Tag Archief van: pro-actief

Het hoeft niet altijd ingewikkeld, kies vaker voor de simpele oplossing

 

Ik heb het goed getroffen, ik ben een bofferd.

Dagelijks wordt er heerlijk voor mij gekookt. En dan niet zomaar Hollandse pot of aardappels, vlees en groente.

Van het bepalen van het menu en het uitzoeken van recepten wordt serieus werk gemaakt. Een hele rij kookboeken staat er dan ook in onze keuken op de plank.

Veel Midden-Oosterse recepten in bijvoorbeeld Persiana, van de Iraanse Sabrina Ghayour. En veel boeken geschreven door Yotam Ottolenghi, al dan niet samen met Sami Tamimi of Ramael Scully. Misschien zeggen titels als Jeruzalem, Plenty en Flavour je iets? Of Falastin, geschreven door Sami Tamimi en Tara Wigley?

 

Je baan net als een kookboek

 

Ottolenghi; mensen die van zijn kookboeken of recepten hebben gehoord, denken algauw aan veel ingrediënten die niet overal te krijgen zijn, en veel werk. Misschien denk jij dat ook wel.

Bij die ingrediënten horen typische ‘Ottolenghi-ingrediënten’ zoals bijvoorbeeld sumak, za’atar, rozenharissa en granaatappelmelasse. Die zijn inderdaad niet overal makkelijk te krijgen, maar in een goede Turkse winkel kom je een heel eind.

En vaak is het maken van gerechten uit de boeken van Ottolenghi ook veel werk. Kost het tenminste veel tijd. Twee uur voor het bereiden van een maaltijd met een paar gerechten is geen uitzondering.

Toch kan het bij Ottolenghi ook simpel. Met name met zijn recepten in Simpel. En zoals hij zelf aangeeft, iedereen heeft een eigen mening over wat simpel is.

Voor de een is dat de ‘S’ van snel; in minder dan 30 minuten een gerecht op tafel. Een ander gaat voor de ‘I’ van ingrediënten; niet meer dan 10. Voor weer een ander gaat het om de ‘M’ van maak van tevoren. Of de ‘P’ van provisiekast, of de ‘E’ van eenvoudiger dan je denkt. Of de ‘L’ van lui.

Bij die laatste categorie kun je denken aan bijvoorbeeld recepten voor stoofschotels, die rustig een paar uur staan te garen, terwijl jij in alle rust in de tuin zit en lekker van het zonnetje geniet.

 

En ook de Iraanse kok Sabrina Ghayour is naar simpele gerechten gegaan in haar boek Simply. Met recepten voor makkelijke Midden-Oosterse maaltijden laat zij zien dat je de essentie ook eenvoudiger kunt pakken.

 

 

Wat betreft je werk hoeft het ook niet altijd ingewikkeld te zijn. Zie je baan als een kookboek. Durf wat vaker te kiezen voor een simpele oplossing.

Stop met overpresteren, zegt Greg McKeown in zijn boek Essentialism: The Disciplined Persuit of Less. In vertaling in het Nederlands: Essentialisme, Niet meer alles moeten.

Durf te kiezen voor essentialisme. Kies voor het nu en voor wat écht belangrijk voor je is. Richt je op waarin jij het verschil wilt en kunt maken.

Ga goed met je energie om, doseer je energie. Word een business minimalist. En ook al klinkt minimalist voor jou misschien negatief, zo is het niet bedoeld.

Weet goed wat nodig is om jouw functie naar behoren uit te oefenen en krijg dat zo simpel mogelijk voor mekaar. Want je hebt alle kans dat je meer bereikt als je minder hard werkt. Kijk wat je kunt schrappen. Laat je bijvoorbeeld niet gek maken door alle mailtjes in je inbox. En scherm je af voor alle ruis, die je afleidt van je eigenlijke werk.

 

 

Kost je werk je meer energie dan het je oplevert?

Kom je doodmoe thuis van je werk en heb je geen energie meer om wat dan ook op te pakken?

Vind je het moeilijk om de vinger erachter te krijgen waar het aan schort in je huidige werk en waardoor je energie weglekt?

Plan een afspraak in voor een oriënterend gesprek, in mijn online agenda. Dat kan heel makkelijk met deze link.

 

 

 

 

Waarom het zo gek nog niet is om te ‘winteren’; tot rust te komen en de tijd te nemen om op te laden voor een volgende periode

 

Mijn wekker gaat steevast elke ochtend om kwart voor zeven af. Door de week of in het weekend, zomer of winter; voor mij maakt dat geen verschil. Kennelijk is ook mijn lijf zodanig gewend aan dat ritme, dat ik mogelijk ook heel goed zonder wekker zou kunnen. Want meestal ben ik wakker voordat het tijd is om op te staan.

Ik heb dan ook niet direct behoefte aan een winterslaap. Alhoewel het misschien wel zo is, dat ik in het voorjaar en ‘s zomers meer energie heb dan hartje winter. Maar naar ik begrepen heb, is dat heel natuurlijk.

Wist je dat mensen in tegenstelling tot dieren zich veel minder aantrekken van de seizoenen? En dat het best goed zou zijn om een beetje beter te leren winteren?

 

 

Waar de natuur tot rust komt als de winter in aantocht is, jakkeren wij mensen vaak maar door

 

Wist je dat zelfs wijngaardslakken wegkruipen in de winter en hun huisje afsluiten met een slijmlaagje dat verkalkt tot een tijdelijk sluitplaatje? Al in de herfst treft de wijngaardslak zijn voorbereidingen en graaft een geschikt winterplekje, met beschutting tegen droogte en vorst. Ik vond het grappig om te lezen dat een wijngaardslak bij het graven van zijn holletje, zijn huisje gebruikt om grond te verzetten. Ik zou wel eens willen zien hoe zo’n slak dat doet.

Wat ‘winteren’ betreft kunnen wij mensen een voorbeeld nemen aan de natuur, die tot rust komt als de winter in aantocht is. Het zou goed zijn om na een periode figuurlijk te ‘winteren’; tot rust te komen en de tijd te nemen om op te laden voor een volgende periode. In plaats van maar door te jakkeren met al onze bezigheden en alles wat we nog zo nodig moeten.

Eerlijk gezegd, heb ik ook zelf gaandeweg steeds beter geleerd om de tijd te nemen om bewust stil te staan, letterlijk en figuurlijk. Al een aantal jaren nu, start ik mijn dag met een meditatieve wandeling, nog voor mijn ontbijt. Ik gun me de tijd om te wandelen met aandacht. Me daarbij als vanzelf, met al mijn zintuigen openstellend voor al het mooie dat met name de natuur te bieden heeft. Dat betekent dat ik dan ook letterlijk stil kan blijven staan om bijvoorbeeld de amandelen te bekijken, die al aardig beginnen te groeien en te rijpen. Of te luisteren naar het ruisen van de beek of de vogel- of insectengeluiden die ik hoor. Of te kijken naar de beweging van de wolken, die hun schaduw geven in het landschap.

 

Winteren is zo gek nog niet© Foto Martin Langbroek

Wat dat betreft is het ook goed om af en toe lekker lui te zijn. Dat geeft niet alleen rust, maar kan je ook op andere gedachten brengen. Maar lui zijn is lang niet voor iedereen gemakkelijk. Want hoe vreemd dat ook klinkt, luiheid vraagt discipline om goed om te gaan met en gebruik te maken van je tijd in een wereld van overvloed.

 

 

‘Winteren’ om op te laden voor een volgende periode

 

Het is goed om te ‘winteren’, ook al is het letterlijk geen winter; tot rust te komen en de tijd te nemen om op te laden voor een volgende periode. Bijvoorbeeld als je de overstap maakt naar een andere baan. Of na een ingrijpende gebeurtenis, positief of negatief.

Het leven is immers geen lineair proces. Het hoeft niet altijd beter en meer. Tegenslag en even stil staan horen erbij.

Niet voor niets zijn er bijvoorbeeld mensen die zich sterk maken voor rouwverlof. De Nederlandse wet kent geen echt wettelijk rouwverlof bij het overlijden van een partner of familie. Anders dan de vier dagen verlof (van overlijden tot en met de begrafenis of crematie) waar je als werknemer recht op hebt bij het overlijden van een familielid in de eerste graad. Denk daarbij aan het overlijden van je partner, een ouder of een van je kinderen. Alsof je na die vier dagen weer in staat zou zijn om de draad van je werk weer op te pakken.

