Tag Archief van: loopbaanontwikkeling

daarbij Weet wat jouw talent is, want organisaties zijn op zoek naar talent

 

Jouw talent, wat is dat? Heb jij dat als professional helder in beeld? En kun je je daarmee profileren?

Wist je:

  • dat ruim een derde van de organisaties interesse heeft in het werven van talent;
  • dat die organisaties spelen met de gedachte om niet langer hun mensen op functies te selecteren, maar op de talenten die ze hebben?

Dat blijkt uit de Raet HR Benchmark 2012 – 2013.

En wist je dat uit onderzoek van Manpower blijkt dat 1 op de 3 bedrijven ter wereld niet het talent kan vinden dat ze zoeken?

 

Het is dus belangrijk dat jij een helder beeld hebt van jouw talent en dat je je als professional daarmee kunt profileren.

 

Wat is jouw talent?

© foto Martin Langbroek

 

Wat is een talent?

 

Simpel gezegd kun je talent verwoorden als ‘meer aanleg dan de meeste anderen voor iets, waardoor iemand op dat vlak sneller leert en een hoger niveau kan bereiken’.

Een talent is meestal van nature gegeven. Een talent heeft alles te maken met aangeboren eigenschappen.

Niet voor niets vraag ik je in een coachtraject om ook succesverhalen te schrijven uit je vroege jeugd. Want wellicht komen daarin kwaliteiten naar voren, die wijzen in de richting van jouw talent.

Maar een talent moet nog wel ontwikkeld worden om tot excellente prestaties te komen, ook al is een talent in aanleg van nature gegeven.

En die ontwikkeling gaat niet vanzelf. Voor die ontwikkeling is een juiste context nodig en heel veel oefenen. Wist je dat je om echt goed te worden in iets, je er zeker 10.000 uur in moet steken?

Uitblinkers doen dat. Zij steken veel meer tijd in hun ambitie dan mensen die minder ver komen. Hun focus is steeds ‘ik wil mijn prestatie verbeteren’. Zij laten zich uitdagen. Zij leggen de lat hoog.

Ik zie dat ook bij mijn klanten. Zij zijn bewust bezig met de ontwikkeling van hun talent. Zij investeren daarin en kiezen welbewust voor begeleiding door mij als coach.

 

 

Ontwikkeling van talent gaat hand in hand met passie

 

Ontwikkeling van je talent kan bijna niet zonder passie voor wat je doet.

Als je veel tijd en energie moet steken in de ontwikkeling van je talent, dan moet je erg veel voldoening ervaren in wat je doet. Anders houd je dat niet vol.

Plezier hebben in wat je doet is in een MEER WAARDE IN WERK-traject dan ook een belangrijke factor.

Bij het in kaart brengen van je competenties, kom je tot een gewogen rangordening en een ‘top vijf’. In die ‘top vijf’ zitten de competenties die je relatief het liefste inzet in het werk dat je doet en waarin je relatief ook het beste bent. Maar hoe graag je iets doet, weegt het zwaarst bij gelijke beoordeling van hoe goed je in iets bent.

In de ‘top vijf’ van jouw competenties zit ook je talent.

 

Iedereen heeft talent

 

Het is alleen de kunst om je talent boven tafel te krijgen. Om het vervolgens te kunnen omarmen, verder te ontwikkelen en te benutten.

Voor jezelf is het soms moeilijk om je talent als zodanig te onderkennen.

Zoals ik beschreef, is een talent in aanleg van nature gegeven. In jouw optiek ben je ‘gewoon’ zo, of gedraag je je ‘gewoon’ zo. Je realiseert je vaak niet dat wat jij laat zien, niet ‘gewoon’ is, maar een kwaliteit. Misschien zelfs een talent.

En je realiseert je soms al helemaal niet dat je van zo’n talent je werk kunt maken.

 

Ik moet daarbij denken aan een van mijn coachklanten, een ICT architect.

Zijn contract is niet gecontinueerd en hij zit in de WW. Zijn vraag is of hij überhaupt een goede werkplek zou kunnen vinden. Hij is bang tussen de wal en het schip te raken.

In zijn ogen heeft hij als ICT architect geen specifieke specialisatie. Ook schieten volgens zijn vorige werkgever zijn communicatieve vaardigheden, zijn consultancy skills tekort.

Verder heeft hij de indruk dat men bij architectenbanen eerder een senior developer (programmeur/ontwikkelaar) in gedachten heeft. En de voorkeur heeft voor iemand die goed is in requirement analyse.

In zijn ogen heeft hij geen up-to-date expertise met betrekking tot development. Overigens wil hij ook geen senior developer zijn.  

Al met al heeft hij een negatief beeld van zichzelf en weet hij niet waarom een werkgever met hem in zee zou willen gaan.

