Tag Archief van: richting bepalen

Hoe je de vertaalslag maakt van je persoonlijke missie naar SMART doelen en een concreet actieplan

 

Het is zeer zeker een winstpunt als je je persoonlijke missie helder hebt. Maar alleen een helder beeld van wat je wilt in je leven, is meestal niet genoeg om je levensdoelen ook te bereiken. Als je je missie daadwerkelijk wilt realiseren, dan is het zaak om je missie te vertalen naar een actieplan.

In het actieplan omschrijf je wat je concreet gaat doen om je missie te realiseren. Je geeft aan, welke stappen je achtereenvolgens gaat zetten.

 

Als je de opdrachten uit mijn vorige artikel hebt uitgevoerd, dan heb je vast ervaren wat belangrijk voor je is en waarvan ‘jouw vuurtje gaat branden’.

Misschien heb je de informatie uit de opdrachten ook al geëvalueerd en geanalyseerd.

Heb je dat nog niet gedaan? Wellicht is het een idee om een ander artikel er nog eens bij te pakken.

Heb je je persoonlijke missie al geformuleerd? Dan ben je helemaal gereed voor de volgende stap.

 

In dit artikel geef ik je handreikingen voor het maken van een actieplan, zodat jij jouw missie daadwerkelijk kunt realiseren.

 

actieplan om persoonlijke missie te realiseren

 

1.  Herlees je missie en vraag je af of die zo klopt voor jou

 

Zo niet, pas de formulering aan. Het is belangrijk dat die past bij jou.

Overigens is je missie ook een document dat groeit. Ben je nog niet helemaal tevreden met je missie? Gun jezelf de tijd om gaandeweg zaken bij te stellen of aan te vullen.

Ter inspiratie geef ik je nog een voorbeeld van een van mijn coachklanten:

‘Ik ben rechtvaardig en ethisch en ik ga om met mensen die dat ook zijn, ik ben er voor mijn vrouw, mijn kinderen en mijn familie, vooral op beslissende momenten ben ik er fysiek bij, met mijn vrienden bouw ik de relaties verder uit door ze te blijven ontmoeten en ervaringen uit te wisselen, ik ervaar spanning en sensatie in de dingen die ik doe in mijn werk en daarbuiten, ik ga uitdagingen aan, in mijn werk doe ik inspirerende dingen, ik gebruik mijn talenten en ik ben slim bezig, in mijn werk is het zelf initiatief nemen in balans met initiatieven van anderen, met mijn inkomen zorg ik voor een goede financiële situatie voor mijn gezin, naast mijn werk geniet ik met regelmaat van culturele activiteiten zoals film, cabaret, het bezoeken van musea, ik maak reizen en geniet van het lezen van boeken, ik sport voor mijn fysieke gezondheid en voor contact met anderen, ook houd ik mijn lichaam in goede conditie door gezonde voeding, alert te reageren als er fysieke problemen zijn en rust te nemen als het nodig is.’

 

2.  Bepaal welke delen van je missie nu de meeste aandacht vragen

 

Dat helpt je om keuzes te maken op basis van prioriteiten en te komen tot een concreet actieplan.

Ik herinner me een van de deelnemers aan de training ‘Bouw je ideale loopbaan’.

Toen hij zijn missie uitgeschreven had, ging hij met markers aan de gang.

Groen werden de passages uit zijn missie, waarvoor in zijn ogen op dat moment  niet direct actie nodig was.

Oranje werden de zinsdelen die oplettendheid en alertheid vroegen.

Rood was de kleur voor zaken, waarvoor op korte termijn actie nodig was. Om wat voor reden dan ook, was zijn leven op dat terrein anders dan geformuleerd in zijn missie.

 

3.  Beschrijf wat je concreet gaat doen om je doelen te bereiken

 

Wat je gaat doen beschrijf je in je actieplan.

Wellicht  is de SMART-formule je bekend. Heb je hem niet meer helemaal scherp? Ik geef je nog even de woorden bij de letters: Specifiek, Meetbaar, Acceptabel, Realistisch en Tijdgebonden.

Een andere formule die goed werkt is SPEER. Die formule is misschien iets minder bekend. De letters van SPEER staan voor: Specifiek, Positief, Eigen controle, Ecologie (de rol van de omgeving) en Realistisch.

Ik geef je hiervan een voorbeeld:

Twee maal per week fitness bij Perfect Body (Specifiek en Positief). Volgens het rooster van Perfect Body (E=ecologie) op dinsdag en vrijdag van 7.30 uur tot 9.00 uur (Specifiek). Mijn werkafspraken beginnen op die dagen niet voor 10.30 uur (E=eigen controle). Doordat ik als zelfstandig ondernemer zelf mijn tijd in kan delen, is het doel ook Realistisch.

 

SPEER spreekt mij erg aan. Vooral omdat je expliciet aandacht geeft aan het positieve. Bovendien kun je je omgeving (de ecologie), bijvoorbeeld je collega of je partner, bewust inschakelen bij het realiseren van je doelen.

Zij kunnen je helpen om je te houden aan je actieplan. Al is het maar, dat ze je wijzen op de afspraak met jezelf om bijvoorbeeld bewust pauze te nemen op je werk of twee maal per week te gaan sporten.

 

4.  Realiseer je dat een actie uit je actieplan het karakter kan krijgen van een stappenplan

 

Lang niet alle doelen zijn met één actie te realiseren. Integendeel, soms moet je heel wat stappen zetten, die uiteindelijk leiden tot jouw doel.

Ook met betrekking tot werk kan dat het geval zijn. Zo kan een bepaalde functie een instrument zijn, om uiteindelijk te realiseren wat je voor ogen hebt. Of kan het oppakken van een bepaalde studie voorafgaan aan het daadwerkelijk realiseren van je doel.

Zo startte Jacobiene bijvoorbeeld met de studie Maatschappelijk Werk en Dienstverlening, naast haar vrijwilligerswerk bij het Hospice. Zodat ze op termijn haar doel ‘casemanager worden’, kon realiseren.

 

 

Vind jij het moeilijk om een goed beeld te krijgen van wat wezenlijk belangrijk voor je is?

Weet je wel wat je wilt, maar kun je wel wat hulp gebruiken bij het realiseren van je doelen?

Bel (0575-544588) of e-mail ([email protected]) me voor het maken van een afspraak voor een oriënterend gesprek.

 

 

 

 

Een vijftal oefeningen om het gesprek aan te gaan met jezelf

 

In mijn vorige artikel schreef ik over het maken van goede voornemens voor het nieuwe jaar.

Om niet te blijven hangen in louter goede voornemens is het volgens mij zaak om te achterhalen waarom ze belangrijk voor je zijn. Zodat je bij de essentie komt en je doelen kunt formuleren in een persoonlijke missie.

Jouw persoonlijke missie werkt vervolgens als baken en als meetlat.

Op basis van je persoonlijke missie kun je dan keuzes maken. En komen tot echte doelen, die onderdeel zijn van een groter geheel.

Bovendien geeft jouw persoonlijke missie je de energie om te gaan voor je doelen. Jouw vuurtje gaat branden. Daardoor vergroot je de kans dat je je doelen daadwerkelijk realiseert, in plaats van dat je blijft hangen in goede voornemens.

In dit artikel, het tweede uit de serie van drie, lees je wat je nodig hebt om je missie te expliciteren. Het gesprek aangaan met jezelf is daarvoor de weg.

Ik geef je een vijftal oefeningen om je te inspireren en je te helpen met het in gesprek gaan met jezelf.

 

Wat er nodig is om je persoonlijke missie te kunnen formuleren

 

Bewust stil staan en reflecteren om je persoonlijke missie te expliciteren

 

Het is de kunst om je persoonlijke missie te expliciteren, naar boven te halen.

Want impliciet, in je lijf of zo je wilt in je hart, weet je over het algemeen wel wat belangrijk voor je is. Ook al ga je er soms aan voorbij. Terwijl je je dan achteraf realiseert dat je een bepaalde actie niet had moeten doen. Of een bepaalde keuze niet had moeten maken.

Mogelijk heb je er dan last van, maar zulke momenten helpen je wel om je missie te expliciteren. Want door zo’n ervaring word je je, misschien enigszins pijnlijk, wel bewust van wat er voor jou echt toe doet.