Wil je enig zicht krijgen op verlofregelingen? Klik dan hier

 

 

Neem een sabbatical om tot rust te komen en de tijd te hebben om op te laden voor een volgende periode

 

Strikt genomen zou je bij een sabbatical denken aan een sabbatsjaar. Een heel jaar verlof dus. Maar ook een ‘mini sabbatical’ kan al heel verfrissend zijn. Zo koos een van mijn netwerkcontacten voor een mini sabbatical van drie maanden.

Het zou mooi zijn als je, net als volgens de Thora, elk zevende jaar zou kunnen gebruiken als sabbatsjaar om tot rust te komen, op te laden en je te bezinnen op hoe je verder wilt in je loopbaan. Helaas is dat vooralsnog een utopie.

Volgens de Thora is het sabbatsjaar het jaar waarin een stuk land onbebouwd moet blijven. In dat jaar krijgt het land rust. Hoe zou het voor jou zijn als jij als werknemer elk zevende jaar ook rust zou krijgen? Of bijvoorbeeld verlof om een studie te volgen, een onderzoek te doen of een boek te schrijven?

 

 

Tot slot

 

Zou jij ook wel een sabbatical willen nemen?

Bijvoorbeeld om voor jezelf helder te krijgen hoe je je leven en je werk verder vorm wilt geven?

Zie je voorlopig geen kans om zo’n sabbatical te nemen, maar wil je wel meer zicht op wat jou drijft en waar jij warm voor loopt?

Wil je handreikingen en tips om je intrinsieke motivatie op het spoor te komen, anders dan met een sabbatical? Die vind je hier.

 

Wil je weten hoe je van elke werkdag een sabbatical maakt? Lees hoe je je leven zo inricht dat je altijd sabbatical hebt.

 

Weet je bij voorbaat dat je in je eentje daar niet uit gaat komen? Je weet me te vinden.

 

 

 

 

Waarom alleen een mooi loopbaanplan niet voldoende is om je doel te realiseren

 

“Visie op je loopbaan zonder moed is een droom; moed zonder visie is een ongeleid projectiel”.

Het zijn woorden van Marinka Lipsius. Zij schreef het boek Factor Moed!; durven kiezen en volharden in BV Nederland.

Wil je net als mijn coachklant uit mijn vorige artikel de wijde wereld in? Dan is het belangrijk dat je besef hebt van de koers die je wilt varen. Dat is jouw kompas.

Maar alleen een kompas is niet voldoende. Naast dat kompas is voor zo’n stap de factor moed cruciaal; het lef, de drive om het pad in de juiste richting te durven bewandelen.

Je hebt ze beide nodig. Want heb je een prachtig plan, maar ontbreekt de factor moed, dan zul je nooit echt in beweging komen. En moedige acties zonder een plan geven vaart, maar hoogstwaarschijnlijk niet in de juiste richting.

Wil je stappen zetten in je loopbaan, maar ontbreekt het besef van richting of de factor moed, dan valt het geheel in duigen.

 

Moed is naast een mooi loopbaanplan nodig, wil je jouw doel realiseren

 

Moedige acties zonder plan stagneren of worden een nachtmerrie

 

Als je niet weet waarnaar je op zoek bent, dan zul je het ook niet gauw vinden.

Zo mailde mij een potentiële klant:

“Ik ben op zoek naar een andere baan en ik merk in de gesprekken die ik onlangs heb gevoerd met recruiters dat ik het niet makkelijk vind om aan te geven waar ik goed in ben, wat mijn kernkwaliteiten zijn en mijn ambities. Ik kan hierin wel wat hulp gebruiken in de vorm van coaching”.

Heel moedig heeft zij vrijwillig gebruik gemaakt van een regeling om te vertrekken. En heel wijs maakt zij, na een vlotte start en eerste ervaringen met gesprekken op de arbeidsmarkt, pas op de plaats om haar richting te bepalen.

Doe je dat niet en wordt het een actie zonder richtingsbesef, dan loop je het risico dat jouw moedige actie ontaardt in een nachtmerrie.

Want als je niet weet wat je werkelijk wenst, dan ben je je bestemming kwijt, ben je stuurloos en op weg naar nergens.

 

Dat wil mijn coachklant uit mijn vorige artikel heel duidelijk voorkomen. Voordat hij de wijde wereld in gaat, start hij met het in kaart brengen van wat hij kan en wat hij wil. Hij gaat eerst zijn richting bepalen en vervolgens doelgericht daarop koersen. Het lef, de drive die daarvoor nodig is, is ruimschoots aanwezig.

 

 

Je hart volgen vraagt moed

 

Je hart volgen; we zeggen het zo gemakkelijk, maar zo makkelijk is het niet. Je hart volgen vraagt moed.  

Wist je dat het Franse woord courage (moed) afgeleid is van coeur (hart)? En zoals Loesje zo mooi aangeeft leven het meervoud is van lef?

 

Moed is niet hetzelfde als niet bang zijn. Het is leren met angst om te gaan.

Menigeen is bij grote onzekerheid geneigd om terug te gaan naar bekend terrein. Bijvoorbeeld in een baan te blijven hangen, ook al biedt die baan weinig uitdaging meer.

Ben je moedig, dan durf je je eigen angst aan te kijken, te erkennen en de onzekerheid tegemoet te gaan. Je durft stappen te zetten.

Bijvoorbeeld vrijwillig te vertrekken bij een reorganisatie en aan te geven “Zet mij maar op die lijst”. Of je baan in loondienst op te zeggen en te gaan voor zelfstandig ondernemerschap.

 

 

Moed vraagt een prijs, maar levert ook winst op

 

De consequenties van moed zijn van tevoren niet te voorspellen.

Zo is het bijvoorbeeld, ook voor mij als loopbaancoach, moeilijk te voorspellen hoeveel tijd en energie het mijn coachklant gaat kosten om zijn bakens te verzetten en zijn ideale baan te realiseren. Zeker als het gaat om een echte loopbaanswitch.

De winst van een moedige keuze en de prijs die je daarvoor betaalt zijn van tevoren niet op een balans uit te zetten.

Zou je dat wel kunnen, dan zou je een puur rationele afweging kunnen maken.

Maar over het algemeen werkt dat zo niet. Er is van tevoren meestal niet te bepalen wat jouw moedige gedrag kost en wat het oplevert.

 

Bij moedige keuzes speelt vaak een groot belang.

Dat maakt dat je bereid bent een zeker risico in te calculeren. Het grote belang is voor jou de winst. Je bent bereid daarvoor een prijs te betalen, ook al weet je niet zeker wat die prijs zal zijn.

 

 

Moed is wilskracht en wilskracht is te trainen

 

Moed is de juiste reactie op de impuls om hard weg te rennen en de verantwoordelijkheid niet op je schouders te nemen.

Men noemt het wel de deugd die je in staat stelt je vrees te weerstaan en te overwinnen.

 

Moed draagt bij aan geluk en aan het bereiken van je doelen.

Moed is onmisbaar omdat veel van wat goed en waardevol is in het leven, alleen bereikbaar is als je bereid bent er wat voor in de waagschaal te stellen.

 

Wil je je wilskracht alvast trainen?

Met een beetje wilskracht gaat je dat lukken. Maak gebruik van mijn tips in een van mijn vorige artikelen.

 

 

 

Vind je jezelf niet zo moedig?

Zie je moed als een talent, dat jij niet hebt?

Zou je graag wat meer moed willen ontwikkelen?

In een volgend artikel geef ik je een aantal inzichten en handreikingen, want moed kun je ontwikkelen. Zowel de twee peilers richtingsbesef en drive, als het fundament, jouw ego.

 

 

 

 

Blijven zitten waar je zit of de kans grijpen om vrijwillig te vertrekken

 

Ja, ik wil eruit. Ik wil breed kijken. Ook al weet ik nog niet hoe mijn toekomst qua werk er dan uit moet gaan zien. Ik wil de wijde wereld in.”