 

Gaande het traject wordt duidelijk dat zijn competenties op het conceptuele en logische vlak meer dan gemiddeld ontwikkeld zijn. Zeker als je dat vergelijkt met een gemiddelde developer. Bovendien ligt op dat terrein ook zijn passie.

Als ICT architect weet hij zaken snel te plaatsen. Hij kan op technisch niveau snel en goed linken leggen. Hij doorziet snel de logica en weet die praktisch toepasbaar te maken. Zo komt hij tot product- en procesverbetering, meer effect en efficiency en hij weet met minder meer gedaan te krijgen.

Dat is zijn talent.

 

 

Werk maken van talent

 

Dat geldt voor jou als professional, maar ook voor organisaties.

 

Voor mijn bovengenoemde coachklant is het zaak om werk te maken van zijn talent.

Mijn advies aan hem is om voor de baanverwerving te focussen op netwerken.

Bij ‘traditioneel solliciteren’ loopt hij mogelijk grote kans om, zoals hijzelf aangeeft, ‘tussen de wal en het schip te raken’.

Gezien zijn kwaliteiten matcht hij niet optimaal met het profiel van een ICT architect. Evenmin matcht zijn professioneel profiel optimaal met het profiel van een programmeur.

Met zijn specifieke talent is het dus zaak om te focussen op netwerken. Want er zijn organisaties die zitten te springen om een professional zoals hij.

 

Steeds meer organisaties zijn geneigd om werk te maken van het vinden van talent en daar werk voor te creëren. 

Zij denken en werken minder functiegericht, maar meer mensgericht.

Zij zijn minder geneigd om zich te laten leiden door functieprofielen en daar een medewerker bij te zoeken. En laten zich meer leiden door talenten van mensen en zoeken een rol die daarbij past.

 

Dat vraagt van jou als professional een omslag in je denken. Dat denken zal minder gefocust zijn op functieprofielen en functiecriteria. Maar meer gericht op waar jij jouw talent te gelde kunt maken. In een volgend artikel kom ik daar op terug.

Het is dus van cruciaal belang dat jij weet wat jouw talent is. En dat je je daarmee kunt profileren.

 

 

Kun je daarbij wel wat hulp gebruiken?

Bel (0575-544588 / 06-54762865) of e-mail ([email protected]) me voor het maken van een afspraak.

 

 

Hoe je ‘serendipiteit’ voor jouw loopbaan kunt laten werken

 

Wist je:

Dat post-its een creatie zijn van een sukkelige uitzendkracht, die te weinig lijm gebruikte voor de notitieblokjes die hij maakte? En dat hij die lijm ook nog eens op de verkeerde plaats aanbracht, namelijk op de achterzijde in plaats van aan de bovenkant?

Zo gaat het verhaal.

 

In eerste instantie was de uitzendkracht misschien ‘sukkelig’, maar het vervolg of het gevolg van zijn handelen was dat beslist niet.

De ontdekking van de post-it is een mooi voorbeeld van serendipiteit; het vinden van iets onverwachts en bruikbaars terwijl je dacht dat je op zoek was naar iets anders.

 

Serendipiteit  kan ook een belangrijke rol spelen in een loopbaan. Vraag oudere familieleden of vrienden maar eens hoe zij in hun loopbaan terecht zijn gekomen.

Vaak is een loopbaan geen gepland en lineair proces. Je bent gericht op zoek naar iets. Maar een specifieke gebeurtenis of het contact met een specifiek persoon kan jouw ogen openen voor mogelijkheden, die bij beter bekijken interessanter zijn. Daar moet je je wel voor open stellen.

In dit artikel geef ik je een aantal tips hoe je serendipiteit voor je kunt laten werken in je loopbaan.

Lees meer

Succesvolle mensen beseffen dat een carrière moet worden uitgebouwd

 

Heb jij een plan voor je loopbaan en volg jij de loopbaan zoals jij die hebt uitgestippeld?

Of ben jij iemand die vooral intuïtief keuzes maakt en rustig afwacht wat op jouw pad komt?

 

In een vorig artikel beschreef ik dat een loopbaan moeilijk te plannen is.

Je kunt wel een mooi loopbaanplan maken, maar door allerlei ontwikkelingen, in jezelf of in je omgeving, zul je die plannen toch vaak weer bij moeten stellen.

 

Betekent dat dan, dat je maar helemaal geen loopbaanplan moet maken?

Neen, integendeel.

 

Volgens Scott Blanchard is het opstellen van een loopbaanplan, een carrièreplan, cruciaal om een succesvolle loopbaan uit te bouwen.

 

Een loopbaanplan is cruciaal voor een succesvolle loopbaan

 

Misverstanden rondom het begrip ‘carrière’

 

Bij het begrip carrière ben je al gauw geneigd om te denken aan een loopbaan in opwaartse richting. We denken bij ‘carrière maken’ dan ook al gauw aan ‘promotie maken’.