 

 

Ook al zit de missie impliciet in je, expliciteren van je persoonlijke missie doe je niet zomaar even

 

Je moet echt tijd en aandacht reserveren om daar bewust bij stil te staan. Het einde van het jaar is daarvoor een mooi moment.

Ik ken mensen die tussen Kerst en Oud en Nieuw welbewust een dag voor zichzelf reserveren. Ze zonderen zich dan af om terug te blikken op en te reflecteren over het zo goed als voorbije jaar.

Om vervolgens persoonlijke doelen voor het nieuwe jaar te formuleren.

Het is voor hen een goede gewoonte, die heel serieus wordt opgepakt. Het is een mooie manier om bewust vorm en sturing te geven aan hun leven en hun werk.

Eigenlijk zouden we dat meer moeten doen. Van tijd tot tijd ruimte creëren voor een check-up.

Dat geldt overigens ook, als je al een persoonlijke missie hebt geformuleerd. Het is dan een mooie optie om je missie aan het eind van een jaar te herijken en waar nodig bij te stellen.

Zo vergroot je de kans, dat je een volgend jaar met nog meer voldoening, kunt terugblikken op de keuzes die je hebt gemaakt.

 

 

Een aantal oefeningen om je te inspireren en je te helpen met het aangaan van het gesprek met jezelf

 

Zoek een plek waar je ongestoord kunt werken. Heb je agenda van 2023 bij de hand. En heb je in 2023 een dagboek bijgehouden? Pak het erbij.

Open je notebook, je tablet of een mooi opschrijfboekje. Zet boven de pagina: ‘Mijn terugblik op 2023’

Ga er lekker voor zitten en laat je leiden in je reflectieproces door onderstaande oefeningen.

 

1.   Waar ik dankbaar voor ben, terugkijkend op 2023.

Laat je gedachten de vrije loop. Schrijf alles op, wat er in je op komt.

Ter inspiratie geef ik je een paar voorbeelden:

  • dat we onze lang gekoesterde wens om met ons gezin een grote reis te maken, hebben gerealiseerd;
  • dat het goed gaat met mijn studie en dat ik een fijne stageplek heb gevonden;
  • dat ik weer voel dat ik leef, in plaats van overleef;
  • dat we als gezin blije en moeilijke momenten hebben kunnen delen;
  • dat ik het aangedurfd heb om stappen te zetten in mijn loopbaan en aangekaart heb dat ik een loopbaantraject wil volgen

 

2.   Waar ik dankbaar voor ben, eind 2028.

Plaats jezelf eens in de toekomst. Het is 2028, vijf jaar na nu. Dezelfde vraag ‘Waar ben je dankbaar voor?’ wordt je voorgelegd.

Wat zou jouw antwoord zijn?

Laat je gedachten er over gaan en maak, als je daaraan toe bent, daarvan wat aantekeningen.

 

3.   Mijn topprestaties, tot aan de dag van vandaag.

Zoals je weet, is het werken met succesverhalen een van de kernelementen van de Meer Waarde Benadering.

En iedereen heeft zijn succesverhalen. Ook al zijn je successen voor jouw gevoel heel klein.

Het is nu eind 2023. Jou wordt gevraagd: Wat zie jij, tot aan de dag van vandaag als jouw topprestaties? Wat zijn de prestaties waar jij het meest trots op bent?

Noteer wat in je op komt of type het in.

 

4.   Mijn topprestaties, eind 2028.

Plaats jezelf in de toekomst. Net als bij de opdracht ‘Waar ben ik dankbaar voor’ zijn we nu vijf jaar verder. Het is eind 2028 en dezelfde vraag wordt je voorgelegd: Wat zie jij als jouw topprestaties, eind 2028?

Laat je gedachten er over gaan. Wat zou je antwoorden? Schrijf je antwoord op.

 

5.   Blader eens door je agenda van 2023 (of als je dat hebt, je dagboek).

Vraag je af:

  • Waarvan heb ik met name genoten?

Maak al bladerend aantekeningen van alles wat je tegenkomt en waar je echt met een goed gevoel aan terugdenkt.

  • Wat wil ik graag behouden in het nieuwe jaar?

Zet het op je lijstje.

  • Waar zou ik meer aandacht aan willen besteden of meer tijd voor in willen ruimen?

Schrijf dat op.

  • Wat zou ik graag uit mijn agenda willen schrappen? Of terug willen dringen in omvang of kwantiteit?

Maak ook daarvan wat aantekeningen, zodat je het niet vergeet.

 

Bekijk wat je opgeschreven hebt. Vraag je af waarom die zaken belangrijk voor je zijn. Kijk voor voorbeelden nog even terug in mijn vorige artikel.

 

Wil je aan de hand van een stappenplan jouw persoonlijke missie formuleren? Dat stappenplan vind je hier.

 

 

En kun je wel wat hulp gebruiken bij het helder te krijgen van waar jij voor staat en gaat. Met name ook met betrekking tot werk?

Laat het me horen.

Neem gerust contact met me op.

 

 

 

 

Hoe je de bronnen van je goede voornemens kunt achterhalen

 

Nog een goede week te gaan en het nieuwe jaar staat weer voor de deur.

Allerlei goede voornemens worden er gemaakt. Variërend van bijvoorbeeld afvallen, stoppen met roken, sporten, het kopen van een hond, een paard of de zo begeerde camper.

Of misschien heb je op je lijstje staan, een (andere) baan vinden, promotie maken, salarisverhoging krijgen, voor mezelf beginnen of een verhuizing.

En mocht je er zelf nog niet mee bezig zijn, dan word je er door je omgeving wel toe opgeroepen. Eindejaarsgedachten en goede voornemens horen nu eenmaal bij een jaarwisseling.

We zijn geneigd die goede voornemens te formuleren als doelen. Maar of die voornemens werkelijk onze doelen zijn? Ik heb er mijn vraagtekens bij. Zeker als ik denk aan hogere doelen in termen van missie.

In een serie van drie artikelen help ik je op weg om te achterhalen waarom die goede voornemens belangrijk voor je zijn. Zodat je niet blijft hangen in die goede voornemens, maar je doelen kunt formuleren in termen van levensdoelen en die ook gaat realiseren.

Op basis van je levensdoelen kun je dan keuzes maken. En komen tot échte doelen die onderdeel zijn van een groter geheel.

 

Hoe kom je van goede voornemens naar levensdoelen in termen van missie?

 

Goede voornemens worden vaak geformuleerd in termen van triviale doelen

 

Iets wordt triviaal genoemd, als men het heeft over iets alledaags, iets onbeduidends.

Nu wil ik niet zeggen dat bijvoorbeeld afvallen of stoppen met roken iets onbeduidends is. Ik kan me goed voorstellen dat afvallen of stoppen met roken voor menigeen een hele opgave is.

Ik denk echter wel, dat het voorbeelden zijn van goede voornemens die vaak worden genoemd. Wat dat betreft zou je ze triviaal kunnen noemen.

 

De op het eerste oog misschien triviale doelen krijgen een andere betekenis en meer inhoud, als je ze optilt naar een hoger niveau.

Dan zijn ze niet meer alledaags en onbeduidend. Ze krijgen heel duidelijk een persoonlijke betekenis en een persoonlijke kleur.

 

 

De vertaalslag maken van goede voornemens naar levensdoelen en een aanzet tot een persoonlijke missie

 

In een van mijn vorige artikelen schreef ik over Waarom we vaker moeten vragen ‘waarom’ .

Dat vragen naar het waarom is ook belangrijk als je meer zicht wilt krijgen op je goede voornemens.

 

Waarom wil je bijvoorbeeld afvallen?

Is dat omdat je dan beter in je vel zit en je je met meer zelfvertrouwen kunt presenteren?

Zie je je overgewicht als een bedreiging voor je gezondheid en wil je aandacht hebben voor je gezondheid en dus gezonder leven?

Of wil je jezelf bewijzen en laten zien dat je volhardend kunt gaan voor een gesteld doel?

Me met zelfvertrouwen presenteren, aandacht hebben voor mijn gezondheid, volhardend gaan voor mijn doelen, zijn voorbeelden van doelen in termen in missie.