Een heel proces heeft hij al doorlopen. Veel is hij het gesprek met zichzelf en zijn naaste omgeving aangegaan. Blijf ik in mijn sweet spot of grijp ik mijn kans om mijn grenzen te verleggen?

Ook al staat hij niet op de lijst van degenen die moeten vertrekken, de reorganisatie heeft hem wel aan het denken gezet. Blijf ik zitten waar ik zit of grijp ik mijn kans en ga ik er vrijwillig uit?

Het is zo goed als zeker. Hij kiest voor het laatste. Met zijn werkgever is hij daarover in gesprek. De lijn met mij als loopbaancoach heeft hij uitgezet.

Hij is van mijn coachklanten overigens niet de enige die van een reorganisatie gebruik maakt om vrijwillig te vertrekken. Of daarop anticipeert en alvast voorsorteert door zich te oriënteren op mogelijkheden buiten het bekende vakgebied en werkveld.

 

Je sweet spot verlaten, durf om keuzes te maken en de zeilen bij te stellen, vraagt moed. Meer moed dan blijven zitten in je sweet spot, want de consequenties van het stappen uit de zekerheid van een baan, zijn van tevoren niet te voorspellen.

Waren die wel te voorspellen, dan was er geen of nauwelijks moed voor nodig.

 

Blijven zitten in sweet spot of wijde wereld in

 

Sweet spot; een begrip dat in diverse contexten een specifieke betekenis heeft

 

Het begrip sweet spot wordt in meerdere contexten gebruikt.

In de sport is het de plek waar een slag of stoot resulteert in een maximale respons voor een bepaalde inspanning. Zo resulteert bijvoorbeeld bij tennis, honkbal of cricket, een bepaalde slag in een grotere impuls als de bal het racket (of de bat) op de sweet spot raakt.

In marketing komt het begrip terug in de marketingpiramide. De sweet spot is dan de aanduiding voor wat men noemt de mid-end producten. Dat zijn de producten waar je met een bepaalde inspanning maximale respons creëert. Dat zijn bijvoorbeeld ook producten, die opschaalbaar zijn, die je kunt aanbieden aan grotere groepen. Zo leerde ik jaren geleden in een marketingopleiding.

In contentmarketing  is de sweet spot de plek waar twee belangrijke elementen uit je ondernemerschap samenkomen en elkaar deels overlappen. Enerzijds heeft elke ondernemer of elk bedrijf (unieke) kennis en vaardigheden in huis. Anderzijds is er passie of zijn er de pijnpunten van de klant. Waar die twee samenkomen, dat is de sweet spot.

Ook in de geluidstechnologie heeft men het over de sweet spot. Het gaat dan om het bereik waarin geluid optimaal klinkt. Waar dit precies ligt, hangt blijkbaar af van je geluidsinstallatie, het aantal luidsprekers én de positie van elke speaker.

 

Ook al heeft het begrip sweet spot in diverse contexten een specifieke betekenis, in alle contexten gaat het om een optimaal punt of een optimale combinatie van factoren of kwaliteiten.

 

 

De sweet spot met betrekking tot mens en werk

 

Met betrekking tot mens en werk is de sweet spot, de plaats waar jij als professional op je plek zit. Waar je voldoening en plezier kunt halen uit je werk.

Dat is waar je bezig kunt zijn met activiteiten die je makkelijk afgaan, waar je heel goed in bent. En met activiteiten die jij graag doet, waar je energie van krijgt en je krachtig door voelt.

En dat alles in een omgeving waarin jij kunt groeien en bloeien, jouw persoonlijke biotoop.

 

 

Hoe de sweet spot negatief kan gaan werken

 

Werkend in je sweet spot kun je het stadium bereiken waarin alles vanzelf lijkt te gaan.

Dat je zonder noemenswaardige inspanning kunt behalen wat en hoe je het wilt. Met als gevolg dat je je ook niet meer harder inspant. Want waarom zou je?

Dat lijkt misschien aantrekkelijk, maar je hebt alle kans dat werk dan gauw verveelt en leidt tot zekere gelatenheid, inschikkelijkheid.

 

Dat wil mijn coachklant voorkomen. Sterker nog, dat is wat hij helemaal niet zoekt en nastreeft. Hij bruist van energie en wil graag zijn tanden zetten in iets nieuws. Ook al weet hij nog niet hoe dat nieuwe werk eruit moet gaan zien.

Onderzoeken welke mogelijkheden hij nog meer heeft, zichzelf ontwikkelen, uitdagingen omarmen; dat is wat hij wil.

Dat besluit gaat verder dan rationele overwegingen en komt voort uit een diepe overtuiging. Het gehoor geven aan die overtuiging vraagt moed.

Meer over de factor moed lees je in mijn volgende artikel.

 

 

 

Neem jij geen genoegen met werk in jouw sweet spot?

Wil jij zelf de regie in je loopbaan en ga jij voor een hot spot, werk waar je gelukkig van wordt en ook nog een mooi inkomen mee genereert?

Lees mijn aanbod met betrekking tot individuele loopbaancoaching. En neem contact met me op voor het maken van een afspraak voor een vrijblijvend oriënterend gesprek.

 

 

 

 

Hoe je door goed onderhandelen een betere balans creëert tussen je werk en je privéleven

 

In mijn vorige artikel heb je kunnen lezen hoe je door het maken van keuzes voorkomt dat je achteloos meegaat in de stroom van drukte.

Ook gaf ik je in dat artikel een aantal tips om jouw drukte de baas te zijn.

Een van die tips betreft het bewaken van je grenzen. Je kunt niet ongestraft meer verplichtingen op je nemen. Er is een punt waarop je ten behoeve van jezelf, je gezin, je werk zult moeten onderhandelen over je grenzen.

Dat onderhandelen gaat lang niet iedereen gemakkelijk af.

In mijn artikel help ik je op weg, zodat je je door goed onderhandelen een weg kunt banen uit de drukte en komt tot een betere werk-privé-balans.

 

 

Drie manieren van omgaan met drukte die je te groot wordt

 

Drukte hoef je niet over je heen te laten komen. Je hebt wel degelijk een keuze hoe met drukte om te gaan.

Een manier van omgaan met drukte is drukte accepteren als deel van leven. Zeker als drukte de sociale norm is in de kringen waarin jij verkeert. Bovendien is het vaak veel makkelijker om je mee te laten nemen in de stroom van drukte en te zien hoe dat uitpakt, dan om eruit te stappen.

Een andere manier van ermee omgaan is je er resoluut aan onttrekken. Door bijvoorbeeld je ontslag in te dienen en werk te maken van ander werk, als de drukte op je werk te groot wordt. Onder het motto “Ze bekijken het maar”.

Beide manieren zijn niet echt optimaal. Je lost het probleem op dat moment misschien wel op, maar er is alle kans dat je er een vervelend onvoldaan gevoel aan over houdt.

Beter is het aangaan van het gesprek en zaken bespreekbaar maken. En kijken of je in goed overleg, door goed onderhandelen, kunt komen tot een oplossing die beide partijen past.

 

 

Niet alleen in je werk, maar ook in je privéleven heb je de keus om te onderhandelen

 

En zo jouw weg te banen uit de drukte.

Werk-privé-balans heeft te maken met balans in je werk, balans in je privéleven en balans tussen je werk en je privéleven.

 

Met de mensen die jou lief zijn is het over het algemeen gemakkelijker onderhandelen, dan met een leidinggevende.

In werksituaties is het sowieso vaak moeilijk om nee te zeggen en al helemaal tegen een hoger geplaatst iemand.

In de privésituatie is dat anders. Je hebt een veilige, respectvolle, gelijkwaardige relatie en dat maakt het gemakkelijker om in gesprek te onderhandelen en afspraken te maken over een juiste verdeling van tijd en energie. En over wie wat doet en welke taken je eventueel uitbesteedt.

Bijvoorbeeld aan een huishoudelijke hulp, zodat je je op die manier een weg kunt banen uit de drukte.

 

Ook al vind je onderhandelen in de werksituatie moeilijker dan in je privéleven, er komt een punt waarop je dat wel zult moeten doen.

Als je tenminste je eigen grenzen wilt bepalen en niet maar domweg wilt blijven doen wat je gezegd wordt.

