun je uit eigen ervaring een aantal signalen noemen. Misschien helpt het je om je te laten inspireren door signalen die ik met enige regelmaat hoor van mijn coachklanten. Signalen die voor hen vaak ook aanleiding zijn om contact op te nemen met mij als loopbaancoach. Een aantal voorbeelden daarvan lees je hier.

 

 

Van tijd tot tijd veranderen van baan; goed voor je carrière of een valkuil?

 

Onlangs had ik een coachgesprek met een klant die jarenlang als interimmer heeft gewerkt.

Dan is het niet vreemd als je bij je werkervaring voorbeelden hebt staan qua tijdsomvang variërend van vier maanden tot een jaar en een aantal maanden.

Maar heb je steeds in loondienst gewerkt, dan roepen zulke korte tijdsbestekken bij potentiële werkgevers vragen op. Want waarom ben je zo vaak van baan gewisseld? Of beter gezegd: ‘Wat maakte in de diverse banen die je hebt gehad, dat je daar zo snel weer bent vertrokken?’

Dat doet me denken aan een vraagtechniek die ik leerde van recruiters. Bij de techniek doorloop je chronologisch iemands werkervaring op zijn cv aan de hand van drie vragen.

De vragen lijken heel feitelijk, maar als respondent laat je in je antwoorden veel van jezelf zien. En als selecteur maak je jouw eigen interpretaties.

In een van mijn vorige artikelen kun je lezen welke drie vragen dat zijn en hoe ze werken.

 

 

Werkgevers staan overwegend negatief tegenover jobhoppen

 

Ook is het goed om je te realiseren dat werkgevers overwegend negatief staan tegenover jobhoppen. Dat blijkt uit onderzoek.

Het is zelfs zo dat iets minder dan 70% van de werkgevers uit het onderzoek, sollicitanten niet uitnodigt voor een gesprek, als ze zien dat iemand vaak van baan is gewisseld.

Als ik me verplaats in een werkgever, dan kan ik me daar iets bij voorstellen. Werving en inwerken van nieuwe medewerkers vraagt een investering. Een investering, niet alleen van de werkgever, maar ook van zittende collega’s.

Onlangs hoorde ik nog van een coachklant hoe vervelend het kan zijn als je een nieuwe collega hebt ingewerkt en die dan na korte tijd weer vertrekt.

Voorkom dus dat je een cv opbouwt met veel korte werkverbanden.

 

 

Heb je een cv met veel korte contracten omdat je eigenlijk ook niet goed weet wat voor werk écht bij je past en in welke werkomgeving jij goed gedijt?

Voorkom dat je blijft jobhoppen.

Gun jezelf de ruimte om te reflecteren over wat je écht wilt en wat écht bij je past.

Kun je daarbij wel wat hulp gebruiken? Bel (0575-544588/ 06-54762865) of e-mail ([email protected]) me voor het maken van een afspraak voor een oriënterend gesprek.

 

 

 

 

Waarom het goed is om bij het geven van feedback de balans te bewaken tussen aardig zijn en openhartigheid

 

Constructieve feedback is belangrijk voor professionele groei en ontwikkeling. Of het nu gaat om prestatiebeoordelingen op je werk, feedback voor of van collega’s of bijvoorbeeld trainingen die je geeft of volgt.

Uit onderzoek blijkt dat er een verschil is tussen de feedback die mannen en vrouwen ontvangen. Vrouwen krijgen vaak vriendelijker feedback dan mannen. Dat lijkt misschien positief, maar het werkt ongelijkheid in de hand.

 

Feedback geven en ontvangen voor professionele groei

 

Gender gerelateerde verschillen

 

In het genoemde onderzoek moesten 1500 MBA-studenten, werknemers en managers feedback geven aan een werknemer. Die werknemer was voor alle deelnemers aan het onderzoek precies hetzelfde omschreven. Alleen heette de werknemer bij de ene helft van de onderzoeksgroep Sarah en bij de andere helft Andrew.

Het onderzoek laat een gender gerelateerd verschil zien in de feedback die vrouwen en mannen, in het onderzoek Sarah en Andrew, ontvangen. Vrouwen krijgen vaker vriendelijke feedback dan mannen. Ook krijgen vrouwen meer positieve feedback op teamprestaties dan op individuele prestaties. En als de feedback wel over henzelf gaat, dan krijgen ze meer vage, algemene en minder opbouwende terugkoppeling dan mannen.

Dat doet me denken aan de ervaring van een van mijn netwerkcontacten, een vrouwelijke manager. Van haar leidinggevende kreeg ze de feedback dat ze een goede vakvrouw is, maar een slechte manager. Op haar doorvraag wat maakt dat ze een slechte manager is, kreeg ze geen antwoord.

Omdat ze niet weet waar ze aan kan werken om een betere manager te worden, is de feedback van haar leidinggevende niet constructief. Ze kan er weinig tot niets mee.