‘Carrière’ is echter niet anders dan het Franse woord voor ‘loopbaan’. En een loopbaan is volgens de literatuur “de weg die een individu aflegt in de wereld van de arbeid, in samenspel met de andere actoren op de arbeidsmarkt”.

Een carrière is lang niet altijd een rechtlijnig klimmend traject. Een carrière kan zich ook horizontaal ontwikkelen. En ook een stap omlaag, ‘demotie’ is een vorm van loopbaanontwikkeling, ook al voelt die stap misschien als degradatie.

Een loopbaan begint met het betreden van de arbeidsmarkt. Je sorteert overigens al min of meer voor, voordat je daadwerkelijk de arbeidsmarkt betreedt. Dat voorsorteren doe je door te kiezen voor een bepaalde opleiding.

 

Een loopbaanplan is opdracht voor het heden

 

Volgens Blanchard denken de meeste mensen onvoldoende aan hun carrière. Ze zien een carrière als iets dat los staat van het werk dat ze nu doen. Discussies over een carrière gaan voor hun gevoel over de toekomst.

De realiteit is echter, dat je carrière over het heden gaat. Je carrière begint zodra je je eerste baan aanneemt. Met elk besluit dat je vervolgens neemt, gaat je  loopbaanpad verder.

 

Succesvolle mensen beseffen dat een carrière moet worden uitgebouwd

 

Succesvolle mensen hebben een loopbaanplan. Zij hebben een beeld van de richting die ze uit willen met hun loopbaan. Zij hebben hun koers bepaald en zij denken voortdurend na over de implicaties van hun huidige loopbaankeuzes voor hun toekomst.

Volgens Blanchard zou je als werknemer in eerste instantie vooruit moeten denken en bepalen waar je bijvoorbeeld over tien jaar wilt staan.

Vanuit die positie kun je dan achteruit kijken naar de stappen die je in de tussentijd moet zetten om je doel te bereiken.

Die strategie zal je helpen om de keuzes te identificeren die je moet maken om stappen te zetten in de richting van je doel.

Dat vraagt balanceren tussen actie en reflectie; “Hard trappen op momenten dat dat nodig is, maar ook niet bang zijn om van je fiets af te stappen, je benen te strekken en rond te kijken. Eenvoudigweg de tijd nemen voor reflectie zal vaak een volgende stap helderder maken”.

 

Succesvolle mensen realiseren zich dat een carrière niet altijd een rechtlijnig traject omhoog hoeft te zijn

 

Je kunt er op een bepaald moment bewust voor kiezen om een horizontale stap te zetten. Om vervolgens weer een stap omhoog te kunnen maken.

Een horizontale stap of zelfs een tijdelijke stap omlaag kan een middel zijn om te realiseren wat je uiteindelijk voor ogen hebt.

Zo herinner ik me een van mijn coachklanten, een ‘executive’. Hij heeft een helder beeld van zijn toekomst. Een functie als algemeen directeur, bestuursvoorzitter, CEO past in dat beeld.

Om die stap uiteindelijk te kunnen maken, wil hij ervaring opdoen op verschillende terreinen van de bedrijfsvoering, bijvoorbeeld productie, inkoop, logistiek.  Om uiteindelijk goed toegerust de beoogde stap omhoog te kunnen maken.

 

Een loopbaanplan biedt geen zekerheid

 

Ook al heb je een mooi loopbaanplan, je kunt nooit met zekerheid zeggen waar je uiteindelijk uit zult komen. Veel mensen zullen terecht komen op plekken die ze van tevoren niet hadden bedacht.

Loopbanen zijn steeds moeilijker te plannen. In een eerder artikel gaf ik dat al aan.

Gepland toeval’ als benadering van loopbaanontwikkeling wint de laatste jaren dan ook steeds meer aan populariteit.

 

 

Maar hoe het ook zij, een loopbaanplan zal je zeker helpen om je doelen te realiseren. En een loopbaanplan zal je ook helpen om hogere doelen te bereiken dan wanneer je je loopbaan aan het toeval overlaat.

Bij een loopbaanplan denk ik dan aan een plan in grote lijnen. Een ontwerp dat je van tijd tot tijd bij kunt stellen, afhankelijk van ontwikkelingen in je omgeving of in jezelf.

 

Heb jij een loopbaanplan? Zo ja, hoe werkt dat voor jou? Zo neen, hoe maak jij je keuzes met betrekking tot je loopbaan?

Ik lees het graag.

 

 

Heb je nog geen helder beeld van hoe jouw toekomst met betrekking tot werk eruit zou kunnen zien?