 

 

Principieel onderhandelen versus positioneel onderhandelen

 

De beste manier van onderhandelen is een manier waarbij beide partijen baat hebben. Waarbij er geen winnaar en verliezer is, maar er een win-win situatie wordt gecreëerd.

Fisher en Ury hebben deze manier van onderhandelen beschreven in hun boek, in het Nederlands verschenen onder de titel Excellent onderhandelen.

De door hen gepropageerde methode van principieel onderhandelen is gestoeld op het blootleggen van de belangen die aan de wederzijdse posities ten grondslag liggen. En op het zoeken naar oplossingen die het wederzijds belang dienen.

Maak je wederzijdse belangen als uitgangspunt van een onderhandeling, dan staan er ineens veel meer wegen open om samen oplossingen te bedenken.  Oplossingen waarbij niemand zich de verliezer voelt. En zonder dat beiden iets van hun belang hebben hoeven inleveren.

Als de onderliggende belangen helder zijn, dan ligt de weg open voor een win-win-oplossing.

 

 

Hoe je op een positieve, productieve manier onderhandelt over nieuwe grenzen, uit de drukte

 

Bij een positieve, productieve manier van onderhandelen over nieuwe grenzen ga je als volgt te werk:

  • Ga voor jezelf goed na wat precies je onderliggende belangen zijn en waarin deze verschillen van de positie die je in een onderhandeling over hetzelfde onderwerp zou innemen.
  • Begin met een omschrijving van je belangen. Vergeet daarbij niet het woord omdat te gebruiken. Ik kom daarop terug bij mijn voorbeeld.
  • Stel je open voor de belangen van de ander.
  • Ga op zoek naar verenigbare belangen voor je op zoek gaat naar oplossingen.
  • Neem deze verenigbare belangen als uitgangspunt voor het zoeken naar creatieve oplossingen die tegemoetkomen aan de belangen van beide partijen.

Het woord omdat en wat erop volgt is cruciaal in deze, omdat het inzicht geeft in jouw waarom.

Zo was een van mijn coachklanten met een potentiële werkgever in onderhandeling over een mooie baan. Vier dagen wilde hij werken, omdat hij vader wordt van zijn eerste kindje. En in overleg met zijn werkende partner een deel van de week de zorg op zich wil nemen.

Zijn waarom was doorslaggevend.

Ook al was er tot nu toe niemand bij het nieuwe bedrijf die vier dagen werkte, hij kreeg zijn akkoord. Wellicht ook omdat de potentiële werkgever een zeer aantrekkelijke kandidaat niet wilde laten lopen.

 

 

Tips die je helpen om je grenzen te bewaken en ‘nee’ te zeggen als dat voor jou nodig is

 

Nee zeggen is over het algemeen niet gemakkelijk.

Zeker als jouw Ik (k)en mijn ikken sterk aanwezig is. En als je eerder geneigd bent om moeilijke situaties te vermijden dan uitdagingen aan te gaan.

Geïnspireerd door Tony Crabbe geef ik je een aantal tips die je helpen om je grenzen te bewaken en nee te zeggen, als dat nodig is.

 

1. Leer nee te zeggen

Oefen ermee. Zeg komende week nee tegen minstens één verzoek waar je normaal gesproken ja tegen zou zeggen.

 

2. Ga de uitdaging aan, ga voor een oprecht nee

Verzin geen smoesjes om ergens onderuit te komen. Een smoes kan je mogelijk uit een lastige situatie redden, maar je loopt het risico dat je je met een smoes in de vingers snijdt.

 

3. Vergeet niet jouw omdat

Met omdat geef je niet alleen aan waar jouw prioriteiten en jouw grenzen liggen. Je concentreert je ook op de positieve reden waarom je nee zegt.

Begin met het uiteenzetten van je grote ja, zeg dan helder en beslist nee, waarop je met een voorstel komt.

 

4. Gun jezelf de tijd om na te denken over een antwoord

Onder druk ben je gauw geneigd om te kiezen voor de veilige optie. Dat is instemmen.

Soms heb je meer tijd nodig om goed af te kunnen wegen of nieuwe verplichtingen te combineren zijn met bestaande. Of weet je al dat je nee wilt zeggen, maar heb je meer tijd nodig om na te denken over hoe je dat wilt formuleren.

Gun jezelf die tijd en geef aan “Daar wil ik even over nadenken”. Of “Kan ik je daar over vijf minuten een antwoord op geven?”

 

5. Leg uit wat er zou gebeuren als je ja zou zeggen

Tony Crabbe noemt dat een restrictief nee.

Je zegt dan nee omdat het inwilligen van dit nieuwe verzoek niet haalbaar is of een te zware belasting zou vormen voor de verplichtingen die je al aan bent gegaan.

Je legt uit wat er zou gebeuren als je ja zou zeggen. Met je nee op het onhaalbare verzoek creëer je ruimte voor iets dat wel haalbaar is.

 

 

Tot slot

 

Overtuigd en overtuigend nee zeggen en onderhandelen om jouw drukte de baas te blijven heeft alles te maken met heel helder hebben wat voor jou belangrijk is, jouw persoonlijke missie.

Niet alleen met betrekking tot werk, maar ook met betrekking tot wat naast werk voor jou belangrijk is.

 

 

Heb je dat nog onvoldoende scherp om daar overtuigd en overtuigend over te communiceren?

Bel (0575-544588/ 06-54762865) of e-mail ([email protected]) me gerust om een afspraak te maken voor een oriënterend gesprek.

 

 

 

 

Hoe je je profileert met je competenties in plaats van met je cv en een motivatiebrief

 

Ik heb je cv nog niet gezien”, zegt hij. En vervolgens: “Maar dat cv heb ik ook helemaal niet nodig.”

‘Hij’ is de directeur van de organisatie waar zij komende maand als junior KAM-coördinator aan het werk gaat. Om te beginnen als ‘junior’. Om op afzienbare termijn door te groeien naar de functie van KAM-coördinator.

Ervaring in het vakgebied en het betreffende werkveld heeft zij niet. Maar met haar competenties en haar presentatie heeft zij de directeur weten te overtuigen van haar geschiktheid voor de functie. Zelfs enthousiast te maken.

En niet alleen de directeur. Ook de direct betrokken bedrijfsleider en het hoofd van de werkvoorbereiders.

Scholing in het voor haar nieuwe vakgebied en tijdelijke coaching in de nieuwe functie worden door de werkgever gefaciliteerd. In het volste vertrouwen dat zij gezien haar competenties, zich de vakkennis en de daarbij horende vaardigheden snel eigen zal maken.

 

Zonder cv of motivatiebrief

 

Is de motivatiebrief (en het cv) nog nuttig of volkomen achterhaald?

 

Ik las erover in de nieuwsbrief van Werf&.

Het is goed dat die vraag door Wim van den Nobelen, recruiter en auteur voor Werf&, weer eens wordt gesteld.

Zeker als je in aanmerking neemt, dat een motivatiebrief lang niet altijd gelezen wordt. Terwijl jij er als sollicitant misschien flink op hebt zitten zwoegen.

De vraag ‘Is de motivatiebrief nog nuttig of volkomen achterhaald?’, is een vraag die niet nieuw is. Het is een vraag die al eens vaker is gesteld.

In een onderzoek van 2018 komt naar voren dat 42% van de wervingsprofessionals niet meer vraagt om een motivatiebrief. Iets meer dan de helft (53%) zei toen dat de brieven nog steeds hun waarde hebben en een kleine 5% zei volledig te zijn overgestapt op videosollicitaties.

Inmiddels zijn we weer een aantal jaren verder en zonder dat ik daar cijfers over heb, verwacht ik dat bijvoorbeeld het percentage videosollicitaties is toegenomen. Gewend als we daaraan zijn geraakt tijdens de Corona pandemie, waardoor fysieke ontmoetingen tot een minimum waren beperkt.

Toch zie ik nog vaak dat in vacatures gevraagd wordt naar een cv en een motivatiebrief.

Maar die heb je helemaal niet nodig om aan een mooie baan te komen. Onder andere de boven beschreven ervaring van een van mijn coachklanten, laat dat zien.

 

 

Je profileren met je competenties in plaats van met een cv en een motivatiebrief

 

Werk je bij het verwerven van een nieuwe baan volgens de Meer Waarde Benadering, dan heb je in principe geen cv nodig. En ook geen motivatiebrief.