Misschien kun jij nog andere levensdoelen in termen van missie met betrekking tot mijn voorbeeld formuleren?

 

En waarom wil jij bijvoorbeeld promotie maken?

Zie je promotie als een uiting van waardering? En wil je dat men je waardeert voor het werk dat je doet?

Voel je je meer gezien in een hogere functie? En vind je gezien worden met wat je doet in je werk belangrijk?

Heb je behoefte aan uitdaging? Wil je je grenzen steeds weer een stukje verleggen, zodat je je kunt ontwikkelen?

Wil je jezelf bewijzen? Of laten zien wat je allemaal in je mars hebt en dat het meer is dan je tot nu toe hebt laten zien?

Gewaardeerd worden voor het werk dat ik doe, gezien worden door het werk dat ik doe, uitdaging ervaren en mezelf ontwikkelen, laten zien wat ik in mijn mars heb; het zijn allemaal voorbeelden van levensdoelen in termen van missie.

 

De voorbeelden laten mijns inziens ook goed zien dat voornemens als afvallen en promotie maken niet zo triviaal zijn als ze in eerste instantie lijken.

Het is de kunst om ze op te tillen naar een hoger niveau; het niveau van levensdoelen in termen van missie.

 

 

Waarom het helder hebben van je persoonlijke missie belangrijk is

 

In je persoonlijke missie omschrijf je waar jij voor gaat en staat. Je persoonlijke missie zegt alles over hoe jij je leven in wilt richten en wat jij wilt bereiken.

Je missie werkt daardoor als een baken. Ze is richtinggevend en houdt je op koers.

Je persoonlijke missie werkt ook als een meetlat. Je meet er keuzes aan af.

Zo legde Stefanie, een van mijn coachklanten, een baan die haar aangeboden werd naast haar missie, om te beoordelen of het aanbod daarin past:

“……………Ter voorbereiding op het gesprek heb ik een aantal vragen naar aanleiding van mijn missie op papier gezet om te onderzoeken of dit inderdaad mijn droombaan kan zijn……………….. Er gaat een vervolggesprek komen waarin ik verder ga onderzoeken of dit mijn droombaan is.”

En keuzes maak je niet alleen met betrekking tot werk. Je persoonlijke missie omvat dan ook alle levensterreinen. Werk is een van de levensterreinen.

 

In een volgend artikel lees je meer over wat er nodig is om je levensdoelen in termen van missie te kunnen formuleren. Ook reik ik je een aantal opdrachten aan om je missie te expliciteren.

Want ook al ben je je er niet van bewust, je missie zit al in je. Het is de kunst om die missie naar boven te halen.

 

 

Wil jij je levensdoelen in termen van missie wel eens helder krijgen?

Schat je in, dat je daarbij wel wat hulp kunt gebruiken?

Neem gerust contact met me op voor het maken van een afspraak voor een kosteloos oriënterend gesprek.

Graag maak ik tijd voor je vrij om je vragen te beantwoorden.

 

 

 

 

Tips voor het vinden van een evenwicht tussen inspanning en ontspanning 

 

Het vinden van een balans tussen inspanning en ontspanning is cruciaal voor je welzijn en je productiviteit. 

Net als bij fietsen is balans nodig om vooruit te komen, maar ook om niet om te vallen. Heb je chronische stress, dan raak je uit balans. Je komt niet meer vooruit, dreigt om te vallen of bent figuurlijk al omgevallen. 

Misschien heb je daar ervaring mee. En voel je de lichamelijke en psychische reactie op een noodzaak tot verandering. 

Maar hoe vind je de balans weer terug in je leven?

 

Hoe je de balans terugvindt in privéleven en werk

 

Stress als lichamelijke en psychische reactie op bezig zijn met activiteiten waarvan je niet gelukkig wordt

 

Bij activiteiten waarvan je niet gelukkig wordt denk ik aan activiteiten die niet matchen met jouw kwaliteiten of waar jij geen voldoening van krijgt. 

Bij de mismatch met je kwaliteiten denk ik aan activiteiten waarin je je kwaliteiten niet kwijt kunt, je niet aan je trekken komt en het risico loopt op een bore-out. Of aan activiteiten waarin te hoge eisen aan je worden gesteld met als risico een burn-out

Overigens maakt het als er hoge eisen worden gesteld aan je werk, heel wat uit in hoeverre je omgeving ondersteunend is. Vooral als je je flink uitgedaagd voelt en je je moet stretchen.

In een van mijn vorige artikelen kun je nog eens nalezen hoe je niet zo gauw zult opbranden in je werk als er een balans is tussen taakeisen of stressoren en wat Bakker hulpbronnen noemt. Bakker is hoogleraar arbeids- en organisatiepsychologie aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Hulpbronnen helpen je namelijk om het ongewenste effect van taakeisen of stressoren op te vangen.

Overigens kan het ook zijn dat stress niet zozeer veroorzaakt wordt door activiteiten waarvan je niet gelukkig wordt, maar door een omgeving die stressvol voor je is. Dat doet me denken aan een van mijn coachklanten, gediagnosticeerd als autistisch, die helemaal gek werd van de radio die de hele dag aanstond op zijn werkplek. 

 

Tips voor het vinden van balans tussen inspanning en ontspanning


Voorkomen van disbalans is beter dan ervan genezen. Maar ben je de balans in je werk of in je privéleven kwijt of tussen je werk en je privéleven, dan kunnen onderstaande tips je helpen om weer balans te creëren.

 

  1. Gebruik time-blocking om specifieke periodes van de dag toe te wijzen aan bepaalde taken. Dat helpt bij het creëren van structuur en zorgt ervoor dat er voldoende tijd wordt besteed aan zowel werk als ontspanning.
  2. Wees realistisch bij het stellen van doelen. Dat geldt zowel voor de korte als de lange termijn. Overweeg de tijd en inspanning die nodig zijn voor elk doel en vermijd overbelasting. En wees realistisch, want misschien overkomt het ook jou, dat je de tijdsinvestering voor een klus te rooskleurig inschat en dat die je in werkelijkheid meer tijd kost dan je dacht. 
  3. Ontwikkel de vaardigheid om taken te delegeren. Het is niet nodig om alles zelf te doen. Delegeer taken die anderen kunnen overnemen, zodat je je kunt richten op wat echt belangrijk is.
  4. Evalueer en pas aan. Regelmatige evaluatie is essentieel. Kijk naar je planning en activiteiten en evalueer of je het beoogde evenwicht hebt bereikt. Pas je aanpak aan, als dat nodig is.
  5. Neem regelmatig een digitale detox. Zet meldingen uit, beperk de tijd op sociale media en verminder het gebruik van elektronische apparaten buiten werktijden. Dit bevordert mentale rust.
  6. Vind manieren om creativiteit te integreren in zowel werk als ontspanning. Creatieve activiteiten kunnen een uitlaatklep bieden en helpen bij het verminderen van stress.
  7. Zie leren als een voortdurend proces. Blijf jezelf ontwikkelen en zoek naar manieren om je vaardigheden uit te breiden. Dit kan zowel in professionele als persoonlijke contexten gebeuren.
  8. Gebruik technologie op een positieve manier. Er zijn apps en tools die kunnen helpen bij timemanagement, ontspanning en mindfulness. Probeer eens een van deze hulpmiddelen om je leven beter te organiseren of te ontspannen.
  9. Betrek anderen bij je doelen en uitdagingen. Bespreek je doelen en uitdagingen met collega’s, vrienden of familie. Ze kunnen waardevol advies geven en helpen bij het houden van een realistisch perspectief.
  10. Plan je weekends zorgvuldig om zowel rust als plezier te integreren. Reserveer tijd voor sociale activiteiten, hobby’s en ontspanning, naast eventuele verplichtingen.
  11. Maak zelfzorg een prioriteit. Denk daarbij niet alleen denken aan fysieke gezondheid, maar ook aan mentaal en emotioneel welzijn. Plan regelmatig momenten voor ontspanning en reflectie.
  12. Definieer duidelijke grenzen tussen werk en privé. Probeer werk gerelateerde activiteiten buiten werktijd te minimaliseren en besteed aandacht aan je persoonlijke leven.