Meld je dan aan voor de driedaagse training ‘Bouw je ideale loopbaan’. Voor meer informatie en aanmelden, klik hier.

 

Wil je eerst je vragen aan me voorleggen? Bel (0575-544588 / 06 54762865) of e-mail ([email protected]) me voor het maken van een afspraak voor een oriënterend gesprek.

 

© foto Martin Langbroek

 

 

Een zevental tips om zelf de verantwoordelijkheid te nemen voor je (loop)baan

 

Wist je:

  • Dat men verwacht dat de arbeidsmarkt drastisch gaat veranderen?
  • Dat die verandering in de toekomst sneller gaat?
  • Dat acht jaar in de toekomst is als drie keer acht jaar in het verleden?
  • Dat de verhoudingen tussen werkgever en werknemer in de toekomst anders zullen zijn?

 

Er wordt volop gediscussieerd en gespeculeerd over de toekomstige arbeidsmarkt. Hoe de arbeidsmarkt er bijvoorbeeld in 2020 uit zal zien, is echter moeilijk te voorspellen.

Maar hoe dan ook, men verwacht dat de verantwoordelijkheid voor de eigen loopbaan steeds meer bij het individu komt te liggen.

De grote verandering zal zijn dat mensen zelf hun broek op moeten houden en zelf moeten zorgen voor hun houdbaarheid. Medewerkers, die in loondienst blijven zullen zich eveneens verantwoordelijk dienen te voelen voor hun eigen knapzak, en wat daarin zit moet vooral vers zijn”. (Evert Hatzmann, Loopbaanvisie augustus 2012)

 

Betekent dat dan dat men geen rol meer voor de werkgever ziet weggelegd?

Jawel, ook voor de werkgever ziet men duidelijk een rol. Maar meer dan in het verleden, word jij als werknemer zelf verantwoordelijk geacht voor fitheid en inzetbaarheid in werk. Het is aan je werkgever om jou te faciliteren, als jij als medewerker de initiatieven neemt.

 

Hoe kun je zorgen voor ‘fitheid en inzetbaarheid in werk’?

In dit artikel geef ik je een zevental tips om zelf de verantwoordelijkheid te nemen voor je (loop)baan en interessant te blijven voor werkgevers.

 

interessant blijven voor werkgever

 

1.  Vertrouw niet op de bestendigheid van je huidige baan

 

Misschien ken jij ze ook; werknemers die in alle vertrouwen op hun werkgever in de baan blijven zitten waar ze zitten.

Maar de eigen werkgever heeft steeds minder loopbaanmogelijkheden in huis. Concerns vallen steeds meer uiteen in kleinere eenheden. Daarmee  verdwijnen de interne arbeidsmarkten en de regels om de doorstroom binnen de eigen organisatie in goede banen te leiden.

Uitstroom is dan vaak ook noodzakelijk om de loopbaan voort te zetten. Als een werknemer dan die stap naar buiten gaat zetten, dan kan het zijn dat hij ontdekt dat zijn competenties verouderd zijn en zijn kansen elders vrijwel verkeken.

 

2.  Zorg voor een periodieke APK-keuring voor je (loop)baan

 

Met regelmaat wordt daarvoor gepleit. Onze auto laten we jaarlijks keuren. Ons gebit laten we (half)jaarlijks controleren door de tandarts. Maar controleren of we met onze loopbaan nog op het goede spoor zitten? Dat doen we meestal pas als daar een directe aanleiding toe is. En dan is vaak het ongeluk al geschied.

Een functioneringsgesprek is geen vervanging voor een loopbaan-APK. Bovendien voer je dat gesprek met je leidinggevende. Het is beter om een periodiek loopbaangesprek te voeren met een onafhankelijke derde. Bij mij als loopbaancoach ben je daarvoor aan het goede adres.

Niet alleen is de blik van een leidinggevende op talenten en mogelijkheden van medewerkers doorgaans beperkt. Ook hebben leidinggevenden mogelijk meer oog voor de belangen van de organisatie en zijn zij minder gericht op ontwikkelingsmogelijkheden en inzetbaarheidsvragen van de medewerker.

 

3.  Realiseer je dat vaste arbeidsrelaties voor onbepaalde tijd belemmerend kunnen zijn voor ontwikkeling

 

Niet alleen voor jou als werknemer, maar ook voor de organisatie waarvoor je werkt. In een eerder artikel heb ik daarover al geschreven.

Enige zekerheid is voor een werknemer overigens wel belangrijk. Dat komt in mijn artikel ook naar voren.

Zo geeft bijvoorbeeld Hans Hoekstra, hoogleraar personeelspsychologie aan de Rijksuniversiteit Groningen, aan dat het in de huidige samenleving passend zou zijn om arbeidscontracten aan te gaan met een looptijd variërend van minimaal drie tot maximaal zeven jaar. Daarna zou ontbinding of hercontractering een open kwestie moeten zijn. (Loopbaanvisie, april 2012)

Echte zekerheid vind je mijns inziens overigens niet in een baan, maar in jezelf. Lees mijn artikel daarover er nog eens op na.