 

 

Genderkloof in feedback en factoren die daaraan bijdragen

 

De genderkloof in feedback heeft deels te maken met sociale verwachtingen en stereotyperingen, maar misschien ook wel met angst voor reacties.

 

Sociale verwachtingen en stereotypering

Vrouwen worden vaak geassocieerd met eigenschappen als vriendelijkheid, zorgzaamheid, empathie en samenwerking. Die stereotypering kan van invloed zijn op de manier waarop vrouwen worden beoordeeld en de feedback die ze ontvangen. Feedbackgevers kunnen zich bewust of onbewust aanpassen aan deze sociale verwachtingen, door hun taalgebruik en toon af te stemmen op wat als ‘vrouwelijk’ wordt beschouwd.

Ik las in het boek ‘Het verborgen leiderschap van oudste dochters’ van Aike Borghuis:

Als je als oudste dochter de ambitie hebt om een leiderschapspositie in te nemen, dan zit je als het ware tussen twee verwachtingspatronen in: enerzijds die van een ‘goede leider’ en anderzijds die van een ‘goede vrouw’. Voldoe je aan het beeld van een leider, dan ben je als vrouw al snel bazig, agressief of een bitch. Voldoe je aan de kenmerken van een ‘goede vrouw’, dan ben je geen leiderschapsmateriaal. Dat maakt het complex: er worden twee eisen aan je gesteld die in de praktijk niet te verenigen zijn. Je kunt het dus nooit goed doen.

 

Angst voor reacties

Een andere mogelijke oorzaak van vriendelijkere feedback voor vrouwen is de angst voor negatieve reacties. Als gevolg van de historische ongelijkheid op de werkvloer en de strijd voor gendergelijkheid, kan het zijn dat mensen kiezen voor mildere feedback, uit angst voor seksisme of discriminatie. Zelfs als er ruimte is voor verbetering, ontwikkeling voor de persoon op wie de feedback gericht is.

 

 

Gevolgen van vriendelijkere feedback voor vrouwen

 

Vriendelijker feedback kan leiden tot beperkingen in groei en ontwikkeling van individuen, met name vrouwen.

Ook al kan die vriendelijker feedback in eerste instantie positief lijken.

Het ontvangen van vriendelijke feedback kan leiden tot een vertekend beeld van je werkelijke prestaties en ontwikkelmogelijkheden. Alleen of vooral vriendelijke feedback maakt het moeilijk om te weten waarin je je kunt verbeteren en welke ontwikkelgebieden extra aandacht vragen. Constructieve feedback is essentieel voor professionele groei.

Bovendien kan de genderkloof in feedback bijdragen aan genderongelijkheid op de werkvloer. Als vrouwen consequent vriendelijkere feedback ontvangen dan mannen, kan dit leiden tot minder erkenning van hun competenties en minder kansen voor loopbaanontwikkeling.

 

Het overmatig geven van vriendelijke feedback aan vrouwen kan leiden tot versterking van genderstereotypering.

En het idee dat vrouwen meer geschikt zijn voor bepaalde rollen en functies. Terwijl mannen worden gezien als meer geschikt voor uitdagendere taken. Dat kan bijdragen aan het in stand houden van ongelijkheid op de arbeidsmarkt en het beperken van de carrièremogelijkheden voor vrouwen.

 

 

Conclusie

 

Geven en ontvangen van feedback is cruciaal voor professionele groei en ontwikkeling. Het is belangrijk om je daarbij bewust te zijn van de mogelijke gender gerelateerde verschillen in de feedback die vrouwen en mannen ontvangen. Vriendelijke feedback kan positieve effecten hebben, maar kan ook beperkend zijn voor groei en gelijke kansen.

Het is de kunst om de balans te bewaken tussen aardig zijn en openhartigheid. En die balans te bewaken, ongeacht wie je voor je hebt en tegen wie je praat. Verschillende feedback, afhankelijk van of je een man of vrouw voor je hebt, roept problemen op.

Managers zouden bewust een poging moeten doen om feedback te geven, die zowel effectief als aardig is. Ongeacht het geslacht van de ontvanger. Uiteindelijk zijn zowel aardig zijn als openhartigheid noodzakelijke componenten van effectieve feedback.

 

 

 

Welke boodschap krijg jij bij herhaling als feedback terug van je omgeving?

Wil je die feedback maximaal gebruiken om er een optimaal leermoment van te maken?

Leg je vragen aan me voor in een oriënterend gesprek. Een afspraak daarvoor plan je in met deze link.

Ik hoor graag van je.

 

 

 

 

ChatGPT en andere talige programma’s die teksten verwerken, zijn aan een opmars bezig.

Om die ontwikkeling zelf te ervaren en een beetje bij te benen heb ik me aangesloten bij de LinkedIn Content Masters en volg ik op LinkedIn mensen die zich profileren op het terrein van ChatGPT.