Wat je wel nodig hebt, is dat je je overtuigend kunt presenteren met je competenties.

Dat betekent dat je jouw competenties specifiek kunt benoemen met de drie elementen, het ‘hoe’, het ‘wat’ en een omschrijving van de context. Wil je nog eens nalezen hoe je kwaliteiten specifiek benoemt, klik dan hier.

Verder, dat je voorbeelden kunt geven waaruit blijkt dat je genoemde kwaliteiten hebt. Dat je een adequate inschatting kunt maken van de kwaliteiten die zodanig belangrijk zijn voor de functie die je ambieert, dat je kunt spreken van ‘kritieke succesfactoren’. En dat je de transfer kunt maken van jouw kwaliteiten naar het vakgebied en het werkveld dat je ambieert.

 

 

Stappenplan om je overtuigend te profileren met je competenties in plaats van met een motivatiebrief en je cv

 

Je profileren met je competenties is anders dan wat ik noem ‘traditioneel solliciteren’. Bij ‘traditioneel solliciteren’ denk ik aan reageren op vacatures, je inschrijven bij een recruiter of een werving- en selectiebureau.

Voor mij zijn dat voorbeelden van reactief gedrag. Met MEER WAARDE IN WERK ben ik voorstander van proactief gedrag; zelf de regie pakken voor je loopbaan en je onafhankelijk opstellen. Daar zijn mijn begeleidingstrajecten dan ook op gericht.

Ik geef je een stappenplan om op basis van competenties een mooie baan te verwerven of te creëren. Dat stappenplan komt overeen met de stappen die ik met een coachklant doorloop in mijn trajecten. Overigens afhankelijk van de vraag van de klant.

 

Stap 1. Breng je competenties in kaart en benoem ze specifiek met de drie eerdergenoemde elementen.

In mijn trajecten doen we dat aan de hand van succesverhalen. Wil je nog eens nalezen hoe dat werkt? Klik dan hier.

 

Stap 2. Verzamel bewijsmateriaal voor je competenties.

Zet de voorbeelden op een rij waaruit blijkt dat je genoemde competenties hebt. En benoem de resultaten van de inzet van jouw competenties.

 

Stap 3. Bepaal jouw top vijf.

Welke van jouw competenties zet je in vergelijking met je andere competenties het liefste in, in je werk? En in welke competenties ben je, ook weer in vergelijking met je andere competenties, het beste?

 

Stap 4. Omschrijf het profiel van je ideale werk.

Doe dat aan de hand van het antwoord op de drie vragen ‘Wat wil ik?’, ‘Waar wil ik dat?’ en ‘Wat is verder daarbij voor mij belangrijk?’.

 

Stap 5. Maak een plan om de concrete mogelijkheden op de arbeidsmarkt te onderzoeken.

Mogelijkheden, aansluitend bij het profiel van je ideale werk. Welke organisaties zijn interessant voor je en hoe kun je daar binnenkomen? Maak gebruik van je netwerk en je connecties op LinkedIn.

 

Stap 6. Ga gesprekken aan.

Gesprekken met mensen die voor jou interessant werk doen en werk dat aansluit bij jouw top 5 competenties.
En gesprekken met vertegenwoordigers van organisaties die interessant voor je zijn.

 

Stap 7. Werk een voorstel uit voor de organisatie waar jouw interesse naar uitgaat.

Een voorstel waarin je aangeeft hoe jij voor de betreffende organisatie van betekenis kunt zijn.
Wil je nog eens nalezen hoe dat werkt, klik dan hier.

 

 

Tenslotte

 

Ook al wordt er in vacatures nog met regelmaat gevraagd om te reageren op de vacature met een cv en een motivatiebrief, het kan beslist anders. Organisaties die werven op basis van competenties en meeloop-/snuffeldagen laten dat zien.

Daarbij denk ik dan niet aan organisaties die, zoals ik weleens hoor van coachklanten, wel mee willen werken aan een meeloop dag, maar daaraan voorafgaand toch een cv en een motivatiebrief willen zien.

 

 

 

Wil jij een loopbaanswitch maken?

Weet je niet hoe dat te realiseren omdat je cv je daarbij niet gaat helpen en eerder tegen je werkt?

Bel (06-54762865/ 0575-544588) of e-mail ([email protected]) me gerust.

 

 

 

 

Hoe je met een overtuigend voorstel je eigen baan kunt creëren

 

Als je het antwoord weet op de vijf cruciale vragen,

als je weet hoe je een voorstel kunt doen aan potentiële werkgevers,

dan heb je cruciale ingrediënten in huis

om succesvol je eigen baan te verwerven of te creëren

 

In een van mijn vorige artikelen schreef ik over de vijf vragen die bij solliciteren werkelijk tellen. Zowel voor de werkgever, als voor jou als sollicitant.

Die vijf vragen kunnen in allerlei vormen worden gesteld. Soms rechtstreeks, maar vaak via een omweg.

Die vijf vragen spelen ook een cruciale rol als je in gesprek bent met werkgevers, anders dan over een vacature. Ik denk dan aan situaties waarin je wilt dat ze een baan voor jou creëren.

In dat vorig artikel gaf ik dat al aan.

Bij zo’n gesprek zet je de vijf vragen om in vijf statements, gericht aan de persoon die een baan voor jou kan creëren.

Welke statements dat zijn, lees je in mijn artikel.

 

Vijf cruciale statements bij je eigen baan creëren

 

 

Vinden van een baan versus je eigen baan creëren

 

Ben je op zoek naar een baan? Het zoeken van en reageren op vacatures is dan niet dé weg naar succes.

Denk alleen maar eens aan de tientallen of voorheen misschien wel honderdtallen geïnteresseerden met wie je moet concurreren.

 

Het is de kunst om je eigen onderzoek te doen naar de organisaties die voor jou interessant kunnen zijn.

En hun doelen en behoeftes boven water te krijgen. Zodat jij aan die organisatie een voorstel kunt doen met betrekking tot hoe jij, voor die organisatie van betekenis kunt zijn.

Zodat zij hun doelen kunnen realiseren. En niet onbelangrijk, jij je eigen baan kunt creëren.

 

 

Zelf je eigen baan creëren; een van de kernelementen van de Meer Waarde Benadering

 

Helder kunnen omschrijven wat jij voor een organisatie kunt betekenen, is de sleutel tot succes. Als jij de baan wilt krijgen die je voor ogen hebt.

Je denkt misschien dat je in een gesprek moet laten zien wat je in het verleden gedaan hebt. En dat je de interviewvragen over je werkervaring goed moet kunnen beantwoorden.

Maar wist je dat een werkgever vooral in jouw verleden geïnteresseerd is, omdat hij jouw gedrag in de toekomst wil kunnen voorspellen?

 

Niet jouw cv, maar jouw voorstel met betrekking tot hoe jij van betekenis kunt zijn voor een werkgever of opdrachtgever, is cruciaal voor succes.

Belangrijk daarbij is dat jouw voorstel aansluit bij een behoefte. Een behoefte waaraan voldaan moet worden, wil de organisatie zijn doelen kunnen realiseren.

Wist je dat zelf je voorstel doen ook aangeeft dat je zo geïnteresseerd bent in de betreffende organisatie, dat je het lef hebt om buiten de gebaande paden te treden?

En dat het doen van je eigen voorstel zeker belangrijk is, als je ander werk wilt doen dan je tot nu toe hebt gedaan?

 

In mijn loopbaantrajecten is er dan ook volop aandacht voor.

 

 

De vijf cruciale statements bij het creëren van je eigen baan

 

Een werkgever wil zich zeker voelen: jij kunt voldoen aan zijn behoefte. Door het doen van een passend voorstel kun jij die zekerheid creëren.

De vijf cruciale statements verwerk je in je voorstel.

 

Maar aan het uitwerken van zo’n voorstel gaan nog een aantal stappen vooraf.

Zorg dat je een helder beeld hebt van wat je te bieden hebt. Dat je jouw kwaliteiten ook kunt koppelen aan waar jij warm voor loopt. En de bijdrage die jij wilt leveren met wat je doet in je werk.

En zeker niet onbelangrijk, dat je grondig je onderzoek doet naar de concrete mogelijkheden op de arbeidsmarkt. Die passen in het profiel van het voor jou ideale werk. En dat je doelen en behoeftes van organisaties kunt traceren en identificeren.