 

4.  Zorg dat je je vakkennis en -vaardigheden op peil houdt

 

Wist je dat je gemiddeld nu nog maar drie jaar vooruit kunt met wat je hebt geleerd, terwijl dat eerder twaalf jaar was?

Dat stelt onderzoeker Andries de Grip. Uiteraard is verouderingssnelheid van kennis sterk branche afhankelijk. Maar voor iedereen geldt, dat het zaak is om te blijven leren.

Misschien denk je bij ‘leren’ gelijk aan het volgen van trainingen, cursussen of een opleiding. Maar dat hoeft niet zo te zijn. Leren kan ook de vorm hebben van ‘learning on the job’. Denk maar eens aan de vroegere ‘meester-gezel’ relatie. De eigentijdse variant daarvan is het meewerken met een collega, die jou de kneepjes van een nieuw (aspect van je) vak kan leren.

 

5.  Investeer in je ontwikkeling als persoon

 

Alleen vaktechnische kennis en -vaardigheden maken jou onvoldoende aantrekkelijk voor een werkgever.

Zoals het voor jou belangrijk is om te bepalen of een organisatie bij je past, zo kijkt een organisatie naar jou vanuit de vraag of jij als persoon bij de organisatie past.

Jouw persoonlijke identiteit (‘wie jij bent’) wordt naast geschiktheid voor een functie dan ook steeds belangrijker gevonden.

Dat betekent dat naast vaktechnische kwalificaties  zogenoemde sociaalnormatieve kwalificaties meegewogen worden op de arbeidsmarkt. Je kunt daarbij denken aan bijvoorbeeld communicatieve vaardigheden en bereidheid tot samenwerken.

 

6.  Ontwikkel en onderhoud je loopbaancompetenties

 

De baan voor het leven is aan het verdwijnen. Dat betekent dat je in de toekomst vaker van baan zult ‘switchen’. En dus vaker een nieuwe passende baan zult moeten zien te verwerven.

Dat vraagt loopbaaninzichten en -vaardigheden. En die zijn aan verandering onderhevig.

Vroeger kon je voor de baanverwerving volstaan met het zoeken naar vacatures en vervolgens het schrijven van een goede sollicitatiebrief en het opstellen van een mooi cv. Nu kun je dat wel vergeten.

Nu zul je om te beginnen zelf je onderzoek moeten doen naar ‘baanopeningen’. Immers, 70% van de ‘baanopeningen’ wordt überhaupt geen vacature, maar wordt anderszins ingevuld.

Het is aan jou om te ontdekken wat de arbeidsmarkt nodig heeft en waar dus voor jou kansen liggen. Je moet precies weten waar bedrijven behoefte aan hebben, waar ze naar op zoek zijn en wat ze van een medewerker verwachten.

Dat kun je ontdekken door je onderzoek te doen, te netwerken en met meerdere bedrijven te gaan praten.

 

7.  Zorg dat je zichtbaar bent in je eigen organisatie en daarbuiten.

 

Je zult je in de markt moeten profileren, als werknemer of als zelfstandig professional. Je zult aan ‘personal branding’ moeten doen.

De trend zal steeds meer worden: zichtbaar zijn. Laten zien wat je kunt, waar je voor staat en waar jouw belangstelling ligt.

Maak professioneel gebruik van de Social Media, maar wees ook actief in offline netwerken. Ook als je een vaste baan hebt.

 

 

Tot slot

 

In de toekomst zal iedereen veel meer dan nu bezig moeten zijn met zijn of haar sociaal en menselijk kapitaal. Hoe vertaal je op een concrete manier jouw talent in de wereld? Hoe blijf je je constant ontwikkelen? (Aukje Nauta, hoogleraar employability)

Zorg dat je daarop bent voorbereid.

 

Kun je daar wel wat hulp bij gebruiken? Bel (0575-544588 / 06-547 628 65) of e-mail ([email protected]) me voor het maken van een afspraak.

 

Hoe blijf jij interessant voor een werkgever? Heb je nog aanvullende tips? Ik lees het graag.

 

 

 

 

 

Waarom we vaker moeten vragen ‘waarom?’ 

 

In het NRC van dinsdag 10 januari las ik een artikel van Harry Starren met als onderwerp
‘Waarom….. we vaker moeten vragen: waarom? “Goede adviseurs stellen de waarom-vraag vermomd in eindeloze herhaling. Coaches doen het ook”.

Waarom doen ze dat? Zo vraag je je wellicht af?