De eerste bijeenkomst van de LinkedIn Content Masters was een beetje experimenteren met ChatGPT en de tool AIPRM. Ik weet inmiddels iets van prompts (opdrachten) die je kunt gebruiken om bijvoorbeeld een maandkalender met onderwerpen uit te laten werken, of een inhoudelijke post te laten schrijven.

Maar toegeëigend heb ik me die kennis nog niet. Laat mij naast dat experimenteren met ChatGPT nog maar even lekker zelf schrijven of typen.

 

Artificiële intelligentie kan hele arbeidsmarkt veranderen

 

Maar of je de ontwikkelingen nu omarmt of niet, het is de verwachting dat Artificiële Intelligentie (AI) werk gaat veranderen. Misschien wel ingrijpend, want er wordt gewaarschuwd voor ontwrichting van de arbeidsmarkt. Niet dat banen zullen verdwijnen, maar men vermoedt dat het werk anders zal worden. Waardoor ook andere vaardigheden van werkenden zullen worden gevraagd.

Copywriters zullen bijvoorbeeld hun basisvaardigheden niet meer gebruiken voor het schrijven van teksten, maar meer voor het redigeren daarvan, het verrijken van teksten en het beoordelen of het allemaal klopt.

 

Voor mij als loopbaancoach is het cruciaal om de ontwikkelingen op de arbeidsmarkt te volgen en te zorgen dat ik bij blijf.

Zo begreep ik uit een podcast van het Financiële Dagblad dat bijvoorbeeld PWC een programma gebruikt, toegespitst op juridische teksten. Dat programma kan een contract van 1000 pagina’s in 25 seconden lezen en analyseren. En schrijft dan een memo met daarin linkjes, naar waar de conclusies op zijn gebaseerd.

Juridisch gezien schijnt het resultaat van de inzet van het programma te kloppen.

 

Dat doet me denken aan het werk van een van mijn coachklanten, een kandidaat-notaris. En hoe het, naar ik begreep, soms een hele puzzel is om bijvoorbeeld bij een bedrijfsoverdracht te komen tot een contract waarin de belangen van alle betrokkenen zijn meegenomen en gewogen.

En aan een andere coachklant, een legal councel, die met haar juridisch team als een spin in het web tussen de leden van het salesteam in zit en elk contract moet controleren. Overigens niet alleen contracten van het salesteam, ook met betrekking tot overnames van bedrijven.

Hoe anders zullen die werkzaamheden worden als daarvoor Artificiële Intelligentie ingezet wordt. Alle kans dat dan voor de legal councel nog meer dan nu het geval is, het accent zal komen te liggen op strategisch meedenken met de doelen van de organisatie, leidinggeven en delegeren. In plaats van op de werkzaamheden en competenties van de ‘klassieke’ jurist.

 

Mogelijk gaat Artificiële Intelligentie en als onderdeel daarvan Chat GPT, ook jouw baan veranderen.

Wat verwacht jij in deze? Welke consequenties zou dat hebben voor jouw takkenpakket? En voor de competenties voor het werk dat jij wilt doen?

Hoe kun je op die ontwikkelingen anticiperen?

 

 

Ik ben heel benieuwd naar jouw indrukken. Ik lees het graag.

 

 

 

 

Waarom het goed is om de tijd te nemen om stil te staan bij wat je echt wilt

 

Het is zo gek nog niet om een laatbloeier te zijn. Ik las het in een artikel in mtsprout. Het is goed om je de tijd te gunnen voor ontwikkeling en uitgebreid stil te staan bij wat je echt wilt. Want je bewust worden van je kwaliteiten en vervolgens ze op een voor jou zinvolle manier gebruiken om ze tot volle bloei te laten komen, is het fundament voor de ontwikkeling van een goed leven.

 

Debuut laatbloeier

copyright foto: Anton_Ivanov / Shutterstock.com

 

Het risico van zo vroeg mogelijk pieken en zo snel mogelijk carrière maken

 

Persoonlijke voldoening wordt te vaak ondergeschikt gemaakt aan professionele prestaties, volgens Rich Karlgaard, uitgever van Forbes Magazine en auteur van het boek Late Bloomers.

Vroeg presteren weerhoud je ervan om je passies te ontdekken.

In plaats van het hebben van diverse interesses, in de breedte te studeren en je tijd te nemen om jezelf te leren kennen, word je door je omgeving algauw aangemoedigd om een bepaalde richting te kiezen. En veilige, stabiele en lucratieve loopbaanpaden te volgen. Met als gevolg dat uitblinken in een specifieke beroepsrichting door velen wordt verkozen boven persoonlijke voldoening. Daardoor kunnen ze zichzelf in dat proces verliezen.