 

Heb je bovenstaande stappen goed doorlopen?

Dan heb je de basisinformatie om de vijf cruciale statements in een voorstel te formuleren.

 

1.   Je vertelt wat jou aanspreekt in deze organisatie.

Je vertelt waarom je juist deze organisatie hebt uitgezocht voor het doen van je voorstel en niet een andere.

 

2.   Je vertelt welke behoeften / uitdagingen binnen het vakgebied van deze specifieke organisatie jouw speciale belangstelling hebben.

Je vertelt wat jij vanuit jouw kennis en ervaring ziet als uitdagingen en behoeften waaraan voldaan moet worden, om de doelen van de organisatie te realiseren.

 

3.   Je vertelt welke kennis en vaardigheden er volgens jou nodig zijn om te voorzien in die behoeften.

Je vertelt dit op grond van jouw kennis van en inzicht in het betreffende vakgebied.

 

4.   Je vertelt feiten uit jouw verleden, die aantonen dat jij precies de betreffende kwalificaties hebt.

En dat je ze kunt toepassen op een manier die optimaal past bij wat de organisatie nodig heeft.

 

5.   Je vertelt wat er bijzonder is aan de manier waarop jij die kwaliteiten in praktijk brengt.

En wat jou dus van anderen onderscheidt.

Zoals ik in een van mijn vorige artikelen beschreef, elke werkgever wil weten waarin jij verschilt van al die anderen die hetzelfde werk kunnen doen als jij.

Je moet dus weten wat jou onderscheidt. Je moet daar niet alleen over kunnen praten, maar je moet dat ook daadwerkelijk laten zien door jouw inbreng in het gesprek. En aantonen door voorbeelden van resultaten die jij met jouw specifieke kwaliteiten hebt bereikt.

 

 

 

Tot slot

 

Voel jij je nog onvoldoende toegerust om bovenstaande statements te kunnen formuleren?

Of wil je leren hoe je zo’n voorstel aan een potentiële werkgever daadwerkelijk formuleert en presenteert?

 

Schrijf je dan in voor de 3-daagse training ‘Bouw je ideale loopbaan’.

 

Wil je eerst je vragen aan me voorleggen? Of met me kennismaken in een vrijblijvend oriënterend gesprek?

Laat dan hier je gegevens achter en ik stuur je een link naar mijn online agenda zodat je zelf je afspraak kunt inplannen.

 

 

 

 

 

Handreikingen voor de juiste interviewtechniek om succesvol onderzoek te doen naar behoeften op de arbeidsmarkt en behoeften boven water te krijgen

 

In een vorig artikel heb je kunnen lezen dat de attitude van de nieuwsgierige onderzoeker de juiste attitude is om succesvol je onderzoek te doen naar behoeften op de arbeidsmarkt en verborgen banen boven water te krijgen.

Wil je succesvol onderzoek gesprekken voeren, dan is die attitude cruciaal.

De tweede component voor succesvol onderzoek doen naar behoeften op de arbeidsmarkt is de juiste interviewtechniek.

Die kun je overigens, net als de attitude van de nieuwsgierige onderzoeker heel goed oefenen. In mijn trajecten doe je dat door je onderzoek te doen naar iets dat jou interesseert, maar dat niet direct gericht is op werk. Ik noemde dat al in een vorig artikel.

In dit artikel geef ik je een aantal handreikingen voor de juiste interviewtechniek om succesvol jouw onderzoek gesprekken te voeren.

Deels hebben de handreikingen betrekking op een goede voorbereiding, deels op het gesprek zelf.

 

Hoe je door de juiste interviewtechniek verborgen banen boven water krijgt

 

Voordat je daadwerkelijk gaat interviewen; bepaal welke sector interessant voor je is en breng algemene kenmerken van die sector in kaart

 

Zorg dat je die algemene kenmerken boven water krijgt door het doen van je achtergrondonderzoek, bijvoorbeeld door deskresearch op internet.

Wat zijn ontwikkelingen in de sector? Wat zijn de uitdagingen waarmee de sector geconfronteerd wordt? En wat zijn actuele problemen en mogelijk grote problemen die in het verleden speelden?

Zo verschilt bijvoorbeeld de invloed van automatisering en robotisering sterk per sector. Overigens ook per beroepsgroep.

De financiële dienstverlening heeft bijvoorbeeld al veel gemerkt van digitalisering en automatisering. En er zijn al veel banen verdwenen in administratieve beroepen.

En wat te denken van de ontwikkeling betreffende big data en het Internet of Things (IoT). Door de groei van mogelijkheden voor het analyseren van data over werkprocessen, producten en klanten kunnen bedrijven gerichter opereren. Bijvoorbeeld bij het invoeren van lean manufacturing.

En kan de marketing beter worden afgestemd op de potentiële klant. Kunnen leveranciers met hun werkprocessen direct aansluiten op klantbehoeften en maken big data het mogelijk logistieke processen beter te plannen.

Zorg dat je op de hoogte bent van ontwikkelingen in de sector waar jouw interesse naar uitgaat, innovaties en best practices

 

 

Bepaal welke bedrijven/ organisaties binnen de sector met name interessant voor je zijn en doe je deskresearch naar die bedrijven.

 

Ga bij de selectie van bedrijven uit van de criteria die je hebt geformuleerd, als afgeleide van jouw ideale werk.

Dat betekent ook dat je kijkt naar werk in relatie tot wat naast werk voor jou belangrijk is, dus jouw persoonlijke missie.

 

Doe jouw deskresearch naar de geselecteerde bedrijven, net als een onderzoeksjournalist.

Wat zijn de ontwikkelingen binnen het specifieke bedrijf? Actueel, maar ook in het verleden en recentelijk? Zit het bedrijf misschien nog in de overgang van een kleine, familiaire organisatie naar een grotere professionele organisatie met knelpunten en uitdagingen van dien?

Is het bedrijf gefuseerd met andere bedrijven? Hoe is dat gegaan? Is het financieel gezond? Hoe zit het bedrijf in de markt? Zit er sinds kort een nieuw management? Aan welke organisaties waren die managers eerder verbonden?

 

 

Bedenk vanuit jouw expertise vragen voor jouw onderzoek gesprek voor elke specifieke geselecteerde organisatie

 

Doelstelling van jouw vragen is het boven water krijgen van problemen waarvoor jij van meerwaarde, van betekenis kunt zijn.

Het helpt, als je op basis van je deskresearch komt tot hypotheses met betrekking tot mogelijke uitdagingen, problemen waarvoor de organisatie zich gesteld ziet. En waarvoor jij de oplossing kunt zijn.

Door jouw interviewtechniek kun je toetsen of jouw hypothese juist is en zo ja, in hoeverre dat zo is. Concreet denk ik daarbij aan het stellen van jouw vragen, aandachtig luisteren, samenvatten en doorvragen op de informatie die op tafel komt.

Belangrijk is dat je een helder beeld krijgt van wat er speelt, zodat je in kaart krijgt waar jij een bijdrage aan kunt leveren.

Zijn de behoeften niet manifest, zorg dat je latente behoeften boven water krijgt. Dat doe je door vanuit jouw expertise de juiste vragen te stellen.

Zoals je, als je al jaren in je huis woont, bij wijze van spreken de barsten in een plafond of de kale verf of de gedateerde badkamer of keuken niet meer ziet, zo zien mensen in organisaties vaak ook niet wat jij als buitenstaander wél ziet.

Bijvoorbeeld dat er efficiënter gewerkt kan worden en niet langer tijd wordt verspild aan het steeds weer uitvinden van het wiel. Of dat onbegrip en ontevredenheid bij klanten aangepakt kunnen worden door betere samenwerking en communicatie binnen het bedrijf en meer duidelijkheid over een bepaalde service en bijbehorende deliverables.

Jij met jouw expertise en komend van buiten de organisatie, kunt door het stellen van de juiste vragen de vinger op de zere plek leggen. En behoeftes manifest maken, die latent wel aanwezig waren, maar niet als zodanig werden gevoeld.