 

Ik heb een afspraak met Walter. Zijn arbeidscontract wordt niet gecontinueerd en ik heb met hem een gesprek om samen een  begeleidingstraject uit te stippelen.  

In het gesprek wordt me al snel duidelijk dat er eerst een andere hobbel genomen moet worden. Zijn werkgever heeft hem gevraagd om een berichtje te maken over zijn vertrek, dat de organisatie ingestuurd kan worden.

 

Het geheim van waarom-vragen

 

Walter zit daarmee in zijn maag. Enerzijds wil hij de organisatie niet afvallen en zich negatief uitlaten over de manier waarop hij toch min of meer aan de kant is gezet. Aan de andere kant wil hij trouw blijven aan zichzelf en oprecht communiceren over de reden van zijn vertrek.

Voor Walter is dat een dilemma. Hoe formuleer je zoiets? Al vragen stellend als coach en luisterend naar de antwoorden van Walter ontstaat er een beeld van hoe hij in de organisatie heeft gewerkt, waar hij met name van heeft genoten, waar zijn kracht ligt en wat er veranderd is door de reorganisatie en de functiewijziging.

Daardoor wordt ook helder wat hem belemmerde om optimaal te functioneren en te groeien en te bloeien in de nieuwe functie.

Op basis van de antwoorden van Walter formuleren we een aanzet tot een tekst, die als berichtje op intranet gezet kan worden. Walter is helemaal opgelucht. Hij had er enorm tegen op gezien en zat er mee in zijn maag.

Hij staat versteld van het resultaat en zegt dan ook “het zijn mijn eigen woorden, die ik nu op papier heb staan. Hoe kan het dat ik het zelf niet heb kunnen formuleren?”

 

Ja, hoe kan dat? De antwoorden op de vragen zaten immers al in hem opgesloten. Maar door de vragen zijn ze als het ware eruit gehaald. Dat is nu het mooie effect van het stellen van goede vragen.

 

 

Een vraag, met name ook de ‘waarom-vraag’ doet nadenken

 

Ze brengt je in wezen tot diepere lagen, waarin de antwoorden voor jou nog niet direct te grijpen zijn. Wellicht is het daar voor jou een grote brij waarin nog weinig structuur te ontdekken is.

Waarom spreekt een bepaalde functie je aan? Of waarom wil je iets graag? En waarom ben jij bij uitstek de geschikte kandidaat voor de functie? Of waarom moet de selecteur jou kiezen en niet iemand anders?

Waarom-vragen zijn lang niet altijd gemakkelijk te beantwoorden. Een waarom-vraag roept een rechtlijnig daarom-antwoord op, maar de werkelijkheid is vaak veel complexer.

Heb je eenmaal het voor jou passende antwoord op de vragen gevonden, dan voel je ook de kracht om er vol voor te gaan. Het antwoord geeft je energie en brengt je in beweging.

En het wonderlijke is, dat je het antwoord niet hoeft te bedenken. Zoals aangegeven, het zit al in je. Het is de kunst om dit antwoord naar boven te halen, eruit te halen.

 

 

Verplaats je eens in de rol van een beeldhouwer

 

Het creatieve proces begint al met het uitzoeken van een passend blok steen. Zo’n blok is niet zomaar een steen. Neen, zo’n steen heeft de beeldhouwer al iets te vertellen. Er zit al iets in en het is de kunst om dat eruit te halen.

Ben je daar als beeldhouwer toe in staat, dan ontstaat er iets moois, een werkstuk dat klopt. Een vorm die past bij het verhaal dat in de steen verborgen zit. Daardoor kan wat aanvankelijk gewoon een blok steen was, een prachtig kunstwerk worden.

 

 

In mijn werk als coach is het eigenlijk niet anders

 

De antwoorden op de vragen van de coach liggen opgesloten in de gecoachte zelf. Voor mij als coach de kunst om je te helpen die antwoorden eruit te halen, door het stellen van de juiste vragen. En dan lijken de antwoorden als vanzelf te komen.

Maar je kunt ook jezelf vragen stellen. Reflectie, bewust stil staan bij jezelf, stil staan om diepgang te krijgen en daarna vaart te kunnen maken. Het is de moeite waard om daar aandacht en tijd voor vrij te maken. Het geeft je vleugels, het geeft je energie. En het geeft je antwoorden op vragen waar je anders mee rond blijft lopen en die misschien onoplosbaar lijken.

Heb je de antwoorden op je vragen gevonden, dan kun je je ook overtuigd en overtuigend presenteren en profileren. Je positie thuis en op je werk zal daardoor zeker sterker worden.

 

Wat zijn jouw ervaringen? Ik lees het graag.