Dat doet mij denken aan iemand die ik heb geholpen met het maken van een cv, aangepast aan de vacature en het schrijven van een overtuigende sollicitatiebrief. Het betrof een zware functie. Een functie die een zware wissel zou trekken op zijn jonge gezin. Dat realiseerde hij zich goed. Hij besefte ook dat hij flinke concurrentie zou hebben van geïnteresseerden met meer levenservaring dan hij. Maar ondanks dat alles, wilde hij er als eind dertiger voor gaan. Voor hem was het een kans om een stapje hoger te komen op de ladder. En qua salaris in een hogere schaal. Helaas viel de keus op iemand met meer levenservaring dan hij. Voor zijn welbevinden misschien wel zo goed.

 

 

In plaats van vroeg pieken in een specialisme is het goed om je van jongs af aan breder te oriënteren

 

Het zijn juist de generalisten die op veel gebieden – vooral die complex zijn – uitblinken. Dat beschrijft David Epstein in zijn boek ‘Waarom generalisten verder komen’. Generalisten zijn creatiever, flexibeler en in staat om verbindingen te maken die hun meer gespecialiseerde collega’s niet zien.

Terwijl je misschien zelf als generalist zou denken, dat je minder waarde kunt leveren op de arbeidsmarkt omdat je geen specialisme hebt.

Ik hoor dat soms van coachklanten. Ze denken dat ze als generalist nergens écht goed in zijn, omdat ze zo breed georiënteerd zijn. Maar juist door die brede oriëntatie hebben ze zich breed ontplooid en breed ontwikkeld.

 

 

Met een laatbloeier is niets mis, integendeel

 

Het is goed om je de tijd te gunnen om je passies en je talenten te ontdekken.

Rich Karlgaard geeft in zijn boek Late Bloomers een wetenschappelijke verklaring voor het pas op latere leeftijd tot bloei komen.

Pas rond je vijfentwintigste zijn je hersenen voldoende ontwikkeld. Voor sommigen is dat zelfs nog iets later. En in feite pieken de capaciteiten van onze hersenen op verschillende leeftijden. We ervaren eigenlijk meerdere periodes van bloei in ons leven.

Doordat laatbloeiers de tijd nemen om hun weg in het leven te ontdekken, ontwikkelen zij sterke punten die zijzelf misschien niet direct als zodanig zien of ervaren. Bij die sterke punten kun je denken aan kwaliteiten als nieuwsgierigheid, inzicht, veerkracht, wijsheid, mededogen. Het zijn kwaliteiten die door werkgevers worden gewaardeerd en die zeker op een arbeidsmarkt die sterk aan verandering onderhevig is, heel waardevol zijn.

Levenservaring geeft laatbloeiers bovendien het voordeel dat ze minder gevoelig zijn voor wat anderen van hen denken. Ze zijn minder afhankelijk van de erkenning van anderen en ze hebben daardoor over het algemeen meer zelfvertrouwen. Als persoon ben je dan ook stabieler en voel je je vrijer.

 

 

Het is nooit te laat om jezelf te worden

 

Zo las ik dat Aristoteles zich pas wijdde aan schrijven en filosofie vanaf zijn vijftigste.

En aansprekend en misschien bekend is onderstaand voorbeeld, dat ik las in een artikel van Kevin Evers in Harvard Business Review:

In vrije vertaling:

Als je steeds weer vastloopt. Bijvoorbeeld zoals Joanne, een getalenteerde en creatieve vrouw, die hopte van baan naar baan in haar twenties, werkend als onderzoeker, secretaresse en docent Engels als tweede taal.

Ze was depressief, zag geen uitweg en voelde zich een totale mislukkeling. Maar ze eigende zich het gevoel van wanhoop toe en zette het om in iets positiefs. Doordat het haar niet gelukt was om een standaard loopbaan pad te volgen, voelde ze zich vrij om te doen wat ze altijd al had willen doen. Dat was fantasieverhalen schrijven voor kinderen. Zoals ze later zou vertellen, “Ik stopte met mezelf voor te doen alsof ik iemand anders was dan wie ik was.

Alle kans dat je van haar gehoord hebt of misschien zelfs werk van haar gelezen hebt.

Haar schrijversnaam is J.K. Rowling.

 

 

 

Ben je niet gelukkig met het loopbaan pad dat je tot nu toe gelopen hebt? En vraag je je, zoals een van mijn coachklanten, af ‘Wat zijn mijn ankers voor werkgeluk?’ en ‘Op welke plek in de organisatie functioneer ik het beste?’.

Neem contact met me op en leg je vragen aan me voor.

 

 

 

 

Waarom je presenteren met je unieke kwaliteiten je kansen op de arbeidsmarkt vergroot

 

In de USA was in 2020 een executive order nodig om verandering te brengen in het wervingsproces voor functies bij de Federal Government.

Een verandering in die zin dat de skills van een sollicitant zwaarder wegen dan diens diploma’s. Met als doel om op die manier te komen tot een meer inclusief en getalenteerder personeelsbestand.