 

 

Ben in het gesprek zelf goed voorbereid, zakelijk, maar laat voortdurend je passie blijken en blijf in je onderzoekende houding

 

Je laat jouw passie blijken door de vragen die je stelt, jouw attitude en jouw enthousiasme.

Het effect daarvan zal zijn dat mensen graag met je verder willen praten. In een vervolggesprek en op uitnodiging van de organisatie kun je dan komen met jouw plan, jouw voorstel hoe jij voor de organisatie van betekenis kunt zijn.

Wees in een eerste gesprek een beetje terughoudend met betrekking tot wat jij voor het bedrijf zou kunnen betekenen. Ook al komen er gelijk ideeën in je op. Ventileer je ideeën niet voordat je zaken goed hebt uitgedacht en met een doordacht voorstel kunt komen. Realiseer je ook dat als jij in een eerste gesprek al met allerlei oplossingen komt, dat arrogant over kan komen.

Nodigt de organisatie je niet spontaan uit voor een vervolggesprek, durf dan zelf het initiatief daartoe te nemen. En kijk of je daarvoor alvast een vervolgafspraak kunt maken.

 

 

Tenslotte: maak je bij het doen van je onderzoek niet afhankelijk van één bron

 

Ga niet af op de verhalen, de indrukken, het oordeel van één persoon. Voer meer dan één gesprek in een organisatie en met diverse professionals. En als je de gelegenheid hebt, loop mee, neem zelf waar, maak mee hoe het reilt en zeilt in het bedrijf en voel hoe dat is.

Op basis van alle indrukken kun jij vervolgens een passend voorstel uitwerken met betrekking tot hoe jij voor de organisatie van betekenis kunt zijn.

Dat voorstel presenteren en jouw ideale baan creëren.

 

 

 

Zoals ik al aangaf, onderzoek doen naar behoeften op de arbeidsmarkt is niet voor iedereen gemakkelijk.

Begeleiding, goed op de rails gezet worden, focus houden en ondersteuning op momenten dat het even tegen zit, helpen daarbij.

Neem gerust contact met me op om de mogelijkheden daartoe te bespreken. Dat kan via deze link.

 

Hoe ‘ja-maar’ je flink in de weg kan zitten

 

  • “Ja-maar, ik ga niet veranderen van baan. Ik weet wat ik heb en ik moet maar afwachten wat ik krijg”;
  • “Ja-maar, er zijn toch nauwelijks banen voor mij”;
  • “Ja-maar, op iemand van mijn leeftijd zit niemand te wachten”.

 

Ja-maar, hoe vaak hoor je het niet zeggen? Misschien betrap je jezelf er ook wel op, dat je het gemakkelijk zegt.

Vaak ben je je niet bewust van wat je ermee zegt. En zeker niet van wat ja-maar met jou, maar ook met jouw toehoorder doet.

Ja-maar bepaalt jouw manier van kijken en denken. En de invloed ervan is lang niet altijd positief.

Want met ja-maar ontkracht je jezelf en verklein je je kansen op succes.

 

Hoe ja-maar je ontkracht en je kans op succes verkleint©  foto: Martin Langbroek

 

Ja-maar beïnvloedt je waarnemen

 

Wist je dat je met een ja-maar houding selectief waarneemt en vooral ziet wat er niet is?

Als voorbeeld geef ik je een alledaagse situatie die je misschien herkent.

Je bent op zoek naar een parkeerplaats en je hebt het al gauw gezien: “Ja, maar er is geen plek meer om te parkeren. De parkeerplaats is al helemaal vol”.

Voordat je echt goed gekeken hebt, ben je eigenlijk alweer weg en je hebt die mooie lege plekken verderop niet gezien.

Had je met een ja-en blik gekeken, dan had je vast nog een plekje weten te vinden: “Ja-en, het is druk. Dat zie ik ook. Maar er is vast nog ergens plek. En is er nu niets vrij, grote kans dat er zo iemand weggaat”.

En waarschijnlijk vind je inderdaad een plek.

 

Op de arbeidsmarkt is het niet anders.

Als je kijkt met een ja-maar houding zie je lang niet alles wat er is. En daardoor mis je kansen.

 

 

Ja-maar en de metafoor van de ijsberg

 

Ken je de metafoor van de ijsberg, van de theorie van Bateson of McClelland?

Over die theorie zo dadelijk meer, maar de metafoor van de ijsberg kun je ook toepassen op de arbeidsmarkt.

Wist je dat 90% van een ijsberg onder water zit? En dat het met de banen op de arbeidsmarkt eigenlijk niet anders is?

Dat het percentage baanopeningen dat geen vacature wordt en dus onder water zit, geschat wordt op zeker 70%?

De zichtbare banen zijn als het topje van een ijsberg. Onder het topje dat je ziet, is nog een hele wereld aan werk te ontdekken.

Als je kijkt met een ja-maar houding, dan is de kans groot dat je die 70% niet ziet. Heb je daarentegen een ja-en houding, dan zul je je uitgedaagd voelen om juist die 70% boven water te krijgen.

Die 70% kun je boven water krijgen door goed je onderzoek te doen. En dat kun je leren met de Meer Waarde Benadering.

 

 

Ja-maar beïnvloedt je denken en je handelen

 

Ik noemde zojuist Bateson en McClelland.

Als je van hen hebt gehoord, dan weet je dat wat je ziet aan gedrag van mensen, het topje van de ijsberg is.

Wat je gedrag bepaalt zit voor het grootste deel onder water. Je kunt daarbij denken aan je overtuigingen, waarden, normen, motieven, drijfveren en jouw authentieke zelf.

In Ja-maar komt een stukje naar boven van wat er onder water zit. En wat heel bepalend is voor jouw gedrag.

 

Wist je dat iemand met een ja-maar houding veel meer beren ziet op zijn weg? En dat die houding ook eerder leidt tot afwachten en niet-handelen? Zelfs tot scepsis en cynisme?

Ik maak het geregeld mee in eerste contacten met potentiële klanten. Ik lees het ook geregeld in discussies in sommige groepen op LinkedIn. Met name groepen voor werkzoekenden.

Ik kan me goed voorstellen dat je, zeker na negatieve ervaringen, je situatie of je toekomst minder rooskleurig ziet. En eerder geneigd bent om te vervallen in een houding van ja-maar.

Maar, als ja-maar je denken gaat overheersen, dan zal dat je succes enorm belemmeren. En een mislukking ligt dan al gauw op de loer.

 

Ken je het mechanisme van de selffulfilling prophecy, de zichzelf waarmakende voorspelling?

Als jij denkt dat iets jou niet gaat lukken, dan heb je grote kans dat het inderdaad het geval is. Want waarom zou je er helemaal voor gaan, als je verwacht dat het toch niets wordt?

Helaas ben je je niet altijd bewust van dat proces. Het is dan goed dat een ander je daarop wijst.

 

 

De kracht van ja-en

 

Ja-maar  heeft een tegenpool. Dat is ja-en.

Kijk je vanuit de positie van ja-en, dan ben je gericht op kansen en mogelijkheden.

Wellicht ken je daar voorbeelden van. Of misschien ben je zelf iemand, die overal mogelijkheden en kansen ziet. En die grijpt en doelen realiseert.

Ook dat heeft deels te maken met selffulfilling prophecy. Als jij denkt dat iets voor jou mogelijk is, dan zul je er vol voor gaan. En daardoor vergroot je aanmerkelijk de kans dat je je doel daadwerkelijk realiseert.

Zo zet ja-en aan tot handelen en leidt eerder tot succes.

 

 

Ja-maar en ja-en zijn samen een waardevol span

 

Door mijn verhaal wordt ja-maar wat negatief afgeschilderd. Maar ze heeft duidelijk ook positieve kanten.

Bij het nemen van een beslissing kan ja-maar heel waardevol zijn. Ze zet je aan tot nadenken, evalueren en beoordelen. En kan je zo helpen om te komen tot een weloverwogen besluit.

 

Een ja-en houding is mooi als je mogelijkheden wilt verkennen. Maar kan ook negatief werken.  

Het is goed om kritisch te blijven als de omstandigheden erom vragen. Bijvoorbeeld als je een weloverwogen beslissing moet nemen.

Als je ja-en’nen uitmondt in met alle winden meewaaien, zit je ook niet op het goede spoor.