 

 

 

 

Op loopbaanadvies.net lees ik, als adviseur, de vraag van Hans. “Ik heb het boek van Marc Schabracq ‘Wat nu?’ gelezen en alle vragen beantwoord. Ik ben niet tot de kern gekomen. Zal ik misschien ook niet toelaten, als ik het alleen moet doen”. Hans vraagt zich af “Wat nu?”.

De ervaringen van Hans zijn geen uitzondering. Veel mensen hebben de hoop dat hun probleem wordt opgelost door het doorwerken van een zelfhulpboek. “Als ik alle opdrachten netjes uitwerk en doe wat er in het boek beschreven staat, dan komt de oplossing vanzelf”. Maar zo werkt het meestal niet. Waarom eigenlijk niet?

 

zelfhulpboek

 

Zelfhulpboeken worden veel verkocht

 

Loop maar eens een willekeurige boekwinkel binnen en kijk eens hoeveel er staan. Voor de meest uiteenlopende problemen is een zelfhulpboek te koop.

Ook over loopbaanvragen zijn er veel boeken te koop. Boeken met veelbelovende titels als ‘In dertig dagen uit je burnout’, ‘Een volle agenda, maar nooit druk’, ‘Aan het werk met je talent en je passie’. Een aanlokkelijk vooruitzicht. Wie wil dat niet? Geen wonder dat die boeken veel worden verkocht.

Als je worstelt met een probleem of vraag, is het heel begrijpelijk dat je in eerste instantie zelf probeert te komen tot een antwoord. Je denkt dan vaak dat een boek daarbij kan helpen. Bovendien is een boek gauw gekocht en sowieso veel goedkoper dan het inhuren van een coach.

Maar loop voor de aardigheid eens naar je eigen boekenkast en kijk eens welke zelfhulpboeken jij hebt staan. In hoeverre heb je ze gelezen? En heb je er ook echt iets mee gedaan?

 

 

Alhoewel zelfhulpboeken veel worden verkocht, wordt er maar bitter weinig echt mee gedaan

 

De onderzoekscijfers zullen je verbazen. Wist je dat maar 70% van de gekochte zelfhulpboeken daadwerkelijk gelezen wordt? En sterker nog, dat 95% van de lezers kennelijk niets doet met de inhoud? Misschien hoor jij bij die uitzonderlijke 5%. Als dat zo is, mijn compliment!

Maar heeft het bij jou gewerkt, is jouw probleem opgelost met het doorwerken van een boek? Heb je een antwoord gekregen op jouw vraag? Of verging het je zoals Hans? Of Michiel, nu een van mijn coachklanten.

In ons oriënterend gesprek vertelde Michiel mij zijn verhaal.

Michiel heeft het hele boek van Bolles “Welke kleur is jouw parachute?” doorgeploegd en alle opdrachten keurig uitgewerkt. Heel consciëntieus is hij met het boek aan de gang geweest. Hij heeft voor zichzelf al heel wat op een rij gezet, maar komt er alleen niet uit. Hij heeft nog geen antwoord op zijn loopbaanvraag en krijgt in zijn eentje niet helder wat hij nu echt wil.

 

 

Ook al is een zelfhulpboek theoretisch goed onderbouwd, de praktijk is vaak complexer dan de theorie

 

In een boek worden thematieken vaak rechtlijnig voorgesteld: werk de opdrachten uit, dan kom je als vanzelf tot het antwoord op je vraag.

Maar de weg is vaak niet zo rechtlijnig als wordt gedacht. En achter één vraag zitten vaak verschillende deelvragen, met voor iedereen weer andere accenten. Maar zelden sluit een boek dan ook aan op jouw specifieke, persoonlijke vraag.

Bovendien helpt een zelfhulpboek vooral om in dialoog te gaan met jezelf. Als je dat al kunt, want het is niet gemakkelijk om kritisch het gesprek aan te gaan met jezelf. Een boek geeft geen feedback en vraagt niet door. Het confronteert je ook niet met tegenstrijdigheden in jouw verhaal.

Daardoor loop je het risico te blijven hangen in het beeld dat jij van jezelf hebt. Je onderkent je eigen valkuilen en blinde vlekken niet. Zoals Hans het zo helder aangaf in zijn vraag “Zal ik misschien ook niet toelaten, als ik het alleen moet doen”. Wellicht een heel terechte opmerking van Hans, een opmerking die overigens wel getuigt van zelfkennis.

Het gevolg is dan ook vaak dat je niet echt in beweging en tot een oplossing komt met alleen het werken met een zelfhulpboek. Daarvoor zijn ook gesprekken met anderen nodig, de externe dialoog. Zoals Marlies, een van mijn studenten, het zo mooi verwoordde: “Achteraf moet ik zeggen dat mijn eigen gedachten en diverse gesprekken met anderen toch meer hebben opgeleverd dan het boek ‘Alles over loopbaanplanning’”.