De federale overheid wilde daarin een voorbeeld zijn voor de private sector. En moedigde werkgevers in die sector aan, om eens kritisch te kijken naar hun recruitmentproces. En na te denken over hoe initiatieven zoals bij de overheid, diversiteit kunnen bevorderen en hun personeelsbestand kunnen versterken.

 

In Nederland hebben we daarvoor geen executive order nodig. Door de krapte op de arbeidsmarkt voelen werkgevers zich genoodzaakt om bij werving en selectie functie-eisen bij te stellen. Bijvoorbeeld minder eisen te stellen aan specifieke opleidingen of aantal jaren werkervaring. En wat betreft arbeidsvoorwaarden toeschietelijker te zijn richting nieuwe medewerkers.

Wil je in 2023 werk maken van ander werk? Grijp je kans.

 

Functie-eisen in vacatures; staar je er niet blind op.

 

Hoe werkgevers hun selectieproces aanpassen aan de krappe arbeidsmarkt

 

‘Staar je niet blind op alle functie-eisen als je op zoek gaat naar je ideale baan. Ga liever op zoek naar werk waarin je unieke kwaliteiten tot hun recht komen.

Als je meer van mij gelezen of gehoord hebt, dan weet je dat ik daar een groot voorstander van ben en dat propageer.

Heb je zelf daar twijfels over of zie je dat als een utopie? Realiseer je dat je door de ontwikkelingen op de arbeidsmarkt de wind mee hebt.

Werkgevers staan te springen om nieuwe medewerkers. En door de krapte op die arbeidsmarkt moeten ze zich wel aanpassen, willen ze mensen aan zich kunnen binden.

Onderzoek onder 4500 werkgevers laat zien dat in 2022 in 32% van de gevallen werkgevers de functie-eisen aanpasten om te voorzien in moeilijk vervulbare vacatures. En in 39% van de gevallen pasten ze arbeidsvoorwaarden aan, zoals salaris, thuiswerken, flexibele werkuren.

Daarbij is het goed om te weten, dat het ook in 2023 voor werkgevers moeilijk blijft om vacatures in te vullen. Vier op de tien werkgevers denken dat het in 2023 zelfs moeilijker wordt om vacatures in te vullen dan in 2022.

Voor jou als professional biedt dat volop kansen.

 

 

Je overtuigend presenteren met jouw kwaliteiten

 

Veel mensen die niet tevreden zijn met het werk dat ze nu doen, hebben niet door dat hun ideale baan voor het grijpen ligt.

Juist nu met de krapte op de arbeidsmarkt.

Ze hebben behoefte aan verandering, maar weten niet hoe ze die kunnen realiseren. Ze denken dat ze geen kans maken op banen, omdat ze functie-eisen zien staan in vacatureteksten waar ze misschien niet aan voldoen.

Maar juist nu zijn diploma’s en getuigschriften steeds minder bepalend op de arbeidsmarkt. Wat je als sollicitant in de praktijk kunt met jouw unieke kwaliteiten, daar gaat het om.

Alleen weten wat je unieke kwaliteiten zijn is daarbij niet genoeg. Je moet ook in staat zijn om je met je kwaliteiten overtuigend te presenteren. Je moet aannemelijk kunnen maken dat je over de benodigde kwaliteiten beschikt.

Maak daarom je kwaliteiten tijdens gesprekken met een potentiële werk- of opdrachtgever heel concreet: Ben je heel analytisch en is dat belangrijk in de functie waarvoor je opteert? Geef dan drie voorbeelden die bewijzen dat je heel analytisch bent. Zo kun je werkgevers overtuigen van jouw geschiktheid voor de beoogde functie, ook al heb je er geen ervaring mee.

 

 

Wees je bewust van wat belangrijk voor je is en durf te onderhandelen

 

Stel je niet afhankelijk op.

Zorg om te beginnen dat je zelf helder hebt waar jouw voorkeuren naar uitgaan en met name wat jij écht nodig hebt om goed te gedijen in je werk.

Denk bijvoorbeeld aan de wens om parttime of flexibel te werken, vrije dagen flexibel op te nemen, je inschaling qua salaris, opleidings- of doorgroeimogelijkheden, of welke arbeidsvoorwaarden dan ook.

Ga het gesprek daarover aan en durf te onderhandelen. Kun je wat betreft onderhandelen over je salaris nog wat tips gebruiken? Klik dan hier.

En heb je behoefte aan tips hoe je door goed onderhandelen een betere balans creëert tussen je werk en je privéleven? Die vind je hier.

 

 

 

Voel jij je nog onvoldoende toegerust om nu stappen te zetten in je loopbaan?

Maar wil je wel graag gebruik maken van de kansen die de huidige krappe arbeidsmarkt biedt?

Neem gerust contact met me op en leg je vragen aan me voor. Een oriënterend gesprek is kosteloos.

 

 

 

 

Waarom je niet moet leuren met wat je te bieden hebt op de arbeidsmarkt

 

Of het nu komt door de vakantieperiode waardoor menig ondernemer minder werk/omzet heeft, of door subsidieregelingen van de overheid, ik word met regelmaat lastiggevallen door mensen die denken mij hun product of dienst aan te moeten bieden.