 

Het is mooi als je over beide posities kunt beschikken. En afhankelijk van de situatie kunt bepalen welke positie op een bepaald moment het meest passend is.

Samen zijn ja-maar en ja-en een waardevol span.

 

 

Heb je veel last van ja-maar? In een volgend artikel geef ik je tips hoe te komen van ja-maar naar ja-en.

Wil je je alvast inlezen? Lees Ja-maar, wat als alles lukt?

 

 

 

 

Heb je het gevoel dat ja-maar zich min of meer van jou meester heeft gemaakt? Bijvoorbeeld omdat het je nog niet gelukt is om te realiseren wat je voor ogen hebt?

Kun je daarbij wel wat hulp gebruiken?

Bel (0575-544588 / 06-54762865) of e-mail ([email protected]) me voor het maken van een afspraak voor een oriënterend gesprek.

 

 

 

 

 

Wat je kunt doen aan de aspecten van je werk die je als negatief ervaart

 

In 2022 kampen veel bedrijven met een personeelstekort. Er staan veel vacatures open en er zijn weinig werkzoekenden. De kans op een nieuwe baan is dus relatief groot.

Toch kan het slim zijn om bij je huidige werkgever te blijven. En te sleutelen aan de aspecten in je werk waar je niet tevreden over bent.

 

Door mijn vorige artikel heb je vast taken en positieve en negatieve kanten van je werk in kaart gebracht.

Hoe ziet dat beeld eruit? Ben je nog tevreden met je werk? Of hoor jij bij de groep mensen die eigenlijk wel een andere baan wil? En had je misschien al lang een switch gemaakt als je geweten had wat je nu echt wilt.

In mijn vorige artikel heb je gelezen, dat voor een baan die niet meer past, een andere baan lang niet altijd dé oplossing is. Wellicht zijn er mogelijkheden om je baan te veranderen, zonder van baan te veranderen. En daarover gaat ook dit artikel.

De eerste stappen heb je gezet. Je werksituatie is in kaart gebracht. Je weet waaraan je kunt sleutelen.

Nu begint het eigenlijke werk.

 

Job craften; je baan zo modelleren dat die weer bij je past

 

Vier mogelijkheden om te ‘craften’

 

Uiteraard zijn er meer mogelijkheden dan vier. Van Vuuren en Dorenbosch (Mooi werk, naar een betere baan zonder weg te gaan, Boom 2011) onderscheiden bijvoorbeeld zestien ‘craftingstechnieken’. Lees daarover meer in hun boek.

Om het niet te ingewikkeld te maken, heb ik daar de volgende mogelijkheden aan ontleend:

 

1.    Probeer de grote taken meer te vullen met positieve elementen.

Ben je bijvoorbeeld het sterkst in en krijg jij de meeste energie van beleidsmatige en strategische taken en vormen die in wezen ook de kern van jouw functie? Probeer die taken dan ook groter te maken.

 

2.    Werk negatieve dingen weg uit de taken.

Bepaal in hoeverre je bijvoorbeeld bepaalde beheersmatige, operationele zaken, die je afhouden van je hoofdtaken, kunt delegeren aan collega’s, die dat soort taken graag uitvoeren.

Naast delegeren kun je ook de betekenis van een taak voor jou herinterpreteren. De manier waarop je tegen dingen aankijkt is vaak belangrijker voor hoe je een taak ervaart, dan de taak zelf. Zo’n herinterpretatie noemt men ‘cognitieve crafting’.

Zo gaf ik in een vorig artikel al aan, dat het heel prettig kan zijn om een uurtje administratie te doen na een paar uur met abstracte beleidszaken bezig te zijn geweest. Even wat anders, de variatie ervaar je als positief. Terwijl administratieve klussen an sich voor jou misschien horen bij de categorie ‘rood’.

 

3.    Maak een positieve (maar kleine) taak wat groter.

Zo vond een van mijn coachklanten het mooi om als vakgroepleider te fungeren en als mentor nieuwe collega-docenten in te werken. Hij werkte voor het management een voorstel uit, zodat hij zich meer kan ontwikkelen en profileren in de rol als ‘Teacher Leader’.

 

4.    Maak negatieve taken kleiner.

Maak bijvoorbeeld een deal met collega’s over de verdeling van deeltaken. Op die manier zijn de taken zo te verdelen dat ze goed bij eenieder passen.

Zo kun je bijvoorbeeld met elkaar afspreken dat ieder om de beurt het verslag maakt van een overleg, of dat het voorzitterschap tijdens vergaderingen rouleert.

 

 

Valkuilen bij ‘job craften’ en hoe je die kunt ontlopen

 

Mooi Werk is als een puzzel. Wat je mooi vindt en wat je goed kunt, moet tot op zekere hoogte aansluiten bij je huidige werk. Die aansluiting zal echter vrijwel nooit helemaal perfect zijn en zeker niet stabiel.

Het is dan ook goed om je bewust te zijn van valkuilen bij ‘job craften’ en te weten hoe je die kunt ontlopen.

 

1.    Het is een karikatuur dat iedereen alles kan bereiken als hij of zij het maar graag genoeg wil.

Er zijn onzekerheden in het leven, er zijn onaardige mensen onder collega’s en leidinggevenden van wie je afhankelijk bent. Het is dan ook belangrijk om een reële inschatting te maken van de ruimte die je hebt om zaken naar je hand te zetten.

Bovendien heeft iedere baan, zoals ook een van mijn oud-collega’s van Saxion Hogescholen het verwoordde, een zeker mate van corvee. Een baan is niet volledig maakbaar.

Bij ‘job craften’ is het dan ook goed om ervan uit te gaan dat je zekere ‘vrijheidsgraden’ hebt om actief vorm te geven aan je baan, maar geen onbeperkte vrijheid.

 

2.    ‘Job craften’ is geen eenmalig gebeuren, maar een continu proces.

Niet alleen jijzelf ontwikkelt je, maar ook jouw functie en jouw takenpakket is aan ontwikkeling onderhevig. ‘Job craften’ is dus geen eenmalig gebeuren, maar een continu proces.

Het is zaak om actief te blijven en steeds weer, goed te kijken naar de context. Dan kun je mogelijkheden vinden en creëren om je werk te ontwikkelen in de richting van voor jou ‘Mooi Werk’.

 

3.    ‘Job craften’ kun je niet alleen, neem je omgeving daarin mee.

Het is slim om de haalbaarheid van aanpassingen te onderzoeken en te bespreken met je collega(‘s) en/ of je manager. Zo kun je een adequate inschatting maken van eventuele belemmeringen en jouw kans op succes.

Zo kreeg mijn coachklant die opteerde voor de rol als ‘Teacher Leader’ in zijn oriënterend gesprek met zijn teamleider te horen dat een van zijn collega vakgroepleden zijn twijfels had over samenwerking met hem. Door die informatie wist hij dat hij in de relationele sfeer nog wat had te ‘craften’. Zijn teamleider was overigens heel enthousiast over het ingediende voorstel.

En zo ging een andere coachklant de samenwerking aan met een collega van een andere divisie om bij het management meer draagvlak te creëren voor zijn plan om te komen tot meer efficiency in het marketing- en salesproces.

 

4.    Staar je niet blind op eigen doelen.

Je kunt je baan zo ‘craften’, dat de werkgever er alleen maar nadeel van ondervindt. Dat is natuurlijk niet de bedoeling. Veel werkgevers zullen daar ook een ‘stokje voor steken’.

Houd naast eigen doelen de behoeften en doelen van je organisatie goed voor ogen. Zorg ervoor dat de impact op anderen in de organisatie positief is. In elk geval, op zijn minst neutraal.

 

 

Tot slot

 

Wil je meer lezen over job craften? Lees Mooi Werk, van Mark van Vuuren en Luc Dorenbosch.

 

Wil je je baan veranderen, maar heb je onvoldoende zicht op je sterke kanten, je interesses en wat je voldoening geeft in je werk?

Neem gerust contact met me op voor het maken van een afspraak voor een oriënterend gesprek.

 

 

Ook al is ‘job craften’ de laatste jaren steeds meer in de publiciteit, modelleren van je baan is eigenlijk van alle tijden. Wellicht heb jij zelf een voorbeeld van wat jij gedaan hebt om je baan weer passend te maken. Ik lees het graag.