 

 

Helpt een zelfhulpboek dan helemaal niet?

 

Een zelfhulpboek kan zeker wel een beetje helpen, maar stel je er niet teveel bij voor. Het is een eerste stap. Ga daarnaast gesprekken aan met anderen. Kom je er dan nog niet uit, raadpleeg dan een professional. Voor loopbaanvragen is dat een loopbaancoach.

 

Wat zijn jouw ervaringen met zelfhulpboeken en wil je ze delen? Ik zie je reacties graag tegemoet.

 

 

 

 

Hoe je door focus kansen ziet en herkent

 

Onlangs had ik een oriënterend gesprek met Mirjam. Mirjam heeft rechten gestudeerd. Door een verhuizing en de geboorte van haar kindje heeft zij ruim drie jaar niet meer buitenshuis gewerkt. Ze wil graag weer aan de slag. Werken als projectsecretaris spreekt haar aan. We starten een traject. Nog voor de eerste coachbijeenkomst ziet zij ‘toevallig’ een mooie vacature. En ‘toevallig’ krijgt zij de baan.

Maar is dat echt toevallig? En als het allemaal zo gemakkelijk gaat, hoef je dan geen loopbaanplan meer te maken?

Zeker in de huidige tijd is het plannen van een loopbaan moeilijk. De arbeidsmarkt is sterk in ontwikkeling. Beroepsbeelden vervagen en functies veranderen. Het is lastig in te schatten waar in de toekomst vooral behoefte aan is. En technologische ontwikkelingen zijn sterk van invloed op de wereld van arbeid en beroep.

Betekent dat dan, dat je maar helemaal geen plan moet maken om je loopbaan te ontwikkelen? Moet je maar wachten op wat er toevallig op je pad komt? Ik denk van niet. Dat gaat namelijk niet werken.

 

Toeval in je loopbaan bestaat niet

© foto: Martin Langbroek

Toeval in je loopbaan bestaat niet

 

Ook al noemen sommigen dat wel. Je denkt wellicht dat je toevallig die vacature zag. Of dat je toevallig iemand sprak die op zoek was naar een professional als jij. Maar toeval in je loopbaan bestaat niet.

De ervaring van Mirjam is een mooi voorbeeld van ‘gepland toeval’, ‘planned happenstance’. ‘Gepland toeval’ gaat over het zien en herkennen van kansen. Heb je geen beeld van wat jou interesseert en van waar jouw kansen liggen? Dan zul je die kansen ook niet herkennen, ook al komen ze op je pad.

Door het traject te beginnen, had Mirjam energie vrij gemaakt en was zij gefocust. En zag zij kansen die zij eerder niet zag. “Ik heb het gevoel dat het in een stroomversnelling is gegaan”, aldus Mirjam. “Wellicht dankzij het in gang zetten van het traject bij jou”.

 

 

‘Gepland toeval’ als benadering van loopbaanontwikkeling

 

Die insteek wint de laatste jaren sterk aan populariteit. Temeer omdat loopbanen steeds moeilijker te plannen zijn. Gedacht vanuit ‘planned happenstance’, kun je de loopbaan zien als iets wat zich geleidelijk ontvouwt. En waarbij je gebruik maakt van de kansen die zich voordoen.

Bij ‘gepland toeval’ volg je je nieuwsgierigheid en stem je af op die activiteiten waartoe je je aangetrokken voelt. Niet voor niets zie je kansen vaak pas op het moment dat je er op gefocust bent. En dat is geen toeval. Zo zag Mirjam de vacature voor projectsecretaris, omdat ze voor zichzelf heel helder had dat ze dát werk wilde doen.

Het toeval was min of meer gepland. Mirjam was erop voorbereid om haar voordeel te doen met de kans die zich voordeed, omdat ze wist wat haar interesses zijn. Ze was ontvankelijk voor wat zich aandiende en stond klaar om daarop te reageren.

 

 

Is het dan nog wel zinvol om een loopbaanplan te maken?

 

Als een loopbaan toch nauwelijks te plannen is. Jazeker. Het is belangrijk om je een beeld te vormen van je ideale baan. En van daaruit mogelijkheden uit te stippelen. Dat geeft richting. Dat geeft focus. En dat helpt om kansen en mogelijkheden te zien.

Maar herken en erken dat de toekomst niet te voorspellen en eigenlijk dus onzeker is. Ga flexibel om met veranderende omstandigheden. Houd voor ogen dat onverwachte gebeurtenissen kansen kunnen bieden. En maak er geen probleem van als je het even niet meer weet.

Zo kun je mooi een mix van beide benaderingen hanteren in je werkleven.

 

 

Heb jij zelf een mooi voorbeeld van ‘gepland toeval’ en wil je jouw ervaring delen? Ik zie je reactie graag tegemoet.