Terwijl ik daar helemaal geen behoefte aan heb. Integendeel, ik merk dat ik daardoor geïrriteerd raak.

Zeker als ze voet bij stuk houden en me een paar dagen later nog een keer lastigvallen en als een soort deur-aan-deur verkoper figuurlijk ‘de voet tussen de deur houden’ om me te doen ingaan op hun aanbod en hun dienst of product af te nemen.

Het is goed om dat te ervaren. Want, ben jij eraan toe om stappen te zetten in je loopbaan en gesprekken te voeren met mensen uit organisaties die interessant voor je zijn? Je loopt het risico dat je in een vergelijkbare valkuil stapt. En gaat leuren met wat jij te bieden hebt op de arbeidsmarkt. En daarmee aan het vissen bent naar een baan.

Terwijl je hebt nagelaten om aan de weet te komen waar behoefte aan is.

Met als resultaat dat deuren voor jou gesloten blijven of dat je een antwoord krijgt als ‘Ik heb geen belangstelling’. (En wellicht als irritant wordt ervaren, waardoor je ook later niet meer welkom bent)

 

Aan de weet komen waar behoefte aan is, voordat je aanbod doet.

 

Voordat je komt met je aanbod, moet je eerst aan de weet komen waar behoefte aan is

 

Bij promotionele activiteiten schieten ondernemers vaak met hagel. Ze stoppen hun flyer of promokrantje bij iedereen in de brievenbus. Of ze sturen bulk promo e-mails naar een adressenbestand dat ze waar dan ook vandaan hebben.

In elk geval niet wetend of er überhaupt behoefte is aan hun aanbod.

Zo kreeg ik afgelopen week ook een paar e-mails:

 

Beste Marlène,

‘Online kwam ik je tegen als coach in de regio van Deventer.  Ik heb ook even een kijkje genomen op je website en het viel me op dat hier behoorlijk wat aandacht aan is besteed, complimenten!

In ons werk met coaches horen wij vaak dat online gevonden worden belangrijk is voor het binnenhalen van nieuwe klanten. Een belangrijk onderdeel hiervan is het invullen van je meta data. Ik zag dat je dit nog niet overal hebt gedaan op je website.

Bij ***** geven we online marketingtrainingen aan coaches. Je leert hoe je onder de aandacht komt bij je doelgroep en topposities haalt in Google. Via het STAP-budget krijg je tot wel €1.000,- vergoed van de overheid. Daardoor zijn een aantal trainingen zelfs gratis. Lees hier meer: *****

Ik bel je graag even om samen te onderzoeken of dit voor jou ook interessant kan zijn. Heb je volgende week dinsdag of donderdag tijd?’

 

Of:

 

Goedendag MEER WAARDE IN WERK,

Ik zocht vanochtend naar Coach in Zutphen op Google en merkte dat je niet op de eerste pagina staat met meerwaardeinwerk.nl.

Doordat je positie niet goed is in Google, mis je veel aanvragen en verkeer op je website van bezoekers en potentiële klanten. Bij ***** hebben we diverse bedrijven geholpen in het behalen van een goed website score en betere positie in Google.

Ben je deze of volgende week beschikbaar voor een kort gesprek?’

 

En vier dagen later, waarschijnlijk omdat ik nog geen reactie gegeven had:

‘Ik weet dat je het druk hebt en dat de kwestie je misschien uit het oog is ontglipt, dus ik wilde nog even terugkomen op mijn vorige mail. Heeft het zin om een kort gesprek over je website meerwaardeinwerk.nl te hebben?

Als dat zo is, antwoord dan gerust en laat mij weten wanneer ik je kan bellen.’

 

 

Een aantal tips naar aanleiding van e-mails van commerciële aanbieders

 

Heb je jouw antwoord op de vraag ‘Wat wil ik nu echt?’ en heb je het profiel van je ideale werk omschreven?

Dan ben je gereed voor de volgende stap: het doen van je onderzoek naar waar behoefte is aan mensen zoals jij. Zodat je met jouw aanbod op de behoeften in kunt spelen.

En niet, zoals bovenstaande aanbieders, met jouw aanbod komt terwijl je niet weet of daar behoefte aan is.

 

Mede geïnspireerd door bovenstaande e-mails, geef ik je graag een aantal tips hoe contact te leggen met organisaties die interessant voor jou zouden kunnen zijn:

 

1. Vraag niet naar een baan.

Ook al doe je je onderzoek in het kader van het verkennen van jouw mogelijkheden op de arbeidsmarkt, stap niet in de valkuil van vissen naar een baan.

Je bent je aan het oriënteren naar een volgende stap in je loopbaan. In het kader daarvan voer je gesprekken om te achterhalen of het beeld dat jij van specifieke opties hebt, overeenkomt met de realiteit. En of dat werk of zo’n functie bij jou past.