 

Tot slot

 

Het vinden van een evenwicht vraagt tijd en aanpassing. Dat betekent dat je de balans niet een, twee, drie hebt bereikt. En het moeilijke van balans is, dat balans ook weer om kan slaan naar disbalans. Dat kan zijn door factoren in jezelf, of in je omgeving. 

Het is dan ook belangrijk dat je jezelf de tijd gunt om die balans te vinden en dat je bereid bent om je benadering aan te passen op basis van wat voor jou het beste werkt.

 

Ben je niet gelukkig met je werk en vraag je je af waar je wél gelukkig van wordt?

Lees mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?’ – Een loopbaanstrategie voor gedreven hbo’ers en academici die meer waarde willen realiseren in hun werk. 

 

En schat je bij voorbaat in dat je wel wat hulp kunt gebruiken bij het vinden of creëren van je ideale werk? 

Een afspraak voor een kosteloos oriënterend gesprek plan je in met deze link.

 

 

 

 

Waarom het goed is om bij het stellen van je doelen, ook je angsten te definiëren

 

Wil je iets bereiken, dan is het goed om doelen te stellen, je doelen te visualiseren en voor ogen te houden.

Maar op weg naar je doel en misschien al voordat je de eerste stappen zet, komen er beren op je weg in de zin van ‘angsten’; bezwaren, moeilijkheden, allerlei negativiteit. Die angsten zijn bijna onvermijdelijk en je hebt ermee te dealen. De aanpak van Timothy Ferriss helpt je daarbij.  

Sta je voor een belangrijk keuzemoment en wil je tot een goede beslissing komen, dan is het cruciaal is om je angsten te definiëren.’  

Dat zegt Timothy Ferriss, bekend van het boek The 4 hour work week. Voor hem is het definiëren van je angsten, fear setting, voor goede beslissingen zelfs belangrijker dan het definiëren van je doelen, goal setting 

Hoe je angsten te definiëren en de vervolgstappen bij fear setting te zetten, zodat je komt tot goede beslissingen, lees je in mijn artikel.

 

Het is goed om je angsten te definiëren bij het stellen van je doelen

 

Het stoïcisme als praktische filosofie om te komen tot goede beslissingen  

 

Volgens Timothy Ferriss biedt stoïcisme de oplossing om te komen tot betere beslissingen. 

Misschien ben je geneigd om stoïcisme te associëren met ‘stoïcijns’ in de zin van ‘onverstoorbaar’. Dan denk je algauw aan iemand zonder emoties, medeleven, empathie. Iemand die het niets doet wat er gebeurt of gebeurd is.  

Maar daar heeft stoïcisme niets mee te maken, integendeel.  

In het stoïcisme gaat het niet over het onderdrukken van je emoties en het je niet laten kennen. Emoties zijn juist belangrijk om te komen tot goede beslissingen.

 

 

Drie belangrijke principes, aan het stoïcisme ontleend, als uitgangpunten voor ‘fearsetting

 


1. Er bestaat niet zoiets als ‘goed’ of ‘slecht’  

Alles in het leven is slechts waarneming en die waarnemingen verschillen van persoon tot persoon, omdat ze worden gevormd door het individu. Het zijn onze interpretaties die iets maken tot iets goeds of iets slechts. 

Dat betekent bijvoorbeeld dat je ontslag kunt zien als iets slechts of als iets goeds. Of een verbroken relatie als iets slechts of iets goeds. 

Overigens is het wat betreft ontslagen worden mijn ervaring, dat mijn coachklanten hun ontslag op het moment zelf vaak ervaren als iets slechts en pas gaande het begeleidingstraject of achteraf, als iets goeds. En dan kunnen zeggen: ‘Het ontslag is het beste dat me had kunnen overkomen.’  

 

2. Focus op zaken waar je controle over hebt 

Maak onderscheid tussen zaken waar je invloed op hebt en waarop niet. Of anders gezegd: vraag je af, wat kan ik onder controle houden en wat niet? 

Over zaken waarover je geen controle hebt, hoef je je ook niet druk te maken. Dus, focus op zaken waar je wel controle over hebt. En accepteer omstandigheden waarvoor dat niet geldt.  

Overigens kun je wel creatief met die laatstgenoemde omstandigheden omgaan.  

 

3. Bereid je voor op wat fout kan gaan  

Als je daarop voorbereid bent, dan is het makkelijker om erop te anticiperen en op te reageren. Dat maakt het definiëren van je angsten, fear setting, ook zo waardevol.  

 

 

Negatieve visualisatie; het overdenken van het slechte, het kwade 

 

Het identificeren van je angsten kun je zien als een voorbeeld van negatieve visualisatie; je een beeld vormen van wat er allemaal mis kan gaan. In fear setting is dat de eerste stap.  

De twee volgende stappen in de systematiek zullen je laten inzien dat wat je vreest niet zo erg is als je dacht. Of dat de negatieve gevolgen minder groot zijn dan je dacht. 

 

De drie stappen bij Fear setting

Stap 1: In detail visualiseren van de worstcasescenario’s waar je bang voor bent: 

a. Benoemen: alle negatieve punten die je je kunt voorstellen dat ze gebeuren als je die stap zet.  

b. Voorkomen: wat je kunt doen om de waarschijnlijkheid te verkleinen dat echt gebeurt wat je vreest. Of wat je kunt doen om te voorkomen dat überhaupt gebeurt wat je vreest. 

c. Repareren: wat je kunt doen als je vrees werkelijkheid wordt. Wat kun je doen om de schade te beperken of te herstellen? Of: wie kan je helpen? Of: wie heeft hier ervaring mee gehad en kan/wil zijn ervaring met je delen, zodat jij daar je voordeel mee kan doen?  

 

Stap 2: In kaart brengen wat het je op kan leveren als je een poging waagt of deels succes hebt. 

 

Stap 3: In kaart brengen wat het je kost als je geen beslissing neemt. 

 

 

Tot slot 

 

Fear setting komt voor mij niet in de plaats van goal setting. Maar doelen nastreven zonder rekening te houden met de beren op je weg is niet slim. 

Alhoewel mensen over het algemeen goed zijn in het bedenken van wat allemaal fout kan gaan als ze iets nieuws proberen.  

Waar je vaak niet over nadenkt is wat de nare gevolgen, de kosten zijn, als je de status qua handhaaft en geen poging doet om zaken te veranderen. Vraag je zelf dus af wat de kosten zijn als je bepaalde actie of een besluit uit de weg gaat.  

Ferriss zegt hierover:  

Realiseer je dat het kan zijn dat 1 tot 3 voor jou negatieve zaken oppakken, genoeg kan zijn om 8 tot 10 positieve effecten te bereiken. De moeilijkste keuzes waarvoor we bang zijn om ze te maken, zijn heel veel vaak precies de keuzes die we juist moeten maken. 

En geïnspireerd door Jerzy Gregorek zegt hij:  

Makkelijke keuzes, een moeilijk leven, moeilijke keuzes, een makkelijk leven  

 

 

Vraag jezelf eens af: 

Op welk vlak in jouw leven op dit moment zou het analyseren van angsten belangrijker kunnen zijn dan het benoemen van je doelen?  

 

 

 

 

Visualisatieoefeningen die je helpen om je een voorstelling te maken van wat jij in je leven wilt brengen

 

Visualiseren; je een beeld vormen van iets, je voorstellen hoe iets eruit kan zien, iets zichtbaar maken.

Je denkt misschien dat het bij visualiseren met name gaat om het zien. Maar dat is niet het geval.

Het woord visualiseren wordt vaak gebruikt in de zin van het inzetten van je verbeeldingskracht. Dat wordt ook wel imagineren genoemd. Dat klinkt een beetje archaïsch, maar imagineren is duidelijk een wat ruimer begrip dan visualiseren.

Bij imagineren wordt niet alleen een beroep gedaan op het zien, maar bijvoorbeeld ook op het horen, het voelen, het ruiken. Misschien zelfs het motorisch aspect.

Beide begrippen worden door elkaar gebruikt.

In mijn artikel reik ik je in aansluiting op een van mijn vorige artikelen een tweetal visualisatieoefeningen aan. Bij die oefeningen wordt niet alleen een beroep gedaan op het zien, maar ook andere zintuigen worden erbij betrokken.

 

 

Visualiseren is niets nieuws

 

Eigenlijk doe je dat dagelijks, maar meestal niet bewust.

