Verruim je denken met een dobbelsteen

Maar laat je loopbaankeuzes niet zondermeer bepalen door die dobbelsteen

The Dice Man is een cultuurklassieker die je leven kan veranderen.

Laat de dobbelsteen beslissen! Dat is de filosofie die het leven verandert van de verveelde psychiater Luke Rhinehart.

En die ook jouw leven kan veranderen, want als je je beslissingen laat afhangen van een dobbelsteen, dan kan er van alles gebeuren.

Michiel Waaijer wilde dat wel eens uitproberen en zien wat er gebeurt als je je gedrag laat bepalen door een dobbelsteen.

Hij schreef erover in NRC van 23 oktober 2006.

Zes mogelijke scenario’s bedacht hij voor zijn sollicitatiegesprek, afhankelijk van het aantal ogen dat hij met de dobbelsteen zou gooien:

1. Leg steeds de nadruk op het gesprek zelf.
2. Wees trots op je mislukkingen in plaats van op je successen. Geef aan dat je graag fouten wil maken in deze functie.
3. Wees alleen geïnteresseerd in de persoon waarmee je het gesprek voert.
4. Raadpleeg kans bij elk antwoord dat je geeft.
5. Stel alleen vragen die niets met het gesprek te maken hebben.
6. Doe volslagen lyrisch over de baan.

Hij was uitgenodigd voor een gesprek bij Newpeople in Amsterdam.

Omdat hij drie ogen had gegooid met de dobbelsteen houdt hij zich keurig aan het scenario ‘houd-je-niet-bezig-met-de-functie-maar-leer-je-recruiter-kennen’.

Michiel arriveert op het gesprek in joggingpak. Dat is al goed mis.

Want zoals je weet: de eerste indruk telt.

Op de vraag wat hij wil drinken antwoordt hij: ‘vloeistof’. En hij krijgt de poppen helemaal aan het dansen als hij de humanresourcemanager met wie hij het sollicitatiegesprek voert, probeert te omhelzen.

Hij vraagt aan haar hoe lang ze al bij het bedrijf werkt, hoe oud ze is, waar ze vandaan komt, of ze haar werk leuk vindt en of hij, stel dat hij aangenomen wordt, met haar komt samen te werken.

Hij vraagt hoeveel ze verdient en of dat ook zijn salaris wordt. En hij vraagt hoopvol of ze later nog eens wat samen kunnen gaan drinken.

Helaas wordt hij op basis van het gesprek niet aangenomen.

Michiel kan haar geen ongelijk geven. Volgens de conventies bij het krijgen van een baan heeft hij immers gefaald.

Overigens laat Michiel het niet bij dat ene experiment. Voor hem als Dice Man zijn maatschappelijke regels ondergeschikt aan nieuwe ervaringen.

En is bijvoorbeeld een sollicitatiegesprek net als poker: het kan op talloze manieren worden gespeeld.

Ik wil zeker niet propageren en stimuleren dat je net als Michiel Waaijer het experiment aan zou moeten gaan met betrekking tot baanverwerving. En je gedrag en loopbaankeuzes zou moeten laten bepalen door een dobbelsteen te laten rollen.

Maar het denken in mogelijke scenario’s zoals bij de Dice Man, anders dan de meest voor de hand liggende, is een goede manier om je creatieve denken te ontwikkelen en je blik te verruimen.

Dat geldt niet alleen met betrekking tot mogelijkheden qua werk, maar ook als hulpmiddel om te komen tot een keuze.

Want kiezen voor een opleiding, baan of loopbaan vinden veel mensen moeilijk. Ze willen vooral een goede keuze maken en zijn dan geneigd om te denken dat weloverwogen kiezen nodig is.

Maar het kan heel goed zijn dat je rationeel goed gekozen hebt, maar dat je keuze toch niet goed voelt, dat je keuze niet op zijn plek valt en misschien helemaal mis is.

Kies je namelijk louter rationeel, dan maak je geen verbinding met je gevoel. Aan de andere kant: vertrouw je blindelings op je intuïtie, dan loop je het risico in een diep gat te stappen.

Voor je welbevinden is het belangrijk dat een keuze niet alleen een verstandige, rationele keuze is, maar dat die keuze ook goed voelt.

Het helpt daarbij om de blik op je mogelijkheden te verruimen. En overeenkomstig de werkwijze van de Dice Man zes opties voor jezelf te formuleren. In plaats van die ene optie of die twee opties die je misschien voor jezelf hebt geformuleerd.

Zo zijn er in mijn optiek zeker alternatieve scenario’s te bedenken in plaats van bijvoorbeeld je werkgever te laten horen dat je een andere rol wilt in de organisatie en dat ontslag nemen voor jou ook een optie zou kunnen zijn.

Volgens mij loop je dan te hard van stapel. Maak even pas op de plaats en laat je gedachten gaan over vier alternatieve scenario’s die je kunt bedenken.

Wat dat betreft is het mooi om uit te gaan van de zes kanten van een dobbelsteen.

Waar je bij alternatieve scenario’s zoal aan kunt denken lees je in mijn boek ‘WAT WIL IK NU ECHT?’

Laat je inspireren en voorkom dat je door een beperkte blik op je mogelijkheden overhaast besluiten neemt.