 

2. Doe grondig je vooronderzoek.

Goedendag MEER WAARDE IN WERK; Zo’n aanhef gebruik je niet. Even de website bekijken en de afzender had geweten wat mijn naam is.

En volsta niet met heer/mevrouw. Even speuren en dan heb je zo een naam gevonden.

Beste Marlène, is helemaal prima. Zelfs met het juiste accentteken, wat voor sommige mensen nog wel een opgave is.

 

3. Geef namen correct weer.

Voorkom spelfouten. Want als jij niet de tijd neemt en aandacht geeft aan juiste spelling van een naam, waarom zou de ontvanger dan wel tijd reserveren voor een gesprek met jou?

 

4. Trek niet te gauw conclusie op basis van onvoldoende informatie

Als de schrijver van de tweede e-mail gezocht had op ‘loopbaancoach Zutphen’, dan had hij mij op de eerste pagina gevonden.

Met specifieker zoeken krijg je specifiekere informatie boven water.

 

5. Zeg iets over wat je in positieve zin opvalt.

In het voorbeeld: Ik heb ook even een kijkje genomen op je website en het viel me op dat hier behoorlijk wat aandacht aan is besteed, complimenten!

Je potentiële gesprekspartner hoort graag wat je in positieve opvalt.

 

6. Lees je bericht nog even goed door op spel- , type- en stijlfouten, voordat je het bericht verstuurt.

Bijvoorbeeld: Een goed website score.

En probeer het niet mooier te zeggen dan het is. Bijvoorbeeld uit het oog is ontglipt. Zie je het voor je?

 

 

Tot slot

 

Wil je succesvol je ideale baan vinden of creëren, dan is het belangrijk om aan de weet te komen waar behoefte aan is. Wat werkgevers nodig hebben en wat ze willen.

En hoe dat correspondeert met wat jij te bieden en met het werk dat jij het allerliefste doet. Zodat jij de koppeling kunt maken tussen jouw behoeften en wensen en die van opdrachtgevers of werkgevers.

Meer tips over hoe je die ideale baan vindt of creëert lees je in de hoofdstukken 10 en 11 van mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?’ – Een loopbaanstrategie voor gedreven hbo’ers en academici die meer waarde willen realiseren in hun werk.

 

 

 

 

Hoe context en sociale structuren bedriegersgevoelens creëren

 

Kern van het imposter syndrome, of op z’n Nederlands het bedriegerssyndroom, is een negatief en kritisch zelfbeeld, dat een negatieve invloed heeft op het gedrag en de gevoelens van de mensen die het ervaren.

Misschien herken je het bedriegerssyndroom bij jezelf en heb je er last van.

Ik heb er al eerder over geschreven. Met name over hoe beschermingsmechanismen je steeds onzekerder maken en hoe je je impostergevoelens kunt overwinnen.

Lang werd het imposter syndrome afgeschilderd als een persoonlijkheidskenmerk. Als je er veel last van had, dan werd je zelfs gezien als een patiënt. Terwijl men steeds meer tot de bevinding komt dat de sociale context een cruciale rol speelt bij de ontwikkeling van bedriegersgevoelens.

En dat het zaak is om die context aan te pakken, in plaats van bedriegersgevoelens te bestrijden door te focussen op het individu dat er last van heeft.

 

Hoe context en sociale structuren bedriegersgevoelens creëren

 

Ont-medicalisering van het bedriegerssyndroom

 

Syndroom is in deze context een ietwat beladen term.

Over het algemeen wordt de term syndroom gebruikt voor een aantal symptomen die kenmerkend zijn voor een bepaald beeld. Vaak een ziektebeeld.

Beter passend is de term fenomeen. In de context van bedriegersgevoelens hebben we het dan over het bedriegersfenomeen.

In die term is in eerste instantie in 1978 ook door Clance en Imes over het fenomeen geschreven.

Later heeft die term plaatsgemaakt voor bedriegerssyndroom.

Die term suggereert dat er sprake is van psychologisch disfunctioneren van het individu. En als je aan die ziekte lijdt, dan ben je een patiënt en heb je behandeling nodig. Bijvoorbeeld in de vorm van psychotherapie.

Terwijl men nu steeds meer inziet, dat het probleem niet zozeer verankerd ligt in het individu, maar in de sociale context.

En dat het zaak is om stil te staan bij en te onderzoeken hoe context en sociale structuur die bedrieglijke gevoelens creëren. In plaats van onzekerheden van individuen te framen als een probleem dat voortkomt uit de individuen die er last van hebben.

En voor de aanpak van het probleem ook daarop te focussen.

Dus, het bedriegerssyndroom te ont-medicaliseren. Het niet meer te hebben over het bedriegerssyndroom, maar over het bedriegersfenomeen.