Je maakt je een voorstelling van wat je wilt bereiken alsof het al werkelijkheid is. Bijvoorbeeld een gerecht dat je wilt maken, een taart die je wilt bakken, een feest dat je wilt geven, een klimrek dat je wilt timmeren, een zolder die je wilt verbouwen.

Je hebt alle kans dat je bijvoorbeeld het gerecht al voor je ziet. Dat je ruikt hoe het ruikt en dat je proeft hoe het smaakt. Misschien loopt het water je zelfs al in de mond als je eraan denkt.

Voor dat soort visualisaties heb je geen visualisatieoefeningen nodig. Dat doe je als vanzelf. Je bent er ook niet bewust mee bezig. De beelden, geuren en smaken dringen zich als vanzelf aan je op.

 

 

Visualiseren aan de hand van visualisatieoefeningen

 

Als je visualiseren als techniek gebruikt om je voor te stellen wat je in jouw leven wilt brengen, bijvoorbeeld jouw ideale werk, dan doe je dat heel bewust.

Je gaat er dan echt voor zitten. Je zorgt op de een of andere manier dat je je ontspannen voelt. En met behulp van je verbeelding maak je een plaatje van wat je wenst. Met als doel het gewenste daadwerkelijk in je leven te brengen. Daarin doen zoveel mogelijk zintuigen mee.

Dat kun je zelf doen aan de hand van visualisatieoefeningen. Bijvoorbeeld de oefening Twintig jaar na nu, die ik verderop in mijn artikel beschrijf.

 

Visualisatieoefeningen kunnen ook het karakter hebben van een geleide fantasie.

Bij een geleide fantasie laat je je meenemen in het verhaal dat iemand vertelt en je stelt je voor hoe dat is.

Aan de hand van het verhaal, laat je beelden, gevoelens, geuren, geluiden opkomen.

 

 

Een tweetal voorbeelden van visualisatieoefeningen

 

De eerste oefening is een creatieve schrijfopdracht. De tweede oefening is een afgeleide van een geleide fantasie, zoals ik die ook gebruik in de 3-daagse training ‘Bouw je ideale loopbaan’.

 

1. 20 jaar na nu

Plaats jezelf in de toekomst. Stel je voor, het is 20 jaar na nu. Je zit aan je kop koffie en op je tablet lees je de krant. En ja…………….. jouw naam kopt in de krant. Onder de kop een artikel over jou. Het verhaal gaat over jouw prestaties, jouw bijdragen, waar het gebeurde en wat dat wat jij gedaan hebt betekent voor andere mensen. Er staan ook uitspraken in van jou, je vrienden, je collega’s.

 

Neem een leeg vel papier en schrijf erboven: ‘Twintig jaar na nu’, gevolgd door de kop van je artikel.

Als je tevreden bent met je kop, veronderstel dat die kop de aandacht trekt van duizenden lezers.

Nu, geef ze het verhaal. Schrijf in het artikel alles dat je maar waar wilt maken in de komende twintig jaar. Vergeet om realistisch of pragmatisch te zijn. Droom, fantaseer, schrijf wat je wilt. Neem net zoveel ruimte als je wilt.

 

Als je klaar bent, herlees je verhaal en geniet ervan.

 

 

2. Visualisatieoefening ‘Je ideale werk’

In deze oefening maak je je een voorstelling van je ideale werk. Je gaat fantaseren hoe je ideale werk er concreet uitziet.

In de 3-daagse training ‘Bouw je ideale loopbaan’. is deze visualisatieoefening opgenomen als geleide fantasie. In het kader van dit artikel gaat het te ver om de hele opdracht in detail te beschrijven.

 

Ik geef je een aantal handreikingen om je op weg te helpen:

 

Hoe ziet in je ideale werk de omgeving eruit? Werk je binnen of buiten? Als je binnenshuis werkt, hoe ziet die ruimte eruit? En als je buiten werkt, hoe ziet je omgeving eruit?

Wat doe je op deze werkplek? Ben je veel op deze werkplek en wat ben je er aan het doen? Welke activiteiten doe je in je ideale werk?

Welke verantwoordelijkheden heb je? Werk je voor een grote of voor een kleine onderneming of werk je voor jezelf? Geef je leiding? En zo ja, aan veel of aan weinig mensen?

Welke talenten gebruik je en wil je ontwikkelen in je ideale werk? Welke uitdagingen kom je tegen die maken dat je jouw talenten zo volledig mogelijk kunt ontplooien?

Met wat voor mensen werk je samen? Als collega’s, als leidinggevenden?

 

Aan de hand van de vragen ga je visualiseren hoe het voor jou ideale werk eruitziet.

Je maakt er echt een ideaal plaatje van. Maak zichtbaar en voelbaar hoe het is om je ideale werk te doen.

 

En wil je de tijd en de rust pakken om geleid de hele visualisatieoefening te doen? Klik dan hier om deze te beluisteren.

 

Op die manier visualiseren zal je écht helpen om te realiseren wat je voor ogen hebt.

De ervaring van de handtherapeut in een van mijn vorige artikelen is daar een sprekend voorbeeld van.

 

 

 

Heb je nog geen helder beeld van hoe jouw ideale werk eruitziet?

Wil je door mij stapsgewijs begeleid aan het werk om te komen tot een antwoord op je vraag?

Bel (0575-544588 / 06-54762865) of e-mail ([email protected]) me gerust voor het maken van een afspraak voor een vrijblijvend oriënterend gesprek.

 

 

 

 

Waarom het zo gek nog niet is om te ‘winteren’; tot rust te komen en de tijd te nemen om op te laden voor een volgende periode

 

Mijn wekker gaat steevast elke ochtend om kwart voor zeven af. Door de week of in het weekend, zomer of winter; voor mij maakt dat geen verschil. Kennelijk is ook mijn lijf zodanig gewend aan dat ritme, dat ik mogelijk ook heel goed zonder wekker zou kunnen. Want meestal ben ik wakker voordat het tijd is om op te staan.

Ik heb dan ook niet direct behoefte aan een winterslaap. Alhoewel het misschien wel zo is, dat ik in het voorjaar en ‘s zomers meer energie heb dan hartje winter. Maar naar ik begrepen heb, is dat heel natuurlijk.

Wist je dat mensen in tegenstelling tot dieren zich veel minder aantrekken van de seizoenen? En dat het best goed zou zijn om een beetje beter te leren winteren?

 

 

Waar de natuur tot rust komt als de winter in aantocht is, jakkeren wij mensen vaak maar door

 

Wist je dat zelfs wijngaardslakken wegkruipen in de winter en hun huisje afsluiten met een slijmlaagje dat verkalkt tot een tijdelijk sluitplaatje? Al in de herfst treft de wijngaardslak zijn voorbereidingen en graaft een geschikt winterplekje, met beschutting tegen droogte en vorst. Ik vond het grappig om te lezen dat een wijngaardslak bij het graven van zijn holletje, zijn huisje gebruikt om grond te verzetten. Ik zou wel eens willen zien hoe zo’n slak dat doet.

Wat ‘winteren’ betreft kunnen wij mensen een voorbeeld nemen aan de natuur, die tot rust komt als de winter in aantocht is. Het zou goed zijn om na een periode figuurlijk te ‘winteren’; tot rust te komen en de tijd te nemen om op te laden voor een volgende periode. In plaats van maar door te jakkeren met al onze bezigheden en alles wat we nog zo nodig moeten.

Eerlijk gezegd, heb ik ook zelf gaandeweg steeds beter geleerd om de tijd te nemen om bewust stil te staan, letterlijk en figuurlijk. Al een aantal jaren nu, start ik mijn dag met een meditatieve wandeling, nog voor mijn ontbijt. Ik gun me de tijd om te wandelen met aandacht. Me daarbij als vanzelf, met al mijn zintuigen openstellend voor al het mooie dat met name de natuur te bieden heeft. Dat betekent dat ik dan ook letterlijk stil kan blijven staan om bijvoorbeeld de amandelen te bekijken, die al aardig beginnen te groeien en te rijpen. Of te luisteren naar het ruisen van de beek of de vogel- of insectengeluiden die ik hoor. Of te kijken naar de beweging van de wolken, die hun schaduw geven in het landschap.