Het is geen ziekte, maar een verschijnsel dat zich voordoet. Omdat onze sociale contexten en sociale interacties ertoe leiden dat individuen hun capaciteiten en hun waarde in twijfel trekken.

Want de sociale context heeft grote invloed op hoe je over jezelf denkt en hoe je je voelt.

 

 

Hoe context en sociale structuren bedriegersgevoelens creëren

 

Je sociale context is van invloed op hoe je je voelt.

Zo kan bijvoorbeeld je plaats in de sociale hiërarchie een belangrijke rol spelen bij het al dan niet ontwikkelen van bedriegersgevoelens.

Denk bijvoorbeeld aan etnische minderheden, maar ook aan vrouwen in leidinggevende posities. Beiden hebben nog steeds te kampen met negatieve stereotyperingen.

Een ‘goede’ leider bijvoorbeeld heeft overwegend mannelijke eigenschappen. Terwijl vrouwen stereotyp eerder afgeschilderd worden als ‘sociaal gericht’ en ‘warm’. En dat zijn niet direct eigenschappen die traditioneel verwacht worden van een ‘goede’ leider.

Als reactie op die gender- en leiderschapstypering kun je je als vrouw al onzeker en misplaatst voelen als je zo’n leiderschapspositie hebt bereikt. Omdat de stereotyperingen laten zien, zowel direct als indirect, dat vrouwen niet of minder geschikt zouden zijn voor zo’n positie.

Wat dat betreft is het waardevol dat succesvolle vrouwen als voormailig First Lady Michelle Obama en Sheryl Sandberg, Chief Operating Officer bij Meta, kenbaar maken zich soms een bedrieger te voelen. En daardoor fungeren als rolmodellen, met name voor vrouwen.

 

Ook op de arbeidsmarkt zie je de sociale hiërarchie terug. In de zorg bijvoorbeeld zijn vrouwen nog steeds ondervertegenwoordigd bij de specialisten, maar oververtegenwoordigd in de verpleging. En ondervertegenwoordigd in de informatietechnologie, maar oververtegenwoordigd in human resources. Wat dat betreft kun je nog steeds spreken van mannen- en vrouwenberoepen.

De sociale hiërarchie komt overigens ook terug in de salariëring. Vrouwen krijgen met regelmaat minder betaald dan mannen in een vergelijkbare functie. Alsof ze minder geschikt zijn dan mannen voor betreffend werk?

Het verschil in salaris kan er in elk geval wel toe leiden dat vrouwen aan het denken worden gezet en dat ze hun positie in twijfel trekken. Waardoor ze gevoeliger zijn voor het bedriegersfenomeen.

 

 

Hoe sociale, interpersoonlijke interacties bedriegersgevoelens creëren

 

Onze dagelijkse interacties zijn doorspekt met signalen, die overbrengen hoe mensen zichzelf zien en vooral hoe belangrijk of hoezeer ze van waarde zijn.

Iedereen lijkt overtuigd van zichzelf, behalve jij.

Veel mensen beweren dat ze ergens goed in zijn, terwijl ze dat vaak niet zijn. En schatten zichzelf hoger of beter in, dan dat ze zijn.

Die sociale evaluatieve signalen hebben hun invloed op hoe je zelf je eigenwaarde beoordeelt. En beinvloeden zo je zelfrespect en je gevoel met betrekking tot jouw plaats binnen je groep of context. Of je die plaats waardig bent en écht verdient of niet.

Zo wordt de een bijvoorbeeld vaker om advies gevraagd of betrokken bij werkgerelateerde discussies dan een ander. Waardoor die laatste het gevoel kan krijgen dat die minder waard is. Wat zijn effect heeft op hoe je kijkt naar jezelf.

Overigens kan het tegenovergestelde je ook overkomen. Dat je wordt benaderd en behandeld op manieren die suggereren dat je je plaats binnen je groep of context waardig bent. Terwijl je zelf daar heel erg je twijfels over hebt. En bang bent om door de mand te vallen.

 

 

Tot slot

 

Ik zie het als winst dat het bedriegersfenomeen niet langer gezien wordt als een dysfunctioneel syndroom, verankerd in een individu.

Maar in plaats daarvan als een psychologische reactie op een dysfunctionele context.

En herken je symptomen van het fenomeen in jezelf?

Daar is niks mis mee. Ik denk dat vrijwel iedereen, ikzelf incluis, momenten heeft dat hij zich afvraagt ‘Ben ik wel zo goed als ik denk dat ik ben?’

Het is dan ook geen wonder dat ik mijn exemplaar van het boek ‘F*ck die onzekerheid’, geschreven door Vreneli Stadelmaier, zo vaak uitleen aan klanten.

 

 

En vind je het moeilijk om om te gaan met belemmeringen en beperkende overtuigingen?

Kun je wel wat tips gebruiken voor meer zelfvertrouwen waardoor je je kansen op de arbeidsmarkt vergroot?

Lees hoofdstuk 12 uit mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?