 

Winteren is zo gek nog niet© Foto Martin Langbroek

Wat dat betreft is het ook goed om af en toe lekker lui te zijn. Dat geeft niet alleen rust, maar kan je ook op andere gedachten brengen. Maar lui zijn is lang niet voor iedereen gemakkelijk. Want hoe vreemd dat ook klinkt, luiheid vraagt discipline om goed om te gaan met en gebruik te maken van je tijd in een wereld van overvloed.

 

 

‘Winteren’ om op te laden voor een volgende periode

 

Het is goed om te ‘winteren’, ook al is het letterlijk geen winter; tot rust te komen en de tijd te nemen om op te laden voor een volgende periode. Bijvoorbeeld als je de overstap maakt naar een andere baan. Of na een ingrijpende gebeurtenis, positief of negatief.

Het leven is immers geen lineair proces. Het hoeft niet altijd beter en meer. Tegenslag en even stil staan horen erbij.

Niet voor niets zijn er bijvoorbeeld mensen die zich sterk maken voor rouwverlof. De Nederlandse wet kent geen echt wettelijk rouwverlof bij het overlijden van een partner of familie. Anders dan de vier dagen verlof (van overlijden tot en met de begrafenis of crematie) waar je als werknemer recht op hebt bij het overlijden van een familielid in de eerste graad. Denk daarbij aan het overlijden van je partner, een ouder of een van je kinderen. Alsof je na die vier dagen weer in staat zou zijn om de draad van je werk weer op te pakken.

Wil je enig zicht krijgen op verlofregelingen? Klik dan hier

 

 

Neem een sabbatical om tot rust te komen en de tijd te hebben om op te laden voor een volgende periode

 

Strikt genomen zou je bij een sabbatical denken aan een sabbatsjaar. Een heel jaar verlof dus. Maar ook een ‘mini sabbatical’ kan al heel verfrissend zijn. Zo koos een van mijn netwerkcontacten voor een mini sabbatical van drie maanden.

Het zou mooi zijn als je, net als volgens de Thora, elk zevende jaar zou kunnen gebruiken als sabbatsjaar om tot rust te komen, op te laden en je te bezinnen op hoe je verder wilt in je loopbaan. Helaas is dat vooralsnog een utopie.

Volgens de Thora is het sabbatsjaar het jaar waarin een stuk land onbebouwd moet blijven. In dat jaar krijgt het land rust. Hoe zou het voor jou zijn als jij als werknemer elk zevende jaar ook rust zou krijgen? Of bijvoorbeeld verlof om een studie te volgen, een onderzoek te doen of een boek te schrijven?

 

 

Tot slot

 

Zou jij ook wel een sabbatical willen nemen?

Bijvoorbeeld om voor jezelf helder te krijgen hoe je je leven en je werk verder vorm wilt geven?

Zie je voorlopig geen kans om zo’n sabbatical te nemen, maar wil je wel meer zicht op wat jou drijft en waar jij warm voor loopt?

Wil je handreikingen en tips om je intrinsieke motivatie op het spoor te komen, anders dan met een sabbatical? Die vind je hier.

 

Wil je weten hoe je van elke werkdag een sabbatical maakt? Lees hoe je je leven zo inricht dat je altijd sabbatical hebt.

 

Weet je bij voorbaat dat je in je eentje daar niet uit gaat komen? Je weet me te vinden.

 

 

 

 

Waarom het goed is om de tijd te nemen om stil te staan bij wat je echt wilt

 

Het is zo gek nog niet om een laatbloeier te zijn. Ik las het in een artikel in mtsprout. Het is goed om je de tijd te gunnen voor ontwikkeling en uitgebreid stil te staan bij wat je echt wilt. Want je bewust worden van je kwaliteiten en vervolgens ze op een voor jou zinvolle manier gebruiken om ze tot volle bloei te laten komen, is het fundament voor de ontwikkeling van een goed leven.

 

Debuut laatbloeier

copyright foto: Anton_Ivanov / Shutterstock.com

 

Het risico van zo vroeg mogelijk pieken en zo snel mogelijk carrière maken

 

Persoonlijke voldoening wordt te vaak ondergeschikt gemaakt aan professionele prestaties, volgens Rich Karlgaard, uitgever van Forbes Magazine en auteur van het boek Late Bloomers.

Vroeg presteren weerhoud je ervan om je passies te ontdekken.

In plaats van het hebben van diverse interesses, in de breedte te studeren en je tijd te nemen om jezelf te leren kennen, word je door je omgeving algauw aangemoedigd om een bepaalde richting te kiezen. En veilige, stabiele en lucratieve loopbaanpaden te volgen. Met als gevolg dat uitblinken in een specifieke beroepsrichting door velen wordt verkozen boven persoonlijke voldoening. Daardoor kunnen ze zichzelf in dat proces verliezen.

Dat doet mij denken aan iemand die ik heb geholpen met het maken van een cv, aangepast aan de vacature en het schrijven van een overtuigende sollicitatiebrief. Het betrof een zware functie. Een functie die een zware wissel zou trekken op zijn jonge gezin. Dat realiseerde hij zich goed. Hij besefte ook dat hij flinke concurrentie zou hebben van geïnteresseerden met meer levenservaring dan hij. Maar ondanks dat alles, wilde hij er als eind dertiger voor gaan. Voor hem was het een kans om een stapje hoger te komen op de ladder. En qua salaris in een hogere schaal. Helaas viel de keus op iemand met meer levenservaring dan hij. Voor zijn welbevinden misschien wel zo goed.

 

 

In plaats van vroeg pieken in een specialisme is het goed om je van jongs af aan breder te oriënteren

 

Het zijn juist de generalisten die op veel gebieden – vooral die complex zijn – uitblinken. Dat beschrijft David Epstein in zijn boek ‘Waarom generalisten verder komen’. Generalisten zijn creatiever, flexibeler en in staat om verbindingen te maken die hun meer gespecialiseerde collega’s niet zien.

Terwijl je misschien zelf als generalist zou denken, dat je minder waarde kunt leveren op de arbeidsmarkt omdat je geen specialisme hebt.

Ik hoor dat soms van coachklanten. Ze denken dat ze als generalist nergens écht goed in zijn, omdat ze zo breed georiënteerd zijn. Maar juist door die brede oriëntatie hebben ze zich breed ontplooid en breed ontwikkeld.

 

 

Met een laatbloeier is niets mis, integendeel

 

Het is goed om je de tijd te gunnen om je passies en je talenten te ontdekken.

Rich Karlgaard geeft in zijn boek Late Bloomers een wetenschappelijke verklaring voor het pas op latere leeftijd tot bloei komen.

Pas rond je vijfentwintigste zijn je hersenen voldoende ontwikkeld. Voor sommigen is dat zelfs nog iets later. En in feite pieken de capaciteiten van onze hersenen op verschillende leeftijden. We ervaren eigenlijk meerdere periodes van bloei in ons leven.

Doordat laatbloeiers de tijd nemen om hun weg in het leven te ontdekken, ontwikkelen zij sterke punten die zijzelf misschien niet direct als zodanig zien of ervaren. Bij die sterke punten kun je denken aan kwaliteiten als nieuwsgierigheid, inzicht, veerkracht, wijsheid, mededogen. Het zijn kwaliteiten die door werkgevers worden gewaardeerd en die zeker op een arbeidsmarkt die sterk aan verandering onderhevig is, heel waardevol zijn.

Levenservaring geeft laatbloeiers bovendien het voordeel dat ze minder gevoelig zijn voor wat anderen van hen denken. Ze zijn minder afhankelijk van de erkenning van anderen en ze hebben daardoor over het algemeen meer zelfvertrouwen. Als persoon ben je dan ook stabieler en voel je je vrijer.

 

 

Het is nooit te laat om jezelf te worden

 

Zo las ik dat Aristoteles zich pas wijdde aan schrijven en filosofie vanaf zijn vijftigste.

En aansprekend en misschien bekend is onderstaand voorbeeld, dat ik las in een artikel van Kevin Evers in Harvard Business Review:

In vrije vertaling:

Als je steeds weer vastloopt. Bijvoorbeeld zoals Joanne, een getalenteerde en creatieve vrouw, die hopte van baan naar baan in haar twenties, werkend als onderzoeker, secretaresse en docent Engels als tweede taal.

Ze was depressief, zag geen uitweg en voelde zich een totale mislukkeling. Maar ze eigende zich het gevoel van wanhoop toe en zette het om in iets positiefs. Doordat het haar niet gelukt was om een standaard loopbaan pad te volgen, voelde ze zich vrij om te doen wat ze altijd al had willen doen. Dat was fantasieverhalen schrijven voor kinderen. Zoals ze later zou vertellen, “Ik stopte met mezelf voor te doen alsof ik iemand anders was dan wie ik was.

Alle kans dat je van haar gehoord hebt of misschien zelfs werk van haar gelezen hebt.

Haar schrijversnaam is J.K. Rowling.

 

 

 

Ben je niet gelukkig met het loopbaan pad dat je tot nu toe gelopen hebt? En vraag je je, zoals een van mijn coachklanten, af ‘Wat zijn mijn ankers voor werkgeluk?’ en ‘Op welke plek in de organisatie functioneer ik het beste?’.

Neem contact met me op en leg je vragen aan me voor.

 

 

 

 

Waarom alleen een testbatterij bij loopbaanvragen geen duurzame oplossing biedt

 

Onlangs werd ik benaderd door een van mijn netwerkcontacten met de vraag of ik zijn zoon kon helpen om een goede stageplek te vinden.

Tot een oriënterend gesprek ben ik altijd bereid. En ik zet mijn netwerk graag in om voor mensen een opening naar een mooie baan te creëren. Mensen met elkaar verbinden en mijn steentje bijdragen, zodat mensen hun ideale werk kunnen realiseren, is onderdeel van mijn missie.

En zogezegd, zo gedaan.

We hadden een leuk gesprek. Toch had ik mijn bedenkingen. De studiekeuze na het voortgezet onderwijs bleek al een moeilijke puzzel. Het maken van tests gaf voor dat moment een oplossing. Maar de vraag ‘Wat wil ik nu echt?’ was kennelijk niet beantwoord en kwam in alle hevigheid weer naar voren bij de keuze voor een stageplek.

Want als je niet weet wat je zoekt, ook al gaat het om een stageplek, dan zul je het niet gauw vinden. En als jij niet weet wat je een werk- of opdrachtgever te bieden hebt, dan zal een werk- of opdrachtgever niet gauw geneigd zijn om in jou te investeren.

 

Waarom alleen een testbatterij bij loopbaanvragen geen oplossing biedt

 

Zelfkennis is nodig om tot een goede keuze te komen

 

En niet alleen zelfkennis. Eerder zelfbewustzijn.

Je bewust zijn van wat je een werkgever te bieden hebt. Wat je kwaliteiten zijn en wat voorbeelden zijn waaruit blijkt dat je genoemde kwaliteiten hebt. Wat jouw ambities zijn, waar jouw interesses met name naar uitgaan en waar jij warm voor loopt.

En ook niet onbelangrijk, wat een omgeving is die je nodig hebt om te groeien en te bloeien. Waarbij je dan meer kunt benoemen dan bijvoorbeeld een fijne, gezellige omgeving waarin goed met elkaar wordt samengewerkt.

 

 

De makke van zelfkennis op basis van gemaakte tests

 

Door het maken van tests kun je van alles over jezelf aan de weet komen. Bijvoorbeeld waar je goed in bent, wat je persoonlijkheidstype is, welke werkomgeving bij je past, waar jouw interesse naar uitgaat, welke waarden belangrijk voor je zijn.

En als het goed is, dan is met je besproken in hoeverre jij je in de resultaten herkent. Zodat je ook zelf met voorbeelden de testresultaten kunt staven.

Maar het blijven testresultaten, in termen van ‘de test zegt…’ of ‘uit de test komt dat ik …’.

Vul zelf maar in wat er uit de test gekomen is.

Zo verging het ook de zoon van mijn netwerkcontact. Maar op mijn vragen waar hij met name goed in is en waar zijn interesse met name naar uitgaat, kon hij geen antwoorden geven. Kennelijk had hij de testresultaten, wat ik noem, niet geïncorporeerd. Hij had ze zich niet eigengemaakt.

Waardoor de keuze voor een stageplek drijfzand zou worden. Als er niet eerst gewerkt zou worden aan een stevig fundament.

 

 

Door gesprekken en werken aan opdrachten zelf komen tot een antwoord op je loopbaanvraag

 

In een eerder artikel schreef ik over ‘het geheim van waaromvragen’.

Vragen en met name waaromvragen zetten aan tot nadenken.

Het antwoord op jouw loopbaanvragen zit naar mijn mening al in jou. Je hoeft het niet te bedenken. Voor mij als loopbaancoach, is het de kunst om samen met jou dat antwoord eruit te halen.

Dat eruit halen doen we niet alleen door het voeren van gesprekken. Je gaat met allerlei opdrachten/oefeningen aan het werk, waardoor steeds weer nieuwe of aanvullende informatie zichtbaar of bespreekbaar wordt. Zodat uiteindelijk de hele puzzel gelegd kan worden en het antwoord op de loopbaanvraag heel helder tevoorschijn komt.

 

 

De kracht van het zelf (al dan niet begeleid) beantwoorden van je loopbaanvraag

 

Heb je eenmaal het voor jou passende antwoord op jouw loopbaanvraag gevonden, dan voel je ook de kracht om er vol voor te gaan.

Het antwoord geeft je energie en brengt je in beweging.

Dat zie ik bij mijn coachklanten. Eenmaal het antwoord gevonden, hebben ze niet alleen een stevig fundament om succesvol werk te maken van hun ideale werk. Ze hebben ook de energie en de drive om er vol voor te gaan.

Vooral ook omdat ze het antwoord hebben geïnternaliseerd. Het is van hen en komt niet van buiten. Ze hebben gevoeld waar ze goed in zijn, waar ze energie van krijgen en waar ze in willen groeien.

 

 

Ben je getriggerd door mijn artikel? Lees ook nog eens mijn artikel ‘Tests zijn heel zinvol, hoewel……….’

 

 

Ben je niet gelukkig met je huidige werk? Wil je in 2023 stappen zetten, maar weet je niet in welke richting?

Lees mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?

 

En wil je, al dan niet na het lezen van mijn boek, jouw vragen aan me voorleggen?

Neem contact met me op en maak een afspraak voor een oriënterend gesprek.

 

 

 

 

In hoeverre is gelaatkunde een geschikt instrument om een beeld te krijgen van talenten van mensen?

 

‘Iemands talent bepaalt al voor een groot deel hoe hij of zij eruitziet’, las ik in de nieuwsbrief van Werf&. Of anders geformuleerd: door te kijken naar het uiterlijk van mensen kun je het innerlijk beter begrijpen.

 

Ik herinner het me nog goed, ook al is het heel lang geleden. Ik liep stage bij een Adviesbureau voor Opleiding en Beroep, een AOB. Naast individuele beroepskeuzeonderzoeken deden we screenings van leerlingen op scholen voor voortgezet onderwijs. Met het oog op de te maken keuze voor de volgende stap in hun loopbaan.

Een hele testbatterij hadden de leerlingen doorgewerkt. Het was de taak aan ons als beroepskeuzeadviseurs om op basis van de testresultaten te komen tot een advies. Zonder dat we de leerlingen ontmoet hadden.

Meer dan eens kon het gebeuren dat ik al bij het binnenkomen van betreffende leerling in een paar seconden de indruk had ‘Het advies dat ik op basis van de testresultaten geformuleerd heb, gaat het niet worden.

Maar zoals testresultaten lang niet altijd een representatief beeld geven van wie iemand is als persoon en wat zijn kwaliteiten zijn, zo zijn ook bij de gelaatkunde, Fysionomie of Fysiognomie, kanttekeningen te maken.

 

In hoeverre is je talent af te leiden uit hoe je eruitziet?

 

Fysiognomie; karakter en talent afleiden van hoe je eruitziet; het fysieke lichaam, de vorm van het hoofd en het gezicht

 

Ook al kon ik toen ik stageliep nog niet direct duiden en woorden geven aan wat ik zag bij een eerste indruk, kennelijk vorm je je in luttele seconden een beeld van iemand. En maak je daar een interpretatie bij.

Het is dan ook geen wonder dat men zegt: ‘De eerste indruk telt’. En zelfs: ‘De eerste indruk is beslissend in een selectiegesprek.’

 

Fysiognomie is al heel oud. En nam bijvoorbeeld 3000 jaar geleden al een belangrijke plaats in, in Ayurveda, de Hindoeïstische gezondheidsleer. En nu nog steeds.

Ook de Griekse arts Hippocrates (ongeveer 400 jaar voor Christus) hield er zich mee bezig, resulterend in zijn temperamentenleer. In die leer gaat hij uit van de (ont-)menging van vier lichaamssappen: bloed (sanguis), gal (chole), slijm (phlegma) en zwarte gal (melancholos).

Het lichaamssap dat overheerst bepaalt je temperament, je persoonlijkheidstype. Je temperament moet je daarbij zien als een kwaliteit en niet als iets slechts. Ook al ben je misschien geneigd om daaraan te denken, bijvoorbeeld bij het melancholische type.

Volgens de leer van Hippocrates heeft iedereen alle vier de typen in zich: het sanguinische, het cholerische, het flegmatische en het melancholische. Maar een of meer typen overheersen.

 

 

Aan hoe je eruitziet en je verschijning kun je zien welk type je bent

 

En niet alleen welk type je bent, maar ook wat jou karakteriseert en wat jouw talent is.

Het sanguinisch type is een harmonische verschijning en heeft een luchtige blik op het leven. Zijn tred is vaak huppelend of verend.

Sanguinische types zijn sterk op de buitenwereld gericht. Het zijn sociale mensen, gericht op samenwerken. Hun basisemotie is blijheid. Ze hebben veel interesses, maar vinden het moeilijk om zich lang op één onderwerp te richten. Ze zijn snel afgeleid en kunnen daardoor chaotisch overkomen.

Het cholerisch type is qua lichaamslengte vaak aan de kleine kant, is doelgericht en heeft een stevige stap.

Net als het sanguinisch type is een cholerisch type naar buiten gericht, maar meer beïnvloedend, dan volgend. Een cholerisch type is meer resultaatgericht, competitief en daadkrachtig. De basisemotie is boosheid.

Het flegmatisch type is wat steviger en ronder, heeft een wat slomere gang en sloft als het ware door het leven.

Het flegmatisch type heeft een sterk innerlijk leven en is meer naar binnen gekeerd. Flegmatische types zijn echte gevoelsmensen. De basisemotie is angst.

Het melancholisch type is vaak lang en slank en is een beetje bleek van uiterlijk. Hij heeft een stevige tred, maar loopt meer op de voorvoet. Mogelijk komt die tred voort uit een zware beleving van het leven.

Het melancholische type is een echte denker. Het is een sterk mens met een sterk innerlijk leven. Hij heeft een rijke binnenwereld die van buiten niet altijd zichtbaar is. Ogenschijnlijk zijn het heel rustige mensen, maar van binnen kan het flink broeien. Ze zijn heel nauwkeurig en heel zorgvuldig. De basisemotie is bedroefdheid.

Het is de moeite waard om eens bij jezelf te rade te gaan in welk type jij je het meest herkent. En of de beschrijvingen passen bij het beeld dat jij van jezelf hebt.

 

 

Koppeling van de vier temperamenten aan de vier elementen: lucht, water, vuur en aarde

 

De vier temperamenten in de temperamentenleer van Hippocrates kun je ook koppelen aan de vier elementen lucht, water, vuur en aarde, die iets zeggen over jouw persoonlijkheid.

Bij het sanguinisch type overheerst lucht. Bij het element lucht passen persoonskenmerken als opgewekt en vrolijk. Maar ook het hebben van veel interesses, snel afgeleid zijn, altijd tijd te kort hebben en soms oppervlakkig zijn.

Bij het cholerisch type overheerst vuur. Vuur-mensen doen iets zodat zaken gaan veranderen. Zij willen actie en nemen de leiding, zijn gefocust op de toekomst, zijn vasthoudend, druk en kunnen opvliegend zijn.

Het flegmatisch type wordt gekenmerkt door het element water. Water-mensen zijn rustig, kalm, reageren vaak onbewogen, zijn ietwat dromerig en hebben veel tijd nodig.

Het melancholisch type heeft veel van het element aarde. Aarde-mensen houden van overzicht, denken veel na, vooral om te begrijpen en onthouden goed. Heb je veel van het element aarde, dan ben je niet alleen ernstig, maar kun je ook somber zijn en zwaarmoedig.

 

 

Aanleg aflezen aan hoe je eruitziet

 

Aanleg aflezen aan hoe iemand eruitziet doe je niet zomaar even. Dat vraagt veel oefening en ervaring.

Zo geeft bijvoorbeeld Wetzels in de nieuwsbrief van Werf& te kennen dat hij inmiddels meer dan 500 karakteranalyses heeft uitgevoerd.

Ook Claudia van het Kaar, bij wie ik de cursus heb gevolgd, geeft aan dat gelaatkunde meer is dan alleen theoretische kennis. Bijvoorbeeld over wat een kleine neus betekent en wat een grote.

Gelaatkunde is zeer zeker ook een technische vaardigheid. Hoe neem je waar? Waar let je op? Bijvoorbeeld: wanneer is een neus klein? Je moet gevoel voor verhoudingen en verschillen ontwikkelen en vergelijken.

En belangrijk is ook hoe je communiceert over je waarnemingen. Belangrijk daarbij is hoe je je waarneming op een veilige manier kun brengen. Veel vragen stellen in plaats van praten vanuit ‘jij bent zus en zo….’. Dus bijvoorbeeld ‘in hoeverre herken je ……bij jezelf?

Eigenlijk zoals ik in mijn coachtrajecten te werk ga als ik laat horen en zien welke kwaliteiten ik uit een succesverhaal heb gehaald. Dat komt neer op altijd toetsen of je indruk juist is.

 

 

Tot slot

 

Gelaatkunde is de populaire benaming voor Psychognomie. En wordt gezien als een pseudowetenschap.

Ook al wordt in het artikel van Werf& gesproken over wetenschap.

Het is heel interessant en leuk om er meer van te weten. Wetend dat we ons gelijk een indruk vormen als we iemand ontmoeten en met ons gedrag reageren op iemands fysieke verschijning. Zo worden bijvoorbeeld meer talenten toegekend aan iemand die er goed uitziet. En minder talenten aan iemand die er minder goed uitziet.

Wat je waarneemt aan iemands fysieke verschijning en wat je aan gedrag ziet, daar zijn theorieën over. Bijvoorbeeld de beschreven temperamentenleer. Maar zover ik weet, is niet wetenschappelijk aangetoond dat het zo is. En voordat je er erg in hebt, ben je aan het discrimineren.

Wat ik wel weet, is dat men afstand heeft genomen van frenologie, de leer die stelde dat aanleg en karakter door de groei van bepaalde hersendelen worden bepaald. Het karakter en de aanleg zouden dan uit de vorm van de schedel kunnen worden afgeleid, die bepaalde knobbels zou vertonen.

Wat dat betreft vind ik het wel grappig dat we het nog wel steeds hebben over een wiskundeknobbel en talenknobbel, terwijl daar wetenschappelijk geen bewijs voor is.

 

Dat gelaatkunde een pseudowetenschap is en geen wetenschap, betekent niet per definitie dat gelaatkunde niet van betekenis kan zijn. Kennis van gelaatkunde kan je handreikingen geven waardoor je meer zicht krijgt op de elementen in iemands verschijning en gelaat die maken dat jij die verschijning op een bepaalde manier interpreteert.

Maar denk je het talent van iemand af te kunnen leiden uit hoe iemand eruitziet? Ik heb mijn twijfels. Het is in elk geval goed om je bewust te zijn van de valkuilen en de irrationaliteit die erin zit.

 

 

 

Heb jij nog onvoldoende zicht op jouw kwaliteiten en met name jouw talenten?

Neem gerust contact met me op.

Door mijn manier van werken in mijn coachtrajecten, anders dan met gelaatkunde, krijgen we jouw kwaliteiten in kaart. En kun jij je succesvol profileren op de arbeidsmarkt met jouw kwaliteiten en met het werk dat jij wilt doen.